Ολυμπιακός-Φενέρμπαχτσε: Το ‘the shot’ του Σπανούλη ήρθε απέναντι σε 16
Τη βραδιά που ο Βασίλης Σπανούλης ανακηρυσσόταν 'βασιλιάς των πόντων' στη Euroleague, ο Ολυμπιακός άφηνε τη Φενέρμπαχτσε να πετύχει 16 τρίποντα και να φύγει με το 96-87 από το ΣΕΦ, χάνοντας για τρίτη σερί αγωνιστική και πέμπτη στα τελευταία έξι παιχνίδια.
Το 2020 χάραξε με τον Βασίλη Σπανούλη στην κορυφή των σκόρερς όλων των εποχών στη Euroleague. Το 318ο παιχνίδι του στη διοργάνωση, σε μια μακρά διαδρομή 14 ετών μ’ ελάχιστα διαλείμματα, συνδυάστηκε με την ‘αρπαγή’ της κορυφαίας επίδοσης από τον Ισπανό Χουάν Κάρλος Ναβάρο. Όχι όμως με μια νίκη του Ολυμπιακού, καθώς η -χωρίς ψηλούς- Φενέρμπαχτσε ενήργησε με τιμωρητική πρακτική και άφησε ελάχιστα απ’ όσα της χάρισε η κακή προσαρμογή της ‘ερυθρόλευκης’ τακτικής στην άμυνα, με συνέπεια τα 16 εύστοχα τρίποντα (καλύτερη εφετινή επίδοσή της) που έφερε 55% ευστοχία, τους 32 πόντους από τον Νάντο ντε Κολό και το 96-87 στο ΣΕΦ, στην πρώτη νίκη της μετά από 0/4.
Μπροστά σε 5ψήφιο αριθμό θεατών (10.234) που ήθελαν να γίνουν αυτόπτες μάρτυρες όλου αυτού, ο Βασίλης Σπανούλης έψαχνε 10 πόντους πριν από το τζάμπολ, βρήκε 4 γρήγορους στην πρώτη περίοδο και στα 2’39” πριν από τη λήξη, μ’ ένα από τα μακρινά σουτ που τον ‘ταυτοποιούν’ ως μπασκετική οντότητα (ντρίμπλα, βήμα στο πλάι και απότομη εκτέλεση), ‘γκρέμισε’ ένα οχυρό που άντεχε για περισσότερα από 8 χρόνια.
Εφεξής τούτο θα είναι το ‘the shot’ του ελληνικού μπάσκετ. Για την Euroleague είναι ‘η στιγμή’.
Στις 24 Νοεμβρίου του 2011, όταν ο Ισπανός άφηνε πίσω τον Μάρκους Μπράουν, ο Λαρισαίος γκαρντ διένυε τη δεύτερη σεζόν του στον Πειραιά και μία ημέρα πριν πετύχαινε 28 πόντους στο νικηφόρο 88-81 επί της Μπιλμπάο. Είχε ακόμη συμπαίκτη τον Κέιλιν Λούκας, όχι τον Έισι Λο, και απείχε πάρα πολύ από τη σκέψη μόνο ότι θα οδηγήσει τον Ολυμπιακό σε δύο διαδοχικούς θριάμβους στην Euroleague και σ’ άλλους δύο τελικούς, έχοντας προηγουμένως ‘λιανίσει’ την ΤΣΣΚΑ. Πόσο μάλλον από Τήνο αντίστοιχη ότι τη 2η ημέρα του νέου έτους και οδεύοντας αισίως για το 38ο έτος της ηλικίας, θα πατήσει σ’ άλλη μία κορυφή.
Του άφησε άσχημη γεύση το αποτέλεσμα της Πέμπτης. Το ομολόγησε στο φινάλε, ευχαριστώντας όποιον συνείσφερε (παράγοντες, προπονητές, συμπαίκτες) ως την παραγωγή ενός μυθικού επιτεύγματος, του οποίου οι λήγοντες στον αριθμό ‘4157’ θα μεταβάλλονται όσο ο Έλληνας γκαρντ θα φορτώνει τ’ αντίπαλα καλάθια με πόντους. Κατά την κατάρριψη της επίδοσης, ο αγώνας σταμάτησε για μερικά δεύτερα. Στην επόμενη φάση ο Σπανούλης σκόραρε με λέι απ για το 82-90. Ήταν μια έκλαμψη της στιγμής για τον ακούρδιστο Ολυμπιακό. Η επόμενη άμυνα τον πρόδωσε ξανά και τον ‘αποτελείωσε’. Ο Σλούκας σέρβιρε την 9η ασίστ του και ο Ντε Κολό στο 38’48” δεν λάθεψε από κοντά για το +10 της Φενέρμπαχτσε, η οποία αφότου προσπέρασε 22-20 δεν χαράμισε ποτέ το αβαντάζ που της έδινε κάθε αλλαγή ή περιστροφή στα μετόπισθεν των ‘ερυθρόλευκων’.
Το buzzer beater του Σλούκα από το τρίποντο της ομάδας του Ομπράντοβιτς ήταν η εκκίνηση μιας κυριαρχίας, η οποία στην κορύφωσή της έφτασε όταν ο φωτεινός πίνακας έγραφε 42-61. Ο Ρότσεστι, που τον άφησε, δεν είχε υποψιαστεί ότι ο διεθνής γκαρντ μπορεί να σκοράρει από τέτοια απόσταση. Όφειλε, το είχε ξανακάνει.
Όταν στο 28’30” ο Ολυμπιακός έφτασε στο -4 (61-65) διεφάνη μια αχτίδα ολικής ανατροπής, καθώς είχαν καλυφθεί τα 4/5 της απόστασης που τον χώριζε από την τουρκική ομάδα. Μα άλλο ένα ελεύθερο τρίποντο που βρήκε, πήρε και έβαλε ο Ντε Κολό κι ένα, απ’ αυτά που ‘ξεραίνουν’ τον αντίπαλο, δια χειρός Ντατόμε στην εκπνοή του δεκάλεπτου διέκοψαν την απόπειρα των Πειραιωτών, που δεν ήταν εφικτό ν’ ακολουθήσουν τόσο ψηλά όσο έπαιζαν τόσο κακή άμυνα, επιμαίνοντας χωρίς τις απαιτούμενες τροποποιήσεις.
Ούτε φυσικά επέτρεψαν στον Βασίλη Σπανούλη να γιορτάσει όπως θ’ άρμοζε στην περίσταση, όταν μετά τη λήξη παραλάμβανε σε κάδρο τα τρία φύλλα αγώνα από τους κερδισμένους τελικούς σε Βερολίνο, Κωνσταντινούπολη και Λονδίνο, μαζί με την μπάλα του αγώνα.
Δεν έχουν όλες οι ιστορίες happy end.
