Ο Πολ Τζορτζ είναι ο μεγαλύτερος ταραχοποιός του ΝΒΑ

Η εβδομάδα άρχισε με τα γνωστά, καθιερωμένα. Δηλαδή, ο Τζέιμς Χάρντεν έκανε 23 τα διαδοχικά παιχνίδια, στα οποία έχει σκοράρει τουλάχιστον 30 πόντους. Στην επιστροφή του Κρις Πολ στο ενεργό ρόστερ, οι Ρόκετς νίκησαν 103-98 τους Μάτζικ, με το ‘μούσι’ να τελειώνει με 40 πόντους (10/15 δίποντα, 4/12 τρίποντα), 11 ριμπάουντ και 6 ασίστ. Είχε και 3 τάπες, 1 κλέψιμο και 5 λάθη σε 37 λεπτά, με το +/- να είναι -1. Ήταν η 8η φορά που ο Χάρντεν έβαλε τουλάχιστον 40 πόντους, μέσα στο Γενάρη.

Στην Ευρώπη ο Λούκα Ντόντσιτς είναι 19χρονος. Στην Αμερική είναι έφηβος, αφού σε αυτό το κομμάτι της γης η ενηλικίωση έρχεται στα 21. Για αυτό και ο Σλοβένος έγινε τίτλος παντού ως ‘ο πρώτος έφηβος στην ιστορία του ΝΒΑ που έφτασε σε πολλά τριπλ νταμπλ”, με το τελευταίο να είναι οι 35 πόντοι (11/15 δίποντα, 3/9 τρίποντα), τα 12 ριμπάουντ και οι 10 ασίστ στην ήττα από τους Ράπτορς (123-120). Για την ιστορία, είχε -2 στο plus/minus.

Στα μη καθιερωμένα, οι Σπερς έφτασαν τους 132 πόντους στη νίκη τους επί των Ουίζαρντς (132-119). Ήταν η τρίτη πιο παραγωγική τους νύχτα, στη φετινή περίοδο. Στο Νο1 είναι οι 143 πόντοι στη νίκη επί των Λέικερς (22/10, 143-142) που είχε και παράταση, ενώ ακολούθησαν οι 133 πόντοι που έβαλαν πάλι στους “Λιμνανθρώπους”, στις 7/12 (133-120). Και τις δυο φορές, ο ηγέτης, οδηγητής ήταν ο Άλντριτζ. Πράγμα που ίσχυσε και αυτήν τη φορά (30π., με 12/19 διπ., 0/2 τριπ.), 9 ριμπάουντ, 6 ασίστ και +7 στο +/-.

Και τώρα (τύμπανα) πάμε στο παιχνίδι της ημέρας: τη συνάντηση των κατόχων του καλύτερου ρεκόρ στο ΝΒΑ, Μπακς με τους Θάντερ. Που είχε για πρωταγωνιστή όχι τον Ράσελ Ουέστμπρουκ. Μηδέ τον Γιάννη Αντετοκούνμπο.

Ο Πολ Τζορτζ είναι ο αρτίστας της άμυνας

Ο τύπος που έκρινε το αποτέλεσμα (118-112) ήταν ο Πολ Τζορτζ. Μη βλέπεις μόνο τους 36 πόντους, τα 13 ριμπάουντ, τις 3 ασίστ και τα 3 κλεψίματα που έδωσε. Θα χρειαστεί να μάθεις ότι από τα δικά του χέρια κόπηκε η φόρα του Μιλγουόκι, στην επιστροφή στη διεκδίκηση της νίκης.

Πρώτα κάρφωσε σε φάση ‘όλοι σας και μόνος μου’, με τελευταίον της αμυντικής γραμμής τον Γιάννη Αντετοκούνμπο, τον οποίον ο Τζορτζ κράτησε στους 3 πόντους στο πρώτο ημίχρονο (0/6 σουτ). To Greek Freak τελείω σε με 27 πόντους (5/15 διπ., 3/5 τριπ., 8/12 βολές), 18 ριμπάουντ, 4 ασίστ, 4 λάθη σε 35 λεπτά.

Μετά έβαλε και ένα τρίποντο και το αποτέλεσμα το είδες. Ήταν ο καλύτερος παίκτης, από την αρχή έως το τέλος, με χαρακτηριστικό ότι είχε 21 πόντους (τους 15 με τρίποντα) μόνο στο πρώτο ημίχρονο. Αλλά ας κάνουμε ένα rewind στην καριέρα του Θάντερ που αναλαμβάνει πάντα τον πιο επικίνδυνο παίκτη της αντίπαλης ομάδας -και τους κρατά στους 0.98 πόντους, ανά σουτ.

Επελέγη στο Νο10 του 2010 NBA draft, από τους Πέισερς. Είδε να βρίσκουν πρώτα δουλειά οι Τζον Ουόλ, Έβαν Τέρνερ, Ντέρικ Φέιβορς, Ουέσλι Τζόνσον, ΝτεΜάρκους Κάζινς, Έκπε Γιούντο, Γκρεγκ Μονρό Γκόρντον Χέιγουορντ και Αλ-Φαρούκ Αμινού.

Ήταν το ντραφτ στο οποίο κατεγράφη το ρεκόρ των πέντε επιλογών πρώτου γύρου, από το ίδιο κολέγιο (Κεντάκι). Θέλω να σου πω ότι δεν ήταν στο επίκεντρο. Μάλλον και γιατί ασχολήθηκε, σε οργανωμένο επίπεδο με το μπάσκετ όταν πια ήταν στο γυμνάσιο. Έως τότε περιοριζόταν στο ένας με έναν με την αδελφή του, Τιόσα, επίσης μπασκετμπολίστρια, στο σπίτι τους στο Palmdale της Καλιφόρνια, μια ώρα από το Λος Άντζελες (από όπου λέει πως είναι για να γλιτώνει χρόνο στην επεξήγηση).

Μετέπειτα ζούσε στη σκιά των Τζρου Χόλιντεϊ και ΝτεΜαρ ΝτεΡόζαν, με τα κολέγια να μην κλαίνε ακριβώς, στα σκαλοπάτια του.

Δεν είναι ότι δεν τον ήθελε άνθρωπος. Είχε προσφορές από τα Georgetown, Penn State, San Diego State, Pepperdin και Fresno. Διάλεξε το τελευταίο, γιατί του άρεσαν περισσότερο οι προπονητές, οι συμπαίκτες και το κάμπους.

Τη δεύτερη σεζόν στο California State University (το Fresno State που λέγαμε) άρχισε να ‘απλώνεται’ η φήμη του. Βοήθησε και το Sports Illustrated που ενέταξε στους 16 πιο διασκεδαστικούς παίκτες του κολεγιακού μπάσκετ. Tότε έλεγε πως αγαπημένος του παίκτης είναι ο Κόμπε Μπράιαντ “γιατί δουλεύει περισσότερο από όλους, για να γίνει ο καλύτερος”.

Δυο ημέρες πριν το 2010 NBA draft, ο Marc J. Spears είχε γράψει στο Yahoo!Sports πως “σε πέντε χρόνια ο Πολ Τζορτζ θα είναι ό,τι καλύτερο έχει βγει από αυτό το ντραφτ”.

Οι Πέισερς του έδωσαν δυο χρόνια (συν ένα, συν ένα) και 3.9 εκατομμύρια δολάρια και άρχισε το ταξίδι, με εκείνον να μπαίνει στην All Rookie Second Team, τη σεζόν 2010-11 και την ομάδα του να αποχωρεί από τα πλέι οφ, ελέω των Μπουλς του Ντέρικ Ρόουζ. Την επόμενη σεζόν ήταν starter σε 66 παιχνίδια και η παρέα του έφτασε έως τα ημιτελικά της Ανατολής, όπου παραδόθηκε στους μετέπειτα πρωταθλητές, Χιτ.

Αυτές τις χρονιές απασχολείτο στη θέση του σούτινγκ γκαρντ. Η απουσία όμως, του Ντάνι Γκρέιντζερ (με γόνατο και γάμπα) τον μετακίνησε την αγωνιστική περίοδο 2012-13, στο “3”. Της άλλαξε την έννοια.

Όπως έχει γραφτεί στο βιβλίο “ Paul George: The Inspiring Story of One of Basketball’s Most Dynamic Small Forwards” “δεν βλέπεις συχνά wing παίκτες που να μπορούν να υπερηφανεύονται πως παίζουν σκληρή άμυνα, για τέσσερις περιόδου, ενώ την ίδια ώρα ‘κουβαλάνε’ την πλειοψηφία του επιθετικού βάρους της ομάδας τους. Λίγα ονόματα έρχονται στο μυαλό -Μάικλ Τζόρνταν, Σκότι Πίπεν, Κόμπε Μπράιαντ και ΛεΜπρον Τζέιμς. Τι κοινό έχουν; Ανήκουν στους καλύτερους της ιστορίας.

Το παιχνίδι στο ΝΒΑ παιζόταν πάντα και στις δυο άκρες του γηπέδου. Ανεξάρτητα από το πόσο καλός είσαι στο σκοράρισμα, δεν μπορείς να θεωρηθείς πραγματικά σπουδαίος -ή να πάρεις πρωτάθλημα- αν δεν παίζουν άμυνα το ίδιο καλά με την απόδοση σου στην επίθεση. Οι wing players έχουν υπάρξει μεταξύ των πιο ταλαντούχων σκόρερ στην ιστορία του παιχνιδιού. Και μεταξύ τους δεν υπήρχε κάποιος πιο ταλαντούχος στο σκοράρισμα από τον MJ. Ακόμα και αυτός έχει αναδειχθεί “καλύτερος αμυντικός της χρονιάς”.

Πίσω στον Τζορτζ αναδείχθηκε το 2013 “ο πιο βελτιωμένος παίκτης” της σεζόν. Έγινε και All Star. Η Ιντιάνα έφτασε στους τελικούς της Ανατολής, βρήκε απέναντι πάλι το Μαϊάμι, ήταν πολύ πιο ανταγωνιστική χάριν του παιδιού αυτού, αλλά πάλι παραδόθηκε.

Ο οργανισμός επέκτεινε τη συνεργασία τους και τον προσδιόρισε ως τον τύπο πάνω στον οποίον θα οικοδομούσαν. Για να κάνουμε μια μεγάλη ιστορία, μικρή ήταν ηγέτης της σεζόν 2013-14 (του ρεκόρ 56-26 στην κανονική περίοδο), με την ομάδα του να χάνει πάλι από τους Χιτ, στους τελικούς της ανατολικής περιφέρειας.

Το καλοκαίρι τον κάλεσαν στην TEAM USA που θα εκπροσωπούσε το έθνος στο Παγκόσμιο της Ισπανίας. Και την 1η ημέρα του Αυγούστου έγινε αυτό.

Του είχαν πει πως θα χάσει όλη τη σεζόν. Επέστρεψε στις 5/5. Είχε 13 πόντους, σε 15 λεπτά, συμπεριλαμβανομένων δυο κρίσιμων τρίποντων στην 4η περίοδο του 112-89 επί των Χιτ. Για να μη σε κουράζω, έως τον τραυματισμό του είχε 15.3 πόντους και 6.1 ριμπάουντ. Την τριετία που ακολούθησε, ο μέσος όρος πόντων ήταν 22.9.

Όπως έγραψε το The Ringer “παίζει σαν 3.0 iOS update του εαυτού του. Ίσως γιατί μέχρι φέτος (2018) δεν είχε αποθεραπευτεί πλήρως από τον τραυματισμό του. Ίσως γιατί χρειαζόταν το τζαρτζάρισμα με τον Ουέστμπρουκ. Όποιος και αν ήταν ο λόγος, παίζει σε άλλο επίπεδο”.

Το καλοκαίρι του 2017 έγινε ανταλλαγή. Πήγε στους Θάντερ, για τους Ολαντίμπο και Σαμπόνις.

Είχε ομολογήσει πως δεν είχε σκεφτεί ποτέ πως θα παίξει στην Οκλαχόμα Σίτι. Του ‘χε περάσει από το μυαλό το Κλίβελαντ. Και οι Λέικερς. Ήξερε ότι θα δοθεί κάπου, στον τελευταίο χρόνο του συμβολαίου του, γιατί είχε πει στους Πέισερς πως θέλει να γίνει free agent το 2018. Και ο πρώτος προορισμός ήταν το σπίτι του: το Λος Άντζελες.

Ο Ουέστμπρουκ τον κάλεσε -ανήμερα της ανταλλαγής- με FaceTime, τον καλωσόρισε.

Έως τότε τον ήξερε από αυτά που είχε ακούσει να κυκλοφορούν για εκείνον. “Ήταν μυστήριο για εμένα” έχει πει στο Sports Illustrated. Mετά τη συνομιλία, σκέφτηκε πως για τον επόμενο χρόνο θα είχε πλάκα να παίζει μαζί του.

Δεν περίμενε ότι θα πει το “ήλθα για να μείνω”. Το είπε, υπογράφοντας για τέσσερα χρόνια και 137 εκατ. δολ., με τον Ουέστμπρουκ να λέει “κατάλαβε τι είμαι”. Ο Τζορτζ πρόσθεσε “ αν παίζεις εναντίον του και όσων πρεσβεύει, δεν είναι φιλικός. Δεν θα έλθει να στο πει, δεν θα σε ρωτήσει πώς είσαι. Οφείλεις να μάθεις για την οικογένεια που ‘χουν φτιάξει, για όσα έχουν περάσει, για τα μαθήματα που πήραν από τα λάθη τους και ο Ράσελ φροντίζει για αυτό”.

Ο Ράσελ (πιο φίλοι από ποτέ) είναι και ο λόγος που δεν νιώθει κάποια τρελή πίεση να κουβαλήσει στην πλάτη του τους Θάντερ. “ Για εμένα το να είσαι ηγέτης σημαίνει να καταλαβαίνεις τι αρέσει στην ομάδα σου και τι όχι. Τι κάνει κάθε παίκτη να δώσει το παραπάνω, να παίξει καλύτερα” εξήγησε ο Ουέστμπρουκ.

Όλοι ξέρουν πως θα υπάρξουν βράδια που θα κάνει ό,τι θέλει. Όπως θα υπάρξουν και βράδια που θα εκμεταλλευτεί κάθε ευκαιρία που δημιουργείται προς όφελος της παρέας του. Και κυρίως, θα δώσει χώρο στον Τζορτζ -που παίρνει τα περισσότερα σουτ, παίζει περισσότερο και σκοράρει πέντε περισσότερους πόντους.

Ο Ουέστμπρουκ είναι ο τύπος που θα πάρει τις αποφάσεις. Δεν θα αφήσει ερωτηματικά. Θα σου πει ‘θα κάνουμε αυτό’. Μπορεί να μην είναι ό,τι καλύτερο. Αλλά πάντα ‘βγάζουμε’ κάτι καλό, γιατί όλοι είμαστε συντονισμένοι στην ίδια συχνότητα” εξήγησε ο Στιβ Άνταμς, ο οποίος παρεμπιπτόντως, έκανε και Eurostep εναντίον των Μπακς.

Γρήγορα ο Τζορτζ έγινε ο τύπος που έκανε και τους άλλους καλύτερους. Είτε στο γήπεδο, είτε σε δείπνα ή παίζοντας χαρτιά μαζί τους, στις πτήσεις. “ Ένιωσα ότι ανήκω μεταξύ τους”. Ένιωσε ότι τον φροντίζουν, στην επέμβαση που έκανε τον περασμένο Μάιο. “ Όταν βρίσκεσαι μεταξύ καλών ανθρώπων, νιώθεις πως μπορείς να καταφέρεις τα πάντα” εξήγησε.

Μέχρι και αυτό αυτό που είδες στην αρχή -το ένας με όλους και κάρφωμα απέναντι στον Αντετοκούνμπο.

Με δεδομένη την ιεραρχία και ότι τελικά το μπάσκετ είναι ομαδικό σπορ, η Οκλαχόμα Σίτι είναι στην τρίτη θέση της Δύσης.

> Είναι στο Νο3 της λίστας με τις κατοχές. Μετά τις 105.18 των Χοκς και τις 104.11 των Κινγκς είναι αυτοί με 103.98.

> Σκοράρουν τους πέμπτους περισσότερους πόντους (113.0 ανά 100 κατοχές -στο Νο1 είναι οι Ουόριορς με 115.6).

> Είναι στην τέταρτη θέση των ασίστ ανά αγώνα (26.8, με τους Ουόριορς να δίνουν 29.1, τους Σίξερς 27.5 και τους Νάγκετς 27.3).

> Είναι στο Νο1 με τα κλεψίματα (10.2, Ιντιάνα, Φοίνιξ, Ουάσινγκτον από 9).

Επιτρέπουν τους τρίτους λιγότερους πόντους, στη λίγκα (104.5 ανά 100 κατοχές, με το Νο1 να ανήκει στους Μπακς και τους 103.7 πόντους και το Νο2 στους Πέισερς και τους 104.2 πόντους. Η άμυνα των Θάντερ είναι ο λόγος της μεταμόρφωσης τους. Η αιτία είναι ο Τζορτζ που προς το παρόν ηγείται της λίστας με τους υποψήφιους για τον τίτλο του καλύτερου αμυντικού της χρονιάς.

> Ηγείται της λίγκας στα κλεψίματα ΜΑΖΙ με τον Ουέστμπρουκ (έχουν από 2.3 ανά αγώνα).

> Είναι δεύτερος στα deflections ανά αγώνα (Xάρντεν 3.8 και ο Τζορτζ είναι μαζί με τον Ουέστμπρουκ και τον Κόβινγκτον της Μινεσότα, με 3.7) .

> Είναι αυτός που ‘χει μαζέψει περισσότερες μπάλες -σε κατάσταση διεκδίκησης- από τον καθένα. Έχει 108 στο σύνολο. Ακολουθεί ο Κέμπα Ουόκερ με 87.

Είναι και το παράδειγμα αμυντικού σε pick and roll (είναι αρκετά αθλητικός να τρέχει σε σκριν και έχει ό,τι χρειάζεται για να ‘πιάνει’ και να εκτελεί εγκαίρως αλλαγές). Και ενώ δίνει το ‘είναι’ του στην άμυνα, κάνει ακριβώς το ίδιο και στην άλλη άκρη. Σκοράρει τους περισσότερους πόντους, από λάθη, ενώ είναι ο έβδομος σκόρερ της λίγκας (27.1 ανά αγώνα, με τον Χάρντεν να κάθεται στο Νο1 με 36.3).

Παρεμπιπτόντως, οι Μπακς σουτάρουν… έτσι.

Οι Θάντερ είναι ο οργανισμός που ‘χει πάρει τα περισσότερα σουτ, από κλεψίματα σε όλο το ΝΒΑ. Και η πιο αποτελεσματική -διότι κλέβει, τρέχει ΚΑΙ συνηθέστερα σκοράρει. Όλα αρχίζουν από το γεγονός ότι είναι η ομάδα που ωθεί στα περισσότερα λάθη (τουλάχιστον 10 ανά αγώνα), σε μια σεζόν που όλα αφορούν τα έμπροσθεν. Εκεί, παρεμπιπτόντως, έχει ένα θέμα στο σετ παιχνίδι.

Προσφέρουν φάσεις σαν και αυτή, με τον Σρέντερ να κυριαρχεί απόλυτα της δεύτερης ‘γραμμής’ των Μπακς και να τελειώνει με 14 πόντους και 7 ασίστ (+10 στο +/).

Photo: Associated Press