Παναθηναϊκός ΟΠΑΠ-Εφές: Οι αλλαγές που έφεραν τη μεταμόρφωση

Ο προπονητής και ειδήμων των advanced statistics, Χρήστος Μαρμαρινός, σχολιάζει στο Contra.gr την εξέλιξη της αναμέτρησης του Παναθηναϊκού ΟΠΑΠ με την Εφές στο ΟΑΚΑ, για την 6η αγωνιστική της Euroleague.

Ο Παναθηναϊκός ΟΠΑΠ θα μπορούσε ν’ αρχίσει αυτό το παιχνίδι από την ανάποδη, διότι το 86-70 ήρθε με την τακτική που εφάρμοσε μετά το 25 λεπτό, όταν βρέθηκε σε μειονεκτική θέση.

Η αρχικά η επιλογή του Αργύρη Πεδουλάκη ήταν να παίξει με τα δύο φόργουορντ στο 3-4 (Τόμας και Μπέντιλ στην προκειμένη), μια τακτική που εμφανίζεται κατά κόρον πλέον στα παιχνίδια του ‘τριφυλλιού’. Επιδίωξη του Έλληνα κόουτς ήταν να ‘χτυπήσει’ στο χαμηλό post με τον Τόμας στον Άντερσον, εκμεταλλευόμενος τη διαφορά ύψους και όγκου.

Η Εφές ήθελε να επιτεθεί τον Φριντέτ στο πικ εν ρολ, αλλά είτε έχοντας αργήσει να προσαρμοστεί στην τακτική της ελληνικής ομάδας είτε δεν την περίμενε, βρέθηκε σε μειονεκτική θέση. Λογικό ήταν οι ‘πράσινοι’ να βγουν ευνοημένοι απ’ αυτήν την αδυναμία των Τούρκων και σε συνδυασμό με την αλλαγή μαρκαρισμάτων στο τρανζίσιον να δημιουργήσουν μια διαφορά (14-6). Η κατάσταση άρχισε να εξισορροπείται όταν ο κόουτς Αταμάν έφερε τον Πίτερς στο ‘3’, ψηλώνοντας το σχήμα της. Την ίδια ώρα βέβαια ο Πεδουλάκης άλλαξε το δικό τους, βοηθώντας την ομάδα να ελέγξει το ρυθμό και έχοντας την απαιτούμενη αυτοπεποίθηση να πάει σε σουτ ενστίκτου που βρήκαν στόχο (4/8 τρίποντα).

Ο Παναθηναϊκός ΟΠΑΠ έφερε ξανά στο παρκέ σχήμα χωρίς 2άρι ή δεύτερο χειριστή, με στόχο τα off ball σκριν για τον Τζόνσον, την ίδια στιγμή που η Εφές εξακολουθούσε να επιτίθεται σε Βουγιούκα, Μήτογλου και Μπέντιλ αργότερα ψάχνοντας δημιουργία-σκορ από το πικ εν ρολ. Ο Μίτσιτς μείωσε τα λάθη του (άρχισε με 3) και έγινε το κλειδί για την επίθεσή της, προτού δώσει τη σκυτάλη στον Σίμον. Η τουρκική ομάδα φρόντισε παράλληλα ν’ αποτρέψει την επίθεση της ελληνικής ομάδας με ψηλό από το ‘3’ ρίχνοντας παγίδα, που αναπόφευκτα έφερε φρέσκες μεταβολές στη σκακιέρα.

Η εκ νέου αναπροσαρμογή της αμυντικής τακτικής του Παναθηναϊκού ΟΠΑΠ, που έγινε άμυνα με αλλαγές για να κόψει τη δημιουργία προς τους finishers ψηλούς και να οδηγήσει τον αντίπαλο σε παιχνίδι 1v1, μπέρδεψε την Εφές που έδειξε αργά αντανακλαστικά στην εκμετάλλευση των ευνοϊκών καταστάσεων (1/12 από το τρίποντο). Το πρόβλημα όμως για την ελληνική ομάδα ήταν πως, παρά την εξαιρετική απόδοση του Φριντέτ (11 πόντοι με 3/4τρ, 2 ασίστ) και το συνολικό 12/21 δίποντα, ουδείς ήταν σε θέση ν’ αντιμετωπίσει την ταχύτητα του Λάρκιν, είτε αυτή αναπτυσσόταν στο μισό είτε στο ανοικτό γήπεδο. Σε συνδυασμό με το γεγονός πως εκτός των 6 αμυντικών ριμπάουντ που χάθηκαν, καθένα απ’ όσα συλλέχθηκαν ήρθε με πολύ κόπο.

Παρά το εύθραυστο σκορ (42-38) οι ‘πράσινοι’ διατήρησαν την ίδια προσέγγιση και δεν άλλαξαν την επιλογή να περάσουν την μπάλα χαμηλά με Τόμας και Βουγιούκα. Την ίδια στιγμή η Εφές κυνηγούσε τις φάσεις, είτε με Λάρκιν και Μίτσιτς, που θα έφεραν Φριντέτ-Βουγιούκα σε θέση άμυνας. Ο Πεδουλάκης πάλεψε να το καταπολεμήσει με συμβατική άμυνα 2v2 και τον Γουάλι ν’ αλλάζει. Ωστόσο το τέταρτο φάουλ του Αμερικάνου ψηλού τροποποίησε ξανά το πλάνο τη στιγμή που οι δυο ομάδες συμβάδιζαν.

Το τάιμ άουτ του Πεδουλάκη στο 51-54 των Τούρκων ήταν αυτό που αποδείχθηκε στρατηγικής σημασίας για τη συνέχεια. Διότι φέρνοντας στο παρκέ Ράις και Παπαγιάννη (αντί των Φριντέτ και Γουάιλ) ανέτρεψε το μομέντουμ και μεταμόρφωσε την ελληνική ομάδα. Ο Αμερικάνος πόιντ γκαρντ διάβασε κάθε φάση, πηγαίνοντας δυναμικά στο πικ εν ρολ και σε συνδυασμό με την πίεση που αυξήθηκε συνολικά στην άμυνα μεταμόρφωσαν τον Παναθηναϊκό ΟΠΑΠ. Οι ‘πράσινοι’ δεν άφησαν στους φιλοξενούμενους να βρουν τους στόχους που είχαν θέσει επιθετικά, τους ανάγκασαν σε πολλά on ball τρίποντα που κατέληξαν στο σίδερο υπό άσχημες προϋποθέσεις και παίρνοντας τα ριμπάουντ πιο εύκολα απ’ όσο στο πρώτο μισό ολοκλήρωσαν ένα σερί 12-0 σε λιγότερα από πέντε λεπτά που δημιούργησε συνθήκες επικράτησης.

Η προστασία του +9 στο 30′ (63-54) επιτεύχθηκε χάρη στην καθοριστική παρουσία των Τζόνσον-Ράις στις αρχές της τέταρτης περιόδου. Τουλάχιστον έως ότου αρχίσει η μονομαχία των Καλάθη – Λάρκιν. Το ‘μία σου και μία μου’ ευνόησε τον Παναθηναϊκό ΟΠΑΠ που είχε το προβάδισμα. Ούτως ή άλλως ο ηγέτης του ‘τριφυλλιού’ εξέθεσε το μικρό hedge που εφάρμοζε ο Πλάις και διηύθυνε αριστοτεχνικά το επιθετικό παιχνίδι, σκοράροντας ή πασάροντας στον πολύ βελτιωμένο Παπαπέτρου. Ο Έλληνας φόργουορντ έπαιξε για πολλή ώρα στο ‘4’ και η δική του απόδοση ήταν κομβική για τη διατήρηση της διαφοράς. Το αποτέλεσμα σφράγισαν οι δύο παίκτες που ήρθαν από τον πάγκο στην τρίτη περίοδο ξεκινώντας την ανατροπή. Ο Ράις με την πιεστική και κυρίως αποφασιστική άμυνά του, με αποκορύφωμα ένα πολύ σημαντικό κλέψιμο στον Μίτσιτς, και ο Παπαγιάννης που δεν σταμάτησε να προσπαθεί ως το τέλος.

Ο Αταμάν είχε μια απέλπιδα έμπνευση για να γυρίσει το παιχνίδι, αλλά το σχήμα με τον Σίγκλετον στο ‘3’, τον Ντάνστον στο ‘4’ και τον Πλάις στο ‘5’ δεν απέδωσε, με αποτέλεσμα ο Παναθηναϊκός ΟΠΑΠ να κατακτήσει μια ξεκάθαρη νίκη που ήρθε χάρη στην ορθολογική διαχείριση των τελευταίων 15 λεπτών.