Γιατί οι Σόνικς δεν θα ξαναγεννηθούν (ακόμα)
Τα φαντάσματα του Πέιτον και του Κεμπ θα εξακολουθούν να πλανώνται πάνω από το Σιάτλ όσο η πόλη δεν μπορεί ν' αποκτήσει ομάδα στο ΝΒΑ. Ποιο το μεγάλο εμπόδιο.
Όσα έφηβα παιδιά των ’90s δεν ήθελαν να είναι με τους ‘άτρωτους’ Σικάγο Μπουλς του Μάικλ Τζόρνταν, έψαχναν από κάποιου να πιαστούν.
Είτε από τους Ορλάντο Μάτζικ του Σακίλ και του Πένι Χαρνταγουέι είτε από τους Νιου Γιορκ Νικς του Γιούιν και του Σταρκς, κατά κύριο λόγο όμως από τις ομάδες της Δύσης που είχαν περισσότερες πιθανότητες για τον τίτλο φτάνοντας στους τελικούς του πρωταθλήματος. Οι Πόρτλαντ Τρέιλ Μπλέιζερς του Ντρέξλερ και οι Φίνιξ Σανς του Μπάρκλεϊ ήταν μεν ισχυροί πόλοι, πολλούς φανς ωστόσο, λόγω του τρόπου παιχνιδιού τους, είχαν κερδίσει οι Σιάτλ Σουπερσόνικς – όχι οι Τζαζ. Οι Σόνικς του Τζορτζ Καρλ, του ακούραστου Πέιτον, του δυναμικού Κεμπ, του πολυσύνθετου Σρεμπφ, του κομβικού Χόκινς. Μια ομάδα που το 1995-96 έφτασε να έχει ρεκόρ 64-18 και έχασε 4-2 στους τελικούς από τους ‘ταύρους’ του 72-10 σπαταλώντας την ευκαιρία για break στο δεύτερο ματς.
Από τις αρχές των 00s οι ‘υπερηχητικοί’ άρχισαν να χάνουν τη χρυσόσκονη που τους περιέβαλε ως τότε, καθώς αποχωρήσεις βασικών στελεχών ‘πλήγωσαν’ έκτοτε κάθε προσπάθεια διάκρισης, παρά την έκλαμψη του 2004-05. Με 52-30 τερμάτισαν τρίτοι στη Δύση, αλλά αποκλείστηκαν στο β’ γύρο της post season από τους Σπερς.
Άντεξαν για άλλα τρία χρόνια, αλλά παρέδωσαν το… πνεύμα το καλοκαίρι του 2008. Τότε που ο όλος ο οργανισμός μεταφέρθηκε στην Οκλαχόμα Σίτι. Ο Κέβιν Ντουράντ είχε προλάβει ήδη να φορέσει τα πρασινοκίτρινα, ως ρούκι, αλλά επί της ουσίας ανδρώθηκε ως ένας… Θάντερ υπό τον Σκοτ Μπρουκς. Μοιραία το όνομα των Σόνικς έσβησε, χάθηκε για μια 10ετία από το χάρτη.
Τα τελευταία χρόνια η κουβέντα για την αναβίωση του ονόματος και του εμβλήματος του οργανισμού έχει τοποθετηθεί εκ νέου πάνω στο τραπέζι. Το 2013 το σχέδιο για την επιστροφή του Σιάτλ στη Λίγκα λίγο έλειψε να υλοποιηθεί. Τότε οι Κινγκς ήταν προ της μετακόμισης από το Σακραμέντο, το τοπικό συμβούλιο ωστόσο φρόντισε ν’ απορριφθεί το σχέδιο.
Τις τελευταίες ημέρες η ιδέα της αναγέννησης των Σόνικς επικαιροποιήθηκε, από τη στιγμή που η μεγαλούπόλη της πολιτείας της Ουάσινγκτον θα έχει ομάδα στο NHL (η μεγάλη λίγκα του χόκεϊ επί πάγου) από το 2021-22.
Μόνο που στο ΝΒΑ δεν σκέφτονται την αύξηση των ομάδων τόσο σύντομα, τουλάχιστον όχι μέχρι το φινάλε της σεζόν 2024-2025, όταν και λήγει το τηλεοπτικό συμβόλαιο που είναι σε ισχύ. Ουδείς εκ των επιχειρηματιών-ιδιοκτητών των 30 ομάδων θα ήθελε τη δεδομένη στιγμή να χάσει μέρος των εσόδων από την προβολή των αγώνων, με αποτέλεσμα ν’ απορρίπτεται οποιοδήποτε σενάριο που περιλαμβάνει το Σιάτλ.
Μοναδική προϋπόθεση για να ξαναγεννηθούν οι Σόνικς είναι να μετακομίσει κάποια από τις υπάρχουσες ομάδες στη δυτική ακτή. Όπως οι Γκρίζλις από το Μέμφις ή οι Πέλικανς από τη Νέα Ορλεάνη.
Στη σύγχρονη εκδοχή του ΝΒΑ, απ’ όταν δηλαδή το καλοκαίρι του 1976 συμφωνήθηκε η συγχώνευση με την ABA League, αύξηση των ομάδων αποφασίστηκε 6 φορές.
> Από 18 του 1975-76 πήγαμε στις 22 μέχρι το 1980, καθώς προστέθηκαν μεμιάς οι Σπερς, οι Πέισερς, οι Νάγκετς και οι Νετς.
> το καλοκαίρι 1980 οι ομάδες έγιναν 23 χάρη στην προσθήκη των Ντάλας Μάβερικς.
> Το καλοκαίρι του 1988 πήγαμε στις 25 χάρη σε Μαϊάμι Χιτ και Σάρλοτ Χόρνετς.
> τον επόμενο χρόνο (καλοκαίρι του 1989) βρήκαμε τους Μινεσότα Τίμπεργουλβς και τους Ορλάντο Μάτζικ.
> το καλοκαίρι του 1995 εντάχθηκαν στη λίγκα οι… Καναδοί Ράπτορς και Γκρίζλις.
> το καλοκαίρι 2004 αποφασίστηκε να γίνει η πιο πρόσφατη αναπροσαρμογή, καθώς οι Μπόμπακατς πήραν το χρίσμα ν’ αποτελέσουν την 30η ομάδα της λίγκας, με ταυτόχρονη μετακίνηση της Νέα Ορλεάνης να πάρει θέση στη Δυτική Περιφέρεια.
Για την έβδομη έχουμε χρόνο ακόμα… Μάλλον…
Photo credits: AP Photo/Fred Jewell
