Ο σωτήριος Κάιλ Χάινς και τα κενά στο πλάνο της Euroleague

Ο Κάιλ Χάινς τελεί χρέη πρώτου αντιπροέδρου στην Euroleague Players Association. Είναι αυτός που, σύμφωνα με πληροφορίες, εξασφάλισε τη δέσμευση πως οι παίκτες θα λάβουν το 85% των χρημάτων τους -το αργότερο έως τις 15/8 του 2020- εφόσον ολοκληρωθεί η αγωνιστική περίοδος 2019-20. Δηλαδή, είναι ο λόγος που η Euroleague πρέπει να ολοκληρωθεί.

‘Έδωσε’ (κατόπιν συνεννόησης με τα υπόλοιπα μέλη του ΔΣ) τις επεκτάσεις στα συμβόλαια, έως τις 31/7 του 2020 -συνήθως λήγουν στα τέλη του Ιουνίου-, αφού πρώτα έλαβε τις διαβεβαιώσεις και τα εχέγγυα πως θα επιμηκυνθούν οι υποχρεώσεις των ομάδων που απορρέουν από αυτά (σε επίπεδο ασφάλειας, ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης κλπ). Να σημειωθεί πως στο ποδόσφαιρο, οι ατζέντηδες των παικτών έχουν συμβουλέψει τους πελάτες τους να αρνηθούν τα emergency contracts -και δη εκείνοι που ‘χουν συμβόλαια τα οποία λήγουν φέτος.

H τελευταία τηλεδιάσκεψη της Euroleague περιλάμβανε την ενημέρωση πως για ό,τι συμβεί με τη φετινή διοργάνωση, η τελική απόφαση θα παρθεί στις 24/5. Το πλάνο που ‘χουν δομήσει οι υπεύθυνοι αναφέρει πως εφόσον κριθεί εφικτή η ολοκλήρωση -μετά τη συνεννόηση με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας και τους υπεύθυνους υγείας σε κάθε χώρα, δηλαδή τις κυβερνήσεις-, οι παίκτες θα τεθούν σε καραντίνα από τις 29 του Μάη έως τις 11 του Ιούνη και από τις 12/6 θα αρχίσει η προετοιμασία που θα διαρκέσει περίπου ένα μήνα, ώστε να γίνει η επιστροφή στις 4/7.

Εν αντιθέσει με την UEFA που ‘χει μελετήσει και εναλλακτικούς τρόπους, ώστε να προκύψουν οι ομάδες που θα μετέχουν στις διοργανώσεις της τη σεζόν 2020-21 (συν όλες τις μικρές λεπτομέρειες, από αυτές που κάνουν τη διαφορά, για τις διαφορετικές συνθήκες που αντιμετωπίζει κάθε χώρα), η Euroleague δεν είχε να πει κάτι σχετικό. Το μόνο που αναφέρθηκε ήταν η ενδεχόμενη αλλαγή του format, ώστε να γίνει πιο σύντομο το πρόγραμμα -των 54 παιχνιδιών της κανονικής περιόδου που εκκρεμούν, των playoffs και του Final Four.

Η πρόταση είναι να γίνουν τα δυο τελευταία ένα και να διεξαχθεί Final Eight ‘σε προκαθορισμένο τόπο που θα φιλοξενήσει όλες τις ομάδες και τους αγώνες, έως την ανάδειξη του πρωταθλητή’. Δεν υπήρχε ενημέρωση για το αν έχει γίνει μελέτη και σχετικές προτάσεις για το ποιοι μπορεί να είναι οι ενδεδειγμένοι τόποι -και κατά συνέπεια η πρώτη σχετική συζήτηση με τις χώρες όπου ανήκουν. Επίσης, δεν αναφέρθηκε λέξη για το πρωτόκολλο που χρειάζεται να ακολουθηθεί (με κανόνες ασφαλείας που θα επιτρέψουν στις κυβερνήσεις να πουν το ΟΚ). Το μόνο που προκύπτει από το ‘καραντίνα μεταξύ 29/5 και 11/6’ είναι πως όλοι θα πρέπει να βρίσκονται σε αυτό το διάστημα, στον ‘ενδεδειγμένο τόπο’.

Η ψηφοφορία ‘ποιο γήπεδο έχει την καλύτερη ατμόσφαιρα’ που εμφάνισε η Euroleague στα social media επιτρέπει εκτιμήσεις πως δεν υπάρχει ξεκάθαρη πρόταση -και μάλλον το ‘διαλέξτε’ στο κοινό δεν είναι η λύση, αφού πρακτικά, δεν βοηθά κάπου.

Στην περίπτωση που συμπέσουν η διεξαγωγή της όποιας εθνικής λίγκας με αυτήν την Euroleague -βάσει όσων αναφέρθηκαν- οι ομάδες θα κληθούν να αποφασίσουν πού θα μετάσχουν -και να αναλάβουν τις συνέπειες της απόφασης.

Παρένθεση: η ACB μελετά να ολοκληρωθεί η σεζόν με τουρνουά 12 ομάδων -αυτών που έως τη διακοπή βρίσκονται από την 1η έως τη 12η θέση. Την οριστική απόφαση θα τη λάβει στις 31 του Μάη. Το τουρνουά αυτό θα διεξαχθεί σε μια πόλη (βλέπεις κάτι κοινό;), με συγκεκριμένο πρωτόκολλο να εκπονείται, ώστε να διασφαλιστεί η υγεία όλων. Μεταξύ των πόλεων που ‘χουν ενδιαφερθεί να φιλοξενήσουν το event είναι και η Μπαρτσελόνα, με την προϋπόθεση πως οι ημερομηνίες δεν θα είναι κοινές με το τουρνουά της Euroleague -καθώς σε αυτήν την περίπτωση θα επιλέξει τη Euroleague.

Η ΑCB προσανατολίζεται για να τελειώσει τη σεζόν έως τις 31/7. Η Εuroleague έχει προσδιορίσει ως το ιδανικό διάστημα ολοκλήρωσης της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης, αυτό μεταξύ τις 4 και 26 Ιουλίου. Άρα, ‘πέφτει’ το ένα τουρνουά πάνω στο άλλο. Και όχι, η Εuroleague δεν κάλεσε την ACB (την κορυφαία ευρωπαϊκή λίγκα) να συζητήσουν -και ενδεχομένως να τα βρουν στη μέση. Κάτι που οφείλει να κάνει και με κάθε άλλη λίγκα που ‘χει εκκρεμότητες.

Οι ‘μπλαουγκράνα’ έχουν λόγο να προτιμήσουν την Euroleague (μένει να διευκρινιστεί τι θα κάνει επ’ αυτού η ACB -αν θα προβεί σε τιμωρίες και ποιες θα είναι αυτές), η Βαλένθια -που δεν έχει εγγυημένο συμβόλαιο ή προοπτική να κατακτήσει την κορυφή της Ευρώπης- φαίνεται πως θα επιλέξει την ισπανική λίγκα. Σε αυτήν την περίπτωση θα ακυρωθεί όλη η ιδέα της Euroleague, καθώς όπως είπε ο CEO και εκτελεστικός διευθυντής, Τζόρντι Μπερτομέου για να αλλάξει το format θα χρειαστεί η συγκατάθεση όλων.

Σε ό,τι αφορά το ‘οι παίκτες καλούνται να επιστρέψουν στις χώρες τους, με δική τους υπευθυνότητα’ του Μπερτομέου, στη συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε -μέσω τεχνολογίας, με καλεσμένους του- προέκυψε η συμπλήρωση ‘ακολουθώντας τις εντολές των κυβερνήσεων και των κανόνων της δημοσίας υγιεινής’, καθώς σε άλλη περίπτωση θα υπήρχαν ποινικές κυρώσεις. Βλέπεις, ό,τι και αν αποφασίσουν οι ομοσπονδίες και οι λίγκες, δεν μπορούν να εφαρμοστούν αν δεν δώσει το ΟΚ η κυβέρνηση κάθε έθνους.

Το δεδομένο είναι πως η Euroleague πρέπει να ολοκληρώσει τη σεζόν, ώστε να μην βρεθεί με την πλάτη στον τοίχο, σε ό,τι αφορά τα οικονομικά της επιχείρησης. To βασικό έσοδο των αθλητικών διοργανώσεων είναι τα τηλεοπτικά -καθώς βάσει αυτών εμφανίζονται και οι χορηγοί. Άρα, αν επιστρέψουν οι ομάδες στα παρκέ θα ‘χει γίνει μια σημαντική κίνηση για τη βιωσιμότητα της διοργάνωσης. Εν αντιθέσει με την UEFA, η Euroleague στηρίζεται παραδοσιακά σε έναν μεγάλο χορηγό. Ήταν η Turkish Airlines. Σύμφωνα με πληροφορίες, από του χρόνου θα είναι η Gazprom. Το βέβαιο είναι πως ως η κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση μπάσκετ δεν απήλαυσε το πολυεπίπεδο που ‘χε υποσχεθεί, το 2015, όταν υπεγράφη η 10ετης συμφωνία με την IMG -ώστε να αισθάνεται μια μεγαλύτερη άνεση σε επίπεδο επιβίωσης.

Ένα άλλο θέμα, με το οποίο ήλθε η Euroleague εν καιρώ πανδημίας, ήταν η απουσία παραγράφων από το καταστατικό, για περιπτώσεις ‘ανωτέρας βίας’, στις οποίες θα μπορούσε να ‘πατήσει’ -αντί να ερευνά εκ του μηδενός τα πάντα, ενόσω υπάρχει το πρόβλημα. Αυτός (τα ‘πρέπει’ απέναντι σε χορηγούς και συμφωνίες του καταστατικού) ήταν ο τρόπος της UEFA να κάνει τη ζωή της πιο εύκολη. Τα -οικονομικά- μέτρα δεν είναι συγκρίσιμα, αλλά ας παραμείνουμε στην ουσία.