Όταν ο Σχορτσανίτης έγινε ‘προστατευόμενος’ του Σακίλ Ο’ Νιλ

Η πρώτη φορά που ο Ολυμπιακός είχε αντιμετωπίσει μια ομάδα από το NBA ήταν σε ένα ‘ουδέτερο’ έδαφος, στο τουρνουά McDonalds του Παρισιού, όταν η ομάδα του Ντούσαν Ίβκοβιτς, που είχε πετύχει το ιστορικό triple crown, αντιμετώπιζε τους Σικάγο Μπουλς του Μάικλ Τζόρνταν. Αν κι οι δυο ομάδες είχαν παραταχθεί με απουσίες βασικών παικτών τους, ο ιστορικός αγώνας μας είχε χαρίσει θρυλικά στιγμιότυπα, όπως τα σκληρά μαρκαρίσματα του Μίλαν Τόμιτς -και στη συνέχεια του Ευθύμη Μπακατσιά- στον Τζόρνταν ή όπως το ρεσιτάλ σκοραρίσματος του Φράνκο Νάκιτς. Αυτήν την πολύ όμορφη ιστορία βέβαια, μας την έχουν διηγηθεί αυτοπροσώπως εκείνοι που τη έγραψαν δια ζώσης, όπως ο Κώστας Μπογατσιώτης, αλλά κι εκείνοι που εμφανίστηκαν στο παρκέ, όπως ο Νάκιτς και ο Νίκος Μίχαλος.

Χθες, ο Ολυμπιακός ανέσυρε από το χρονοντούλαπο της ιστορίας την επόμενη θρυλική αναμέτρηση φιλικού χαρακτήρα με ομάδα του NBA. Τον Οκτώβριο του 2010, αντιμετώπισε πρώτα τους Σαν Αντόνιο Σπερς και στη συνέχεια τους Κλίβελαντ Καβαλίερς, δηλαδή την ομάδα του 20άρη Λεμπρόν Τζέιμς και του μπαρουτοκαπνισμένου βετεράνου Σακίλ Ο’ Νιλ. Το τελικό σκορ της αναμέτρησης κόντρα στους Καβαλίερς (ήττα με 94-111) έχει μικρή ιστορική σημασία. Ο Ολυμπιακός ήταν ένα σύνολο από ποιοτικούς, ακριβοπληρωμένους παίκτες που επιζητούσε να εξελιχθεί σε μια ομάδα με πορεία πρωταθλητισμού, διαγράφοντας μια για πάντα την κατρακύλα που είχε ζήσει η ομάδα στο πρώτο μισό της δεκαετίας του ’00. Με τον Λίνας Κλέιζα, τον Τζος Τσίλντρες και τον Πάτρικ Μπέβερλι να υπόσχονται NBA-ική ποιότητα και με τον Θοδωρή Παπαλουκά και τον Κώστα Παπανικολάου να εκπροσωπούν την ελληνική εμπειρία και το ταλέντο, ο Ολυμπιακός φαινόταν πως διέθετε τον πυρήνα για να χτίσει μια ανταγωνιστική ομάδα. Επίσης, διέθετε τον Σοφοκλή Σχορτσανίτη ή αλλιώς ‘Big Sofo’, έναν παίκτη που φλέρταρε με τo όνειρο του να γίνει NBAer, έναν παίκτη που ο ίδιος ο Μάικ Μπράουν (κόουτς των Καβαλίερς τότε), υποσχόταν μπροστά στους δημοσιογράφους, πως θα τον ζόριζε ατελείωτα, για να διαπιστώσει αν οι επιθετικές αρετές του δικαιώνουν το ψευδώνυμο ‘Baby Shaq’.

Καθώς ο Τζέιμς ερχόταν αντιμέτωπος με έναν πεισματάρη και εκρηκτικό 19χρονο φόργουορντ, ονόματι ‘Costas Papanikolaou’, ο Σχορτσιανίτης έδειχνε να υποφέρει κόντρα στον ‘Aristotle’ Ο’ Νιλ, ο οποίος έπαιζε σκληρά, μετατρέποντας τα γόνατα και τους αγκώνες του σε ‘δολοφονικά εργαλεία’, τρέχοντας στον αιφνιδιασμό και κρύβοντας τον ουρανό με τα γιγαντιαία χέρια του, για να πάρει τα ριμπάουντ. Όμως, ο Σχορτσανίτης δεν έδειχνε να φοβάται, παρά το γεγονός ότι τα περισσότερα set plays του 1ου ημιχρόνου σημάδευαν εκείνον. Τελικά, ο Ο’ Νιλ, με ενθουσιασμό έφηβου, πέτυχε 12 πόντους, ενώ ο ‘Big Sofo’ μόλις 4, όμως χάρισε και στον αντίπαλό του μια στιγμή που θα έχει για πάντα να θυμάται, ένα μπλοκ που τον έστειλε για χαρταετό στις εξέδρες.

Τελικά, τι κρατάμε από αυτό το παιχνίδι; Σίγουρα το γεγονός ότι άλλη μια ευρωπαϊκή ομάδα είχε κληθεί να ξεχάσει το μπάσκετ των αυστηρών διαιτητικών κανόνων της Ευρωλίγκα και να παίξει ελεύθερο, physical game, χάνοντας από εκείνους που το είχαν έτσι κι αλλιώς στο αίμα τους. Κρατάμε επίσης το “να προσέχεις τον Big Sofo” που είχε πει ο Ο’ Νιλ στον Τσίλντρες, αναγνωρίζοντας στο νεαρό παίκτη του Ολυμπιακού ίσως κάποιες κοινές αρετές ως προς το σκληρό παιχνίδι. Κρατάμε το στοργική χειραψία μετά αγκαλιάς από τον ‘Big Shaq’ στον ‘Brat Sofo’, όπως τον αποκαλούσαν αρκετοί δημοσιογράφοι των αμερικανικών media και μια εκτόξευση στο NBA που λίγο έλειψε να συμβεί.