Ο Τζίμερ Φριντέτ δεν παίζει μπάσκετ για τα χρήματα

Ως ‘Jimmermania’ ορίζεται -από το καλοκαίρι του 2011- η φρενίτιδα που προκαλείται (και επικρατεί έως ότου καταλαγιάσει) στον οργανισμό που ανήκει ενίοτε ο Τζίμερ Φριντέτ. Συνέβη στους Σακραμέντο Κινγκς, αμέσως μετά την επιλογή του στο Νο10 του ΝΒΑ draft (Νο1 ο Κάιρι Ίρβινγκ, Νο11 ο Κλέι Τόμπσον και Νο15 ο Καουάι Λέοναρντ) πριν από 8 καλοκαίρια, όταν η πώληση των ‘βασιλικών’ εμφανίσεων αυξήθηκαν κατά 54%. Συνεχίστηκε στους Σαγκάη Σαρκς για μία τριετία, από το 2016 ως το 2019, και πλέον έχει ήδη κατακλύσει τον Παναθηναϊκό ΟΠΑΠ, ύστερα από την προφορική συμφωνία που διέρρευσε το βράδυ της Τρίτης.

Οι πρωταθλητές κατέθεσαν υπερβατική οικονομική προσφορά, για τα δεδομένα της εποχής, στον Αμερικάνο σκόρινγκ γκαρντ. Τα 3.5 εκατομμύρια δολάρια για 2 χρόνια στο ‘τριφύλλι’ δεν είναι απολαβές που θα έβρισκε εύκολα εκτός Κίνας ο 30χρονος (25 Φλεβάρη του 1989) Νεοϋορκέζος σκόρερ. Αδιαμφισβήτητα η πρόταση της ελληνικής ομάδας ξεπερνά τα προσδοκώμενα. Αν, πάντως, σταθείς αποκλειστικά εκεί, στερείσαι της ουσίας της αίσιας έκβασης που είχε η διαπραγμάτευση των δύο πλευρών. Ούτως ή άλλως ο ‘σεσημασμένος εκτελεστής’ Φριντέτ, στα 8 χρόνια επαγγελματικού μπάσκετ, έχει ήδη κερδίσει περισσότερα από 14 εκατομμύρια δολάρια.

Μόνο από το rookie συμβόλαιο που είχε υπογράψει με τους Κινγκς τού απέφερε περί τα 7 μισά, απ’ όσα γέμισε έκτοτε ο τραπεζικός λογαριασμός του. Πηγή των εσόδων του Αμερικανού το basketball-referenece, το οποίο δεν διαφοροποιείται ιδιαίτερα απ’ όσα έχει δημοσιεύσει το sportac.

Τα 3.5 εκατομμύρια (με πληρωμένη την εφορία) που πρόκειται, εφόσον υπογράψει, να λάβει από τον Παναθηναϊκό ΟΠΑΠ λίγα δεν είναι. Δεν θα επηρεάσουν παρόλα αυτά τη ζωή του τα χρήματα αυτά. Ούτε το έκαναν ποτέ κάθε φορά που κλήθηκε ν’ αποφασίσει για την καριέρα του.

Από τα παραπάνω στοιχεία προκύπτει πως ακόμη και λιγότερα από 60 χιλιάρικα πήγε να παίξει στη Νέα Υόρκη, γιατί μέλημα του Φριντέτ εξακολουθεί να είναι το ίδιο το παιχνίδι και η χαρά που εκπέμπει. Τον νοιάζει πού αισθάνεται άνετα, ελεύθερος να πράττει όλα όσα πρεσβεύει μπασκετικά: να επιτίθεται στο αντίπαλο καλάθι, χωρίς φειδώ και πολλές φορές αιδώ, εκτελώντας από παντού.

Στην Κίνα ο Αμερικανός έχει ήδη τρία χρόνια. Τα συμβόλαιά του, από διαρροές και όχι επίσημες πηγές, ήταν πάνω από 1 εκατομμύριο δολάρια για τον πρώτο, αναγνωριστικό, χρόνο, και συνολικά 3.6 εκατομμύρια για την επόμενη διετία. Αφού πρώτου είχε πρώτα βραβευτεί ως ο πολυτιμότερος παίκτης του πρωταθλήματος και ‘αντaμοιβή’ για τους 37.6 πόντους (κορυφαία επίδοση της λίγκας) ανά 40.5 λεπτά συμμετοχής σε 41 παιχνίδια (σ’ ένα εκ των οποίων 73) και 39.6% στο τρίποντο από 4.5 εύστοχα ανά 11.5 προσπάθειες. Αντίστοιχα ήταν τα νούμερά του την επόμενη διετία, μετρώντας αντίστοιχα 36.9 πόντους ανά 41.9 λεπτά συμμετοχής σε 41 παιχνίδια (δεύτερος σκόρερ πίσω από τον Ντάριους Άνταμς έχοντας σκοράρει ακόμη και 40 πόντους σε μια περίοδο) από 41.3% στο τρίποντο (5.1/12.4) και 36.0 πόντους ανά 40.4 λεπτά σε 45 παιχνίδια, με 41.9% στο τρίποντο από 5/11.8 με 63.1% true shooting.

Ο Φριντέτ δεν πρόκειται να παρασυρθεί από τα ‘φράγκα’, τουλάχιστον όχι ακόμα. Τον ελκύει πρώτα απ’ όλα η εσωτερική ανάγκη να περνάει καλά στην ομάδα του, έχοντας την μπάλα στα χέρια. Έτσι ήταν από μικρός, όταν ακολουθούσε τον κατά επτά χρόνια μεγαλύτερο αδερφό του Τι Τζέι στ’ ανοικτά της γειτονιάς τους προκειμένου να τον δει και αν υπήρχε θέση να παίξει. Ο big brother “ήταν έμπνευση για μένα, μεγάλωσα θέλοντας να γίνω όπως αυτός, σε οτιδήποτε κι αν έκανε“, έχει ομολογήσει ο 30χρονος γκαρντ, ο οποίος στα προεφηβικά χρόνια του δεν είχε την όψη αθλητή. “Ήταν ένα παιδί με κατσαρά πυκνά μαλλιά, ολίγον στρουμπουλός και με ψιλή φωνή“, τον έχει περιγράψει ο Τι Τζέι. Αλλά ταυτόχρονα “το πιο αποφασισμένο, ανταγωνιστικό τετράχρονο αγόρι“.

Ο Φριντέτ όπως ήταν στα παιδικά χρόνια του

Ο μεγάλος πρόσεχε πάντα τον μικρό. Θα ήθελε να έχει ‘χτίσει’ και ο ίδιος μια καριέρα στο μπάσκετ, αλλά οι συχνοί τραυματισμοί τον ‘φρέναραν’. Αφοσιώθηκε στην εξέλιξη του Τζίμερ, τον ανέλαβε εξ ολοκλήρου, τον γύμναζε κάθε μέρα πιέζοντάς τον. Είχε πει πως “από τα 10 του πίστευα ότι θα παίξει μπάσκετ στο ΝΒΑ“.

Οι προπονήσεις γίνονταν σε στενούς διαδρόμους προκειμένου να βελτιώνει τον έλεγχο/κατοχή της μπάλας και την ντρίμπλα του ή στο αίθριο των φυλακών, όπου δούλευε ένας θείος των παιδιών, απέναντι σε τρόφιμους αναπτύσσοντας ένα διαφορετικό τρόπο σκέψης και πνευματικής αντοχής παίζοντας πίσω από ψηλούς τοίχους και συρματοπλέγματα. “Ήταν λίγο εκφοβιστικό στην αρχή, αλλά κατέληξε μια μεγάλη εμπειρία“, έχει ομολογήσει ο Φριντέτ, ο οποίος, ανεπηρέαστος από τις συνθήκες, απέδιδε πολύ καλύτερα όταν το λύκειό του (Γκλεν Φολς) είχε στο πρόγραμμα εκτός έδρας αγώνες.

Ο αδερφός του είχε εξετάσει κάθε μικρή λεπτομέρεια που θα ωφελούσε τον έφηβο Τζίμερ πριν μπει στο κολέγιο (Μπρίγκαμ Γιανγκ) και γίνει σημείο αναφοράς στην ιστορία των Κούγκαρς (έφτασαν το 2011 μέχρι το Sweet Sixteen), καταρρίπτοντας ρεκόρ του Ντάνι Έιντζ (νυν τζένεραλ μάνατζερ των Σέλτικς) που κρατούσε από τις αρχές 80s. Μέχρι και συμβόλαιο τον είχε βάλει να υπογράψει, προτού ενηλικιωθεί, προκειμένου να είναι βέβαιος πως δεν θα λυγίσει στην πρώτη δυσκολία, πως θα καταφέρει να γίνει ένας elite player, ικανός ν’ αγγίξει το ταβάνι του και ν’ αγωνιστεί στο ΝΒΑ. Μια κόλλα χαρτί γραμμένη στο χέρι που αποτελεί ενθύμιο παιδικών χρόνων, ταυτόχρονα όμως φυλαχτό ανεκτίμητο.

Το συμβόλαιο που είχε υπογράψει ο Τζίμι Φριντέτ με τον αδερφό του

Δεσμευμένος από τους όρους, ο Φριντέτ ήταν υποχρεωμένος να πετύχει. Συμμετείχε σε 241 παιχνίδια παίζοντας 13.3 λεπτά ανά συμμετοχή, έχοντας ως καλύτερη σεζόν τους 7.6 πόντους κατά την είσοδό του στο κορυφαίο πρωτάθλημα. Το συμβόλαιο με τον αδερφό του τον δεσμεύει ακόμα. Γιατί τον έμαθε πάνω απ’ όλα ν’ αγαπάει το μπάσκετ, κυνηγώντας τα όνειρά του.