Ο συμπαίκτης του Αντετοκούνμπο που άργησε 8 χρόνια

Αμέσως μετά τη λήξη της trade deadline του 2021, πριν από 6 ημέρες, το NBC Sports ανανέωσε μεμιάς τα power rankings του ΝΒΑ. Εκείνη τη στιγμή οι Μπακς προέρχονταν από επτά (που έγιναν οκτώ) διαδοχικές νίκες και, παρόλο που δεν είχαν προβεί σε φανταχτερές κινήσεις θυσιάζοντας κάποιο πρωτοκλασάτο στέλεχος, είχαν πλασαριστεί στην πρώτη τριάδα της λίστας. Πάνω από τις δύο ομάδες του Λος Άντζελες ή τους Σίξερς και πίσω μονάχα από Νετς – Τζαζ. Η φόρμα που κρατούσε από το τρίτο δεκαήμερο του Φλεβάρη και η προσθήκη του Πι Τζέι Τάκερ είχαν σίγουρα λειτουργήσει προς όφελός των ‘ελαφιών’.

Χωρίς από την άλλη να παραγνωρίζονται οι αδυναμίες τους σε άμυνα και κυρίως σε οργάνωση, καθώς ο Τζριου Χολιντέι ήταν πλέον πολύ μόνος, αναζητώντας συνεχώς βοήθειες στον -πάντα πληθωρικό- Γιάννη Αντετοκούνμπο. Αδυναμίες το το 129-105 από τους Κλίπερς (άνευ Πολ Τζορτζ), στο πρώτο από τα έξι παιχνίδια του Μιλγουόκι στη Δύση, έθρεψε κι άλλο με δεδομένο ότι συνδυάστηκε από ένα σοκαριστικό 103-67 ύστερα από το +12 της πρώτης περιόδου και τις 18 ασίστ σε όλη τη διάρκειά του αγώνα. Μόλις μία εκ των οποίων από παίκτη που ήρθε από τον πάγκο (Κόνατον)! Επίδοση πολύ χαμηλή που έριξε τους Μπακς στη 12η θέση της λίστας με τις ομαδικές τελικές πάσες (25.7) ανά παιχνίδι.

Ήταν αυτός ακριβώς ο λόγος που λίγες ώρες νωρίτερα οι Μπακς είχαν φροντίσει να εξασφαλίσουν (σε πρώτη φάση) την υπογραφή του Τζεφ Τιγκ, καλύπτοντας μία από τις δύο κενές θέσεις του ρόστερ. Αφού το ‘παν οι πηγές του Βοϊνιαρόφσκι η δουλειά είναι τελειωμένη.

Ο 33χρονος πόιντ γκαρντ είχε καταλήξει στη δεξαμενή των free agents, καθώς οι Σέλτικς τον είχαν παραχωρήσει ως μέρος της ανταλλαγής για τον Εβάν Φουρνιέ και οι Μάτζικ, που τον ‘φορτώθηκαν’, τον αποδέσμευσαν άρον-άρον για ν’ απαλλαγούν από το συμβόλαιό του. Τον Τιγκ τον βόλεψε αφάνταστα όλη αυτή η διαδικασία, διότι μπορούσε να βρει κάτι που ταίριαζε στο προφίλ του all star (2015) κι ας μην του παρέχονταν εγγυήσεις για το μέλλον.

Γιατί δεν πήγε στους Μπακς

Ο βετεράνος πλέι μέικερ διάγει τη 12η σεζόν του στο επαγγελματικό στίβο από το 2009 που επελέγη στο Νο19 του draft ως το τρίτο μέλος μιας αλυσίδας ‘άσων’ (Χολιντέι, Λόσον, Τιγκ, Μέινορ), στο κλείσιμο της δεύτερης δεκάδας. Από το τότε και ως τον Ιούλη του 2016, όταν εντάχθηκε στους Πέισερς της γενέτειράς του, ανήκε δίχως διαλείμματα στους Ατλάντα Χοκς. Αρχικά (rookie, sophomore) ως μέρος του ροτέισον στην περιφέρεια, αλλά επί μια 5ετία ως βασικός κουμανταδόρος.

Το τέλος της τέταρτης σεζόν του στα ‘γεράκια’, το καλοκαίρι του 2013, τον έβρισκε σε ανοδική πορεία, αλλά ταυτόχρονα σε μια κρίσιμη καμπή για την καριέρα του. Είχε αγωνιστεί σε 80 ματς της κανονικής περιόδου (άλλα 6 στα πλέι οφ), μετρούσε κατά μέσο όρο 14.6 πόντους (36% από το τρίποντο) με 7.2 ασίστ ανά συμμετοχή (10 νταμπλ-νταμπλ) και ήταν restricted free agent. Άρα δικαιούταν να μιλά με ενδιαφερόμενες ομάδες, υπό τον όρο πως οι Χοκς θα είχαν τον τελευταίο λόγο.

Στην Ατλάντα οι ζυμώσεις είχαν αρχίσει πολύ νωρίτερα, καθώς ο Μάικ Μπουντενχόλτζερ, επί σειρά ετών βοηθός του Πόποβιτς, είχε ήδη επιλεγεί να ηγηθεί του νέου τεχνικού τιμ, ενώ τη βραδιά της 27ης Ιουνίου στη Νέα Υόρκη ο 19χρονος Γερμανός Ντένις Σρέντερ από το Μπραουνσβάιγκ γινόταν ο 17ος παίκτης που άκουγε το όνομά του από τον κομισάριο Στερν, φορώντας το καπέλο με το έμβλημα του οργανισμού.

Υπό τα νέα αυτά δεδομένα ο Τιγκ συμπέρανε πως ήταν προτιμότερο να υπογράψει αλλού. Τους ενημέρωσε τους Χοκς για τις προθέσεις του, ευελπιστώντας πως δεν θα του φράξουν το δρόμο. Οι Μπακς, που δεν ήθελαν άλλο τον Μπράντον Τζένινγκς σκοπεύοντας να ποντάρουν σ’ ένα διαφορετικό άλογο κούρσας (Γιάννης Αντετοκούνμπο, Νο15 του draft), τού χτύπησαν την πόρτα. Τον δελέασαν με συμβόλαιο 32 εκατομμυρίων δολαρίων για 4 χρόνια και ο -τότε- 25χρονος πόιντ γκαρντ το υπέγραψε χωρίς δεύτερη σκέψη, από τη στιγμή που θα έβρισκε ξανά τον κόουτς Λάρι Ντριου. Κατά το ESPN αυτός, άλλωστε, ήταν που τον έπεισε να τον ακολουθήσει.

Οι Χοκς είχαν διαθέσιμες τρεις ημέρες να ‘ματσάρουν’ τη -δημοσίως κατατεθειμένη- προσφορά του Μιλγουόκι, με τον τζένεραλ μάνατζερ Ντάνι Φέρι να επισημαίνει με χρησμός πως “θα κάνουμε το καλύτερο για τον οργανισμό”. Η πρώτη ημέρα πέρασε. Πριν από το φινάλε της δεύτερης είχαν ήδη μπει ανάμεσα στους δύο και ακύρωναν τη συμφωνία, δεδομένου ότι το κόστος για έναν παίκτη με το potential του Τιγκ δεν είχε ξεφύγει.

Ο Μπουντενχόλτζερ είχε εξ αρχής αιτηθεί στον νέο προϊστάμενό του την παραμονή του Τιγκ και δήλωνε εκ των υστέρων “τρομερά ενθουσιασμένος που θα έχω τη δυνατότητα να τον προπονήσω”, καθώς -όπως συμπλήρωνε- “διαθέτει υψηλού επιπέδου ταλέντο. Κρατώντας τον στην ομάδα μάς επιτρέπεται να συνεχίσουμε το χτίσιμο και τη βελτίωση”. Ο παίκτης δεν είχε εκφραστεί. Ούτε το έκανε. Είχε πιστέψει ότι θα φύγει. Ότι θα καταλήξει στο Μιλγουόκι και θα κάνει μια νέα αρχή. Αγωνιστικά σε κακό δεν του βγήκε, καθώς η αμέσως επόμενη χρονιά ήταν η πιο παραγωγική της καριέρας του (16.5 πόντοι, 6.7 ασίστ, 2.6 ριμπάουντ), ενώ στις δύο που ακολούθησαν εμφάνισε ξανά +15.5 πόντους και +5.9 ασίστ. Την ίδια στιγμή μάλιστα που οι Χοκς έφτασαν στο σημείο να διεκδικήσουν (ανεπιτυχώς) την πρόκρισή στους τελικούς του πρωταθλήματος. Στους Μπακς αντιθέτως ήταν επίπονα τα πρώτα χρόνια της αναδόμησης.

Η συνέχεια ήταν προβληματική για τον Τιγκ, διότι φεύγοντας από τους Χοκς (σε ανταλλαγή) εντάχθηκε στους Πέισερς και από ‘κει στους Τίμπεργουλβς (με συμβόλαιο 57 εκατ. για τρία χρόνια), προτού γυρίσει στην Ατλάντα για ένα δεύτερο, μικρό, check point και υπογράψει εν τέλει στους Σέλτικς, ως ο παίκτης απουσμπίεσης για τον ταλαιπωρημένο Κέμπα Ουόκερ. Δίχως όμως να ταιριάξει στο υπόλοιπο σύνολο και στα όσα είχε κατά νου ο κόουτς Στίβενς.

Βεβαίως, η ένταξή του στους Μπακς μοιάζει να ‘ναι καρμική. Σαν να έπρεπε να συμβεί για να κλείσει ένα μεγάλος κύκλος που άνοιξε τον Ιούλιο του 2013, παραμένοντας σε εκκρεμότητα. Πρώτον θα συνεργαστεί εκ νέου με τον Μπουντενχόλτζερ, ο οποίος και ξέρει πώς να τον εκμεταλλευτεί και παράλληλα οφείλει να ξεχρεώσει κάτι στους Μπακς, μιας και ήταν αυτός που πίεσε για την παραμονή του Τιγκ στους Χοκς. Δεύτερον θα συνυπάρξει με τον Τζρου Χολιντέι, έναν εκ των συνοδοιπόρων-ανταγωνιστών του στο draft του 2009. Τρίτον θα γίνει συμπαίκτης του Γιάννη Αντετοκούνμπο (και μαζί του Κρις Μίντλετον) – με καθυστέρηση οκτώ ετών. Πολλά ήταν.

Το ότι δεν πρόκειται για μια προσθήκη που θα ισχυροποιήσει ή θ’ αλλάξει επίπεδο τους Μπακς, κόντρα σε ό,τι κατάφεραν οι άμεσοι ανταγωνιστές της (με Γκρίφιν, Ολαντίπο, Ντράμοντ, Όλντριτζ) δεν αναιρεί την αναγκαιότητα της υλοποίησής της στην παρούσα φάση της χρονιάς. Μήπως και θωρακιστεί η περιφέρεια, χωρίς να είναι ο καλύτερος αμυντικός. Όντως ο Τιγκ προέρχεται από ένα κάτω της βάσης πρώτο μισό της χρονιάς, στη διάρκεια του οποίου δεν επαλήθευσε την αδιαμφισβήτητη ποιότητα που κουβαλά. Δεν είναι όμως κι ένας παίκτης των 6.9 πόντων και των 2 ασίστ για 1 λάθος. Και το ‘χει βεβαιώσει στο πέρασμα των ετών. Ώρα να φτάσει ξανά το πραγματικό διαμέτρημά του.