Ολυμπιακός: Από τα 21 λάθη στις ελπίδες για το '21

Έχασε με έναν πόντο στο γήπεδο μιας από τις ομάδες-μπετόν της φετινής Ευρωλίγκας (και άτυχη συνάμα, με τις τόσες απώλειες από τους τραυματισμούς), από το οποίο έχει περάσει μόνο η Ρεάλ Μαδρίτης. Ένα άλλο, προηγούμενο βράδυ μέσα στη σεζόν, μπορεί και να είχε συντριβεί από τη Μακάμπι του Γιάννη Σφαιρόπουλου. Κι όμως, αυτός ο αλλοπαρμένος στο μεγαλύτερο διάστημα της σεζόν Ολυμπιακός έφυγε σκασμένος από τη 'Μενόρα Μιταβτσίμ Αρένα', όπως λέγεται το ιστορικό 'Γιαντ Ελιάου'. Σκασμένος γιατί έχασε ένα ματς που κρατούσε στα χέρια του και του 'φυγε από τις δικές του ολιγωρίες στο κρίσιμο φινάλε.

Ακόμη κι αν το σφύριγμα πάνω στον Σκότι Γουίλμπεκιν είναι πολύ συζητήσιμο (ο Κώστας Παπανικολάου κάνει χαμηλά το φάουλ, όμως ο Αμερικανός συνεχίζει την προσπάθειά του και ουσιαστικά εκμαιεύει υπόδειξη για 3 βολές), οι 'ερυθρόλευκοι' θα μπορούσαν κάλλιστα να έχουν κάνει το διπλό μέσα σε μια σχεδόν απόρθητη έδρα. Η μια χαμένη βολή (σε φάουλ που δεν δόθηκε αντιαθλητικό, αν και το μαρκάρισμα ήταν από πίσω, χωρίς πρόθεση για την μπάλα) και το λάθος του Γουέιντ Μπόλντγουιν να δώσει βοήθεια στην άμυνα πάνω στον Τάιλερ Ντόρσεϊ, η λάθος πάσα του Σακίλ ΜακΚίσικ προς τον Γιώργο Πρίντεζη στο τέλος, έδωσαν το δικαίωμα στη Μακάμπι να πανηγυρίσει μια σπουδαία νίκη (την καθιστά φαβορί για την 4η θέση, δηλαδή το αβαντάζ έδρας, στη μάχη με την ΤΣΣΚΑ) και τον Ολυμπιακό να μην κάνει τελικά ένα αποφασιστικό βήμα για να χτυπήσει πολύ δυνατά την πρόκρισή του στα πλέι-οφ.

Το ότι αυτός ο Ολυμπιακός με τους 21 παίκτες που έχει χρησιμοποιήσει φέτος (θα μπορούσε να πει κανείς και 22, αφού την Πέμπτη δηλώθηκε στο Τελ Αβίβ και ο Βασίλης Χρηστίδης, ο οποίος ωστόσο δεν αγωνίστηκε), τους 3 διαφορετικούς προπονητές, την αμφισβήτηση, τους κραδασμούς από την πυξίδα που κάποια στιγμή χάθηκε ολότελα, συν τους σοβαρούς τραυματισμούς που τον ταλαιπωρούν, έφτασε στο σημείο να διεκδικεί εκτός έδρας νίκη κόντρα στη Μακάμπι, να μιλάει σοβαρά για πρόκριση στα πλέι-οφ και κυρίως να παίζει ορθόδοξο μπάσκετ, είναι ένα μικρό κατόρθωμα.

Προφανώς ο Γιώργος Μπαρτζώκας δεν προλαβαίνει να θεραπεύσει όλες τις ασθένειες που πλήττουν την ομάδα από το ξεκίνημα της χρονιάς (θα λέγαμε καλύτερα την τελευταία διετία, όταν χάθηκε ο προσανατολισμός, όχι μόνο επειδή ο Ντέιβιντ Μπλατ τα έκανε θάλασσα, αυτή είναι η εύκολη δικαιολογία), δείχνει όμως να έχει βρει τα... εμβόλια για να ισχυροποιήσει τον οργανισμό του Ολυμπιακού και να τον ξανακάνει ροδαλό και υγιή. Είναι φανερό ότι ο 55χρονος κόουτς έχει καταφέρει να εμφυσήσει πράγματα στην ομάδα, ειδικά στην άμυνα, όπου έχει εγκαταλειφθεί το μονότονο μοτίβο των αλλαγών σε κάθε σκριν, ενώ σιγά-σιγά επαναφέρει στον Ολυμπιακό την σκληράδα που τόσο πολύ του έλειψε. Έλιωναν σαν το βούτυρο οι 'ερυθρόλευκοι', ειδικά όταν έβρισκαν ομάδες όπως η Μακάμπι στον δρόμο τους. Λίγο να τους έσπρωχναν οι αντίπαλοι, λίγο να έπαιζαν ξύλο, όλα τελείωναν με συνοπτικές διαδικαίες.

Ο Ολυμπιακός, που αν κάτι πέτυχε όλα αυτά τα χρόνια το οφείλει πρώτα και κύρια στο αμυντικό φίλτρο, όπως αρέσκεται να λέει ο προπονητής του, αρχίζει και ξαναβρίσκει τις βασικές αρχές του και βάζει στο κόλπο ακόμη κι εκείνους που έδειχναν ανεπίδεκτοι μαθήσεως.

Προφανώς δεν μιλάμε για τον ίδιο Ολυμπιακό. Δεν έχει αλλάξει μόνο ο προπονητής. Είναι και το ρόστερ, που μοιάζει ολότελα διαφορετικό. Ο Οκτάβιους Έλις ήταν ο πρώτος που μπήκε στην εξίσωση. Στο Τελ Αβίβ, έδωσε τεράστιες μάχες με έναν αντίπαλο μπαρουτοκαπνισμένο σέντερ, όπως ο Οθέλο Χάντερ. Μπορεί να μην έβαλε... 30 πόντους, όμως έδειξε για ποιον λόγο αποκτήθηκε. Είναι νευρώδης, καλός ριμπάουντερ, πολύ αθλητικός και με τεράστια χέρια. Δεν σου δίνει την εντύπωση του... μπαμπούλα, όμως μπορεί να σταθεί με αξιώσεις στο επίπεδο της Ευρωλίγκας και σίγουρα του χρόνου θα είναι πολύ καλύτερος.

Ο... άλλος Ολυμπιακός

Μην ξεχνάτε ότι έχει αποκτηθεί για να πλαισιώσει τον Νίκολα Μιλουτίνοφ, που αποτελεί το βασικό 'όπλο' μέσα στη ρακέτα και την Πέμπτη έβλεπε τον αγώνα από την τηλεόραση. Ο Έλις είναι ο ιδανικός δεύτερος σέντερ, μια επιλογή που ο Ολυμπιακός θα μπορούσε να έχει κάνει από το καλοκαίρι, αλλά τα μάτια του ήταν... ερμητικά κλειστά.

Ο Μπαρτζώκας, λόγω και των τραυματισμών, πρόσθεσε στην ομάδα του δυο ακόμη παίκτες. Λόγω του μπαν της Ευρωλίγκας, τους είδαμε για πρώτη φορά, την Πέμπτη:

• Ο ΜακΚίσικ, όπως έλεγαν στο ΣΕΦ, ήταν από τους καλύτερους παίκτες στην προπόνηση του Ολυμπιακού, έδειξε με το 'καλημέρα' γιατί τον διάλεξαν. Έχει καταπληκτικό πρώτο βήμα, είναι ασυναγώνιστος στο ντράιβ και πολύ γρήγορος. Έκανε ένα εντυπωσιακό ντεμπούτο, για τα δεδομενα της Ευρωλίγκας. Προφανώς δεν είναι τέλειος. Δεν είναι ο... καλύτερος σουτέρ του κόσμου, ενώ στο τέλος χρεώθηκε με τη λάθος πάσα στον Πρίντεζη. Μπορούσε να κάνει μόνος του την προσπάθεια; Το σκέφτηκε, περισσότερο απ' όσο έπρεπε; Συμβαίνουν αυτά, ωστόσο. Το ότι δεν δείλιασε να αναλάβει αμέσως όλες αυτές τις ευθύνες, δείχνει τον χαρακτήρα και τη δίψα του για να πάρει μια μεγάλη ευκαιρία που του παρουσιάζεται
• Ο Ντουάιτ Μπάικς είναι φανερά χωρίς ρυθμό. Του λείπουν παιχνίδια. Το θέμα είναι ότι δεν έχει πολύ χρόνο να μας δείξει πράγματι πόσο καλός παίκτης είναι με την μπάλα στα χέρια. Θα του κάνουν καλό οι προπονήσεις, ωστόσο δεν έχει τον βαθμό ετοιμότητας του ΜακΚίσικ, κάτι άλλωστε που επισήμανε ο Μπαρτζώκας πριν από το παιχνίδι

Σάμπως όμως είναι ίδιοι και οι υπόλοιποι; Ο Μπόλντγουιν, ακόμη κι αν έκανε το λάθος στο τέλος, δείχνει ότι προσαρμόζεται με βάση αυτά που του ζητάει ο προπονητής αλλά και επιτάσσει το τεράστιο μέγεθος του κορμιού του. Είναι φανερό ότι παίζοντας 30 λεπτά στους τελευταίους αγώνες, παίρνει τον χρόνο που χρειαζόταν και δείχνει ότι προσαρμόζεται στο υψηλότερο επίπεδο. Ο Μπόλντγουιν πράγματι 'μαθαίνει στου κασίδη το κεφάλι'. Στο ΟΑΚΑ δεν έκανε το φάουλ κόντρα στον Γιώργο Παπαγιάννη, στο Τελ Αβίβ έδωσε λάθος βοήθεια. Αλλά όπως βλέπει και το μάτι του πιο αδαούς, ο Μπόλντγουιν δεν είναι... ίδιος παίκτης με αυτόν των πρώτων μηνών. Στα τελευταία 4 ματς έχει μέσο όρο 10π, 3.5ρ και 3.5ασ. Και προσφέρει σπουδαίες φάσεις, όπως το κάρφωμα που έκανε και την Πέμπτη (και έχει ξανακάνει σε άλλα ματς). Πιο πολύ, όμως, έχει σημασία η άμυνά του. Πάνω σε έναν σκόρερ όπως ο Γουίλμπεκιν, ο Μπόλντγουιν δείχνει ότι μπορεί να παίξει ακριβώς τον ρόλο που θέλει ο Μπαρτζώκας. Ούτε είναι ίδιος ο Παπανικολάου, που έχει απελευθερωθεί από τα άγχη του, ανταποκρινόμενος σε ρόλους όπως του δημιουργού και... κλέβει τις μπάλες, τη μία πίσω από την άλλη. Είναι φανεροί οι ρόλοι και όλων των άλλων. Ο Ολυμπιακός έχει κάνει ένα βήμα προς τα μπρος.

Φυσικά, δεν ήταν όλα τέλεια. Η γλώσσα του προπονητή 'μάλλιασε' να λέει "μη δίνετε εύκολα την μπάλα στον αντίπαλο" κι ενώ όλοι συμφωνούσαν, το ξανάκαναν στην επόμενη φάση. Το 12-0 που δέχθηκε μετά το 26-25, ήταν "απαράδεκτο" ακόμη και για μια εύθραυστη ομάδα, όπως ο Ολυμπιακός. Η έλλειψη δημιουργίας στο 1ο ημίχρονο (μόλις 3 ασίστ) είναι επίσης ένα ζητούμενο. Αλλά στην τελική 'σούμα', η εικόνα της ομάδας και διαφορετική είναι και κυρίως δίνει ελπίδα για όσα θα έρθουν. Ειδικά την επόμενη χρονιά...