Παγκόσμιο, μέρα 7η: Ο αυτοτορπιλισμός της Ιταλίας
Ό,τι μικρό, μεγάλο ή περίεργο συνέβη στα κινεζικά παρκέ την έβδομη ημέρα του Παγκοσμίου Κυπέλλου μπάσκετ.
Και την έβδομη ημέρα (του Παγκοσμίου) ο θεός (του μπάσκετ) αναπαύτηκε. Η δράση στην Κίνα δεν διακόπηκε ούτε την Παρασκευή, αφού διεξήχθησαν 8 παιχνίδια, άλλα για το 1-16 με 4 ομάδες να κλειδώνουν ήδη θέση στην 8άδα κι άλλα για το 17-32. Μολαταύτα το θέαμα στο πολυδιαφημισμένο παιχνίδι της ημέρας μεταξύ Ισπανίας και Ιταλίας ήταν απρόσμενα κακό ως απελπιστικά οικτρό και άφησε μια θολούρα για το μέλλον των δύο χωρών, όταν περάσουν οριστικά πια στη μεταβατική περίοδο.
Η ‘φούρια ρόχα’, λειψή πλέον από πρωτοκλασάτα στελέχη, πάλεψε με τις σκιές του παρελθόντος και το πενιχρό 67-60 τής εξασφάλισε μία από τις θέσεις στα νοκ άουτ των προημιτελικών. Όταν ο 23χρονος Χουάνχο Ερνανγκόμεθ των Νάγκετς είναι ο πρώτος σκόρερ της, έχουν επιτευχθεί μόλις 6 τρίποντα σε 23 απόπειρες (26%) και έχουν μοιραστεί όλες κι όλες 12 ασίστ γίνεται εύκολα αντιληπτό πόσο διακινδύνευσε ένα φιάσκο που ο Σέρτζιο Σκαριόλο δεν είχε υποστεί ούτε όταν προπονούσε τη Μιλάνο κι έχανε τα λογικά του σε τάιμ άουτ. Διότι αν (η Ισπανία) έχανε, θα έπρεπε να κερδίσει τους Σέρβους για να προκριθεί στη διαφορά των πόντων. Στους συμπατριώτες του περισσότερο θα έπρεπε να λέει ‘grazie’ ο Ιταλός κόουτς για τα 42 χαμένα σουτ σε 40 λεπτά, κυρίως δε την αδιανόητη αδυναμία διαφύλαξης του +4 για 4 λεπτά. Ο Μπελινέλι πετούσε τις μπάλες στο ταμπλό (0/4 τρίποντα στο τελευταίο πεντάλεπτο και 0/6 στο σύνολο), ο συνετός Ντατόμε έχασε το μυαλό του ξοδεύοντας μπάλες με αβίαστα λάθη, ο Γκαλινάρι κρυβόταν και μονάχα ο Χάκετ πάσχιζε να φέρει ισορροπία στο άναρχο παιχνίδι των ‘ατζούρι’ που πνίγηκαν σε μια κουταλιά νερό όταν κατάλαβαν ότι μπορούν να νικήσουν την πιο αδύναμη Ισπανία που έχεις συναντήσει από το 2000 και μετά.
Η Ιταλία του Μέο Σακέτι, που λιγότερους από 60 πόντους δεν είχε σκοράρει ποτέ από το 1998, έμοιαζε διαφορετική από τις προηγούμενες, του Πιανιτζιάνι ή του Μεσίνα, αλλά παραπλάνησε με το 2/2 στο ξεκίνημα μένοντας μακριά από τη διάκριση για άλλη μία διοργάνωση. Με τον ίδιο προβλέψιμο τρόπο, τον αυτοκαταστροφικό. ‘Αντίο Παγκόσμιο’ έγραψε η Gazzetta αμέσως μετά και κατ’ επέκταση ‘αντίο Ολυμπιακοί Αγώνες’. Εκτός κι αν βρει τρύπα μέσα από το προολυμπιακό τουρνουά. Τουναντίον η Ισπανία με τα στραβά και τ’ ανάποδά της, με τον Μαρκ Γκασόλ στους 2 πόντους (αλλά τυχερά εύστοχο το κρισιμότερο σουτ στα 65” πριν από τη λήξη), τον Γιουλ με 4/12 εντός πεδιάς και τον Ρούμπιο στα 7 λάθη θα θα είναι παρούσα στην 8άδα για έκτο σερί Παγκόσμιο, χωρίς να έχει πέσει ποτέ κάτω από την 6η θέση.
> Όσο κι αν το μπάσκετ των δύο κόσμων είναι μια στυγνή πραγματικότητα, θα υπάρχουν ομάδες όπως η Πολωνία που θα χώνονται στη μύτη των άλλων, χάρη στην επιμονή και την υλοποίηση ενός μακρόπνοου πλάνου. Γκρεμίζοντας ταυτόχρονα τα χωρίς Σβεντ όνειρα των Ρώσων. Το σύνολο του Μάικ Τέιλορ είναι ήδη στην 8άδα, αντί των Κινέζων.
> Το γιατί η Σερβία επιβεβαιώνει από ματς σε ματς το ρόλο του φαβορί επικυρώνεται από τους 40.7 πόντους με τους οποίους κερδίζει κάθε αντίπαλό της ως τώρα. Πρόκειται για τον υψηλότερο μέσο όρο διαφοράς στην ιστορία των Παγκοσμίων, καλύτερο κι από εκείνο που είχε η Dream Team 2 στο Τορόντο. Τόσο απλό είναι το μπάσκετ που το 90-47 επί του Πουέρτο Ρίκο ήρθε χωρίς να το καταλάβει κανείς. Όταν μάλιστα ο Μπογκντάνοβιτς είχε 1/5 τρίποντα. Μια μπάλα που εγκλωβίστηκε μεταξύ στεφάνης-ταμπλό ήταν η μόνη διεκδιήσιμη. Τους Ισπανούς πόσο, άραγε, θα τους κερδίσουν οι ‘πλάβι’;
> Ο Γκαμπριέλ Ντεκ δεν είναι Τζινόμπιλι ή Νοσιόνι, ούτε θα μπει στα παπούτσια τους. Στα καλύτερά του πάντως μπορεί να δίνει 25 πόντους με 9/12 επιθέσεις. Η άμυνα της Βενεζουέλας δεν βρήκε αντίδοτο. Πόσο μάλλον στην πιο ευρηματική ασίστ του τουρνουά, από τον Φακού Καμπάτσο.
> Μόνο στα τάιμ άουτ και στις διακοπές μεταξύ των περιόδων έπαιρνε ανάσες ο Ρικάρντο Ράτλιφ (ή Γκούνα ΡΑ στα κορεάτικα). Οι 21 πόντοι, τα 12 ριμπάουντ, 3 ασίστ και 4 κλεψίματα έφεραν σε δύσκολη θέση τους Κινέζους, αλλά ο Κιμ και ο Λι (μην ρωτάς τα μικρά τους) τον εξέθεσαν με τις χαμένες επιθέσεις. Οι οικοδεσπότες νίκησαν 77-73 και καταχειροκροτήθηκαν.
> Η Τυνησία είναι η πιο αξιόπιστη, όχι απαραίτητα ταλαντούχα, ομάδα της Αφρικής. Το 86-67 επί των Φιλιππίνων, με 18 πόντους από δεύτερες επιθέσεις, την έφερε πιο κοντά στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Ιδίως όσο ο Μεϊρί δεν κουράζεται.
