Ολυμπιακός-Ζαλγκίρις: Το τέλος του αγώνα ήταν η… αρχή της νίκης

Ο αγώνας με τη Ζαλγκίρις στο ΣΕΦ έχει σχεδόν τελειώσει. Το 83-74 έχει δημιουργήσει μια αδιαπραγμάτευτη συνθήκη υπέρ του Ολυμπιακού και ο Ουλάνοβας πηγαίνει για ένα κάρφωμα που απλώς θα ρίξει την τελική διαφορά στους 7. Ο Παπανικολάου μετράει τα βήματα, ευνοείται από το γεγονός πως ο Λιθουανός είναι αριστερόχειρας, πατάει γερά και τον κόβει καθαρά. Μετά την επαναφορά γίνεται προσπάθεια για κλέψιμο και οι φιλοξενούμενοι έχουν απλώς ένα σουτ στο μηδέν, στο οποίο η μπάλα τραντάζει το σίδερο.

Αποδεικτικό στοιχείο ο φακός.

Η εις διπλούν προσπάθεια για την αποφυγή ενός καλαθιού ήταν η σμίκρυνση, σε κλίμακα λίγων δευτερολέπτων/40 λεπτά όλης της υπόλοιπης αναμέτρησης μπροστά σε κάμποσους, 5.500, πιστούς μιας ομάδας που δεν έδειχνε να έχει σφυγμό ως το πρώτο τζάμπολ του αγώνα και έψαχνε μια ένεση αδρεναλίνης. Μήπως και ξυπνήσει από το λιποθυμικό σοκ που είχαν προκαλέσει οι διαδοχικές εντός έδρας συντριβές από τη Μακάμπι και την Εφές.

Το συναπάντημα της Παρασκευής με τη Ζαλγκίρις δεν ήταν η ευνοϊκότερη περίσταση. Αν και οι καλοκαιρινές αλλαγές στο έμψυχο δυναμικό ήταν τόσες που ο Σαρούνας Γιασικεβίτσιους μαθαίνει ακόμη τους νέους τι και πώς θέλει να παίζουν, η ομάδα του Κάουνας δεν έπαψε να είναι ένα επικίνδυνο σύνολο που προερχόταν από διπλό στην έδρα της Φενέρμπαχτσε και πάλη με την Μπαρτσελόνα. Ένα σύνολο μάλιστα με καλύτερα νούμερα από του Ολυμπιακού στις δύο πλευρές του παρκέ και παράδοση διαδοχικών θετικών εμφανίσεων στο Φάληρο.

Το -2 του 20′ (37-39) με 1/9 ερυθρόλευκα τρίποντα, γιατί ο Μπόλντγουιν και ο Πάντερ σούταραν άσχημα απ’ έξω, και μηδέν επιθετικά ριμπάουντ ενίσχυε την άποψη ότι το βράδυ θα είναι… ροκ, παρά το γεγονός πως ο Πρίντεζης είχε ήδη ξεπεράσει τους 3000 πόντους στη διοργάνωση – τρίτος πλέον πίσω από Ναβάρο και Σπανούλη.

Ο Ριντ θύμισε σε πολλές φάσεις γιατί έβγαζε λεφτά στο ΝΒΑ, προτού μια βίαιη παρεξήγηση διακόψει την καριέρα του και τα 12/16 δίποντα πιστοποιούσαν την κατεύθυνση του Ολυμπιακού στο γήπεδο, μα η Ζαλγκίρις κατόρθωνε να προκαλεί μπελάδες χάρη στο σωστό διάβασμα από τους περιφερειακούς της (Γουόκαπ, Λεκαβίτσιους) και τις γρήγορες εναλλαγές της μπάλας μέσα στη ρακέτα, βρίσκοντας παράλληλα πόντους από ανανεωμένες επιθέσεις, όποτε έλειπε ο Μιλουτίνοφ.

Το γεγονός το 37-39 έγινε 58-51 στο 29’30’ οφείλεται αφενός στη συνολική προσπάθεια που έγινε στα μετόπισθεν αφετέρου στα μακρινά σουτ που έβαλαν οι Πολ και Ρότσεστι (μπορεί να κάνει στοχευμένα πράγματα), τα οποία ‘χάλασαν’ την ισορροπία στην αντίπαλη άμυνα με αποτέλεσμα να προκύψουν ανοικτοί διάδρομοι για plays από μέσα. Ακολούθως ήταν πολύ πιο εύκολο για τον Βασίλη Σπανούλη να μοιράσει ισομερώς την μπάλα, να φτάσει τις 7 τελικές και σε συνδυασμό με την αυτοπεποίθηση που είχαν κερδίσει όλοι οι υπόλοιποι από την άνεση μιας καλής διαφοράς να διαμορφωθεί το 74-61 και το 81-68. Όταν πια εξουδετερώθηκε οριστικά κάθε αντίσταση των φιλοξενούμενων και ταυτόχρονη απαίτηση για διπλό.

Οι ‘ερυθρόλευκοι’ είχαν καταφέρει να ρίξουν μια ομάδα των 80 πόντων στους 74 και από τα 36 ριμπάουντ στα 28. Όχι μικρό κατόρθωμα για παίκτες με τσαλακωμένο ‘εγώ’ και μια άμυνα που είχε δεχθεί 176 πόντους στις προηγούμενες δύο αποστολές της, στο ίδιο γήπεδο. Το τριήμερο της επόμενης εβδομάδας σε Μόναχο και Βερολίνο θα είναι η επικύρωση της αφύπνισης για ν’ αποφευχθεί η χειρότερη σεζόν της σύγχρονης ιστορίας του τμήματος ή απλώς μια σύσπαση των μυών.