Οι Μπουλς έζησαν την πιο ροκ ημέρα και έβγαλαν κέρατα ξανά

Υποτίθεται ότι η πρώτη σεζόν του Αρτούρας Καρνισόβας στη διεύθυνση και του Μπίλι Ντόνοβαν στην τεχνική ηγεσία των Σικάγο Μπουλς θα ήταν μεταβατική. Μια σεζόν πλήρους ανασυγκρότησης και επαναπροσδιορισμού κατεύθυνσης. Τεχνηέντως ο Λιθουανός μπασκετάνθρωπος, ως ο νέος εκτελεστικός αντιπρόεδρος των 'ταύρων', και ο νέος κόουτς (που προέκυψε αφού απολύθηκε από τους Θάντερ) απέφευγαν να δεσμευτούν για οτιδήποτε γνωρίζοντας ότι έχουν παραλάβει 'καμένη γη'. Η τριετία που είχε προηγηθεί ήταν ασυζητητί η χειρότερη των τελευταίων 15 χρόνων και η λέξη 'αξιολόγηση' ήταν αυτή που ακούστηκε περισσότερο από κάθε άλλη. Γι' αυτό οι κινήσεις τους στην offseason ήταν ως και αδιάφορες. Πλην ίσως της επιλογής του Πάτρικ Ουίλιαμς τη βραδιά του ΝΒΑ Draft (No4).

Ήρθαν όμως έτσι τα πράγματα, σε μια τρομερά ρευστή αγωνιστικά χρονιά, που αθόρυβα και απροσδόκητα η άλλοτε κραταιά ομάδα της λίγκας έγινε ένα υπολογίσιμο σύνολο (6η καλύτερη επίθεση, 4η επίδοση σε FG% και ασίστ), ικανό να διεκδικήσει μια θέση, αν όχι στην πρώτη 6άδα της Ανατολής, τουλάχιστον στο Play-In Tournament. Εμφανίζει μεν αρνητικό ρεκόρ (19-24), αλλά την ίδια ώρα η απόσταση από την τέταρτη θέση, το εύθραυστο 22-21 των Χόρνετς, είναι μόνο τρεις νίκες.

Ο Καρνισόβας είχε αφήσει το χρόνο να δουλέψει γι' αυτόν. Ουδόλως βιάστηκε, σε αντίθεση με τον προκάτοχό του Τζον Πάξον που φτυαριά με φτυαριά άνοιγε το λάκκο του, και την κατάλληλη στιγμή έπιασε τον ταύρο από τα κέρατα. Αν και στις αρχές του Μάρτη ισχυριζόταν ότι "δεν βλέπω τους παίκτες σαν εμπόρευμα" και ότι "χρειάζεται να επικεντρωθούμε σε αυτούς που έχουμε για να γίνουν καλύτεροι", φρόντιζε να κρατά κρυφά τα χαρτιά του και να δουλεύει στα μουλωχτά.

Το rebuilding που αποφάσισαν Μάτζικ, βγάζοντας στο σφυρί τα 3/5 της αρχικής πεντάδας τους, βόλεψε αφάνταστα έναν λάτρη των trades και με μια αστραπιαία, όσο και απρόσμενη, κίνηση έφερε στο Σικάγο τον Νίκολα Βούτσεβιτς. Λίγες ώρες πριν από την εκπνοή της σχετικής διορίας. "Ήταν μια ευκαιρία που δεν έχεις συχνά και νομίζω ότι κάναμε αρκετά καλά", εξήγησε αυτός που πριν από κάμποσα χρόνια είχε κοροϊδέψει τον οργανισμό που τον πληρώνει για να τον αναγεννήσει.

Παρεμπιπτόντως, αν δεν έτυχε να τον ακολουθείς, ο Τέρενς Ρος των Μάτζικ έκανε τα πιο επιτυχημένα tweets, σχολιάζοντας την αποδόμηση του υπόλοιπου ρόστερ.

Άρχισε με αυτό...

...αλλά η συνέχεια, συνειδητοποιώντας ότι τα χτυπήματα της μοίρας είναι διαδοχικά και αδυσώπητα, ήταν απολαυστική.

Αυτός δεν είχε χάσει συμπαίκτη. Μάλαμα είχε χάσει. Ο 30χρονος Μαυροβούνιος σέντερ δεν είναι ο Γιόκιτς (με τον οποίο είχε κλέψει εκκλησία στο draft του 2014). Μολαταύτα είναι μια κίνηση που προσφέρει την απαιτούμενη οντότητα σε μια φροντ λάιν που πάσχιζε να αποκτήσει χαρακτήρα. Με τον Βούτσεβιτς το Σικάγο εξασφαλίζει αυτό που στην τρίτη επαγγελματική χρονιά του θα έπρεπε να έχει δώσει ήδη ο στάσιμος Ουέντελ Κάρτερ (των 10.9 πόντων και των 7.8 ριμπάουντ ανά ματς). Ήταν αυτός που αναγκαστικά 'θυσιάστηκε' για να μπει στο συνολικό πακέτο παράλληλα με τον αναλώσιμο Ότο Πόρτερ και δύο draft picks πρώτου γύρου, αλλά και τον αξιόπιστο και συμβιβασμένο με το ρόλο του Αλ Φαρούκ Αμίνου, που έκανε το δρομολόγιο για το Σικάγο.

Οι αριθμοί του βετεράνου ψηλού είναι ασύγκριτα ανώτεροι από του 21χρονου προκατόχου του. Παίκτης με προφίλ all star, τέλειωσε τις 6 από τις προηγούμενες 9 σεζόν με νταμπλ-νταμπλ σε μέσους όρους και στα 44 εφετινά παιχνίδια είχε μακράν την πιο παραγωγική σεζόν του (24.5 πόντοι με 40.6% στο τρίποντο, 11.8 ριμπάουντ, 3.8 ασίστ), καθορίζοντας τις 1/3 επιθέσεις των Μάτζικ! Καταλαβαίνει κανείς γιατί πρόκειται για μια κίνηση αναβάθμισης του υπάρχοντος ρόστερ. Η οποία δεν ήταν η μόνη στις ώρες ακολούθησαν, στην πιο έντονη σε αριθμό trade deadline τόσο για τον οργανισμό όσο και τη λίγκα γενικότερα από το 1987!

Η αμυντική θωράκιση του Βούτσεβιτς, γιατί όλοι γνωρίζουν ότι δεν αγαπά τις επαφές, θα είναι ένας άλλος Ευρωπαίος, ο Ντάνιελ Τάις των Σέλτικς (9.5 πόντοι, 5.2 ριμπάουντ). Οι Βοστωνέζοι, που είχαν ήδη ολοκληρώσει την κίνηση με τον Γάλλο Εβάν Φουρνιέ (για τον εφεδρικό Τζεφ Τιγκ και δύο draft picks του β' γύρου επειδή έληγε το συμβόλαιό του με τους Μάτζικ), έψαχναν τρόπο να πέσουν κάτω από το όριο του φόρου πολυτελείας και η συμφωνία με τους Μπουλς, παίρνοντας τον -επίσης Γερμανό ρολίστα όμως ψηλό- Μόε Βάγκνερ, ευνόησε την προσπάθειά τους. Προσφέροντας επίσης τον γκαρντ Τζαβόντε Γκριν (4.2 πόντοι). Για να μην χαθείς, προηγουμένως οι 'ταύροι' είχαν συνεννοηθεί με τους Ουίζαρντς για να δώσουν τους Τσάντλερ Χάτσινσον και Ντάνιελ Γκάφορντ, που ήταν πίσω στο ροτέισον, για να αποσπάσουν εκτός του Βάγκνερ και τον 21χρονο Τρόι Μπράουν.

Θα ήταν, φυσικά, στάχτη στα μάτια των φανατικών οπαδών των Μπουλς οι κινήσεις αυτές, αν ο Καρνισόβας δεν φρόντιζε να απορρίψει κάθε εκδοχή για trade παίκτη πρώτης γραμμής. Ούτε τον Λάουρι Μάρκανεν (που θα είχε λόγο) ούτε τον Θαντέους Γιανγκ θέλησε να δώσει για κάποιο αντάλλαγμα. Πόσο μάλλον τον Ζακ Λαβίν - έβδομο σκόρερ του πρωταθλήματος (28.1 πόντοι με σχεδόν 44% από το τρίποντο) - στην πιο παραγωγική σεζόν της καριέρας του ως σήμερα. Αντιθέτως φρόντισε να βάλει δίπλα τους έναν ταιριαστό (για το πικ εν ρολ, πικ εν ποπ), υψηλού επιπέδου, σέντερ με ποικιλία κινήσεων, απειλητικό σουτ και πολύ καλή πάσα.

Αν ο Λιθουανός δεν πέτυχε κάπου ήταν στην απόπειρα 'αρπαγής' του Λόνζο Μπολ στη διαπραγμάτευση με τους Πέλικανς. Γι' αυτόν θα έριχνε όντως στο βωμό τον Φινλανδό φόργουορντ, αλλά μάλλον δεν έφτανε. Θα έπρεπε να χωρέσει μάλλον και ο Τόμας Σατοράνσκι. Μην τα θέλει κι όλα δικά του. Το καλοκαίρι δεν αργεί...