Παναθηναϊκός-ΤΣΣΚΑ: Είναι κακό στον… Σαντ (Ρος) να χτίζεις παλάτια

Να προλάβει ο Σέλβιν Μακ το παιχνίδι του Παναθηναϊκού με την ΤΣΣΚΑ Μόσχας στο ΟΑΚΑ, το βράδυ της Παρασκευής, δεν ήταν στο πρόγραμμα. Ο Κίφερ Σάικς αποδεσμεύτηκε στις 30 Οκτωβρίου και σε μια εβδομάδα θα ‘ταν ουτοπικό να έχουν διευθετηθεί όλες οι λεπτομέρειες μιας συμφωνίας. Είναι τουλάχιστον συνετό που οι ‘πράσινοι’ κατέληξαν σε (κα)ποιον. Αυτός θα ‘ναι, οριστικά πια, ο 30χρονος Σέλβιν Μακ. Για 2 μήνες έστω. Εξέλιξη αναγκαία για να μην ξοδεύει άλλο χρόνο ο κόουτς Βόβορας, εξαναγκασμένος να ξεζουμίζει την ενέργεια του Χάουαρντ Σαντ-Ρος σε μια θέση που εκ των πραγμάτων αδυνατεί ν’ ανταποκριθεί.

Το 89-83 από την ομάδα του Δημήτρη Ιτούδη κολακεύει έναν Παναθηναϊκό που ναι μεν σκόραρε τους περισσότερους πόντους του εφέτος σε παιχνίδι 40 λεπτών, έχοντας επιστρέψει από το 5-18 (4’47”), το 31-49 (17’17”) και το 67-83 (36’13”), αλλά την ίδια ώρα αποτύγχανε να κεφαλαιοποιήσει κάθε καλή πτυχή της απόδοσής του. Σ’ άλλη περίπτωση τα μόλις 10 λάθη (συνδυαστικά με το 52% από το τρίποντο) θα μπορούσε να ‘ναι το θεμέλιο της επικράτησής του έναντι ενός πιο πληρέστερου συνόλου με αφθονία λύσεων σε παρκέ και πάγκο. Όπως ακριβώς συνέβη τρεις φορές στις προηγούμενες τέσσερις συναντήσεις τους. Επιτρέποντας ωστόσο στους παίκτες της ΤΣΣΚΑ να έχουν 12 παραπάνω ασίστ απ’ όσα τα συνολικά λάθη που έκαναν (19 έναντι 7) και να κερδίσουν 12 επιθετικά ριμπάουντ (από τα 31 δικά τους), μόνο μια υπέρβαση θα απορύθμιζε την αντίπαλη υπεροχή.

Ο οίστρος του Νεμάνια Νέντοβιτς στη δεύτερη περίοδο, όταν σκόραρε 14 από τους 18 των ‘πρασίνων’, θα δημιουργούσε τις προϋποθέσεις εφόσον ο Φόστερ ήταν σε θέση να προσφέρει με συνέπεια, αλλά κυρίως αν ο τρομερά ωφέλιμος Λευτέρης Μποχωρίδης των 10 πόντων (από 4/5 σουτ) και 3 ασίστ είχε μπροστά του έναν ‘κανονικό’ πλέι μέικερ να τον καλύπτει όσο ήταν στον πάγκο από φάουλ και να εκμεταλλεύεται όσο ήταν δυνατόν τα τρωτά σημεία της άμυνας των Μοσχοβιτών.

Σ’ ένα βράδυ που ο Παναθηναϊκός στερήθηκε τρεις ψηλούς (Όγκαστ, Μπέντιλ, Βουγιούκας), με συνέπεια τις πάμπολλες χαμένες μάχες στον αέρα, η περιφέρεια δεν έγινε η πυξίδα. Ο Χάουαρντ Σαντ-Ρος δεν αποκτήθηκε για τη δουλειά που έχει οριστεί να κάνει στα πρώτα παιχνίδια της χρονιάς και παρά τις 4 τελικές πάσες (η τελευταία άνευ ουσίας) οι κινήσεις του στο χώρο εξέπεμπαν έναν άκρατο δισταγμό που δεν αρμόζει σε παίκτη της θέσης. Τα 0/8 σουτ θύμισαν τα χειρότερα βράδια του Καλάθη, ενώ τα 3 λάθη του (τα περισσότερα μαζί με τον Παπαπέτρου) έδωσαν έξτρα κατοχές στους φιλοξενούμενους.

Ο Κουβανός είναι παίκτης συγκεκριμένων δυνατοτήτων και σίγουρα όχι ένας ‘βαφτισμένος’ άσος που αδυνατεί ν’ απειλήσει. Είναι εκεί για να πιέζει, να καλύπτει χώρους, να βοηθά στα deflections, ν’ ανοίγει το παιχνίδι, να παίζει στο φτερό και να διεισδύει προκαλώντας ανισορροπίες βρίσκοντας κατόπιν τον ελεύθερο συμπαίκτη, αλλά όχι για κατοχές στο σετ παιχνίδι που απαιτούν άλλου είδους στοιχεία. Κυρίως την αυτοπεποίθηση, που σε αυτή τη φάση λείπει εμφανώς από τον Σαντ-Ρος. Στο 52-54 ‘πέταξε’ δίποντο προπόνησης, στο 54-60 ξόδεψε ελεύθερο τρίποντο. Σ’ αμφότερες τις προσπάθειες ο αμυντικός ήταν σε απόσταση. Όση ακριβώς αυτή από τον Χάκετ ή τον Στρέλνιεκς που έδωσαν μαζί 21 πόντους (από 4/9 τρίποντα) και 6 ασίστ, δίχως να υποπέσουν σε σφάλματα.