Οι 50 κορυφαίοι του ΝΒΑ μπαίνουν στη σειρά: Από το 50 στο 41

Ζωή να 'χουν, 530 μετρήθηκαν οι παίκτες που 'κέρδισαν' -στη χειρότερη περίπτωση- τουλάχιστον ένα δευτερόλεπτο συμμετοχής σε αγώνα του ΝΒΑ για τη χρονιά που τέλειωσε (κανονική περίοδο ή playoffs).

Έως ότου μελετήσεις, θέσεις παραμέτρους, γράψεις-σβήσεις και καταλήξεις στο 1/10 εξ αυτών κατατάσσοντάς τους από το 50 ως το 1 απαιτούνται χρόνος και κόπος, ισομερώς. Συνταγή για μια αλάνθαστη λίστα δεν θα βρεις πουθενά. Ας μην κρυβόμαστε. Το υποκειμενικό στοιχείο υπερτερεί πάντα και η προσωπική ματιά επηρεάζει αναπόφευκτα το τελικό αποτέλεσμα. Στον αθλητισμό, δε, πολύ περισσότερο.

Οι αριθμοί είναι ένας safe οδηγός 'επιβίωσης' και απαλοιφής της ευθύνης-επιλογής. Αποδεκτός μεν, αλλά είναι μόνο ένα από τα αξιώματα. Η λειτουργία και η πορεία της ομάδας, στην οποία ανήκε ο κάθε υποψήφιος, η ατομική βελτίωση, η επιδραστικότητα, η προοπτική, όπως φυσικά το γούστο, είναι στοιχεία που αναμειγνύονται στο ίδιο μπολ προκειμένου να προκύψει η τελική μορφή.

Επί της ουσίας η ερώτηση είναι μία: με ποια σειρά προτεραιότητας θα τους ήθελες στην ομάδα σου.

Δεν θα συμφωνήσουμε σ' όλα, είναι -εκ των προτέρων- βέβαιο. Έχε μονάχα υπ' όψιν πως η επιλογή στηρίζεται στον απαράβατο κανόνα των 30 αγώνων. Όποιος εμφανίστηκε σε λιγότερα παιχνίδια 'κόπηκε' ασυζητητί.

Αρχίζει η αντίστροφη μέτρηση...

50, Βίκτορ Ολαντίπο - Ιντιάνα Πέισερς: Αυτός που θα ήθελες στο τέλος κάθε αγώνα. Κάνοντας ένα βήμα πίσω στο σκοράρισμα (από τους 23.1 στους 18.8 πόντους) ο πιο βελτιωμένος παίκτης του 2018 είχε αφήσει χώρο σ' όλους τους υπόλοιπους συμπαίκτες του. Πώς; Αυξάνοντας τον αριθμό των προσωπικών ασίστ του (από τις 4.3 στις 5.2). Τουλάχιστον ως τη στιγμή, στις 21 Ιανουαρίου, που χτύπησε σοβαρά στο γόνατο κι άφησε τον Νέιτ ΜακΜίλαν να πειραματίζεται, ψάχνοντας αλλού για ηγέτη. Πρόλαβε να παίξει μόνο σε 36 παιχνίδια, αλλά ταυτόχρονα να 'ραπίσει' τον καρκίνο πολλάκις.

49, Τράι Γιανγκ - Ατλάντα Χοκς: 'Αρπαχτικό' ο 20χρονος πόιντ γκαρντ. Ούτως ή άλλως ρούκι με 81 'πενταδάτες' συμμετοχές και 19.1 πόντους και 8.1 ασίστ ανά 31 λεπτά σε κάθε αγώνα της κανονικής περιόδου δεν θα συναντήσεις εύκολα. Απομένει να βελτιώσει τα ποσοστά του (42%).

48, Ζακ ΛαΒιν - Σικάγο Μπουλς: Είναι 'ταυρί' ο δυο φορές νικητής του διαγωνισμού καρφωμάτων στο All Star Weekend, αλλά δεν όχι μονάχα αυτό. Στην πέμπτη επαγγελματική σεζόν του μοιάζει να γίνεται η εγγυητική επιταγή για την επόμενη ημέρα του Σικάγο. Οι 23.7 πόντοι, με βελτιωμένα ποσοστά στις προσπάθειες (46.7% εντός πεδιάς), και οι 4.5 ασίστ ανά 34.5 λεπτά παρουσίας στο παρκέ είναι ό,τι καλύτερο έχει εμφανίσει ως τώρα στην πορεία του.

47, Τζούλιους Ραντλ - Νιου Ορλίνς Πέλικανς: Οι Λέικερς ψάχνουν για τοίχο. Προκειμένου να χτυπήσουν το κεφάλι τους, έχοντας αφήσει ελεύθερο τον 24χρονο Τεξανό. Βελτιωμένος σ' όλους τους επιμέρους τομείς, κυρίως δε στο επιθετικό σκέλος, αφότου ο Άντονι Ντέιβις αιτήθηκε να γίνει ανταλλαγή. Για κάθε ένα λεπτό συμμετοχής περισσότερο που πήρε από τον κόουτς Τζέντρι (από τα 26.7 πήγε στα 30.6) έβρισκε παραπάνω από 1 πόντο, μια κι από τους 16.1 εκτοξεύτηκε στους 21.4. Μαζί με 8.7 ριμπάουντ και 3.1 ασίστ.

46, Ντέβιν Μπούκερ, Φίνιξ Σανς: Δεν είναι καν 23ων ετών, αλλά έχει ήδη τέσσερα χρόνια στη λίγκα. Το πρόβλημα είναι πως ενόσω από σεζόν σε σεζόν κατορθώνει να παράγει πιο αξιόλογους προσωπικούς αριθμούς, φτάνοντας από τους 13.8 πόντους ως ρούκι στους σχεδόν 27 εφετινούς (26.6), έχει στερηθεί -λόγω ανοργανωσιάς στο Φίνιξ- την εμπειρία της postseason. Να πάρει μυρωδιά, να ζήσει μια πιο πιεστική κατάσταση, να δοκιμάσει τις αντοχές του. Το ότι το ποσοστό του στο τρίποντο έπεσε στο 32.6%, παίρνοντας 1.5 σουτ παραπάνω (6.5 τρίποντα πλέον), αντισταθμίζεται από τις 2 περισσότερες ασίστ ανά αγώνα (οι 4.7 έγιναν 6.8). Τουλάχιστον στην Αριζόνα έχουν πεισθεί ότι δεν είναι πόιντ γκαρντ, όπως επιχείρησαν να τον μετατρέψουν μια εποχή, αλλά καθαρό 2άρι.

45, Γιουσούφ Νούρκιτς - Πόρτλαντ Τρέιλ Μπλέιζερς: Ουδείς γνωρίζει αν με τον Βόσνιο διαθέσιμο, και όχι τραυματία, ν' απειλεί από το '5' θα ήταν σε θέση ο κόουτς Τέρι Στοτς να εμφανίσει ένα πιο ανταγωνιστικό σύνολο στους τελικούς της Δύσης και ν' αποτρέψει το 4-0 των Γουόριορς. Είναι δεδομένο αντιθέτως πως ο 25χρονος σέντερ δεν έχει μείνει στάσιμος και στις 2.5 σεζόν που βρίσκεται ήδη στο Πόρτλαντ έχει εξελιχθεί στον τρίτο πόλο όλου του καλοσχεδιασμένου πλάνου.

44, Τζαμάλ Μάρεϊ - Ντένβερ Νάγκετς: Κάθε χρόνο και καλύτερος ο Καναδός πόιντ γκαρντ των 'σβόλων' που ολοκλήρωσε την τρίτη σεζόν του στο Ντένβερ. Χωρίς ν' αυξηθεί ο χρόνος συμμετοχής του, παρουσίασε μια πιο ώριμη εκδοχή του εαυτού του, ιδίως στις αποφάσεις του με την μπάλα. Καθρέπτης της ωρίμανσής του η εικόνα του στα 14 παιχνίδια των playoffs (21.3 πόντοι, 4.7 ασίστ, 4.4 ριμπάουντ). Η συνέπεια αυτή είναι πλέον το ζητούμενο.

43, Ντι'Άρον Φοξ - Σακραμέντο Κινγκς: Ως μια αλεπού του παρκέ, τιμά το όνομα που κουβαλά από το γενεαλογικό δέντρο του. Πανέξυπνος και ευέλικτος με ή χωρίς την μπάλα στα χέρια, προκαλεί ανισορροπία στις αντίπαλες άμυνες με τον τρόπο που κινείται. Η σχεδόν 'αρρωστημένη' αγάπη που έχει στη δουλειά τον οδηγεί στο γυμναστήριο από τις 6 το πρωί με συνέπεια να τον παίρνει πότε-πότε ο ύπνος στον καναπέ. Η δεύτερη σεζόν του στο Σακραμέντο ήταν σεζόν 'εκτόξευσης' (από τους 11.6 πήγε στους 17.3 πόντους και από τις 4.4 στις 7.3 ασίστ), αναζητά πλέον τη διάρκεια.

42, Κρις Πολ - Χιούστον Ρόκετς: Στα 35 πλέον ο βετεράνος πόιντ γκαρντ, ο οποίος ψάχνει, επισήμως πλέον, τον τρόπο ν' απαλλαγεί από τον Τζέιμς Χάρντεν, ζητώντας ανταλλαγή. Μην σε παραξενέψει, αν τον δεις στους Λέικερς, μια και η αξία του είναι αδιαμφισβήτητη. Ήταν η λιγότερο παραγωγική σεζόν της καριέρας του (15.6 πόντοι, 8.2 ασίστ), αλλά ξέρει πώς να διαχειρίζεται το κορμί και συνολικά τον εαυτό του, πόσο σ' ένα σύνολο που δεν θα χρειάζεται να σκοράρει πολύ, αλλά κυρίως να πασάρει, οργανώνοντας.

41, Τζον Ουόλ - Ουάσινγκντον Ουίζαρντς: Βάσει αξίας και συνολικής πορείας θα περίμενες να συναντήσεις ψηλότερα το Νο1 στο ντραφτ του 2010. Πώς όμως να συμβεί αυτό όταν εμφανίστηκε μόνο σε 32 παιχνίδια των 'μάγων' και δεν έχει βοηθήσει όσο τον χρειαζόταν ο Σκοτ Μπρουκς; Τον 'σώζει' αποκλειστικά και μόνο το όνομά του. Ήταν κομμάτι του προβλήματος που δεν άφησε τους πρωτευουσιάνους να παίξουν μπάσκετ αντίστοιχο της αξίας του ρόστερ τους, με αποτέλεσμα το 32-50 στην κανονική περίοδο και τη συμμετοχή στα playoffs. Ο ίδιος είχε 20.7 πόντους - 8.7 ασίστ - 3.6 ριμπάουντ