Ο Ράις πήγε στην ΑΕΚ για να πάρει μαζί της το BCL που της στέρησε

Ηταν 3 Απριλίου 2019, ένα βράδυ ‘κιτρινόμαυρου’ μπασκετικού πόνου στο κλειστό του ΟΑΚΑ, στον ίδιο τόπο όπου μερικούς μήνες νωρίτερα (6/5/2018), η ΑΕΚ είχε κατακτήσει το 3ο ευρωπαϊκό τρόπαιο της ιστορίας της με αντίπαλο τη Μονακό (100-94). Αυτήν τη φορά, ήταν γραφτό να πιει το πικρό ποτήρι που της έσπρωξε με βία στο στομάχι ο Ταϊρίς Ράις, ο άνθρωπος που είχε πει ότι σταματάει μπάσκετ, αλλά ανακαλεί την απόφασή του για χάρη της. Βασικά, για να της δώσει πίσω, αυτό που της στέρησε.

Με ένα ‘φλότερ’, περίπου 6” πριν από το φινάλε της αναμέτρησης, ο Αμερικανός γκαρντ έσβησε το φως για το ‘back to back’ που η ΑΕΚ ονειρευόταν, μειώνοντας σε 69-67 κι ενώ η απερχόμενη κάτοχος του τροπαίου BCL ήθελε διαφορά 5 πόντων για να προκριθεί στο Final Four της διοργάνωσης. Με εκείνο το καλάθι, ο Ράις ανάγκασε περισσότερους από 18.000 ανθρώπους στο κλειστό του ΟΑΚΑ, αρχικώς να βουβαθούν και ακολούθως να αναγνωρίσουν τη μεγαλοπρέπειά του.

Αποχώρησε από το γήπεδο με πολύ κόσμο να τον χειροκροτεί, παρά την απογοήτευση για τη χαμένη ευκαιρία. Είχε στείλει την Μπάμπεργκ στους ‘4’ του Basketball Champions League, αλλά είχε μείνει εκστασιασμένος από το βροντώδες ‘παρών’ των φίλων της ΑΕΚ. Αργότερα δήλωνε ότι “ήμουν τυχερός και είχα τις ικανότητες για να βάλω το τελευταίο σουτ. Δουλεύω σκληρά. Είμαι έτοιμος για τέτοιες στιγμές. Έβαλα αυτό το καλάθι σε ένα γεμάτο γήπεδο, μπροστά σε ένα φανταστικό κοινό. Το έχω δει να το κάνουν άλλοι στο παρελθόν. Χαίρομαι που αυτό μας έδωσε την πρόκριση”.

Σήμερα, ο Ράις βρίσκει σε αυτό το κοινό και στη συγκεκριμένη ομάδα έναν σημαντικό λόγο για να μη σταματήσει το μπάσκετ, τουλάχιστον όχι άμεσα. Σαν να της χρωστάει κάτι ή σαν να θέλει να ζήσει ξανά εκείνο το ματς, έχοντας αυτήν τη φορά τους ‘τρελούς’ στο πλευρό του. Σαφώς, απόλαυσε το ΟΑΚΑ γεμάτο με τον Παναθηναϊκό ΟΠΑΠ, σε ματς της Ευρωλίγκας, όμως εδώ υπάρχει κάτι άλλο: η διεξαγωγή ενός Final-8 σε ένα γήπεδο που ξέρει καλά κι η ευκαιρία για την κατάκτηση ενός τίτλου που είναι απολύτως στα μέτρα του.

Σε αυτό το παζλ διακεκριμένων και τιτλούχων ‘ηλικιωμένων’ της πορτοκαλί μπάλας που η ΑΕΚ συνθέτει και για το οποίο έγραψε πολύ σωστά ο Γιάννης Ζωιτός ότι δομήθηκε έτσι για να υπάρχει αμεσότητα στην προσπάθεια κατάκτησης τροπαίων, ο Ράις είναι το πλέον καθοριστικό κομμάτι. Όλοι παραδέχονται ότι θα μπορούσε να έχει ρόλο και μάλιστα σημαντικό σε ομάδα της Ευρωλίγκας. Δεν του έκανε κάτι κλικ, αν και είχε προτάσεις. Αρχικά, επέλεξε να το κόψει. Και στη συνέχεια, να το ξαναρχίσει για χάρη της ΑΕΚ. Αναμφίβολα ένα επίτευγμα και αυτό του Μάκη Αγγελόπουλου και της πειθούς που χαρακτηρίζει τον λόγο του, όταν θέλει κάτι να πετύχει.

Παρεμπιπτόντως, συνεχίζοντας το μπάσκετ, ο Ράις θα βρει στην ΑΕΚ τον Νίκο Ζήση, με τον οποίο ήταν συμπαίκτες εκείνο το δύσκολο βράδυ του Μαΐου, πανηγυρίζοντας την πρόκριση της Μπάμπεργκ, η οποία αργότερα βέβαια απέτυχε στο Final Four της διοργάνωσης. Τα έφερε έτσι η μοίρα για μια τελευταία από κοινού ζαριά, φορώντας τα κιτρινόμαυρα. Και ποιος ξέρει τι λαγό μπορεί να βγάλει ο Αγγελόπουλος από το καπέλο του για να πείσει τον Αμερικανό ότι υπάρχει ακόμα ένας στόχος: το πρωτάθλημα Ελλάδας.