Πού ήταν οι 12 της Εθνικής στο τελευταίο μετάλλιο που κατέκτησε;
Η τελευταία μεγάλη διάκριση της Εθνικής εντοπίζεται πριν από 10 χρόνια, στο Ευρωμπάσκετ της Πολωνίας. Ποιοι είναι εκείνοι που ενώνουν το παρελθόν με το παρόν και τι έκαναν οι υπόλοιποι της τελικής 12άδας;
Οι ημέρες από το τελευταίο φιλικό πέρασαν, χρόνος άλλος δεν υπήρχε. Ο Θανάσης Σκουρτόπουλος εξάντλησε τα περιθώρια, έστυψε το μυαλό του και λίγο πριν από την εκπνοή της διορίας για τη παράδοση της τελικής 12άδας για το Παγκόσμιο Κύπελλο απάντησε στο εξής δίλημμα: εθνική με πέντε γκαρντ ή εθνική ενισχυμένη στο 3-4. Το ‘κόψιμο’ του Αντώνη Κόνιαρη, παρόλο που δεν έλειψε ούτε μια ημέρα από την προετοιμασία, έναντι του Βαγγέλη Μάντζαρη, που ενεργοποιήθηκε αναγκαστικά ως λύση αφότου χτύπησε ο Γιάννης Αθηναίου, ήταν το έσχατο του ομοσπονδιακού προπονητή. Σε μια επιλογή που -φαινομενικά πάντα- τού χαρίζει την επιδιωκώμενη ευελιξία για τα ψηλά σχήματα που έχει ούτως ή άλλως παρουσιάσει και δοκιμάσει, δίχως να του στερεί απαραίτητα το απαραίτητο μακρινό σουτ.
Σε μια διαφορετική περίπτωση θα ήταν υποχρεωμένος να βρεθεί στην άχαρη θέση και ν’ αφήσει εκτός τον Παναγιώτη Βασιλόπουλο. Έναν από της ‘παλιάς φρουράς’ και κύριως σύμβολο των χαρακτηριστικών που κουβαλάει η φανέλα αυτή. Αν έχεις διαβάσει τι είπε θα ξέρεις τι εννοούμε. Αν όχι κάνε έναν κόπο. Καταλαβαίνεις, οπότε, γιατί, εκτός των άλλων, είναι περίπλοκη είναι η ζωή ενός προπονητή, ακόμη και στο Fantasy. Το απέφυγε ο Σκουρτόπουλος, προτιμώντας να εφαρμόσει το plan A, συμπεραίνοντας ότι η εμπειρία του Μάντζαρη, σε συνδυασμό με τις εμφανίσεις του στα τελευταία τρία φιλικά της Κίνας, θα είναι πιο ωφέλιμη του ενθουσιασμού του Κόνιαρη. Θα βρει άλλες ευκαιρίες, στο άμεσο μέλλον, ο 22χρονος που διαδέχεται τον νυν πόιντ γκαρντ της Ούνιξ στον Ολυμπιακό.
Όπως είχαν οι περισσότεροι εκ των τελευταίων δώδεκα στη 10ετία που μεσολάβησε από την πιο πρόσφατη παρουσία της Εθνικής στο βάθρο των μεταλλίων: το χάλκινο στην Πολωνία. Εκείνη την επιτυχία, μ’ ελλειπές ρόστερ μάλιστα, διαδέχθηκαν -μία μετά την άλλη- οι αποτυχημένες απόπειρες διάκρισης σε έξι τελικές φάσεις διοργανώσεων (2 Παγκόσμια, 4 Ευρωμπάσκετ) και δύο προολυμπιακά τουρνουά. Στο Παγκόσμιο η Ελλάδα λογίζεται πια μεταξύ των φαβορί. Ας είναι καλά ο Γιάννης Αντετοκούνμπο. Ένας παίκτης που έβλεπε από την τηλεόραση το κατόρθωμα του 2009 με τη νίκη επί των Σλοβένων στον μικρό τελικό.
Πού βρίσκονταν αλήθεια όλοι τους τότε; Πόσο μέσα έπεσαν οι προβλέψεις μέσα για την Εθνική του… 2025 που ακολουθεί;
#5 Γιαννούλης Λαρεντζάκης
Τρίτη 22 Σεπτεμβρίου, δύο ημέρες μετά την κατάκτηση του χάλκινου μεταλλίου, ένας μαθητής λυκείου (κάπου στην Αθήνα έχοντας επιστρέψει από την Κύθνο) γιόρταζε τα 16α γενέθλιά του. Όταν έσβηνε τα κεράκια ευχόταν να φτάσει -κάποια στιγμή- στο επίπεδο του Σπανούλη και του Ζήση. Βαρύ το φορτίο του στην πρώτη μεγάλη διοργάνωσή του.
#8 Νικ Καλάθης
Ήταν το δεύτερο νεαρότερο στέλεχος της εθνικής, έχοντας γεννηθεί 17 ημέρες πριν από τον Κώστα Κουφό – τον έτερο 20χρονο της αποστολής, και σχεδόν 11 χρόνια μετά τον γηραιότερο Γιάννη Καλαμπόκη. Νο45 στο ντραφτ του Ιουνίου, ήταν ζήτημα αν ήξερε να προφέρει μια-δυο λέξεις στα ελληνικά, αλλά είχε ήδη ανακοινωθεί από τον Παναθηναϊκό με την ελπίδα πως θ’ αναδεχθεί στον ηγέτη της επόμενης ημέρας. Συνέβη, αφού πρώτα έφυγε για τη Λοκομοτίβ Κουμπάν και τους Γκρίζλις, επιστρέφοντας το καλοκαίρι του 2015. Παίζοντας στα 8/9 παιχνίδια, αφού δεν χρησιμοποιήθηκε στην ήττα από τους Ρώσους, κατέγραψε 4.1 πόντους, 2.1 ριμπάουντ και 2 ασίστ.
#9 Γιάννης Μπουρούσης
Σήμερα αρχηγός. Τότε φορούσε το ‘5’, δεν είχε συμπληρώσει τα 26 χρόνια του και ανήκε στον Ολυμπιακό του Παναγιώτη Γιαννάκη, έχοντας χάσει το τελευταίο σουτ στην ‘αιώνια’ μάχη του βερολινέζικου Final-4 και τη μάχη των 10 ημερών από την πράσινη κερκίδα. Είχε αγωνιστεί στα 8/9 παιχνίδια της διοργάνωσης, απουσιάζοντας αυτό με το Ισραήλ, και ήταν με 10.4 πόντους (από 49% στα δίποντα) ο τρίτος σκόρερ και με 7.2 ο κορυφαίους ριμπάουντερ – τέταρτος όλης της διοργάνωσης (ακολουθώντας Γκόρτατ, Πάου Γκασόλ και Λόρμπεκ).
#10 Κώστας Σλούκας
Στα 19,5 είχε τελειώσει την πρώτη σεζόν στον Ολυμπιακό, ως απόκτημα από τον Μαντουλίδη, και μετά από 8 συμμετοχές και 2.5 πόντους ανά παιχνίδι (season high οι 9 με το Αιγάλεω) ετοιμαζόταν για τη επόμενη ως δευτεραθλητής κόσμου με την Εθνική Εφήβων, στη διοργάνωση του Όκλαντ. Στον χαμένο τελικό με 88-80 από τις ΗΠΑ του Κλέι Τόμπσον, του Γκόρντον Χέιγουορντ και του Σεθ Κάρι είχε 17 πόντους (6.2 πάνω από το μέσο όρο του) και 4 ασίστ.
#14 Γιώργος Παπαγιάννης
Ο ‘Big Papa’ θα κυνηγούσε κάποια μπάλα σε ανοικτό των Μεγάρων. Στα 12 του δεν είχε προλάβει ακόμη να γίνει ο νεαρότερος παίκτης που αγωνίστηκε ποτέ σε αγώνα της πρώτης κατηγορίας (14 χρόνων και 6 μηνών), ως παίκτης του Περιστερίου. Ούτε καν να ονειρευτεί ότι θα φτάσει να παίξει 39 παιχνίδια στο ΝΒΑ, ως Νο13 του ντραφτ το 2016.
#15 Γιώργος Πρίντεζης
24 ετών και 7 μηνών ήταν το Σεπτέμβριο του 2009 ο νυν υπαρχηγός του Ολυμπιακού, έχοντας ήδη επιλέξει (από τον Ιούλιο) την Ουνικάχα Μάλαγα ως το νέο επαγγελματικό σταθμό της καριέρας του. Η πλούσια χαίτη και η κορδέλα στο μαλλί ουδεμία σχέση είχαν με τη χωρίστρα του σήμερα, απόρροια της εναλλαγής στο στιλιστικό σκέλος της σταδιοδρομίας του, η οποία τότε τον έβρισκε να παίζει σε 9 ματς και να προσφέρει -ανά 16.2 λεπτά συμμετοχής- 5.4 πόντους και 2.4 ριμπάουντ. Στον μικρό τελικό με τους Σλοβένους είχε μείνει στο παρκέ για 30 λεπτά!
#16 Κώστας Παπανικολάου
Εν μέσω Ευρωμπάσκετ στην Πολωνία ο 19χρονος φόργουορντ άφηνε τον Άρη, μετά την πρώτη επαγγελματική σεζόν του, για τον Ολυμπιακό που ανέβαζε την προσφορά του κοντά στο 1 εκατομμύριο ευρώ. Είχε εμφανιστεί σε 12 ματς πρωταθλήματος, αλλά ήταν το βασικό 3άρι της Εθνικής Εφήβων που για μία 2ετία κυριαρχούσε σε κάθε διοργάνωση. Στο Παγκόσμιο του Όκλαντ ο Τρικαλινός είχε 14.3 πόντους και 6.6 ριμπάουντ με σχεδόν 50% από το τρίποντο! Απέναντι στο Πουέρτο Ρίκο είχε 25 πόντους – 12 ριμπάουντ και στον ημιτελικό με τους Αυστραλούς 18 πόντους – 10 ριμπάουντ!
#17 Βαγγέλης Μάντζαρης
Το Περιστέρι γαλουχούσε τον 19 ετών πόιντ γκαρντ που ύστερα από 2 χρόνια θα υπέγραφε στον Ολυμπιακό. Το φθινόπωρο του 2009 προετοίμαζε τον εαυτό του, καθώς η ομάδα των δυτικών προαστίων είχε κατακτήσει το πρωτάθλημα της Α2 και εντασσόταν ξανά στην ελίτ. Στην παγκόσμια Εθνική Εφήβων ερχόταν πίσω από τον Σλούκα για να φέρει, παρέα με τον Παπαντωνίου, τη σκληράδα που έλειπε στην περιφέρεια. Είχε 5.2 πόντους, 2.9 ριμπάουντ και 2.3 ασίστ στα 9 παιχνίδια του Όκλαντ.
#19 Ιωάννης Παπαπέτρου
Γεννημένος την προτελευταία ημέρα του Μαρτίου του ’94 είχε προ λίγων μηνών συμπληρώσει τα πρώτα 15 χρόνια της ζωής του. Μάθαινε τα βασικά του μπάσκετ ακόμη, στα τμήματα υποδομής του Ηλυσιακού, αφού την επόμενη σεζόν ήταν που έφυγε για το Φλόριντα Ερ Ακάντεμι και την αμερικανική περιπέτεια που κράτησε ως το καλοκαίρι του 2013, επιστρέφοντας από το Τέξας για τον Ολυμπιακό.
#21 Παναγιώτης Βασιλόπουλος
Η επιτομή της επιμονής και της ιώβειας υπομονής, συνδετικός κρίκος του πολύ παλιού με το πολύ φρέσκου, έχοντας προλάβει το χρυσό μετάλλιο στο Βελιγράδι (2005) και το αργυρό στη Σαϊτάμα (2006). Τα προβλήματα στη μέση είχαν ήδη εμφανιστεί για τον τότε πολυσύνθετο φόργουορντ του Ολυμπιακού, καθώς είχε λείψει τόσο από το Final-4 στο Βερολίνο όσο και από τους τελικούς με τον Παναθηναϊκό. Με δυσάρεστη συνέπεια να μην προφτάσει ν’ αποθεραπευτεί για να βοηθήσει την Εθνική. Τον Ιούλιο δήλωνε πως “ο τραυματισμός είναι ύπουλος και χρειάζεται χρόνο”, ενώ 5 ημέρες πριν από το τζάμπολ στο Ευρωμπάσκετ μόλις που κατάφερνε να “κάνω τρεις συνεχόμενες μέρες μπάσκετ”. Ακόμη δεν είχε χειρουργηθεί, ούτε φανταζόταν την ταλαιπωρία που θα διαβεί έως ότου επανέλθει να υπηρετεί ξανά το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα σ’ έναν κύκλο που έπρεπε να κλείσει.
#34 Γιάννης Αντετοκούνμπο
Αν το φθινόπωρο του 2009 έλεγες σ’ έναν 15χρονο από τα Σεπόλια πως 10 χρόνια μετά θα είναι ο MVP του ΝΒΑ και ο ηγέτης της Εθνικής ομάδας, θα το ‘βαζε στα πόδια από ντροπή. Ήταν παιδί μεταναστών από τη Νιγηρία που μολονότι γεννήθηκε στην Αθήνα δεν αναγνωριζόταν ως Ελληνόπουλο, και υποχρεωνόταν να δουλεύει στο δρόμο για να συνεισφέρει στην καθημερινή διαβίωση της οικογένειας που είχε σε μόνιμη βάση άδειο το ψυγείο. Ο σημερινός ‘Greek Freak’ είχε ήδη ενταχθεί στον Φιλαθλητικό από τον Τρίτωνα και έπαιζε μπάσκετ γιατί μπορούσε να του εξασφαλίσει ένα μικρό ποσό για την οικογένειά του. Τα υπόλοιπα, από τότε, είναι ιστορία!
#43 Θανάσης Αντετοκούνμπο
Την επόμενη σεζόν θα πληρώνεται από τους Μπακς. 2,5 χρόνια μεγαλύτερος του Γιάννη, περνούσε το 2009 αντίστοιχες, ίσως και πιο επίπονες, κακουχίες έως ότου κερδίσει την αναγνώριση. Στον Φιλαθλητικό επίσης έπαιζε τότε ο Θανάσης, ως έφηβος χωρίς χαρτιά, ακόμη κι αν το πρώτο δελτίο του είχε προλάβει να εκδοθεί την τελευταία στιγμή.
