Όλοι οι άνθρωποι του ‘βασιλιά’: οι έμπιστοι του Μάικλ Τζόρνταν
Ο Μάικλ Τζόρνταν είχε στο entourage (το λες και συνοδεία) του ανθρώπους που ήταν πολύ μεγαλύτεροι από εκείνον, σε ηλικία. Εμπιστεύτηκε τη ζωή του σε πρώην αστυνομικούς των πιο απαιτητικών τμημάτων. Σε έναν έβλεπε τον πατέρα του.
To Last Dance έχει να προσφέρει κάτι, σε κάθε επεισόδιο. Εννοώ σε όσους δεν έχουν ως προτεραιότητα το ‘έλα μωρέ, τι νέο να μας πει; Τα ξέρουμε όλα’ ή εκείνους που ζουν για να εστιάζουν σε πτυχές που κάνουν τις δικές τους ζωές να φαίνονται καλύτερες. Μετά την καταγγελία, ας πάμε να γνωρίσουμε τους ανθρώπους που είχε ο Μάικλ Τζόρνταν ως entourage -και στους οποίους εμπιστευόταν τη ζωή του, με περισσότερους από έναν τρόπους.
Mάικλ Βόζνιακ
Ο τύπος που εμφανίστηκε στο 6ο επεισόδιο του Last Dance ΝΑ ΚΕΡΔΙΖΕΙ τον Τζόρνταν (και να ζει, να θυμάται) σε παιχνίδι που αφορούσε τη ρίψη κερμάτων στα αποδυτήρια (και μετά πανηγύρισε όπως ο MJ) υπήρξε ο προσωπικός του bodyguard τη δεκαετία του ’90. Θέλω να έχεις πρόχειρο ότι ο Τζόρνταν δεν ήθελε να χάνει ούτε στο ‘ποια βαλίτσα θα βγει πρώτη’ στην παραλαβή αποσκευών στα αεροδρόμια -true story- με τον ίδιο να παραδέχεται πως ‘είχα πρόβλημα με τον ανταγωνισμό’. Άλλοι είχαν χαρακτηρίσει αυτό το πρόβλημα ως ‘τζόγο’. Δεν το δέχθηκε ποτέ.
Οι μπούκλες του Βόζνιακ ήταν που κέρδισαν αρχικά τις εντυπώσεις, πριν περάσουμε στο παρασύνθημα -και τη νίκη του, με τη συμπεριφορά του να αποδεικνύει πως δεν ήταν ένας κάποιος τύπος δίπλα στον Air, αλλά από εκείνους που δεν τον φοβούνταν -κάτι που ίσχυε γενικά, σύμφωνα με το ρηθέν συμπαίκτη του στο τελευταίο επεισόδιο που υπάρχει στο Netflix. Και άρα του συμπεριφέρονταν σαν να είναι άνθρωπος -και όχι ο απόλυτος superstar.
Ο Βόζνιακ ήταν βετεράνος του στρατού και βραβευμένος αστυνομικός στο Σικάγο, στο τμήμα των ναρκωτικών και παράλληλα εργαζόταν στο United Center. Μια από τις υποχρεώσεις του ήταν να παρκάρει τα αυτοκίνητα των παικτών, άμα τη αφίξει τους στο γήπεδο. Μια μέρα, όπως προσπαθούσε να παρκάρει το SUV του MJ διέλυσε το πίσω παρμπρίζ. Απολογήθηκε, του είπε πως είχε ένα νεογέννητο σπίτι, αλλά μπορούσε να καλύψει το κόστος της ζημιάς μόλις έπαιρνε το μισθό του. Ο Τζόρνταν εκτίμησε την ειλικρίνεια του, του απάντησε ‘μην άγχεσαι. Αύριο θα μου δώσουν ένα καινούργιο αυτοκίνητο’ και ζήτησε να έχει τον “Hollywood”, όπως ήταν το παρατσούκλι του (χάρη στην εντυπωσιακή Corvette που οδηγούσε και τη γενικότερη ιδιαίτερη, εμφάνιση του), κοντά του εφεξής. Ήταν η εποχή που άρχισε να φλερτάρει με την ιδέα να παίξει μπέιζμπολ. Ο Βόζνιακ διατήρησε το πόστο του και τα χρόνια που ακολούθησαν. Η σχέση τους εξελίχθηκε στο επίπεδο να πηγαίνουν μαζί, οικογενειακές διακοπές, με τον πρώην αστυνομικό να κάνει tattoo τον Jumpman (όλοι οι άνθρωποι του MJ το ‘χαν αυτό -κατόπιν, ας πούμε, αιτήματος του αφεντικού) στο ένα χέρι και το 23/Dog στο άλλο. Ο Τζόρνταν πλήρωνε τον Βόζνιακ, μέχρι το θάνατο του, τον περασμένο Γενάρη -από καρκίνο στο παχύ έντερο.
“Το στιγμιότυπο με τον Βόζνιακ έδειξε πως, σε ένα κάποιο επίπεδο ο Τζόρνταν ήταν ικανός για ειλικρινή στοργή -κάτι που δεν είδαμε να συμβαίνει συχνά. Στο documentary, με εξαίρεση την οικογένεια του και τον Κόμπι Μπράιαντ, μιλά ως επί το πλείστον για ανθρώπους που μισεί -και όχι για αυτούς που αγαπά” έγραψε τo Fox Sports.
Ο περί ου ο λόγος δεν ήταν ο μόνος, πρώην αστυνομικός, που αρχικά εργαζόταν στην υπηρεσία ασφαλείας του γηπέδου των Μπουλς και μετά μπήκε στην ομάδα του MJ. Το αυτό συνέβη με άλλους πέντε. Τον Τζο Ρόκας -πρώην ντετέκτιβ του οργανωμένου εγκλήματος-, τον Γκας Λετ -πρώην ντετέκτιβ στα ναρκωτικά-, τον συνεργάτη του Κλάρενς Ντέιβις, τον Κάλβις Χόλιντεϊ (πρώην special agent, εσωτερικών σχέσων) και τον Στρατηγό Τομ Ουέστ -υπεύθυνο τακτικής μονάδας. “Είχαν εντυπωσιάσει τον Τζόρνταν με την αξιοπρέπεια και την εργατικότητα τους”. Όπως και με την εχεμύθεια τους. Τον ακολούθησαν όταν πήγε να παίξει μπέιζμπολ και προφανώς, όταν γύρισε στο μπάσκετ. Επικεφαλής αυτής της ομάδας που φρόντιζε για την ασφάλεια του MJ (σε όλα τα επίπεδα) ήταν ο Γκας Λετ.
Το βασικό πλάνο ήταν το 30 Minute Rule: αν ο Τζόρνταν έμενε οπουδήποτε, σε δημόσιο χώρο, για περισσότερα από 30 λεπτά και δεν υπήρχε τρόπος διαφυγής, θα χρειαζόταν μετά ώρες για να αποχωρήσει. Ο Λετ ήταν πολύ καλός στο να βρίσκει αυτό το ‘παράθυρο’.
Γκας Λετ
Είναι ο άνθρωπος που ο “Αir” θεωρούσε δεύτερο πατέρα του, μετά την απώλεια του πρώτου. Είχε δηλώσει, το 1998 στο New Yorker, πως ‘μου θυμίζει τον μπαμπά μου‘ , ο οποίος είχε δολοφονηθεί πέντε χρόνια νωρίτερα. Για αρχή, ο Λετ ήταν συνομήλικος του Τζέιμς Τζόρνταν. Αμφότεροι είχαν υπηρετήσει στην αεροπορία. “Είναι πολύ έξυπνος, ευφυής. Η σχέση μας βέβαια, περιλαμβάνει πολλά αστεία και φάρσες. Και δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα, χωρίς να είμαστε μαζί. Νιώθω πολύ περίεργα να του πω πόσο πολύ τον αγαπώ, αλλά πιστεύω ότι το ξέρει. Είναι μοναδικό το να είναι 60 χρόνων ο καλύτερος φίλος μου. Μοιραζόμαστε τόσα πολλά μεταξύ μας. Είναι σαν να έχει γυρίσει ο πατέρας μου κοντά μου και να ζει μέσω αυτού του τύπου”. Είχε πει πως είχε αντιμετωπίσει την απώλεια του πατέρα του ‘ως τον τρόπο που ‘χε ο Θεός για να μου πει πως πρέπει να παίρνω ώριμες αποφάσεις, χωρίς την υποστήριξη του πατέρα μου’. Προχώρησε στη δημιουργία νέου συστήματος που θα τον φρόντιζε. “Εμπιστεύομαι τον Γκας. Ξέρω πως θα με προσέχει, ό,τι και αν συμβεί. Σπάνια παίρνω μια μεγάλη απόφαση, πριν μιλήσω μαζί του”.
Ο Λετ υπήρξε μεταξύ των ανθρώπων ασφαλείας του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, στην απόπειρα δολοφονίας που ‘χε γίνει εναντίον του, το 1968. Ήταν υπεύθυνος και για κάποιες από τις μεγαλύτερες συλλήψεις, σε επίπεδο ναρκωτικών, στο Σικάγο, τη δεκαετία του ’70. Εννοώ, είχε διαχειριστεί κάποιους από τους μεγαλύτερους κακοποιούς.
Από την αρχή ένιωθε τον Τζόρνταν σαν να είναι γιος του. Όπως μπορείς να διαβάσεις σε βιβλίο είχε εξηγήσει πως “ίσως να ‘χαμε άμεση επαφή, γιατί του μιλούσα από την αρχή όπως μιλούσα στους δυο γιους μου. Δεν είπαμε ποτέ ψέματα ο ένας στον άλλον και πάντα ακούγαμε ο ένας τον άλλον. Προσπαθώ να του δίνω τις καλύτερες δυνατές συμβουλές και μετά αποφασίζει ο ίδιος αν θα τις κρατήσει ή αν θα τις πετάξει. Είναι σαν τους πραγματικούς γιους μου. Κανείς τελικά, δεν με ακούει” είχε πει. Γνωρίστηκαν το 1985 -τη δεύτερη χρονιά του superstar στους ‘Ταύρους’-, όταν ο MJ είχε κάταγμα στο πόδι και ο Λετ ήταν σεκιουριτάς στο Chicago Stadium -πρώην έδρα των Μπουλς. Βοηθούσε τον ΜJ να κουβαλήσει τα πράγματα του και να ανέβει τις σκάλες. Ο Τζόρνταν του ‘χει δώσει ένα από τα δαχτυλίδια πρωταθλητή. Όταν ο Λετ διεγνώσθη με μεταστατικό καρκίνο στον πνεύμονα (τότε που οι Μπουλς κυνηγούσαν τον έκτο τίτλο) και έπρεπε να κάνει επέμβαση -σε δυο όγκους- και χημειοθεραπεία, ο Τζόρνταν τον επισκεπτόταν τακτικά και έκανε ό,τι χρειαζόταν, ώστε ο φίλος του να ‘χει την καλύτερη δυνατή θεραπεία (“ό,τι έχω, είναι δικό του”). Ο Λετ πέθανε στα 64.
Tζορτζ Κέλερ
H Chicago Tribune είχε ασχοληθεί με τον Τζορτζ Κέλερ από το 1992, πριν τον δεις στα τελευταία επεισόδια να μιλάει για το χαμό του Τζέιμς Τζόρνταν και το πώς διαχειρίστηκε η οικογένεια -με την ευρύτερη έννοια του όρου- το θέμα. “Μπορείτε να πείτε πως είμαι προσωπικός συνεργάτης ή οδηγός. Δεν με νοιάζει”. Η σχέση τους άρχισε το 1984, λίγο μετά την επιλογή του MJ από τους Μπουλς, στο NBA Draft. Ο Κέλερ είχε μόλις, εγκαταλείψει μια δουλειά στο hotel management και είχε δημιουργήσει εταιρία με λιμουζίνες. Δηλαδή, λιμουζίνα -είχε μία. Την είχε ‘στήσει’ στο αεροδρόμιο του Σικάγο και περίμενε να βρει έναν πελάτη. Κάποια στιγμή, άνοιξε η πόρτα του μπήκε μέσα ο Τζόρνταν. “Τον αναγνώρισα, αλλά τον αποκάλεσα Λάρι Τζόρνταν -ήταν το όνομα συμπαίκτη που ‘χα στο σχολείο. Δεν ήταν καλή αρχή αυτή; Μου απάντησε ‘αυτός είναι ο αδελφός μου’. Του είπα πως θα τον πήγαινα όπου ήθελε, για 25 δολάρια. Έπρεπε να πάει στο ξενοδοχείο των Μπουλς, στο North Shore, για το πρώτο training camp. Έδειχνε φοβισμένος. Ήταν ένα παιδί που μόλις είχε φύγει από το κολέγιο και είχε πάει σε μια μεγάλη πόλη, όπου δεν ήξερε κανέναν. Οι Μπουλς δεν είχαν στείλει καν αυτοκίνητο, να τον παραλάβει. Και εγώ ένιωθα φόβο, γιατί δεν ήξερα πού ήταν το ξενοδοχείο στο οποίο ήθελε να πάει”. Τελικά, βρήκε το δρόμο και ο Τζόρνταν του έδωσε 50 δολάρια -πριν του πει να κρατήσει τα ρέστα.
Ο Κέλερ του έδωσε την κάρτα του. Δυο εβδομάδες αργότερα, του τηλεφώνησε ο MJ, για να πάει να παραλάβει τους γονείς του. ‘Έκτοτε αρχίσαμε να ‘χουμε πιο τακτική επικοινωνία και συνεργασία’. Το 1992 ο Κέλερ ήταν 37 και μολονότι ο Τζόρνταν είχε πια, συλλογή αυτοκινήτων διατήρησε τη συνεργασία τους που πια είχε γίνει φιλία. “Όλοι στην οικογένεια του με κάνουν να νιώθω σαν να είμαι μέλος της. Με εμπιστεύονται”. Όταν ο Τζόρνταν έβγαλε το γύψο από το λαβωμένο του πόδι, το 1986 “με κάλεσε να πάμε για μονό. Είχα παίξει όταν ήμουν μικρός. Είχα κάνει και και τον προπονητή. Σκέφτηκα πως δεν θα μπορούσε να κάνει άλμα και θα ήταν αργός. Νίκησε 21-9”. Είχε τονίσει ότι “ο Τζόρνταν είναι άνθρωπος και πληγώνεται. Δεν ζήτησε ποτέ να τον βάλουν σε βάθρο -από όπου όλοι προσπαθούν να τον ρίξουν. Και για αυτό πιστεύω πως θα εγκαταλείψει νωρίτερα από ό,τι πιστεύουν όλοι”. Είχε πει και ότι ο MJ είχε μια ευαισθησία για τα παιδιά -πήγαινε σε νοσοκομεία, συναντούσε παιδιά που ‘χαν προβλήματα υγείας. To 1991, σε άλλη συνέντευξη, ο Κέλερ είχε πει πως είναι ‘σοφέρ, bodyguard, σύμβουλος, σύντροφος, έμπιστος, αντίπαλος στο ping pong’ και πολλά άλλα για τον Τζόρνταν που πια, τον πλήρωνε με μηνιαίο μισθό. “Δεν έχουμε συμβόλαιο. Αρκεστήκαμε στη χειραψία”. Το Sports Illustrated είχε περιγράψει τον Κέλερ ως ‘αυτός με τη μεγαλύτερη παρουσία δίπλα στον Τζόρνταν, ο οποίος σπάνια λέει ένα γ… πράγμα’.
Ντέιβιντ Φολκ
Σε όλη του την καριέρα ο Τζόρνταν είχε έναν εκπρόσωπο: τον Ντέιβιντ Φολκ. Αυτός εξέλιξε τον MJ σε human billboard (ανθρώπινη διαφημιστική πινακίδα -αν θες). Kαι παρ’ ότι πολλοί είχαν προσεγγίσει τον ‘Air’ για να κάνει αλλαγή, αυτό δεν συνέβη ποτέ ‘γιατί είναι απίστευτα πιστός τύπος’. Ο Φολκ ανήκει στους πρώτους συνεργάτες της ProServ, εκ των πρώτων εταιριών μάνατζμεντ παικτών (‘άνοιξε’ το 1970). Είχε στο επίκεντρο το τένις (είχε τους καλύτερος όπως ο Άρθουρ Ας και ο Σταν Σμιθ). Από το 1976 είχε τμήμα για recruiting και μάρκετινγκ. Στο πικ η εταιρία έφτασε να διατηρεί 16 γραφεία σε όλον τον κόσμο, 300 υπαλλήλους, ενώ είχε περισσότερους από 200 πελάτες σε όλα τα σπορ. Που πια περιλάμβαναν και το μπάσκετ. Το 1997 την εξαγόρασε η Marquee Group. Στο μπάσκετ ‘μπήκε’ μέσω του University of North Carolina.
Ο Φολκ τηλεφωνούσε καθημερινά στον ιδρυτή της, Ντόναλντ Ντελ -πρώην επαγγελματίας τενίστας- και του ζητούσε να δουλέψει για εκείνον. Ο Ντελ έλεγε ‘δεν κάνουμε προσλήψεις’, ώσπου μια μέρα ο Φολκ είπε ‘δεν θέλω λεφτά’. Έγινε πρακτικάριος, ενώ σπούδαζε δικηγορία. Μετά το πτυχίο προσελήφθη για 13.000 δολάρια το χρόνο και ανέλαβε τα του ΝΒΑ. Από τις πρώτες δουλειές του ήταν αυτή του Τζον Λούκας (Νο1 στο 1976 NBA Draft), του Μαρκ Αγκουάιρ (Νο1 στο 1981 NBA Draft) και το πρώτο συμβόλαιο για παπούτσι που ήταν του Τζέιμς Ουόρθι, το 1982. Όταν ήλθε η ώρα να αποκτήσει ο Τζόρνταν συμβόλαιο για το δικό του παπούτσι, ο Φολκ είχε την τεχνογνωσία και εξασφάλισε την καλύτερη συμφωνία της ιστορίας: ενώ ο Καρίμ Αμπντούλ Τζαμπάρ πήρε 100.000 δολάρια το χρόνο από την Adidas, ο Ουόρθι εξασφάλισε 1.2 εκατομμύρια δολάρια -για οκτώ χρόνια- από τη New Balance και ο Τζόρνταν 500.000 δολάρια συν μερίδιο από τα κέρδη και δική του σειρά. Σημείωσε πως ο MJ δεν είχε πατήσει το πόδι του σε παρκέ του ΝΒΑ και ότι ο Φολκ δούλευε επί της συνεργασίας, από τον Αύγουστο του 1984 -με παρουσίαση ιδεών για το όνομα και τα προϊόντα του Τζόρνταν. Το Air Jordan ήταν δικό του.
Ας δούμε πώς γνωρίστηκαν “όταν ήταν ένας αδύνατος πρωτοετής στο North Carolina”.
“Συναντηθήκαμε από σπόντα, εννοώ δεν υπήρχε προγραμματισμένη συνάντηση. Είχα πολλούς πελάτες από το πανεπιστήμιο του. Ένας λεγόταν Μάικλ Ο Κόρεν και έπαιζε στους Νετς. Έπρεπε να κάνουμε κάτι, να κάνω κάτι μαζί του στο δυτικό μέρος της North Carolina. Οδηγήσαμε μέχρι εκεί και όταν τελειώσαμε τη δουλειά μας, σταματήσαμε από το γραφείο του Ντικ Σμιθ για να του πούμε πως είχαμε διευθετήσει τα πάντα. Ενώ ήμουν στο γραφείο, μπήκαν δυο πρωτοετείς. Ο ένας λεγόταν Λίνγουντ Ρόμπινσον -δεν είχα ξανακούσει το όνομα του, αλλά ήταν αξιοπρεπές recruit. Ο άλλος ήταν ένας ψηλός, αδύνατος τύπος. Λεγόταν Μάικλ Τζόρνταν. Ο κόουτς είπε ‘Ντέιβιντ πες γεια στον Μάικλ Τζόρνταν’. Θυμάμαι πόσο φαρδύς ήταν οι ώμοι του, ενώ ήταν πραγματικά αδύνατος. Αυτή ήταν η πρώτη μας συνάντηση. Διήρκεσε ένα λεπτό. Μέχρι και σήμερα, ο Μάικλ δεν τη θυμάται”.
Θυμάται εκείνη του 1984, που ήταν επίσημη. “Μιλήσαμε για όσα θα μπορούσαμε να κάνουμε μαζί. Ο Μάικλ παρατηρούσε και ανέλυε”. Στις 26 Απριλίου του 1984 ο Τζόρνταν έδωσε συνέντευξη Τύπου για να πει ότι δεν ήξερε αν θα αφήσει το κολέγιο για να πάει στο ΝΒΑ ή αν θα τελείωνε τις σπουδές. Είχε πει και ότι θα ακούσει τι έχουν να πουν οι γονείς του ‘που ξέρουν πολλά περισσότερα από εμένα’. Η μητέρα του ήθελε να μείνει στο κολέγιο. Μετά τη συνέντευξη Τύπου, ο κόουτς Ντιν Σμιθ συναντήθηκε με τον Ντόναλντ Ντελ -ακολούθησαν meetings και με τον Φολκ. Στις 4/5 βρέθηκαν στον ίδιο χώρο ο Τζόρνταν, οι γονείς του, ο αδελφός του και ο Σμιθ, για να καταλήξουν στο ότι δεν είχαν ακόμα απόφαση. Παραμονή της ημερομηνίας που είχε δώσει ως αυτή των ‘αποκαλυπτηρίων’ οι γονείς του συναντήθηκαν με τον κόουτς Σμιθ, ο οποίος πέρασε ένα δεκάλεπτο με τον παίκτη του, πριν τη συνέντευξη Τύπου και το ‘δηλώνω συμμετοχή στο ΝΒΑ Draft’. Ο Τζέρι Κράουζε είχε αποκαλύψει πως ο Σμιθ τον έπεισε να φύγει ‘γιατί είχε γίνει μεγαλύτερος από το πρόγραμμα‘.
Tιμ Γκρόβερ
Τη δεκαετία του ’80, όταν ήταν 20something, είχε ως στόχο να γίνει ο γυμναστής των κορυφαίων αθλητών του πλανήτη. Τότε δεν είχε καταφέρει να βρει, έστω δουλειά σε επαγγελματικό οργανισμό. Είχε στείλει -χειρόγραφα- γράμματα σε όλους τους παίκτες των Μπουλς, πλην του Τζόρνταν. Πέρασαν μήνες πριν του τηλεφωνήσει ο γυμναστής των ‘Ταύρων’ και του προτείνει να συνεργαστούν. “Πήγα στο ραντεβού, χτύπησα την πόρτα και την άνοιξε ο MJ”.
Το Sports Illustrated είχε γράψει το 2014 πως μπορεί να ευχαριστεί τους Πίστονς, που έδερναν αλύπητα τον Τζόρνταν και εκείνος έψαχνε να βρει έναν τρόπο να μην επηρεάζεται πια. Ο γυμναστής είχε ζητήσει προθεσμία ενός μήνα, πριν αποφασίσει ο Τζόρνταν αν θα του δώσει τη δουλειά ή όχι. Για αυτό το διάστημα, θα δούλευαν μαζί και θα ‘χε την ευκαιρία να διαπιστώσει αν μπορεί να κάνει αυτό που ήθελε ο Air. Του εξήγησε πως το πρόγραμμα θα είχε στη βάση του την προστασία από τραυματισμούς -και όχι τη φυσική κατάσταση και την ενδυνάμωση που είχε προτείνει όλος ο ανταγωνισμός. Ο πελάτης ήταν σκεπτικός στην αρχή -γιατί απέναντι του είχε έναν 25χρονο, χωρίς προϋπηρεσία. Δεν είχε όμως, κάτι να χάσει. Και οι 30 μέρες έγιναν 15 χρόνια, με τον Γκρόβερ να φτιάχνει τη δική του εταιρία (Attack Athletics) και να ‘χει για πελάτες τους Μπάρκλεϊ, Μπράιαντ και Ουέιντ -μεταξύ πολλών άλλων.
Είχε προηγηθεί της εποχής του, στο επίπεδο καταγραφής κινήσεων των πελατών του -που με τα εργαλεία που υπήρχαν διαθέσιμα τότε, δεν το λες και εύκολο. Έγραφε σε χαρτί όσα παρατηρούσε. Και παρατηρούσε τα πάντα. Έως το πόσα βήματα έκανε ο MJ σε κάθε ματς. “Ό,τι κάναμε έγινε βάσει αυτής της μεθοδολογίας. Για ό,τι δεν πήγαινε καλά στην αρχή, ένιωθα πως έφταιγα εγώ. Ας πούμε, ένιωθα υπεύθυνος ακόμα και αν αστοχούσε σε σουτ, στο τέλος αγώνα. Σκεφτόμουν τι θα μπορούσα να ‘χω κάνει καλύτερα”.
Ενώ είχαν γίνει πρωταθλητές οι Μπουλς, ο Τζόρνταν απέκτησε παρέα στις πρωινές προπονήσεις (Πίπεν, Χάρπερ κλπ). Όποιος δεν εμφανιζόταν, μπορείς να καταλάβεις τι άκουγε.
Επειδή ο Γκρόβερ δεν ήταν μέλος της ομάδας, ταξίδευε με άλλες πτήσεις όπου ήταν ο πελάτης του -για να μπορεί να συνεχίζεται η δουλειά. Έπαιρνε μαζί και τα μπαστούνια του γκολφ -γιατί ο Φιλ Τζάκσον τα ‘χε αποβάλει από το αεροπλάνο της ομάδας. “Ήξερα πόσο χαλαρώνει με το γκολφ. Τον βοηθούσε να μπει στη φάση του”. O Γκρόβερ ήταν ο άνθρωπος που άλλαξε το σώμα του Τζόρνταν, ώστε να γίνει από μπασκετμπολίστας παίκτης του μπέιζμπολ και τούμπαλιν, όπως και ήταν εκείνος που του έβαλε μυς -για να αντέχει τις κακουχίες και να συνεχίσει να προφυλάσσεται από τραυματισμούς.
Στον Γκρόβερ ανήκει ο όρος “Cleaner” που αφορά τους ηγέτες με την ισχυρή θέληση, οι οποίοι δεν ικανοποιούνται ποτέ από όσα πετυχαίνουν και έχουν μια ‘σκοτεινό’ πλευρά -μια ενστικτώδη ανάγκη να πετύχουν, όποιο και αν είναι το κόστος. Η λίστα του είχε και άλλους δυο όρους: το Cooler (ακολουθεί τους άλλους και διστάζει να πάρει πρωτοβουλίες) και το Closer (ολοκληρώνει απαραίτητα tasks και απολαμβάνει τα συγχαρητήρια που ακολουθούν). “Οι περισσότεροι είναι Coolers. Ελάχιστοι είναι Closers και ακόμα πιο λίγοι είναι Cleaners”, είχε πει, πριν καταλήξει στο “οι Cleaners δεν σταματούν πουθενά, προκειμένου να υλοποιήσουν το στόχο τους -και μετά να τον ξαναϋλοποιήσουν και να τον ξαναϋλοποιήσουν. Το πρόβλημα είναι πως όταν είσαι μαζί σου, δεν έχεις ζωή, αφού απαιτούν πλήρη αφοσίωση”. Ξέρεις για ποιον μιλάει, έτσι;
