Οι δέκα καλύτεροι τελικοί των Final Four: Απ'τη Γάνδη στο Μιλάνο

Παρά το γεγονός ότι έχω παρακολουθήσει δια ζώσης τους 27 από τους 28 τελικούς των σύγχρονων φάιναλ φορ δεν ήταν και πολύ εύκολο να επιλέξω και με αξιολογική σειρά τους δέκα καλύτερους. Κάθε λίστα έχει πάντοτε ελλείψεις ή διαφορές σε σχέση με τη λίστα κάποιου άλλου οπότε κάθε ένσταση αποδεκτή και συζητήσιμη.

Η προσπάθεια στη συγκεκριμένη λίστα ήταν να γίνει ένας συνδυασμός ποιότητας, ενδιαφέροντος και εξέλιξης για να αξιολογηθούν οι τελικοί.

10. Μπαρτσελόνα-Ολυμπιακός 86-68 (2010)

Η Μπαρτσελόνα του 2010 ήταν η τέλεια ομάδα. Όχι γιατί κέρδισε άνετα τον τελικό αλλά γιατί δίδαξε πως περίπου παίζεται το σύγχρονο μπάσκετ. Τη ζήλεψαν ακόμη και οι ακριβοπληρωμένοι ποδοσφαιριστές της Μπαρτσελόνα που ήταν εκείνο το βράδυ στις ακριβές θέσεις του παλέ ντε Μπερσί στο Παρίσι.

9. Ολυμπιακός-Ρεάλ Μαδρίτης 100-88 (2013)

Το δεύτερο ημίχρονο του Ολυμπιακού αποτελεί την επιτομή του επιθετικού μπάσκετ. Ο μόλις ένας από τους δύο τελικούς στην ιστορία που ομάδα σκόραρε 100 πόντους. Διδάσκεται και σε σεμινάρια μπάσκετ για την τέλεια επίθεση.

8. Ζαλγκίρις Κάουνας-Βίρτους Μπολόνια 82-74 (1999)

Οι άσημοι –τότε- Λιθουανοί με επικεφαλής δύο εκπληκτικούς Αμερικάνους (Εντνι, Μπούι) παίρνουν το τρόπαιο στο γήπεδο των μεγάλων εκπλήξεων (Ολίμπια Χάλε). Ακόμη και ο συνηθισμένος στο συγκεκριμένο στιλ παιχνιδιού Ντέιβιντ Στερν επαινεί το ολοκληρωτικό μπάσκετ των Λιθουανών.

7. Παναθηναϊκός-Μπαρτσελόνα 67-66 (1996)

Ένας τελικός που μπορούσε να έχει θέση στη λίστα και πιο πάνω. Μόνο που οι επτά παραβάσεις κανονισμών που έγιναν στα τελευταία 34 δευτερόλεπτα με αποκορύφωμα το μπλοκ του Βράνκοβιτς του δίνουν το νούμερο 1 στη λίστα του μεγαλύτερου αλαλούμ όλων των εποχών.

6. Γιουγκοπλάστικα Σπλιτ-Μπαρτσελόνα 75-67 (1990)

Το 1987 στον τελευταίο τελικό πριν τα φάιναλ φορ στην Ελβετία είχε γίνει το πιο ‘’αντρικό’’ παιχνίδι όλων των εποχών με κορμιά να πέφτουν στο παρκέ. Τρία χρόνια αργότερα, ο Ζόραν Σάβιτς και ο Ντίνο Ράτζα άντεξαν για 40 λεπτά το ξύλο που έτρωγαν από το δίδυμο θηρίων της Μπαρτσελόνα (Νόρις, Ορτίθ) και οδήγησαν τα τρομερά μωρά του Σπλιτ στον δεύτερο σερί τίτλο τους.

5. Ολίμπια Μιλάνο-Μακάμπι Τελ Αβίβ 90-84 (1988)

Ο πρώτος τελικός των σύγχρονων φάιναλ φορ έμεινε για πολλά χρόνια στην κορυφή αφού η ποιότητα των δύο φιναλίστ θεωρήθηκε για καιρό αξεπέραστη. Τελικά, τη σφραγίδα έβαλε η μεγάλη κλάση ενός παίκτη που είχε αναδειχθεί πρώτος σκόρερ στο ΝΒΑ και ήρθε στην Ευρώπη σχεδόν στα….40 του για να διαλύσει τις καλύτερες άμυνες της ηπείρου. Respect για τον τεράστιο Μπομπ Μακαντού.

4. Παναθηναϊκός-ΤΣΣΚΑ Μόσχας 73-71 (2009)

Το καλύτερο πρώτο ημίχρονο όλων των εποχών από την πιθανώς καλύτερη Ελληνική ομάδα όλων των εποχών. Θα μπορούσε να είναι το τέλειο φινάλε στο πιο φορτωμένο από ταλέντο, μεγάλα ονόματα και τεράστια μπάτζετ όλων των φάιναλ φορ, αλλά το σπίλωσε η άθλια διαιτησία του Αρτεάγκα στο δεύτερο μέρος. Ευτυχώς το τελευταίο ανύπαρκτο φάουλ δεν δόθηκε ποτέ, γιατί θα ολοκλήρωνε μια μεγάλη, αλλά κάλπικη, ανατροπή της ΤΣΣΚΑ, που παραλίγο να γυρίσει ζωντανή από το -23.

3. Παρτίζαν Βελιγραδίου-Μπανταλόνα 71-70 (1992)

Οι ‘’τσιγγάνοι’’ του Ομπράντοβιτς που δεν έπαιξαν ούτε ένα παιχνίδι εντός έδρας όλη τη χρονιά λόγω εμφυλίου κατάφεραν να μας χαρίσουν ένα μεγάλο τελικό. Το τρελό τρίποντο του Τζόρτζτεβιτς όχι μόνο έριξε στο καναβάτσο του Αμπντί Ιπεκτσί την καλύτερη ομάδα της Ευρώπης εκείνη τη σεζόν αλλά μας σύστησε ένα μεγάλο παίκτη και ένα προπονητή που μόλις είχε ξεκινήσει να γράφει τη δική του προσωπική ιστορία.

2. Παναθηναϊκός-ΤΣΣΚΑ Μόσχας 93-91 (2007)

Μεγάλο παιχνίδι από δύο μεγάλες ομάδες, το απόλυτο one man show από τον Παπαλουκά, που όμως βρήκε απέναντι του όχι μόνο ένα παίκτη που αποτελούσε το αντίπαλο δέος του (Διαμαντίδης), αλλά και τον αληθινό MVP του φάιναλ φορ, τον Σισκάουσκας.

1. Ολυμπιακός-ΤΣΣΚΑ Μόσχας 62-61 (2012)

Κλασικός τελικός που μπορεί να είναι στο νούμερο 1 σε διάφορες λίστες. Η ανατροπή του -19 από τον Ολυμπιακό και το buzzer beater του Πρίντεζη νομίζω ότι του δίνουν χωρίς πολύ κουβέντα την πρώτη θέση στη σχετική λίστα.