Παναθηναϊκός: Η 'καλάθεια' επίδοση του Μακ ίσως είναι μια επανεκκίνηση

Ελλείψει δράσεως στο ποδόσφαιρο, το τελευταίο Σαββατοκύριακο του 2020 ήταν, ως συνήθως, μπασκετικό. Ίσως να μην είχες ιδέα, αλλά τα έξι παιχνίδια για την 9η αγωνιστική της Stoiximan.gr Basket League διεξήχθησαν (παραδόξως) κανονικά. Μεταξύ των άλλων αποτελεσμάτων, όπως η πρώτη ήττα της (προβληματικής) ΑΕΚ στο Λαύριο ύστερα 14 μήνες και 21 εγχώριες νίκες παρά τους 30 πόντους του Γιανίκ Μορέιρα, η άνετη επικράτηση του (μονόφθαλμου) Προμηθέα επί του (τυφλού) Περιστερίου ή το διπλό του Κολοσσού στο Παλέ απέναντι στον (σηκώνω το γάντι) Άρη, θα βρεις το 106-74 του Παναθηναϊκού στο εντός έδρας ματς με τον Ηρακλή για το δικό του 7-0. Στου δρόμου τα μισά ο 'Γηραιός', στον πάγκο του οποίου έκανε πρεμιέρα ο Αστέριος Καλύβας (αντί του Βαγγέλη Ζιάγκου), ήταν στο -3 (52-49) έχοντας επιβληθεί 27-21 στο β' δεκάλεπτο. Εντούτοις στο υπόλοιπο σκόραρε δύο πόντους λιγότερους (54-25) και υπέκυψε αναπόφευκτα στην 'πράσινη' ανωτερότητα.

Το δίχως άλλο τα 18 παραπάνω ριμπάουντ (39 έναντι 21) ήταν ένας καταλυτικός παράγοντας στο άνοιγμα της τελικής απόστασης που χώρισε τις δυο ομάδες στην κόρνα λήξης, καθώς ο Γιώργος Παπαγιάννης και ο Ντίνος Μήτογλου μάζεψαν μαζί όσα σχεδόν οι φιλοξενούμενοι. Αν βέβαια ένας αριθμός συγκέντρωσε παραπανίσιο ειδικό βάρος και μεγαλύτερη, της αποτυπωμένης σε δύο ψηφία, αξία ήταν οι 10 τελικές πάσες που μοίρασε ο Σέλβιν Μακ στα λιγότερα από τα 23 λεπτά του στο παρκέ.

Στην 'εκτόξευση' της επίδοσης του Αμερικανού συνέβαλε αυτονόητα το υψηλό ποσοστό των πρωταθλητών στο περιφερειακό σουτ, καθώς πλην των δικών του 2/4 οι υπόλοιποι του κόουτς Βόβορα σούταραν με 12/21 πίσω από τη γραμμή των 6μ75. Άρα οι όσες πάσες του δημιούργησαν εύστοχο τρίποντο χρεώθηκαν αυτομάτως ασίστ. Την ίδια ώρα όμως η επίδοση του 30χρονου πόιντ γκαρντ, που ζωντάνεψε στο νου ιστορικά υψηλά από τον Νικ Καλάθη, δεν έπαψε να γεννά προσδοκίες για τη συνέχεια της σεζόν, κυρίως φυσικά την προσπάθεια του 'τριφυλλιού' στην Euroleague. Εκεί δηλαδή που οι 'πράσινοι' υπολειτουργούν ως τώρα μετρώντας την μόλις 9η επίδοση όλων με 17.47 ανά ματς και ισοσταθμίζουν το πρόβλημα με τα πολύ λίγα λάθη που κάνουν (11.93), εμφανίζοντας ένα από τα ανώτερα ratio.

Ο Μακ δεν έχει έρθει για να κοροϊδέψει. Ήταν εκ των προτέρων γνωστό πως είναι μεν καλός οργανωτής, διαφορετικός παίκτης των Τζάκσον ή Σάικς. Ένας γκαρντ που θα κουβαλήσει με σιγουριά και θα προστατεύσει την μπάλα για να μην χαθεί στο 'κατέβασμα', αλλά δεν έφερνε ερχόμενος αρχές Νοέμβρη στην Αθήνα τον τίτλο του ξέφρενου πασέρ. Στα 8 δικά του ματς έχει εμφανίσει κατά μέσο όρο 2.9 ασίστ (σε σύγκριση με τις 5.8 στα 4 ματς πρωταθλήματος που δεν... μετρούν το ίδιο) και είναι ο δεύτερος καλύτερος των 'πρασίνων' πίσω από Νεμάνια Νέντοβιτς και στα ίδια με τον Ιωάννη Παπαπέτρου. Υπήρξε παιχνίδι (με τη Ρεάλ) που έδωσε 6 τελικές και παιχνίδια (με Εφές, Μπασκόνια, Μακάμπι) που έμεινε στο 0 ή max στη 1, με τις εν λόγο χαμηλές επιδόσεις πάντως να μην είναι σε σταθερή συνάρτηση του χρόνου συμμετοχής του, αλλά κυρίως με το πόσο τού έδιναν την μπάλα για ν' αποφασίζει.

Ταυτόχρονα ωστόσο ο Μακ ξέρει πολύ καλά τα βασικά του αθλήματος, μια και οι σπουδές του στο Μπάτλερ, δίπλα στον Μπραντ Στίβενς βοήθησαν πολύ σε αυτό. Είναι επίσης πεισματάρης και σίγουρα δεν επέκτεινε το αρχικά δύο μηνών συμβόλαιό του με τον Παναθηναϊκό ως το φινάλε της περιόδου μόνο και μόνο για να κερδίσει κάποιες δεκάδες χιλιάδες δολάρια παραπάνω. Έχει προσαρμοστεί, έχει 'δέσει' μπασκετικά και μοιάζει να του αρέσει αυτή η μονιμότητα στη δεύτερη απόπειρα εγκατάστασης στα ανατολικά του Ατλαντικού.

Υπό αυτές τις συνθήκες φαίνεται πλέον πως θα ήταν ευλογία για το σύνολο των 'πρασίνων', αν οι αρμοδιότητές του ήταν δυνατόν να διευρυνθούν και αναλάμβανε έναν πιο δραστήριο ρόλο στο οργανωτικό κομμάτι. Όχι μόνο ως 'ντελιβεράς' της πρώτης πάσας, αλλά και της τελευταίας. Της κρίσιμης. Σύμφωνοι το εγγυημένο σουτ του (από τις γωνίες κυρίως) είναι απαραίτητο όταν οι άλλοι βρίσκουν συνεχώς σίδερο. Ουδείς άλλος εκτελεί με 60%, πόσο μάλλον σε 20 προσπάθειες. Εξ ου και το %usage του στα ευρωπαϊκά ματς κυμαίνεται διαρκώς πάνω από το 22%.

Το ίδιο αναγκαίο ωστόσο είναι ν' αποκτήσει ο Παναθηναϊκός μια σταθερή πηγή δημιουργίας και ν' απεγκλωβιστεί ο Νέντοβιτς από την υποχρέωση να φτιάχνει τόσο για τον εαυτό του όσο και τους άλλους. Ο Μακ είχε ορισμένες λαμπρές στιγμές απέναντι στην άμυνα του Ηρακλή (αυτός ήταν ο αντίπαλος, αυτός το μέτρο σύγκρισης) ενόσω ήταν στο ματς. Παρατηρούσε τις κάθετες κινήσεις, διάβαζε το παιχνίδι, έβλεπε τα κενά και δημιούργησε μερικά εύκολα καλάθια. Τα οποία με τον Παπαγιάννη και τον Μήτογλου σε καλή κατάσταση μπορούν ν' απεγκλωβίσουν το υπόλοιπο σύνολο και ν' αυξήσουν τη συνολική παραγωγικότητά του, προσφέροντας ποικιλία, αφού η άμυνα θα πρέπει να γίνει αποδεκτό πως απέναντι σε αντιπάλους με περισσότερες λύσεις δύσκολα θα βελτιωθεί τρομερά.

Συν τοις άλλοις ο Μακ μοιάζει να συνεργάζεται πολύ καλά με τον Παπαπέτρου, αλλά και τον Νέντοβιτς, άρα γιατί να μην είναι αυτός που θα δουλεύει για τους άλλους. Χωρίς να φτάσει ξανά τις 10 ασίστ. Αρκεί ο διπλασιασμός των νυν. Κάτι που απαιτεί φυσικά την ευστοχία των υπόλοιπων, διότι όλα είναι συγκοινωνούντα δοχεία.