Ο Βινς Κάρτερ νίκησε τον χρόνο, όχι τον κορονοϊό
Τα τελευταία 19 δευτερόλεπτα της καριέρας του Βινς Κάρτερ ήταν τα πιο αλλόκοτα των όσων έπαιξε στα 22 χρόνια του του στο ΝΒΑ. Το τρίποντο, το standing ovation και η αγκαλιά με τον Τράι Γιανγκ δεν συνέθεσαν το αντίδοτο στον κορονοϊό. Είναι από τις παράπλευρες απώλειες.
Τ’ αντανακλαστικά του ΝΒΑ δοκιμάστηκαν το βράδυ της Τετάρτης και η άμεση ενεργοποίηση της απόφασης για διακοπή τουλάχιστον δύο εβδομάδων (που μοιάζει διακοπή επ’ αόριστον) του πρωταθλήματος, εξαιτίας του νοσούντος από κορονοϊό Ρούντι Γκομπέρ, εξέθεσε ταυτόχρονα UEFA και Euroleague.
Πριν καν την εμφάνιση του πρώτου κρούσματος στη λίγκα οι Γκόλντεν Στέιτ Γουόριορς είχαν ήδη ανακοινώσει την τέλεση αγώνα χωρίς θεατές στο Σαν Φρανσίσκο. Ωστόσο, η ‘φρέσκια’ και πολύ πιο περίπλοκη συνθήκη που προέκυψε μετά την οριοθέτηση του Γάλλου σέντερ των Τζαζ ως ‘Patient Zero’, απέδειξε ότι ο Άνταμ Σίλβερ και το επιτελείο του είχαν ήδη μελετήσει και προσχεδιάσει το αναγκαίο ‘λοκ άουτ’, θυσιάζοντας τα πολλαπλά κέρδη προς όφελος του κοινωνικού συνόλου και της αδιαπραγμάτευτης προστασίας όλων των μελών της λίγκας.
Πλην, φυσικά, του Βινς Κάρτερ. Που δεδομένης της ιδιάζουσας κατάστασης που ισχύει εφεξής αποχαιρετά απροσδόκητα το μπάσκετ, έχοντας αγωνιστεί -κατά πολύ μεγάλη πιθανότητα- στα τελευταία 12 λεπτά και 39 δευτερόλεπτα της ολόλαμπρης καριέρας του. Ο αγώνας των Χοκς με τους Νιου Γιορκ Νικς στην Ατλάντα ήταν εξ αυτών που βρίσκονταν σ’ εξέλιξη τη στιγμή που στην Οκλαχόμα Σίτι η μη έναρξη του αντίστοιχου μεταξύ των Θάντερ και των Τζαζ αποτελούσε την αφορμή για την εντολή ολικής παύσης εργασιών, ως ασπίδα απέναντι στη διάδοση του CONVID-19. Ούτως ή άλλως ο ένας μετά τον άλλον οι οργανισμοί θα έπρεπε να τεθούν σε απομόνωση, διότι είχαν έρθει σ’ επαφή με τον Γκομπέρ. Ήδη μάλιστα έγινε γνωστό ότι και ο Ντόνοβαν Μίτσελ έχει προσβληθεί από τον ιό, ως ο μοναδικός από τον οργανισμό από το Σολτ Λέικ.
Οι άνθρωποι των ‘γερακιών’ είχαν ενημερωθεί ήδη για την εντολή του κομισάριου, που ελήφθη σε απόλυτη συνεννόηση με τις υγειονομικές αρχές των ΗΠΑ, και με το σκορ στο 128-135 μετά τα 4’41” της παράτασης δόθηκε εντολή στον ‘Air Canada’ να επιστρέψει στο παρκέ. Αυτός γέλασε κι έφτιαξε τα ρούχα του. Οι φίλαθλοι κατάλαβαν τη σημασία της πράξης του Λόιντ Πιρς, σηκώθηκαν από τις θέσεις τους κι άρχισαν ένα παρατεταμμένο χειροκρότημα, το οποίο δυνάμωσε -σε παλμό- από τη στιγμή που ο Κάρτερ πήρε το τελευταίο σουτ και ευστόχησε για τρεις από την κορυφή, στα 12.6” πριν από τη λήξη, διαμορφώνοντας το τελικό αποτέλεσμα (131-136). Ουδείς εκ των αντιπάλων του είχε επιχειρήσει να τον μαρκάρει, συμμετέχοντας εν δυνάμει στην τελευταία ‘υπόκλιση’ ενός εκ των πιο θεαματικών και ‘αειθαλών’, σχεδόν άτρωτων από το χρόνο, αστέρων στην ιστορία.
“Πόσο παράξενη βραδιά, αλλά είμαι πραγματικά ευγνώμων για τον καθέναν και όλους κατά τη διάρκεια αυτού του ταξιδιού των 22 ετών. Αν αυτό ήταν όντως, ευχαριστώ τους πάντες για την αγάπη και την υποστήριξή σας όλα αυτά τα χρόνια. Να προσέχετε“, έγραψε ο Βινς Κάρτερ στο twitter, παλεύοντας με τα συναισθήματα που τον είχαν καταβάλει.
Ήταν όντως μια πολύ παράξενη βραδιά. Η πιο παράξενη μιας επαγγελματικής πορείας που άρχισε από τη βραδιά του draft τον Ιούνιο του 1998, ως κολεγιόπαιδο του Νορθ Καρολάινα. Τότε που επελέγη στο Νο5 για τους Τορόντο Ράπτορς. Μιας πορείας που κατόπιν πέρασε μέσα από φωτιά, έναν τίτλο rookie of the year, 8 διαφορετικές ομάδες (Ράπτορς, Νετς, Μάτζικ, Σανς, Μάβερικς, Γκρίζλις, Κινγκς, Χοκς) κυνηγώντας ένα δαχτυλίδι και άλλες τόσες συμμετοχές σε all-star games, προτού ολοκληρωθεί με τον πιο βάναυσο τρόπο. Αφότου, φυσικά, είχε γίνει ο τρίτος σε συμμετοχές παίκτης όλων των εποχών, προσπερνώντας στις 31/1 με τον Ντιρκ Νοβίτσκι με τη 1523η δική του. Ήθελε άλλες 20 παρουσίες για ν’ αφήσει τον Καρίμ-Αμπντούλ Τζαμπάρ, αλλά ούτως ή άλλως δεν θα προλάβαινε.
Η αμηχανία του για την παραδοξότητα ενός end που δεν ήταν όσο happy είχε πλάσει στο μυαλό του αποτυπώθηκε στο “αν τέλειωσε απόψε, θα είναι κάτι που θα θυμάμαι πάντα. Τουλάχιστον ευστόχησα στο τελευταίο καλάθι μου“. Ήθελε κάτι άλλο σίγουρα, κι ας συγκράτησε τα δάκρυά του. Πολύ περισσότερο άξιζε κάτι παραπάνω.