Οι 'μπαμπάδες' της φετινής Euroleague και τα... παιδιά τους
Σε δυο ομάδες, ο μεγαλύτερος σε ηλικία παίκτης έχει 20+ χρόνια διαφοράς από τον μικρότερο. Στην καλύτερη περίπτωση, τα δυο άκρα χωρίζουν μια ντουζίνα έτη. Ποιοι είναι ποιοι και ποιος ο νέος που αναμένεται να τελειώσει τη σεζόν με το βραβείο του καλύτερου.
Aς καλωσορίσουμε τη νέα σεζόν της Euroleague με τον 'ύμνο' της διοργάνωσης που από ορχηστρικός έγινε remix -όχι ακριβώς dance, αλλά λίγο πιο 'ανεβαστικός', μήπως και πάρει τα πάνω της η διοργάνωση που πρέπει, πάση θυσία να ολοκληρώσει τη φετινή σεζόν.
Λίγo πριν από το τζάμπολ της σεζόν ό,τι ήταν να γίνει έχει γίνει, εξαιρουμένης της ενδεχόμενης προσθήκης του Μαρκ Γκασόλ στο ρόστερ της Μπαρτσελόνα. Και οι δυο πλευρές διέψευσαν πως έχουν μιλήσει για αυτήν την περίπτωση, γιατί δεν μπορούσαν να κάνουν και κάτι άλλο -δεδομένου ότι ο Ισπανός δεσμεύεται με συμβόλαιο και έως ότου λήξει δεν έχει το δικαίωμα να μιλά, επισήμως με κανέναν για το μέλλον του.
Πάμε λοιπόν, να δούμε ποιοι είναι οι μεγαλύτεροι και ποιοι οι μικρότεροι σε ηλικία, παίκτες κάθε μιας εκ των 18 ομάδων, μαζί και τι υπάρχει μεταξύ τους, όπως προσπαθούμε να καταλάβουμε ποιοι είναι σε διαδικασία εξέλιξης πλάνων και ποιοι έχουν επενδύσει στο 'ή ταν ή επί τας'. Πάντα βέβαια, λαμβάνουμε υπ' όψιν και τις οικονομικές συνθήκες που δημιούργησε ο Covid-19. Στο link της πρώτης παραγράφου υπάρχουν πρόχειρα και τα αγωνιστικά budgets, αν τυχόν δεν τα έχεις δει.
Το έτος που 'χουν γεννηθεί οι μικρότεροι σε ηλικία παίκτες που υπάρχουν στα ρόστερ των ομάδων, είναι το 2002. Εκπροσώπους έχουν οι Μπαρτσελόνα, Μπάγερν, Βιλερμπάν, Ολυμπιακός, Ρεάλ Μαδρίτης και Μπασκόνια. Αν στοιχημάτιζα σε αυτούς που έχουν τις περισσότερες πιθανότητες να πατήσουν και στο παρκέ, με συνέπεια είναι ο Πάπε Σο της Μπασκόνια, ο Ουσμάν Γκαρούμπα της Ρεάλ (τον δουλεύει χρόνια ο Λάσο) και ο Σάσα Γκραντ της Μπάγερν, όπου τα κουκιά είναι μετρημένα. Για την ιστορία, από την 'ομάδα των νεαρότερων', ο πιο μεγάλος είναι ο Ιγκόρ Βόλκιν, της Ζενίτ.
Στην άλλη λίστα (αυτή με τους μεγαλύτερους σε ηλικία), τη σημαία κρατά και φέτος ο -γεννημένος το 1980- Φελίπε Ρέγιες, με τη δεύτερη θέση να ανήκει στον Βασίλη Σπανούλη (1982), ενώ η τρίτη είναι των Τζέισι Κάρολ και Μπόμπι Ντίξον (ή Αλί Μοχάμεντ, όπως κυκλοφορεί στα γήπεδα από το 2015).
Η Ρεάλ έχει γενικά, την τάση να εμφανίζει νέα παιδιά -τα οποία μετά συνήθως πάνε στο ΝΒΑ. Αυτή η συνήθεια αφορά φέτος τον Γκαρούμπα, αλλά και τον Κάρλος Αλοθέν, ο οποίος έμεινε πέρυσι στη Σαραγόσα για άλλη μια σεζόν, για να ετοιμαστεί για την ώρα του στους 'μερένγκες'. Ο 'καλύτερος νέος παίκτης του Basketball Champions League' για τη σεζόν 2019-20 θεωρείται “ο καλύτερος γκαρντ της 'τάξης' του”. Θα ήθελα επίσης, να σου πω ότι οι Μαδριλένοι έχουν επτά παίκτες, γεννημένους μέσα στο '80 και περισσότεροι δεν υπάρχουν αλλού. Ακολουθεί η Μπαρτσελόνα, με έξι.
Η 'Μπάρσα' έχει έναν 17χρονο για μικρότερο (τον Σενεγαλέζο σέντερ Ιμπού Ντιάνκο Μπαντζί, ο οποίος υψώνεται στα 2.16), αλλά αν με ρωτάς θα σου πω ότι ο γεννημένος το 2000, Λιάντρο Μπολμάρο θα εκπροσωπήσει περισσότερο τη γενικά των γεννημένων την τελευταία χιλιετία. Ο Σαρούνας Γιασικεβίτσιους, εν τω μεταξύ έχει πέντε παίκτες γεννημένους το 1989. Μεταξύ τους είναι ο Καλάθης.
Η μεγαλύτερη διαφορά ηλικίας μεταξύ του μικρότερου και του μεγαλύτερου παίκτη εντοπίζεται στη Ρεάλ όπου ο Ρέγιες θα μπορούσε κάλλιστα, να είναι ο πατέρας των Τίσμα και Γκαρούμπα, καθώς τους χωρίζουν 22 χρόνια. Ακολουθεί ο Ολυμπιακός, με την απόσταση μεταξύ του Βασίλη Σπανούλη και του Αλέξανδρου Νικολαϊδη να είναι τα 20 χρόνια και στο Νο3 είναι η Φενέρμπαχτσε, των 19 χρόνων διαφοράς του Γιγκίτ Ονάν και του Ντίξον. Στα 17 χρόνια είναι οι Μπάγερν και Ζάλγκιρις, στα 16 η Βιλερμπάν, στα 15 η Χίμκι με τη Μακάμπι, στα 14 οι Μπαρτσελόνα, Αναντολού Εφές, Παναθηναϊκός και Βαλένθια, στα 13 οι ΤΣΣΚΑ, Αρμάνι, Ερυθρός Αστέρας και Μπασκόνια και στα 12 οι Άλμπα με τη Ζενίτ.