Παναθηναϊκός-Ερ.Αστέρας: Το “I’m here” του Λόιντ έφτασε ως το ΣΕΦ

Σαν χθες πριν από 26 χρόνια, 18/3 του 1995, δια του πληρεξούσιου δικηγόρου του ο Μάικλ Τζόρνταν χρησιμοποιούσε τρεις λέξεις όλες κι όλες, δεν χρειάζονταν άλλες, για να πυροδοτήσει τον μηχανισμό ανάφλεξης πριν από τη δεύτερη εκτόξευση της πυραυλοκίνητης διαδρομής του στο μπασκετικό σύμπαν.

Ούτε 2 χρόνων ήταν τότε ο Τζόρνταν Λόιντ, αλλά ως ένα αυθεντικό τέκνο που -από τις 27 Ιουλίου του ’93- ανέπνεε τους ανέμους του Σικάγο θα ήταν ασεβές προς τον ‘θεό του αέρα’ να μην λατρέψει το μπάσκετ. Τούτος μάλιστα ήταν από τις εξαιρέσεις των παιδιών εκείνων που εμπνεύστηκαν και άρπαξαν μερικές στάλες από την ‘airness’ του ‘δημιουργού’ τους. Από τα 3 του βέβαια, όταν προσπαθούσε μανιωδώς να πετύχει καλάθια στην μπασκέτα των γειτόνων, ως τη σεζόν της καθιέρωσής του στην Euroleague πέρασαν κοντά 25 χρόνια.

Λύκειο, κολέγιο, η απώλεια του του κολλητού του που σκοτώθηκε, η προπόνηση που δεν του άρεσε, η απόρριψη στο draft του 2016, η θητεία στη G-league ως παίκτης των Ράπτορς που του χάρισαν το δαχτυλίδι αλλά όχι τη σταθερότητα που επιζητούσε, η φωτογραφία πίσω από τον Καουάι Λέοναρντ στο ιστορικό σουτ από τη γωνία απέναντι στους Σίξερς ως ο ‘Random Guy in a Suit’ (ο τυχαίος τύπος με το κοστούμι) που άπαντες έψαχναν να μάθουν ποιος είναι, η απόφαση να δοκιμάσει την τύχη του στην Ευρώπη διότι καταλάβαινε ότι έχει μια καριέρα να διεκδικήσει, η πειραματική σεζόν στη Βαλένθια (11.1 πόντοι σε 18 εμφανίσεις με 43% στο τρίποντο) και η συμφωνία με τον Ερυθρό Αστέρα προκειμένου να γίνει ο ηγέτης του.

Στο 86-82 της ομάδας του Ράντονιτς επί του Παναθηναϊκού ΟΠΑΠ, ο Λόιντ εμφάνισε ξανά την άκρως παραγωγική βερσιόν του ‘δολοφονικού’ εαυτό του. Άρχισε το ματς με 2 γρήγορα και φάουλ και προτού συμπληρωθούν 4 λεπτά κάθισε στον πάγκο, αλλά από τη δεύτερη περίοδο ήταν ασταμάτητος. Οι ‘πράσινοι’, κυνηγώντας μια δεύτερη σερί εντός έδρας νίκη, κρατούσαν σταθερό προβάδισμα (9-0, 23-17, 28-21, 34-28) ενόσω ο Λόιντ ήταν άσφαιρος επειδή δεν έπαιρνε προσπάθειες. Από τη στιγμή που ενεργοποίησε τις μηχανές, η εξουδετέρωσή του ήταν ανέφικτη. Και εκ του αποτελέσματος η αδυναμία αυτή μοιραία, αφού συνοδεύτηκε από ήττα.

Ο ηγέτης του Αστέρα είχε σκοράρει 9 πόντους ως το 40-40 του 20′, ενώ πριν η ελληνική ομάδα ολοκληρώσει την απόπειρα να ξεφύγει εκ νέου με διαφορά ασφαλείας, φτάνοντας ως το 59-48, ήταν (μαζί με τον Ουόλντεν) αυτός που ύψωσε το πελώριο τείχος και έφραξε το δρόμο. Από το +11 οι ‘πράσινοι’ βρέθηκαν στο -1 σε διάστημα μικρότερο των 2,5 λεπτών και από τότε δεν ανέκτησαν ποτέ τον έλεγχο της κατάστασης, παρά τα τελειώματα του Παπαγιάννη ή τα ξεσπάσματα του Χεζόνια ή του Παπαπέτρου. Πόσο μάλλον δεν ήλεγξαν τον Λόιντ, ο οποίος μπορούσε να σκοράρει όπως ακριβώς επιθυμούσε και κυρίως όπως τον βόλευε: με προσωπικές ενέργειες από την κορυφή. Ούτε ο Παπαπέτρου ούτε ο Μποχωρίδης ούτε ο Σαντ-Ρος κατάφεραν οτιδήποτε τις φορές που κλήθηκαν να τον μαρκάρουν.

Ο δαιμόνιος γκαρντ μπήκε στην τέταρτη περίοδο με 11 πόντους και, μ’ ένα μικρό διάλειμμα 99 δευτερολέπτων, για να πάρει μερικές ανάσες πριν από το φινάλε, την τέλειωσε έχοντας σημειώσει άλλους 16. Στο σύνολο 27 (σε κάτι περισσότερα από 25 λεπτά) με 7/9 δίποντα και 3/7 τρίποντα. Το τρίτο εξ αυτών όταν ο Σαντ-Ρος είχε ισοφαρίσει σε 79-79 με το τέταρτο δικό του (σε έξι προσπάθειες). Μέσα σ’ όλα είχε τις 2/2 βολές που σφράγισαν το δικό του Αστέρα. Είχε επίσης 5 ασίστ και 4 ριμπάουντ. Ψιλοπράγματα δηλαδή από έναν παίκτη που στα 20 από τα 25 παιχνίδια του εφέτος έχει σκοράρει τουλάχιστον 10 πόντους. Αν μάλιστα δεν είχε μεσολαβήσει ο τραυματισμός του, επηρεάζοντάς τον εμφανώς, δεν θα ‘χε αντίπαλο στη μάχη των κορυφαίων σκόρερ της διοργάνωσης, αφήνοντας πίσω τους Τζέιμς και Σβεντ.

Ο Λόιντ ήταν ένας από τους ‘κοντούς’ που ο Παναθηναϊκός ΟΠΑΠ κοίταξε ως περίπτωση το καλοκαίρι του 2020 ενόσω αναζητούσε έναν σκόρινγκ γκαρντ από την περιφέρεια. Θα μπορούσε, δηλαδή, το βράδυ της Παρασκευής να φορά τα πράσινα. Κατέληξε με κόκκινα. Ενδεχομένως να φορά και του χρόνου. Η πρόσφατη διαρροή της πληροφορίας πως ο Ολυμπιακός δείχνει ζωηρό ενδιαφέρον για την περίπτωσή του δεν ήταν τυχαία. Σίγουρα θ’ αρέσει και σ’ άλλους.

Ο 27χρονος Αμερικανός δεν είναι ο Μάικλ Τζόρνταν. Στο ΟΑΚΑ πάντως έκανε άλλη μία statement εμφάνιση, στέλνοντας προς πάσα κατεύθυνση το μήνυμα πως δεν ανήκει στην ομάδα με το δεύτερο χειρότερο ρεκόρ της διοργάνωσης (9-21). Κινείται τουλάχιστον ένα επίπεδο πάνω και εκτός από το… μισό όνομα του MJ έχει τη δική του χάρη. Την Παρασκευή δεν είπε ‘I’m back’, αλλά ‘I’m here’. Φωναχτά.