Όχι άλλος σοβαρός τραυματισμός για τον Τζέισον Γκρέιντζερ, δεν θα τον άντεχε

Η προσγείωση του Τζέισον Γκρέιντζερ στο παρκέ ήταν άτσαλη. Η επαφή με τον αντίπαλό του στον αέρα έφερε κακή ισορροπία σώματος και την απότομη επαφή με τη σκληρή επιφάνεια. Άσχημες οι σκέψεις που κατέκλυσαν απευθείας το κεφάλι του. Τα κλειστά μάτια, οι βαριές ανάσες, οι συσπάσεις στο πρόσωπο, ενόσω καθόταν στον πάγκο, ήταν διαδοχικές αντιδράσεις απογοήτευσης. Ένα βουβό ‘όχι πάλι σ’ εμένα’ απέρρεε από τα βάθη του ενόσω του έδεναν το πόδι με πάγο και πετούσε εκνευρισμένος την πετσέτα.

Ο 30χρονος πόιντ γκαρντ της Μπασκόνια έχει ταλαιπωρηθεί αφάνταστα την τελευταία 2ετία με τραυματισμούς χαμηλά στο πόδι και οποιοσδήποτε νέος δεν θα ‘ταν ανεκτός είτε από το κορμί του είτε από το μυαλό του. Το “σας ευχαριστώ πολύ όλους για τη μεγάλη ανησυχία, ήταν απλώς ένας φόβος“. Της στιγμής. H Liga Endesa, δια του διαχειριστή του λογαριασμού της, απάντησε “χαιρόμαστε που ήταν μόνο μια αναστάτωση, Τζέισον“. Εξέφραζε την ανακούφιση πολλών. Όλων ανεξαιρέτως. Δεν ήθελαν να υποφέρει ξανά.

Από τα τέλη της σεζόν 2017-18 ο Γκρέιντζερ άρχισε να κουβαλά προβλήματα με τον αστράγαλό του. Έχασε τα πρώτα δύο ματς της σειράς των πλέι οφ με τη Φενέρμπαχτσε, ενώ στα επόμενα δύο (τα εντός έδρας που όρισαν την πρόκριση στο Final 4) έμεινε συνολικά στο παρκέ μονάχα 17’25”. Από τότε τίποτα δεν ήταν το ίδιο. Η επόμενη σεζόν άρχισε με θετικά σημάδια. Σαν να μην είχε τελειώσει η προηγούμενη με ζητήματα. Οι 32 πόντοι στα πρώτα δυο ματς της Euroleague (Ζαλγκίρις, Ολυμπιακός) ήρθαν από 9/12 τρίποντα, συνδυαστικά με 6 ασίστ. Στην ιστοσελίδα της διοργάνωσης έγραφαν ο υγιέστατος Γκρέιντζερ είναι έτοιμος να καθοδηγήσει την Μπασκόνια.

Πρόλαβε να εμφανιστεί σε άλλα 10. Όχι περισσότερα. Ως τα τέλη του Δεκέμβρη. Τα 15’19” απέναντι στην Μπαρτσελόνα ήταν τα τελευταία του στη διοργάνωση μέχρι σήμερα. Δεν εμφανίστηκε άλλη φορά ξανά. Ύστερα από 20 ημέρες το ιατρικό τιμ των Βάσκων αποφάνθηκε ότι ο τραυματισμός στον αστράγαλο θα τον αφήσει εκτός για τουλάχιστον τρεις μήνες, αν όχι τέσσερις, καθώς θα έπρεπε να χειρουργηθεί. Ήταν πιο ύπουλος απ’ όσο φαντάζονταν αρχικά. Επανήλθε στα τέλη του Μάη και αγωνίστηκε σε τρία ματς του ισπανικού πρωταθλήματος. Ως εκεί.

Είχε δύναμη και πίστεψε ότι ξεμπέρδεψε όταν ακολούθησε την προετοιμασία για την επόμενη σεζόν και στα τέλη του Σεπτέμβρη μπήκε να παίξει απέναντι στην Εστουδιάντες. Ήταν η πρεμιέρα του νέου πρωταθλήματος. Πριν συμπληρωθούν 2 λεπτά βρέθηκε ξανά εκτός μάχης. Τα πόδια του δεν άντεξαν περισσότερο και σε φάση άμυνας, όταν έκανε πίσω βήματα, υπέστη ό,τι πιο οδυνηρό για έναν αθλητή: ρήξη αχίλλειου τένοντα. Η ζημιά ήταν ολική και η επέμβαση η μοναδική διέξοδος προς το φως.

Το πλήγμα στην Μπασκόνια ήταν ισχυρό.

Η πρώτη εκτίμηση των γιατρών οριοθετούσε την επάνοδό του στη δράση αφού πρώτα συμπληρώνονταν 6 μήνες αποθεραπείας. “Είμαι σίγουρος πως θα γυρίσω πιο δυνατός από ποτέ. Ό,τι δεν σε σκοτώνει, σε κάνει πιο δυνατό“, έλεγε ο ίδιος. Άρχισε την αντίστροφη μέτρηση. Ώρα-ώρα, μέρα-μέρα, μήνα-μήνα. Η παύση εργασιών στην Ευρώπη ευνόησε την επούλωση της ‘ανοικτής πληγής’ χωρίς βιασύνη. Κατά την επιστροφή των ομάδων στο παρκέ, ο Γκρέιντζερ ήταν παρών. 9 μήνες αργότερα είχε την έγκριση των ειδικών για να πιάσει ξανά την μπάλα.

Όταν αγωνίστηκε εκ νέου, στο πρώτο παιχνίδι της επανεκκίνησης με την Μπιλμπάο στο γειτονικό ντέρμπι αρκέστηκε σ’ ένα “264 ημέρες αργότερα, πόσο μου λείπεις“. Διαφορετικός εμφανίστηκε, με λιγότερα κιλά και εμφανή έλλειψη μυϊκής μάζας. Σημασία είχε ότι έπαιζε.

Με το απολυτήριο από τη ‘φυλακή’ του στο ένα χέρι και με την μπάλα στο άλλο εμφανίστηκε σ’ άλλα δύο ματς. Με την Τενερίφη και την Μπαρτσελόνα, προτού την Πέμπτη έρθει ο αγώνας με την Μπανταλόνα και το νέο σφίξιμο. Σε πόδι και καρδιά. Ούτε το ένα ούτε το άλλο θ’ άντεχε, μάλλον, κάτι πιο έντονο. Λήξη συναγερμού. Ο φόβος, βέβαια, είναι εκεί.