Παναθηναϊκός: Το καυτό χέρι δεν έφτανε για τον Φριντέτ

Με τον Τζίμερ Φριντέτ να εμφανίζεται στο twitter φορώντας τη φανέλα των Σανγκάη Σαρκς και τα δυο παιδάκια του αγκαλιά, τελείωσε και η αγωνία του Παναθηναϊκού ΟΠΑΠ για το αν θα 'γλίτωνε' το βαρύ συμβόλαιο του Αμερικανού γκαρντ. Δόθηκε έτσι το (άδοξο) τέλος μια μεταγραφής-φετίχ για τους 'πράσινους', που εξελίχθηκε σε τεράστιο βαρίδι.

Πέρυσι τέτοια εποχή, οι περισσότεροι προφήτευαν ότι ο Φριντέτ θα σάρωνε τις αντίπαλες άμυνες στην Ευρωλίγκα και θα αποδεικνυόταν μια από τις πιο σημαντικές κινήσεις στη σύγχρονη ιστορία του συλλόγου. Όσοι είχαν τις αμφιβολίες τους, προσπαθούσαν να αρθρώσουν 2-3 επιχειρήματα, αλλά έπεφταν πάνω στον τοίχο της... Jimmer-mania. Η ευφορία, ωστόσο, κράτησε λίγο. Γιατί πάνω στο παρκέ, άρχισαν σταδιακά να δικαιώνονται εκείνοι που θεωρούσαν ότι ο Φριντέτ δεν ήταν ευλογία για τον Παναθηναϊκό ΟΠΑΠ, αλλά επί της ουσίας ένα σημαντικό πρόβλημα, το οποίο δεν μπόρεσαν να λύσουν ούτε ο Αργύρης Πεδουλάκης, πολύ περισσότερο ο Ρικ Πιτίνο.

Κι ένα πρόβλημα το οποίο αν παρέμενε, λόγω του ύψους του συμβολαίου του παίκτη (1.700.000 δολάρια), θα εμπόδιζε πάρα πολύ την πορεία του Παναθηναϊκού ΟΠΑΠ της νέας χρονιάς. Μια ομάδα που μετράει κάθε ευρώ, αλλά και στήθηκε χωρίς να υπολογίζεται ο αληθινά προικισμένος σουτέρ. Η ανακοίνωσή του μέσω των social media ανακούφισε πρώτα απ' όλα τους ανθρώπους που έχουν αναλάβει να τρέξουν το φετινό πρότζεκτ της πράσινης ομάδας.

Αν δει κανείς τα στατιστικά του, χωρίς να έχει εικόνα των αγώνων του Παναθηναϊκού ΟΠΑΠ στη φετινή Ευρωλίγκα, θα αρχίσει να αναρωτιέται γιατί... ανακουφίστηκαν οι 'πράσινοι', που έχασαν έναν τεράστιο σουτέρ, αλλά και πώς δεν βρέθηκε άλλη ομάδα στη διοργάνωση που θα σκεφτόταν να εκμεταλλευτεί το 'χρυσό' χέρι του. Οι αριθμοί του Φριντέτ προκαλούν τρόμο. Δείτε το πινακάκι:

Ας υποθέσουμε ότι η Basket League, όπως έχει καταντήσει, είναι πολύ εύκολη για έναν παίκτη να κάνει σπουδαίες στατιστικές επιδόσεις. Ακόμη κι έτσι, το 65% στα δίποντα και κυρίως το 60.2% στα τρίποντα δεν είναι συνηθισμένα στατιστικά, ούτε τα βλέπουμε κάθε μέρα. Και στην Ευρωλίγκα ωστόσο, οι αριθμοί του δεν ήταν για... πέταμα. Δείχνουν πως όταν βρισκόταν στο γήπεδο και σούταρε, συνήθως έβαζε την μπάλα στο καλάθι.

Όπως, άλλωστε, παρατήρησε και ειδικευμένος στατιστικολόγος στο twitter, ο πρώην, πλέον, γκαρντ του Παναθηναϊκού ΟΠΑΠ ήταν ένας από τους 3 παίκτες της Ευρωλίγκας που πέρασε με 50-40-90. Εκείνοι, δηλαδή, που μέσα στη σεζόν, είχαν πάνω από 50% σε δίποντα, 40% στα τρίποντα και 90% στις βολές.

Οι αριθμοί για άλλη μια φορά δεν λένε την αλήθεια και όποιος πιστεύει ότι αναλύει παιχνίδια και παίκτες με βάση τα στατιστικά και όχι την εικόνα του παίκτη (ή της ομάδας) μέσα στο γήπεδο μάλλον κάνει οικτρό λάθος. Προφανώς και ο Φριντέτ είναι ένας τρελός σκόρερ, που σουτάρει και ευστοχεί με χαρακτηριστική ευκολία. Μπορεί αυτό να του φτάνει να βγάλει και... τρελό χρήμα, αν αναλογιστούμε τα συμβόλαια που έκανε στην Κίνα (και εκείνο που υπέγραψε με τον Παναθηναϊκό ΟΠΑΠ), όμως δεν είναι αρκετό για να κάνει καριέρα σε ένα απαιτητικό πρωτάθλημα όπως η Ευρωλίγκα.

Όταν... ξεγέλασε το ΝΒΑ

Ξεγέλασε ο Φριντέτ τον Παναθηναϊκό ΟΠΑΠ; Μα εδώ ξεγέλασε τους ίδιους τους συμπατριώτες του! Όχι ότι δεν ήταν κι εκεί ένας τεράστιος σκόρερ. Παίζοντας με το κολέγιο Bringham Young, έβαλε αμέτρητους πόντους (ρεκόρ οι 52 σε έναν αγώνα), ενώ όταν σε εθνική τηλεοπτική μετάδοση έβαλε 43 κόντρα στον Σαν Ντιέγο Στέιτ, βγήκε και ρήμα για την 'περιποίηση' μιας ομάδας από τα χέρια του Φρεντέτ. Από το 'hammered' (δηλαδή 'σφυροκοπήθηκε'), πήγαμε στο 'jimmered', που έχει και την ίδια σημασία. Ο ίδιος ο Μπάρακ Ομπάμα, φανατικός μπασκετάκιας, είχε σχολιάσει: "Απίστευτο. Είναι σίγουρα ο καλύτερος σκόρερ αυτήν την στιγμή στη χώρα".

Το καλοκαίρι του 2011 ήταν νο 10 στο ντραφτ του ΝΒΑ. Πιο ψηλά από παίκτες όπως ο Κλέι Τόμπσον, ο Καουάι Λέοναρντ και ο Τζίμι Μπάτλερ. Εννιά χρόνια αργότερα, σύμφωνα με το Bleacher Report, θεωρήθηκε ως μια από τις πιο λανθασμένες επιλογές όλων των εποχών. Στο Σακραμέντο, όπου τελικά ξεκίνησε την καριέρα του στο ΝΒΑ, προκάλεσε την πρώτη Jimmer-mania, με τη φανέλα του να ξεπουλάει και όλοι να διαβλέπουν ένα λαμπρό μέλλον. Δεν ήταν έτσι. Στους Κινγκς έμεινε 2,5 χρόνια, όσα δηλαδή κράτησε ουσιαστικά η καριέρα του στο ΝΒΑ, αφού μετά τον πήρε η κάτω βόλτα.

Η πραγματικότητα για να παίξει ο Φριντέτ στο υψηλότερο επίπεδο μόνο με το σουτ ήταν πολύ σκληρή. Κάπως έτσι εξηγείται ότι έχει περάσει τα τελευταία χρόνια στην Κίνα, όπου η άμυνα και γενικά το... κανονικό μπάσκετ αγνοούνται, αφού η διαφορά των ξένων παικτών με τους εγχώριους είναι τεράστια. Στην κινέζικη λίγκα κάνει ό,τι θέλει, πετυχαίνει όσους πόντους θέλει (έχει ρεκόρ 75π) και προφανώς κανείς δεν του ζητάει να μαρκάρει.

Στην αρχή έφταιγε ο Πεδουλάκης

Ερχόμενος το προηγούμενο καλοκαίρι στην Ελλάδα και την Ευρωλίγκα, ο Φριντέτ έπρεπε το δίχως άλλο να αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο σκεφτόταν μέσα στο γήπεδο. Ο Πεδουλάκης, σύμφωνα με τα ρεπορτάζ εκείνων των ημερών, ανέλαβε να τον μυήσει στα μυστικά του ευρωπαϊκού μπάσκετ με το σχετικό φροντιστήριο. Η μεταγραφή δεν ήταν... απλή. Ο παίκτης ήταν 'καψούρα' του Δημήτρη Γιαννακόπουλου και λέγεται ότι ο Πιτίνο πριν αποχωρήσει πέρσι είχε δώσει την έγκρισή του. Ο Πεδουλάκης έπρεπε να ταιριάξει τον Φριντέτ στο σύνολο που είχε στο μυαλό του. Η πρώτη δήλωση ήταν ότι ταιριάζει απόλυτα με τον Νικ Καλάθη.

Στο τουρνουά 'Παύλος Γιαννακόπουλος', η Μακάμπι του Γιάννη Σφαιρόπουλου έστειλε προειδοποιητικό μήνυμα για το πώς οι ομάδες της Ευρωλίγκας θα έπαιζαν απέναντι στον Φριντέτ. Κυνηγητό και double-team εναντίον του στην άμυνα, στόχευση απέναντί του στην επίθεση. Κάπως έτσι άρχισε και ο μαραθώνιος για τον Αμερικανό. Με δεδομένο ότι ο Παναθηναϊκός ΟΠΑΠ γενικά δυσκολευόταν, ο Φριντέτ ναι μεν σημείωνε αβέρτα πόντους, στα κρίσιμα παιχνίδια, ωστόσο, ο Πεδουλάκης τον άφηνε στον πάγκο αρκετή ώρα, φοβούμενος ότι θα είχε μια 'μαύρη τρύπα' στα μετόπισθεν. Ο Έλληνας προπονητής άκουσε πολλά. Ότι δεν μπορούσε να αξιοποιήσει τον Φριντέτ, ότι ο Παναθηναϊκός δεν είχε... σύστημα να βγάλει τον Φριντέτ για σουτ και άλλα πολλά, στα όρια της γραφικότητας.

Το κατάλαβε και ο Πιτίνο

Όταν ο Παναθηναϊκός ΟΠΑΠ πήρε ξανά διαζύγιο με τον Πεδουλάκη και παρέδωσε τα κλειδιά εκ νέου στον Πιτίνο, οι περισσότεροι είπαν ότι"έρχεται η ώρα του Φρεντέτ". Όπως συνηθίζει ο Αμερικανός κόουτς, έκανε δήλωση στήριξης για τον παίκτη του, τονίζοντας ότι είναι ο καλύτερος σουτέρ που έχει δει στη ζωή του μετά τον Στέφεν Κάρι. Αργότερα, σε ένα ματς εναντίον της Φενέρμπαχτσε τού έδωσε συγχαρητήρια για τις αμυντικές επιδόσεις. Ο ίδιος ο Φριντέτ δήλωνε ότι θα ήταν ευχής έργο να μείνει ο Πιτίνο για χρόνια στον Παναθηναϊκό ΟΠΑΠ. Ο μήνας του μέλιτος, ωστόσο, κράτησε πολύ λίγο. Ο έμπειρος κόουτς δεν άργησε να διαπιστώσει ότι ο Φρiντέτ με το συγκεκριμένο στυλ ήταν περισσότερο εμπόδιο, παρά όφελος για την ομάδα του.

Στο παιχνίδι με την ΤΣΣΚΑ έμεινε πολλή ώρα εκτός, όταν ο Παναθηναϊκός ΟΠΑΠ ηττήθηκε στο ΣΕΦ από τον Ολυμπιακό είχε τελειώσει το ματς μόλις με 2 πόντους, περνώντας ουσιαστικά απαρατήρητος. Στο τέλος, έχασε την εμπιστοσύνη του προπονητή, που αργότερα είχε δικαιολογηθεί ως εξής: "Μας είχαν πει ότι ήταν 1.90, αλλά είναι πολύ πιο κοντός. Όλοι οι αντίπαλοι τον πόσταραν".

Είναι πράγματι τόσο κακός;

Όχι, βέβαια. Ένας παίκτης που βάζει την μπάλα τόσο εύκολα στο καλάθι δεν μπορεί να είναι... κακός. Θα ήταν ένας χρήσιμος γκαρντ για οποιαδήποτε σπουδαία ομάδα της Ευρωλίγκας, σε περίπτωση που αποδεχόταν έναν ρόλο να έρχεται από τον πάγκο για να δώσει λύσεις στο μακρινό σουτ, να αλλάξει λίγο τη ροή ενός αγώνα και μετά να καθίσει πάλι στις θέσεις των αναπληρωματικών.

Γι' αυτήν τη δουλειά θα ήταν σχεδόν τέλειος. Κάτι τέτοιο, όμως, προϋποθέτει αποδοχή του ρόλου από τον ίδιο, άρα λιγότερα χρήματα στον τραπεζικό λογαριασμό, αφού δεν θα μπορούσε σε καμιά περίπτωση να είναι ένας παίκτης με ετήσιες αποδοχές 1.700.000 δολαρίων. Για τη συγκεκριμένη αποστολή μέσα στο γήπεδο, τα κασέ στην Ευρώπη, στην καλύτερη περίπτωση, δεν υπερβαίνουν τα 400-500 χιλιάρικα.

Ο Φρiντέτ, όμως, 'μεγάλωσε' σαν αστέρι πρώτου μεγέθους. Να ξεκινάει βασικός, η ομάδα να περιστρέφεται γύρω απ' αυτόν. Δεν ήταν ποτέ διατεθειμένος να κάνει εκπτώσεις στον τρόπο με τον οποίο αγωνίζεται, δεν έδειξε άλλωστε να προσαρμόζεται και προτιμά να κάνει τον... Κινέζο, παρά να πρωταγωνιστήσει πράγματι στο υψηλότερο επίπεδο. Είτε στο ΝΒΑ, όπως πίστευαν όσοι λάτρεψαν το σουτ του, είτε στον Παναθηναϊκό ΟΠΑΠ, όταν έφτασε πέρσι σχεδόν σαν Μεσσίας.