Οι Ουόριορς είναι οι απόλυτοι πρωταθλητές

Δεν υπάρχει τελικά, χώρα που να μην λατρεύει τις αθλητικές ‘σταχτοπούτες’. Τις ομάδες που δεν τις κατέτρεξε απαραίτητα η μοίρα, αλλά ήταν δεν ασχολείτο και κανείς μαζί τους, έως ότου βρουν τον τρόπο να λάμψουν και να παρασύρουν κι όλους όσοι είναι μάρτυρες της στιγμής. Βασικά, άσε τη σταχτοπούτα στην άκρη. Για μια ελπίδα ζούμε όλοι και οι ομάδες που από το πουθενά φτάνουν σε τελικούς, την προσφέρουν. Αυτό έκαναν οι Ράπτορς.

Kάτσε τώρα, θα σου πω τι έκαναν οι Ουόριορς, για να μην παραδώσουν το στέμμα στον πέμπτο NBA Final (105-106 και 3-2): έβγαλαν τη ψυχή τους και την κατέθεσαν στο παρκέ. Βλέπεις, ωραίες είναι οι ιστορίες που μας επιτρέπουν να πιστεύουμε πως όλοι έχουμε δικαίωμα στο όνειρο, αλλά πάντα θα ‘χουν τον απόλυτο σεβασμό μας αυτές που αφορούν ανθρώπους που δεν έχουν μάθει να δίνουν κάτι λιγότερο από το 200% του εαυτού τους. Ή να χάνουν.

Οι τελευταίοι NBA Finals που αφορούσαν τέσσερα διαδοχικά breaks ή road wins όπως τις λένε στην Αμερική, ήταν το 1990. Το ζευγάρι ήταν οι Μπλέιζερς και οι Πίστονς. Eίκοσι εννέα (29) χρόνια μετά, θα μου επιτρέψεις να σου μιλήσω για τον τύπο που έπαιξε ουσιαστικό ρόλο στην έκβαση, αν και βρέθηκε στο παρκέ μόλις 12 λεπτά. Για αυτόν που μάλλον έδωσε το πόδι του, για να βοηθήσει τους πρωταθλητές.

Όταν από “out” η κατάσταση του -βάσει του ιατρικού τιμ- έγινε “questionable”, ο Κέβιν Ντουράντ είπε ότι ‘δεν χάνω το ματς‘ και πήρε το ρίσκο και να πατήσει στο παρκέ της Scotiabank Arena, για τον πέμπτο τελικό. Ήταν η πρώτη συμμετοχή έπειτα από 32 ημέρες αποχής, λόγω τραυματισμού που αναλύθηκε επαρκώς στο Contra.gr.

Ξεκίνησε το ματς με τους φίλους του και σε 12 λεπτά συμμετοχής είχε 11 πόντους, με 3/3 τρίποντα, 0/2 δίποντα, 2/2 βολές, 2 ριμπάουντ, 1 τάπα και 1 λάθος. Είχε και δυο φάουλ. Το κυριότερο όμως, που ‘χε ο Ντουράντ ήταν αυτή η σύνδεση με τους υπολοίπους, που τους κάνει ξεχωριστή -έως μοναδική- ομάδα.  Στα 9.46” για το τέλος του πρώτου ημιχρόνου και ενώ το Γκόλντεν Στέιτ προηγείτο 39-34, έγινε αυτό.

Οι φαν του Τορόντο στην αρχή πανηγύρισαν που είδαν τον KD να τίθεται νοκ ντάουν. Μετά, χειροκρότησαν και φώναξαν ρυθμικά το όνομα του -για να κρατήσουν τα προσχήματα. Ο Κάζινς μια φορά, τους κατακεραύνωσε, μαζί με αυτούς που αμφισβητούσαν την καρδιά του Ντουράντ. Κάπου στα μέσα της τρίτης περιόδου, έγινε γνωστό πως ο Ντουράντ δεν θα επιστρέψει αυτό το βράδυ και θα υποβληθεί σε μαγνητική τομογραφία. Οι πρώτες εκτιμήσεις αναφέρουν ζημιά στον αχίλλειο, όπως αποκάλυψε ο πρόεδρος του οργανισμού, Μπομπ Μάγερς, πριν ξεσπάσει σε κλάματα.

Είπε πως η απόφαση να αγωνιστεί ο Ντουράντ ελήφθη με τη σύμφωνη γνώμη όλων “αλλά αν θέλετε να κατηγορήσετε κάποιον, κατηγορήστε εμένα”, καθώς είναι αυτός που παίρνει την τελική απόφαση. “Ο Κέβιν λατρεύει το μπάσκετ. Και ο κόσμος αμφισβήτησε το αν ήθελε να αγωνιστεί. Αυτό ήταν λάθος. Είναι ένας από τους πιο παρεξηγημένους ανθρώπους. Είναι καλός συμπαίκτης. Είναι καλός άνθρωπος. Δεν είναι δίκαιο“, είπε χαρακτηριστικά.

Αυτό που συνέβη με τον Ντουράντ πολύ λογικά καρφώθηκε στο μυαλό των συμπαικτών του, όπως φάνηκε  από τον τρόπο που διαχειρίστηκαν τα επόμενα λεπτά. Μάλλον το ίδιο έπαθαν και οι παίκτες των Ράπτορς.

Μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα, το Τwitter γέμισε με μηνύματα συμπαράστασης και ευχές για ανάρρωση από συναδέλφους του. Κάποιοι επισήμαναν πως θα ήταν χρήσιμο να αναγνωριστεί ότι ο Ντουράντ ρίσκαρε την υγεία του για να βοηθήσει τους Ουόριορς. Αυτοί προφανώς και είχαν αποφασίσει να δώσουν και το τελευταίο ψήγμα της ψυχής τους, με πρώτους τους Στεφ Κάρι και Κλέι Τόμπσον, των 57 πόντων, με 47% true shooting%. Θα διαβάσεις στη συνέχεια για το μεγαλείο τους.

Εδώ θα διαβάσεις για αυτό των “Πολεμιστών” που αγωνίστηκαν, όσο κι αν πονούσαν οι ίδιοι. Μη ξεχνάς πως -ας πούμε- o Λούνεϊ έχει υποστεί κάταγμα κοντά στην κλείδα -στον δεύτερο τελικό. Και έπαιξε έως την τέταρτη περίοδο -όταν τέθηκε εκτός μετά ένα νέο χτύπημα και αφόρητου πόνου.

Η αντεπίθεση των Ράπτορς ήλθε με τρίποντα. Του Φρεντ ΒανΒλιτ, ο οποίος προσφέρει σταθερά λύσεις σε αυτά τα playoffs και δη στους τελικούς-είχε μια καθίζηση μέχρι που έγινε πατέρας και βρήκε τον εαυτό του. Στην τρίτη περίοδο ήταν αυτός που κράτησε υψηλό το φρόνημα του Τορόντο, με τρία τρίποντα. Τα δύο τα έδωσε στο 10-0 που ‘έτρεξε’ η παρέα του για να κόψει τη διαφορά στο 73-77. 

O Μαρκ Γκασόλ ήταν αυτός που από την αρχή του ματς στάθηκε ‘κολώνα’ για τους “Πτερόσαυρους” και μέχρι το τέλος της τρίτης περιόδου ήταν και ο πρώτος σκόρερ τους (17π, με 2/2 δίποντα, 2/3 τρίποντα, 7/8 βολές, συν 7 ριμπάουντ και 2 ασίστ). Kαι όταν δεν ήταν ο Ισπανός, ήταν ο Ιμπάκα, με το Τορόντο να παίρνει 42 πόντους μέσα από τη ρακέτα, έως το 84-88 στις αρχές της τέταρτης περιόδου. Στο ίδιο διάστημα, το Γκόλντεν Στέιτ είχε 28 πόντους από το ίδιο σημείο.

Αυτό που έγινε ήταν να δοκιμάσουν οι ομάδες τη φάση τους, στην τρίτη περίοδο -με διάφορους παίκτες να τεστάρουν την ηγετικές τους ικανότητες. Όσοι είδαν πως μπορούν -κυρίως από τους Ράπτορς, αφού οι Ουόριορς έψαχναν τις λεπτομέρειες που θα έκαναν τη διαφορά-, έκαναν ένα βήμα μπροστά. Ο Κάιλ Λάουρι έγινε αυτός που δημιουργούσε και εκτελούσε για τους γηπεδούχους, έως το 89-92 (είχε έως εκεί 16 πόντους, με 7/13 σουτ και 6 αίστ).  Έστρωσε αυτό που έκανε ο Λέοναρντ παιχνίδι ενός πόντου (91-92).

Kαι εκεί αποδείχθηκε για μία ακόμη φορά, πως πρώτα βγαίνει η ψυχή και μετά το χούι. Ο Ντέιμοντ Γκριν εκτέλεσε και απομάκρυνε τους πρωταθλητές, με το 17ο τρίποντο τους (σε 37 προσπάθειες, έως εκεί). Έμενε να φανεί αν οι Ουόριορς θα είχαν αποθέματα ενέργειας για να φτάσουν έως το τέλος. Και ψυχραιμία να διαχειριστούν τα διαδοχικά βήματα του Λέοναρντ που κανείς δεν ‘έδωσε’ ποτέ.

Πράγμα που προφανώς και δεν είναι πρωτοφανές στο ΝΒΑ. Οπότε το προσπερνούμε, πολλώ δε αν σκεφτείς πως στο φινάλε ο άνθρωπος που πήγε μέχρι τους τελικούς τους Ράπτορς, ανέλαβε και να τους ‘κλείσει’ (τους τελικούς). Από το 89-92 έως το 103-97 (3.28 για το τέλος) ήταν αυτός που έδωσε δέκα σερί πόντους (προηγήθηκε και ακολούθησε μια ασίστ). Η συνέχεια αφορούσε δυο νέα άστοχα σουτ των Ουόριορς. Μετά εκείνο του Ιγκουοντάλα ήλθε αυτό του Κάρι, ο οποίος είχε δώσει τους τελευταίους πόντους στα 3.32” της τέταρτης περιόδου. Σιγά μην δεν ξαναπροσπαθούμε.

Προφανώς και τίποτα δεν είχε τελειώσει. Είπαμε. Πρώτα βγαίνει η ψυχή και μετά το χούι.

Ο Τόμπσον σκόραρε το πρώτο του καλάθι, στην τέταρτη περίοδο όταν έφτιαξε το 103-100. Για την ιστορία, πήρε την ασίστ από τον Κάρι, ο οποίος αστόχησε σε ένα ακόμα τρίποντο, αλλά ο Κάζινς ήταν εκεί για να το κάνει κάρφωμα (103-102).  Οι διαιτητές έδωσαν παρέμβαση -ο Κάζινς φάνηκε να είναι στο ύψος της στεφάνης, ασχέτως από το αν τα replays έδειχναν πως δεν ήταν- και ακύρωσαν το καλάθι. Και τότε ήταν που ο Κάρι έβαλε ένα αδιαπραγμάτευτο καλάθι. Ήταν τρίποντο (103-103) και ο superstar των Ουόριορς είχε φτάσει τους 31 πόντους.

Έμεναν δευτερόλεπτα. Η χρονιά που λες των Ουόριορς ήταν στην ούγια, όταν οι Splash Brothers τίμησαν το όνομα τους, ο Κλέι Τόμπσον έκανε δουλίτσα -κάτι που δεν κατάφερε να κάνει ο Λέοναρντ, μια φάση νωρίτερα.

Κι αν οι διαιτητές χρέωσαν με επιθετικό φάουλ τον Κάζινς -στα 15” για τη λήξη, μακριά από την μπάλα-, ο Λάοουρι που πήρε το τελευταίο σουτ και δεν βρήκε στόχο (ξέρεις τι λένε για τις μεγάλες φουρτούνες και τα μεγάλα καράβια, έτσι;). Κάπως έτσι, οι πρωταθλητές θα μαζέψουν τα κομμάτια τους, για να πάνε στον έκτο τελικό, με όποιον παίκτη είναι υγιής και μπορεί να βοηθήσει. Γιατί εδώ έχουν φτάσει και παρ’ όλα αυτά, όπως βλέπεις, δεν παραιτούνται. Δεν ξέρουν καν πώς γίνεται αυτό.

Τώρα η σειρά επιστρέφει στο Dub Nation, με τον Ντουράντ να στέλνει το μήνυμα του, μέσω του Instagram. Ό,τι και αν γίνει, η ιστορία έχει γράψει.