Ο σέντερ που έβαλε το χέρι του στο στομάχι δελφινιού

Ο Κλίφορντ Ρέι υπήρξε ένας καλός σέντερ στο NBA της δεκαετίας του ’70. Με ύψος 2,06μ. και μήκος έκτασης χεριών 116 εκατοστά, έπαιξε στους Σικάγο Μπουλς από το 1971 ως το 1974 και στη συνέχεια βρέθηκε στους Γκόλντεν Στέιτ Γουόριορς, με τους οποίους κατέκτησε το πρώτο πρωτάθλημα της ιστορίας τους, το 1975, μαζί με αυτόν τον τιτάνα, που σούταρε βολές με στιλ ‘κουτάλα‘.

Στο σύγχρονο NBA βρέθηκε στους Μπόστον Σέλτικς ως βοηθός προπονητή, όπου κατέκτησε το πρωτάθλημα το 2008 (όχι αυτούς της καταστροφικής πορείας του Ρικ Πιτίνο) και πρόσφατα, στο τεχνικό τιμ ομάδων όπως οι Σακραμέντο Κινγκς και οι Χιούστον Ρόκετς. Ο 70χρονος βετεράνος, όμως, πάντα θα κουβαλάει παράλληλα με το σύμπαν των μπασκετικών αναμνήσεων και μια παράξενη ιστορία, με συμπρωταγωνιστή ένα… δελφίνι.

Σύμφωνα με την αφήγηση του ίδιου, ήταν άνοιξη του 1978, όταν ανάρρωνε από τραυματισμό στο γόνατο. Τότε, δέχτηκε ένα τηλεφώνημα από το ενυδρείο ‘Marine World’ στην περιοχή Redwood City, πολύ κοντά στο σπίτι που έμενε εκείνη την εποχή. Οι άνθρωποι του ενυδρείου του ζητούσαν άμεσα βοήθεια, σχετικά με ένα δελφίνι, που είχε καταπιεί μια τεράστια μεταλλική βίδα και ο φόβος μιας σοβαρής, θανατηφόρας ζημιάς στα ζωτικά όργανα ήταν ορατός. Ο Ρέι αμέσως βρέθηκε στο ‘Marine World’ και έβαλε τα μακριά χέρια του σε δράση, για κάτι που δεν ήταν επιθετικό ριμπάουντ ή σουτ ‘ραβερσέ’, αλλά η σωτηρία μιας ζωής. Της ζωής του δελφινιού με το -επικό- όνομα Mr. Spock.

24 Φεβρουαρίου 1978, ο Κλίφορντ Ρέι των Γκόλντεν Στέιτ Γουόριορς βάζει το χέρι του στο στομάχι ενός δελφινιού για να το σώσει AP

Ο Ρέι δέχθηκε οδηγίες από κτηνιάτρους, οι οποίοι λίπαναν το δεξί χέρι του, ώστε να φτάσει εύκολα στο στομάχι του δελφινιού. Ο ίδιος διηγήθηκε σε τοπική εφημερίδα τι συνέβη εκείνη το παράξενο πρωινό: “Μου εξήγησαν πως λειτουργεί η αναπνοή του δελφινιού, πόσα λεπτά θα μπορούσα να κρατήσω μέσα στο λαρύγγι του δελφινιού το χέρι μου, μέχρι να φτάσω στο στόχο. Μου είπαν πως το δελφίνι έχει διπλό στομάχι και πως θα έπρεπε να ξεπεράσω το πρώτο στομάχι και να φτάσω στο δεύτερο. Και τελικά, με την πρώτη προσπάθεια, έφτασα στο δεύτερο στομάχι και έπιασα το μεταλλικό αντικείμενο που είχε σφηνωθεί εκεί. Μια τεράστια βίδα”.

Αυτή η διαδικασία συνέβη χωρίς αναισθησία, παρ’ όλα αυτά, το δελφίνι ήταν ήρεμο και δεν δάγκωσε το χέρι του Ρέι. Φαινόταν να αντιλαμβάνεται πως ο παίκτης των Γουόριορς βρισκόταν εκεί για να το σώσει. “Από τότε, κάθε φορά που πήγαινα σε εκείνο το πάρκο, στο σημείο του ενυδρείου, το δελφίνι καταλάβαινε την παρουσία μου και ερχόταν προς το μέρος μου”, θυμάται ο Ρέι, που μέχρι και σήμερα αντιμετωπίζει αυτό το περιστατικό ως ένα εξωπραγματικό ‘παράσημο’ στην αθλητική πορεία του.