Ο ‘τελευταίος χορός’ των Μπουλς καταδίκασε τον Καρλ Μαλόουν

Nα είναι καλά το Netflix που έδειξε συμπόνοια και μετέθεσε την προβολή του Last Dance, δυο μήνες νωρίτερα του προγραμματισμένου, για να βοηθήσει στη διαχείριση του social distancing, ελέω Covid-19. Ως ‘The Last Dance’ ονόμασε τη σεζόν 1997-98 των Μπουλς ο Φιλ Τζάκσον, ο οποίος εθιμοτυπικά έδινε έναν τίτλο σε κάθε αγωνιστική περίοδο, κρατώντας το καλύτερο για το τέλος. Το οποίο τέλος αφορούσε τους Γιούτα Τζαζ. Εκεί έπαιζε ο MVP της regular season, Καρλ Μαλόουν. Είναι η φωτογραφία της λίστας ‘θρύλοι του μπάσκετ που δεν πήραν ποτέ πρωτάθλημα’. Ο τύπος αυτός αγωνίστηκε από το 1985 έως το 2003 στη Γιούτα και ‘έκλεισε’ την καριέρα του, ως ‘Λιμνάνθρωπος’ το 2004. Σε 18 σεζόν με τους Τζαζ είχε πάρει μόλις 10 απουσίες -τις τρεις λόγω τιμωριών.

Αν τον πρόλαβες, ξέρεις πως δεν άνηκε απλά στο ρόστερ. Ήταν εκ των ηγετών των ‘Μορμόνων’, το άλλο μισό του Τζον Στόκτον και ο δεύτερος καλύτερος σκόρερ στην ιστορία της λίγκας -όταν είπε το ‘αντίο’ σε αυτή. Οι λόγοι που θεωρείται εκ των καλύτερων power forwards της ιστορίας είναι πολλοί. Θα τους δούμε. Πρώτα θα δούμε πως άρχισε η ιστορία του τύπου που είχε για παρατσούκλι το ‘Μailman’ χάρη στη συνέπεια που έδειχνε επί 18 σεζόν στις ‘παραδόσεις’.

➔ Σε 1.476 παιχνίδια (τα τέταρτα περισσότερα της ιστορίας) έπαιξε ως βασικός για 1.471 -τα περισσότερα της ιστορίας.

➔ Σκόραρε 36.928 πόντους (25 ανά ματς, δεύτερη καλύτερη επίδοση)

➔ Eίχε 51.6% στα σουτ (επίσης δεύτερη καλύτερη επίδοση).

➔ Εκτέλεσε τις περισσότερες βολές (13.188)

➔ Έβαλε τις περισσότερες βολές (9.787). Είχε και ritual. “Χτυπούσε’ την μπάλα τρεις φορές, τη ‘γύριζε’ και κάτι έλεγε στον εαυτό του (πράγματα όπως ‘αυτό είναι για εσένα -και το όνομα ενός εκ των παιδιών του’), πριν εκτελέσει.

➔Ήταν ‘μανίτσα’ στο pick and roll, εκμεταλλευόταν στο έπακρο τη φυσική δύναμη που είχε για να κυριαρχεί επί των άλλων power forwards, ενώ ήταν και γρήγορος -ώστε να βγαίνει στο transition και να είναι αποτελεσματικός και κατ’ αυτόν τον τρόπο.

Το λήμμα στην εγκυκλοπαίδεια Britannica γεννήθηκε (24/7/ 1963) στο Σάμερφιλντ της Λουιζιάνα. Ήταν γνωστό για το καλό πόσιμο νερό και τη δυνατότητα να αγοράσεις 4000 τετραγωνικά μέτρα γης, με 5 δολάρια. Ο Καρλ ήταν το μικρότερο από τα 9 παιδιά της Σίρλεϊ και του Σέντρικ. Η Σίρλεϊ μεγάλωσε μόνη τα παιδιά της. Ο Σέντρικ είχε εγκαταλείψει, για να κάνει οικογένεια με άλλη γυναίκα. Αυτοκτόνησε το 1966.

Προφανώς και όλα τα παιδιά έβαζαν ‘πλάτη’ για να ‘χουν κάτι να φάνε και ρούχα να ντυθούν. Ο ‘Ταχυδρόμος’ εργαζόταν από παιδί σε φάρμες. Έκοβε δέντρα, κυνηγούσε και ψάρευε πριν καταλάβει ποιος είναι και τι θέλει από τη ζωή του. Έπαιζε μπάσκετ στο high school και ήταν ο λόγος που το σχολείο του πήρε τρία πρωταθλήματα Λουιζιάνα. Εκτός των γηπέδων, παρακολουθούσε πώς διαχειριζόταν η μητέρα του ένα κατάστημα με τοπικά είδη που είχε. “Έβλεπα πώς συμπεριφέρεται στους ανθρώπους και τον τρόπο που επιτυχημένοι επιχειρηματίες συμπεριφέρονταν σε όσους ήταν στον πάτο της ‘πυραμίδας’. Δεν χρειάζονται παρά απλά πράγματα. Να μιλάς, να αναγνωρίζεις ό,τι κάνει καλά όποιος έχεις απέναντι σου, να τον ευχαριστείς και να τον επιβραβεύεις με ένα ‘καλή δουλειά’. Είναι χρήσιμο να είσαι πάντα έτοιμος να αντιδράσεις, για να προφυλάξεις τα όνειρα σου, όποτε χρειαστεί. Όποιο και αν είναι το status αυτού που ‘χεις απέναντι σου. Αυτό έκανα πάντα”. Αυτό του έμαθε να κάνει η μητέρα του, που του έλεγε “να διεκδικείς τα όνειρα σου, όσο τρελά και αν φαίνονται στους περισσότερους γύρω σου’. Όλοι μου έλεγαν ‘κάνε όνειρα’, εκτός της μητέρας μου. Εκείνη με στήριζε. Μου έλεγε πάντα πως ‘ξέρω ότι θα τα καταφέρεις”. Η Σίρλεϊ σχημάτιζε με τα χέρια της καλάθι, για να βοηθήσει το γιο της να μάθει το σπορ.

Το 1981 μετακόμισε στο Ράνστον -της Λουϊζιάνα. Μια μικρή πόλη, 47 τετραγωνικών χιλιομέτρων, όπου ζουν 21.859 κάτοικοι. Είναι η ‘έδρα’ του Louisiana Tech University. Το Louisiana Tech ήταν ο λόγος της μετακόμισης του Μαλόουν. Στα highlights της περιοχής είναι η ετήσια γιορτή ροδάκινου. Αυτή η πόλη είναι πια γνωστή ως ‘Malone Land’. Βλέπεις, στον άνθρωπο μας ανήκουν -σήμερα- οι περισσότερες επιχειρήσεις της περιοχής. Από εστιατόρια έως κτίριο με διαμερίσματα. Στις επιχειρήσεις δουλεύουν ο ίδιος και η οικογένεια του. Το CloseUp360 τον είχε επισκεφτεί το καλοκαίρι του 2018. Εκεί είπε πως αφότου αποσύρθηκε από την ενεργό δράση, πήρε τη σύζυγο του Κέι (πρώην Miss Idaho και μοντέλο) και τα τέσσερα παιδιά τους (Κέιντι, Κάιλι Καρλ Kr και Κάρλι) και μετακόμισαν στο νότο ‘να μάθουν τη φιλοξενία της περιοχής’. Τότε ήταν που τα παιδιά κατάλαβαν ποιος ήταν ο πατέρας τους. Βλέπεις, το ζευγάρι είχε συμφωνήσει πως ο μπαμπάς θα άφηνε τη δουλειά έξω από την εξώπορτα του σπιτιού. Η Κάιλι έπαιζε μπάσκετ στο σχολείο και οι φαν την αποκαλούσαν Mail Lady, αλλά δεν καταλάβαινε το γιατί, πριν το 2010 όταν είδε τον πατέρα της να μπαίνει στο Hall of Fame. “Δεν ήξερα πως ο μπαμπάς μου μπορεί να τρέξει τόσο γρήγορα” είχε σχολιάσει.

Ο Μαλόουν έμαθε όσα χρειαζόταν για τις επιχειρήσεις από τον Λάρι Μίλερ, αείμνηστο ιδιοκτήτη των Τζαζ. Η πρώτη του απόπειρα αφορούσε αντιπροσωπεία αυτοκινήτων. Τις έκανε τρεις. Μετά πρόσθεσε και δυο αντιπροσωπείες μηχανών. Όλα τα ‘χε στο Σολτ Λέικ Σίτι. Οι επενδύσεις στη Λουιζιάνα έγιναν αργότερα. Τον Αύγουστο του 2018. Για αρχή έκανε ένα κατάστημα που προμήθευε ό,τι χρειάζονταν ένστολοι και αθλητές “γιατί είχα δει πως αν στην περιοχή χρειάζονταν κάτι, έπρεπε να πάνε σε άλλη πόλη να το αγοράσουν”. Κάθε ένα από τα παιδιά του έχει δική του επιχείρηση στην περιοχή ή δουλεύει -με κάποιον τρόπο, όπως οι μεταφορές προϊόντων- για όλες. Μια στάση εδώ.

Το 1998 συνέβη αυτό που είδες από επάνω. Είχαν περάσει δέκα χρόνια αφότου γνώρισε την σύζυγο του μια tabloid εφημερίδα αποκάλυψε πως είχε δεχθεί μηνύσεις από γυναίκες που υποστήριζαν ότι ήταν ο πατέρας παιδιών τους. Μια ήταν η Μπονίτα Φορντ -γειτόνισσα του στο Σάμερφιλντ. Ήταν και οι δυο 17 όταν απέκτησαν τα δίδυμα Ντάριλ και Σέριλ.

Η δεύτερη που τον είχε πάει στα δικαστήρια, λεγόταν Γκλόρια Μπελ. Είχε καταθέσει πως ήταν 13 όταν απέκτησαν τον Ντιμίτριους. Ο Μαλόουν ήταν 20.

Ο δικαστής ζήτησε να γίνουν τεστ DNA, αυτά επιβεβαίωσαν πως ο ΝΒΑer ήταν ο πατέρας -και στις 3 περιπτώσεις- και μετά αρκετό καιρό διαπραγματεύσεων και εξωδικαστικών συμφωνιών, αναγνώρισε τα παιδιά του. Με τον Ντιμίτριους συναντήθηκαν μια φορά μετά την αποφοίτηση του αγοριού από το high school ‘γιατί ήταν πολύ αργά να κάνουμε σχέση πατέρα και γιου’ όπως είχε πει ο Μαλόουν στο παιδί –κατά του τελευταίου το ρηθέν. “Του φέρομαι σαν να πήγε η μητέρα μου σε τράπεζα σπέρματος. Δεν τον μισώ που δεν είναι στη ζωή μου. Με έκανε καλύτερο άνθρωπο”, είχε δηλώσει ο μικρός, ο οποίος θεωρούνταν ταλέντο του football -για την ιστορία τα δίδυμα έπαιζαν μπάσκετ, με τη Σέριλ να φτάνει έως το WNBA. Το 2014 έγινε επαναπροσέγγιση. Από το 2018 υπάρχει κανονική σχέση. “Δεν χειρίστηκα καλά τα θέματα αυτά. Έκανα λάθη. Ο χρόνος είναι ο μεγαλύτερο ‘κλέφτης’. Δεν μπορείς να κερδίσεις αυτόν που ‘χεις χάσει”. Μπορείς όμως, πάντα να ‘καλύψεις’ με όποιον τρόπο διαθέτεις, το χαμένο χρόνο. Αυτό φαίνεται να ‘χει κάνει.

Πίσω στο Louisiana Tech, ήταν το πρόγραμμα που διάλεξε ο Μαλόουν γιατί το πανεπιστήμιο αυτό ήταν πιο κοντά από όλα τα άλλα που τον ήθελαν, στο σπίτι του. Μαζί του οι Bulldogs πήγαν για πρώτη φορά στην ιστορία τους, στο NCAA Tournament, το 1985. Έφτασαν έως το Sweet 16. Ο προπονητής του λεγόταν Άντι Ρούσο. O δυο φορές ‘καλύτερος προπονητής του NCAA’ Ρούσο έχει δουλέψει και με τους Μάικλ Τζόρνταν και Πάτρικ Γιούιν, ενώ από το 1989 έως το 1991 εργαζόταν στην Ιταλία. “Δεν είχα αμφιβολία πως ο Καρλ ήλθε στο Λουιζιάνα, γιατί του το είπε η μητέρα του. Όποιος ισχυριστεί κάτι άλλο, λέει ψέματα” είχε πει το 2010 στο Latech Sports “H μητέρα του μας είχε πει να αναζητήσουμε άλλους παίκτες, με δεδομένο ότι θα είχαμε το γιο της. Διαβάζαμε πως τον έχει κερδίσει το Arkansas, αλλά εκείνη μας διαβεβαίωνε ότι δεν υπήρχε περίπτωση να πάει αλλού το παιδί. Μια μέρα, μας πήρε η ίδια να μας πει να βιαστούμε, γιατί πήγαιναν εκπρόσωποι του Arkansas στο σπίτι της οικογενείας, να πάρουν την υπογραφή του παίκτη”. Πρόλαβαν να την πάρουν εκείνοι.

“Ήταν ο πιο γρήγορος και ο πιο δυνατός παίκτης που είχαμε. Κατά τη διάρκεια της πρώτης προπόνησης, έσπασε το ταμπλό. Όταν πήγε για βάρη, διέλυσε ένα μηχάνημα στην αίθουσα. Ήταν ακατέργαστο διαμάντι”.

Στην πρώτη του χρονιά είχε 20.9 πόντους και η ομάδα του 19-9 για ρεκόρ. Στη δεύτερη συνέχισε να σπάει ταμπλό και έτσι έγινε γνωστός σε όλη τη χώρα. Είχε 18.7 πόντους κατά μ.ο. Το ρεκόρ της παρέας του ήταν 26-7. Πήρε τον τίτλο στο Southland Conference Tournament και πήγε στο NCAA Tournament. Εκεί η φήμη του Μαλόουν μεγάλωσε ακόμα περισσότερο. Στην τρίτη χρονιά ήταν 10 κιλά πιο βαρύς από ό,τι ήταν ως ρούκι. Δεν άλλαξε κάτι στον τρόπο που έπαιζε. Μπήκε στους κορυφαίους του έθνους. “Όλη τη σεζόν είχαμε να διαχειριζόμαστε έντυπα που κυκλοφορούσαν σε όλες τις ΗΠΑ”. Το σχολείο πήρε πάλι τον τίτλο της περιφέρειας και έφτασε έως το Sweet 16, με τον Μαλόουν να ‘χει 16.5 ανά ματς. Επρόκειτο να γυρίσει για να ολοκληρώσει με την τετραετία. Τελικά, δήλωσε συμμετοχή στο 1985 NBA Draft. “Δεν υπήρχε ματς στο οποίο να μην έχει δώσει το 100%”.

Στο 1985 ΝΒΑ Draft ήταν το πρώτο που ‘χε lotttery (εκεί όπου έμπαιναν οι ομάδες με τα χειρότερα ρεκόρ, για να ‘βγει’ η σειρά επιλογής). Οι ομάδες ήταν 23 και οι υποψήφιοι 162. Το Νο1 πήγε στους Νικς που το έδωσαν στον Πάτρικ Γιούιν. Το Νο2 ήταν ο Ουέιμαν Τίσντεϊλ (Πέισερς), το Νο3 ο Μπενόιτ Μπέντζαμιν (Κλίπερς) και από εκεί και πέρα ο Κρις Μάλιν επιλέχθηκε στο Νο7 από τους Ουόριορς, ο Ντέτλεφ Σρεμπφ στο Νο8 από τους Μάβερικς και ο Τσαρλς Όκλεϊ στο Νο10 από τους Καβαλίερς, με τον Μαλόουν να είναι διαθέσιμος στο Νο13, όπου τον ‘τράβηξαν’ οι Τζαζ. Ο Τζο Ντουμάρς βρήκε ομάδα στο Νο18 (Πίστονς).

Στην επίσημη βιογραφία του Μαλόουν (αυτή που θα βρεις στο ΝΒΑ.com) αναφέρεται ως ‘ο καλύτερος power forward της ιστορίας’. Μπορείς να διαβάσεις και ότι ‘αν οι scouts είχαν προβλέψει επιτυχώς την επιρροή του παίκτη στο ΝΒΑ, θα ‘χε επιλεγεί πολύ πιο ψηλά’. Εκείνος ήταν βέβαιος πως θα τον πάρει το Ντάλας. Τόσο βέβαιος, που ‘χε αγοράσει ενοικιάσει σπίτι στην περιοχή. Οι δυο πρώτες σεζόν ήταν αναγνωριστικές. Είχε δείξει κάποια από αυτά που μπορούσε να κάνει, εξ ου και ήταν ο πρώτος σκόρερ (21.7) και πρώτος ριμπάουντερ (10.4) των “Μορμόνων”, το 1987. Έως το τέλος της αγωνιστικής περιόδου 1987-88 είχε γίνει ‘ένα’ με τον Τζον Στόκτον.

Στην offseason υπέγραψε δεκαετές, για 18 εκατομμύρια δολάρια. Το Δεκέμβρη του ίδιου έτους (1988) εμφανίστηκε στον πάγκο ο Τζέρι Σλόαν. Δηλαδή, στην πρώτη καρέκλα αυτού -ο Φρανκ Λέιντεν μετακινήθηκε στο πόστο του προέδρου. Τη σεζόν 1988-89 ο Μαλόουν ήταν δεύτερος σκόρερ της λίγκας, πίσω από τον Μάικλ Τζόρνταν. Ήταν και πέμπτης ριμπάουντερ -της λίγκας. Στα playoffs οι Τζαζ ‘σκουπίστηκαν’ από τους Ουόριορς. Το 1989-90 έκανε σε 31 (πόντοι) και 11.1 (ριμπάουντ) τους μέσους όρους του. Εναντίον των Μπακς έκανε ρεκόρ καριέρας, με 61 πόντους (21/26 σουτ και 19/23 βολές). Έγινε All Star για τρίτη σερί σεζόν και στην post season αποχώρησε πάλι, στον πρώτο γύρο (από τους Σανς, στα πέντε παιχνίδια). Ήταν και πάλι ο δεύτερος σκόρερ της λίγκας -πίσω από τον MJ.

Για να μη σε κουράζω, η βελτίωση συνεχίστηκε, αλλά στα playoffs η ομάδα του έφτασε έως το β’ γύρο, όπου την άφησε εκτός το Πόρτλαντ. Το 1992 οι Τζαζ πήγαν έως τους τελικούς της Δύσης. Ήταν η πρώτη φορά που τους συνέβαινε αυτό. Τους απέκλεισαν οι Μπλέιζερς. Εκείνος είχε 29.1 πόντους, με 52.1% στα σουτ και 11.9 ριμπάουντ για μέσους όρους. Οι αριθμοί έγιναν ακόμα καλύτεροι τα επόμενα χρόνια, προφανώς και ήταν μέλος της Dream Team, ενώ έγινε η εξαίρεση του κανόνα της συμπαράστασης στον Μάτζικ Τζόνσον, όταν αποκάλυψε πως είναι θετικός στον ιό HIV. Ήταν αυτός που είπε ‘δεν θέλω να παίξω μαζί σου, γιατί φοβάμαι μην κολλήσω‘.

Το 1994 η Γιούτα πήγε για δεύτερη φορά στους τελικούς της Δύσης. Έμεινε εκεί, γιατί προχώρησαν οι Ρόκετς -που μετά φόρεσαν το δαχτυλίδι. Ο Μαλόουν, στην ένατη σεζόν του ήταν πρώτος, σε ό,τι αφορά τους Τζαζ, σε πόντους (25.2), στα ριμπάουντ (11.5) στις τάπες (126), στα λεπτά (3.329 -ήταν τα δεύτερα περισσότερα της λίγκας, μετά εκείνα του Σπριούελ). Το 1996 οι ‘Μορμόνοι’ πανηγύρισαν το ρεκόρ των 60 νικών. Ο Μαλόουν ήταν ο τέταρτος σκόρερ του ΝΒΑ (26.7 ανά ματς). Έγινε ο 19ος της ιστορίας που έφτασε τους 20.000 πόντους, στις 20/1 του 1995. Στην postseason η Γιούτα έπεσε πάνω στο Χιούστον, στον πρώτο γύρο και βγήκε σε διακοπές. Το 1996 τρίτωσε το κακό με τους τελικούς της Δύσης. Αυτήν τη φορά αποκλείστηκαν από τους Σόνικς.

Μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1996, όπου πήγε, έγινε ο ηγέτης της ομάδας του σε δυο διαδοχικές προκρίσεις σε τελικούς του ΝΒΑ. Η πρώτη ήταν το 1997, όταν αναδείχθηκε MVP της κανονικής περιόδου. Μετά έγινε ο οδηγητής του ‘σουίπ’ στους Κλίπερς, της πρόκρισης επί των Λέικερς και αυτής επί των Ρόκετς, των οποίων οι mega stars (Ολάζουον, Μπάρκλεϊ, Ντρέξλερ) είχαν πια πολλά χιλιόμετρα στις ‘μηχανές’ τους. Στους NBA Finals βρήκαν απέναντι τους τους Μπουλς. Του Τζόρνταν. Αυτά τα βράδια ο Μαλόουν πέρασε άσχημα -στην άμυνα των ‘Ταύρων’ που έγιναν πρωταθλητές.

Τη σεζόν 1997-98 οι Τζαζ ήταν πάλι κυρίαρχοι, με τον Μαλόουν να δείχνει ασταμάτητος. Έχασε τον τίτλο του πολυτιμότερου από τον Air. Δεν κάθισε να σκάσει. Η Γιούτα είχε για ρεκόρ το 62-20 που ήταν το καλύτερο εκείνης της σεζόν. Αφότου ‘πέρασε’ τους Ρόκετς, τους Σπερς και τους Λέικερς (με ‘σκούπα’) ήλθε η ώρα του μεγάλου, νέου, ραντεβού με τους Μπουλς. Ο ‘Ταχυδρόμος’ έδωσε 21 πόντους στο 88-85 του πρώτου αγώνα. Δεν κατάφερε να συνεχίσει να είναι αποτελεσματικός. Δεν τον άφησαν οι Ρόντμαν και Πίπεν, που είχαν τη δική τους ‘ατζέντα’ (τον ‘τελευταίο χορό’ ντε). Βρήκε αποκούμπι στα σουτ μέσης απόστασης, από τα αριστερά για να σκοράρει 39 πόντους, με 17/27 σουτ στο πέμπτο ματς. Στο υπ αριθμόν 6 παιχνίδι, με το Σικάγο να προηγείται 3-2, έδωσε 31 πόντους και 11 ριμπάουντ. Περίμενε να σου δείξω τι έγινε.

To ‘μεγαλύτερο σουτ’ του Τζόρνταν, με το οποίο ολοκληρώθηκε η δυναστεία των Μπουλς άφησε χωρίς δαχτυλίδι τον Μαλόουν. Η σεζόν 1998-99 είχε lockout και τον πρωταγωνιστή της ιστορίας μας να λέει σε ραδιοφωνικό σταθμό του Λος Άντζελες πως θα ζητήσει ανταλλαγή, με το τέλος του ‘λουκέτου’, γιατί όπως είχε πει δεν του είχε δείξει το δέοντα σεβασμό ο ιδιοκτήτης του οργανισμού των Τζαζ, Λάρι Μίλερ -ή τα media της πόλης. Χρόνια μετά ζήτησε συγγνώμη από τον Μίλερ, για τον τρόπο που του μιλούσε γενικά. Είχε πει πως ‘έπαιζα καλύτερα, όταν ήμουν θυμωμένος, οπότε ήμουν μόνιμα θυμωμένος με τον Λάρι’.

Μια εβδομάδα μετά το ‘φεύγω’ είπε το ‘δεν φεύγω, γιατί αγαπώ την πόλη και την ομάδα‘. Έγινε για δεύτερη φορά MVP και στα playoffs αποχώρησε στο δεύτερο γύρο -όπου απέκλεισε τη Γιούτα το Πόρτλαντ. Μεταξύ άλλων, ο Μαλόουν είχε τιμωρηθεί για αγκωνιά στον Μπράιαν Γκραντ, ενώ γενικά, βρέθηκε πίσω από τον Ουίλτ Τσάμπερλεϊν, στη λίστα με τους σκόρερ όλων των εποχών (είχε 36.374 πόντους). Το 2003 ‘έχασε’ τη μητέρα του. Η Σίρλεϊ πέθανε στα 64, από ανακοπή καρδιάς. Εκείνος ήταν στη Νέα Υόρκη, στην προετοιμασία της Team USA για το προΟλυμπιακό τουρνουά του Πουέρτο Ρίκο. Εγκατέλειψε για να γυρίσει στην Λουιζιάνα.

Το έτερον του ήμισυ (ο Στόκτον) ανακοίνωσε πως εγκαταλείπει τα παρκέ. Εκείνος ανακοίνωσε πως πάει στους Λέικερς. Μαζί με τον Στόκτον είχαν συνθέσει ένα από τα πιο παραγωγικά δίδυμα γκαρντ-φόργουορντ, της ιστορίας. Τα 1.412 ματς που έπαιξαν μαζί ήταν τα περισσότερα που ‘χουν δώσει δυο παίκτες της ίδιας ομάδας.

Στα 40 του, στο Λος Άντζελες ήθελε να πάρει -επιτέλους- το πρωτάθλημα. Τελικά, είδε τους Πίστονς να το κατακτούν. Το 2004 ήταν πια free agent. Το καλοκαίρι έκανε εγχείρηση στο γόνατο και παράλληλα, είχε να ασχοληθεί με το ‘σκάνδαλο’ που τον ήθελε να ‘χει κάνει… πέσιμο στη Βανέσα Μπράιαντ. Ο οργανισμός στήριξε τον Κόμπι και τη σύζυγο του. Η σύζυγος του Μαλόουν είχε στείλει επιστολή στο ζευγάρι και τον ιδιοκτήτη των Λέικερς, Τζέρι Μπας. Ο Μαλόουν επέμενε πως δεν υπήρχε θέμα. Με αυτά και με αυτά, ουσιαστικά είχε τελειώσει η θητεία του στους Λέικερς. Οι Νικς τον ήθελαν, όπως τον ήθελαν και οι Σπερς. Στις 13/2 του 2005 ανακοίνωσε πως αποσύρεται.

Δυο χρόνια μετά έπιασε δουλειά ως διευθυντής στην εξέλιξη παικτών στο κολέγιο του και το Μάιο του 2013 δούλεψε ως προπονητής ψηλών στους Τζαζ. Είχε διατελέσει μέλος στο ΔΣ του NRA (National Rifle Association -που κάνει ό,τι θέλει σε επίπεδο διάθεσης όπλων στις ΗΠΑ) και μέχρι σήμερα παραμένει γνωστός για την λατρεία που έχει, στο να αναφέρεται στον εαυτό του σε τρίτο πρόσωπο. Eπίσης, δεν ασχολήθηκε ποτέ με το ‘πολιτικώς ορθό’ στον τρόπο που μιλούσε σε συμπαίκτες ή στα media. Τους έβριζε, όταν έκρινε πως αυτό είναι δίκαιο -και δεν τον ένοιαζε αν τον παρεξηγήσουν.