Ο Παναθηναϊκός ΟΠΑΠ έχει προβλήματα που λύνονται

Για αυτό που παρουσιάζει ο Παναθηναϊκός ΟΠΑΠ, στη φετινή Euroleague υπάρχουν λόγοι. Δεν ήταν δηλαδή, τυχαίο ότι για δεύτερη φορά, στην ιστορία της διοργάνωσης φτάνει στα 14 ματς με αρνητικό ρεκόρ νικών-ηττών.

Ένα θέμα είναι ότι από όταν ολοκληρώθηκε το ρόστερ, είχε διαπιστωθεί η έλλειψη σουτέρ. Όχι σκόρερ. Σουτέρ -τύπου Μάικ Τζέιμς. Γεγονός που αυτομάτως περιόριζε τους τρόπους εκδήλωσης/απειλής των "πρασίνων" στο αντίπαλο καλάθι. Όταν περιορίζεσαι, γίνεσαι προβλέψιμος και άρα έρμαιο στα χέρια αυτών που ξέρουν πώς να εκθέσουν τις αδυναμίες σου.

Ένα άλλο θέμα ήταν πως ο Κιθ Λάνγκφορντ επέστρεφε στην Ευρώπη, έπειτα από θητεία στην Κίνα και επέμβαση στο γόνατο. Οι εξετάσεις έδειξαν ότι ήταν μια χαρά. Έμενε να αποδειχθεί στο γήπεδο.

Αυτή τη στιγμή, βάσει των μετρήσεων του Performance Index Rating (η φόρμουλα είναι πόντοι+ριμπάουντ+ασίστ+κλεψίματα+τάπες+κερδισμένα φάουλ ΜΕΙΟΝ χαμένα σουτ+χαμένες βολές+λάθη+τάπες κατά+φάουλ) είναι ο πολυτιμότερος παίκτης του ΠΑΟ. Ο MVP του ΠΑΟ είναι στο Νο31 της συνολικής λίστας. Αυτό λέει κάτι.

Ένα τρίτο ζήτημα ήταν ότι μετά τον Νικ Καλάθη, παρέμενε το χάος, δεδομένης της χρονιάς που έκανε πέρυσι ο Τζέιμς Γκιστ, γνωστός και ο 'συνέταιρος στο έγκλημα' του διεθνούς point guard και κατ' εξοχήν (ου μην μόνου) συνεργάτη σε pick and roll καταστάσεις. Ο Αμερικανός φαίνεται φέτος να μην έχει ενέργεια. Και αυτό αποτυπώνεται στη γενικότερη εικόνα. Κάτι που ισχύει και για την επιστροφή του Στεφάν Λασμέ, ο οποίος στην προηγούμενη θητεία είχε συνθέσει με τον Γκιστ δίδυμο που πρόσφερε ουσία και θέαμα. Κάτι που δεν ισχύει πια.

Πριν συνεχίσουμε, να διευκρινίσουμε ότι για τυχόν αλλαγές χρειάζονται χρήματα για αποζημιώσεις (διότι υπάρχουν υπογεγραμμένα συμβόλαια) και χρήματα για νέες συμφωνίες. Από τα στοιχεία που ακολουθούν, φαίνεται πως η πρώτιστη ανάγκη είναι ένας ψηλός που να μπορεί να αξιοποιηθεί από τον Καλάθη.

Ο Τσάβι Πασκουάλ έχει ακούσει τα εξ αμάξης και έχει χαρακτηριστεί ως ο κύριος υπεύθυνος της εικόνας που 'χουν οι "πράσινοι". Δεδομένα φέρει ευθύνη. Όπως δεδομένα δεν είναι απόλυτα υπεύθυνος. Ως προς τις επιλογές παικτών, προφανώς και κάθε κόουτς 'δίνει' κάτι για να πάρει κάτι, ώστε να γίνει δουλειά. Εκτός και αν ζει εκεί όπου στα δέντρα φυτρώνουν ευρώ.

O όποιος προπονητής ωστόσο, μπορεί να φτάσει μόνο μέχρι ένα σημείο. Με τα σύγχρονα μέσα, ο κάθε παίκτης μπορεί να βελτιώσει την όποια αδυναμία. Αρκεί να δουλέψει. Αν δεν θέλει να δουλέψει, προφανώς και επειδή μιλάμε για ενήλικες, δεν μπορεί να γίνει κάτι. Από εκεί και πέρα, είναι -θα έλεγες- σημαντικό να εκτελούν οι παίκτες τουλάχιστον αυτά που ζητά ο κόουτς. Αν και εδώ που 'χει φτάσει το μπάσκετ, οι επαγγελματίες παίκτες οφείλουν να βλέπουν τι έχουν μπροστά τους και να αντιδρούν αναλόγως.

Οι βασικοί δεν σκοράρουν -πια

Για να κάνουμε πιο κατανοητή την γενικότερη εικόνα, χρησιμοποιήσαμε γραφήματα. Για λόγους παρουσίασης, από αυτό που ακολουθεί αφαιρέσαμε τις ομάδες που δεν αγωνίστηκαν πέρυσι στη Euroleague. Συμπεριλαμβανομένων ωστόσο, και αυτών ο Παναθηναϊκός παραμένει στην τελευταία θέση της λίστας με τους πόντους που δίνουν οι βασικοί του παίκτες.

Χαρακτηριστικά, στο ματς της Τετάρτης 19/12 με τη Ρεάλ ο Νικ Καλάθης τελείωσε με 17 πόντους και οι άλλοι τέσσερις (Παππάς, Τόμας, Θανάσης και Γκιστ) είχαν μαζί 11. Το 89-68 ήταν η τέταρτη ήττα, στα 5 τελευταία παιχνίδια. Ήταν η τρίτη φορά φέτος που οι "πράσινοι" δεν έφτασαν τους 70 πόντους (μετά τους 62 στην Κωνσταντινούπολη, με την Αναντολού Εφές και τους 69 στο ΟΑΚΑ εναντίον της Φενέρμπαχτσε).

Μια στιγμή, γιατί για τη χαμηλή παραγωγικότητα υπάρχει και ένας λόγος που 'βγάζει' μάτι: ο Παναθηναϊκός ΟΠΑΠ έχει το χειρότερο ποσοστό όλων, στα τρίποντα (29.39%). Πέρυσι το νούμερο αυτό ήταν στο 35.5%. Αυτά είναι αποτέλεσμα του γεγονότος ότι είναι προβλέψιμος και άρα έχουν αυξηθεί οι φορές που κινδυνεύει να μείνει με την μπάλα στα χέρια -ως εκ τούτου την πετά, υπό την όποια συνθήκη.

Επίσης, όπως σημειώθηκε εξ αρχής, δεν υπάρχει ο σουτέρ που θα ανοίξει το γήπεδο (ούτε λόγος για πληθυντικό, με τον Παπαπέτρου να 'χει το καλύτερο ποσοστό και αυτό να είναι το 36.8% σε 19 προσπάθειες). Τα περιστατικά συνεργασίας των "πρασίνων" για να 'βγάλουν' ελεύθερο σουτ δεν είναι ο κανόνας, αλλά η εξαίρεση. Και το πλέον ανησυχητικό είναι πως δεν κάνουν πολλά λάθη (για την ακρίβεια, έχουν τα λιγότερα).

Το θέμα με τους σέντερ

Δεν θα διαβάσεις για rim protector. Τα 'χεις ακούσει πολλές φορές, οπότε έχεις καλυφθεί. Άσε που τα στοιχεία, τα οποία είχε παρουσιάσει το Contra.gr, με τη βοήθεια του NewStat ήταν ξεκάθαρα ως προς το τι διαθέτουν οι "πράσινοι" σε παίκτες -και τις πραγματικές θέσεις αυτών, βάσει των όσων έχουν κάνει μέχρι σήμερα στην Euroleague. Eπί της ουσίας, τα 'πεντάρια' είναι δύο ( Παπαγιάννης, Λασμέ) και υπάρχουν και άλλοι τέσσερις (Γκιστ, Βουγιούκας, Μήτογλου, Θανάσης Αντετοκούνμπο) που βάζουν πλάτη -και ο τρόπος που κινούνται στο γήπεδο, μαζί και η προσφορά τους τους κατατάσσουν σε άλλες θέσεις. Πάμε να δούμε τι σημαίνει αυτό στο παιχνίδι όσων έχουν ματς με τον Παναθηναϊκό ΟΠΑΠ.

Οι "πράσινοι" έχουν δοκιμάσει μέχρι σήμερα 533 σουτ δύο πόντων. Τα 292 τα 'χουν πάρει κάτω από το καλάθι (δηλαδή, το 54.7%). Έχουν σκοράρει στα 182 (62.3%).

Πάμε να δούμε τι κάνουν οι αντίπαλοι τους από το ίδιο σημείο.

Κατά μέσο όρο όσοι αντιμετωπίζουν την ομάδα του Τσάβι Πασκουάλ, εκδηλώνονται εξ επαφής 22.1 φορές ανά ματς. Τις 14.4 αφήνουν την μπάλα στο καλάθι (65.2%). Η αλήθεια είναι πως και πέρυσι οι αντίπαλοι του ΠΑΟ εκδηλώνονταν κατά βάση από... πολύ κοντά. Το ποσοστό επιτυχίας όμως, ήταν μικρότερο (60.9%). Το γράφημα που ακολουθεί αποτυπώνει την πάσα αλήθεια, αποκαλύπτει το πρόβλημα και δείχνει τη λύση.

Photos: Eurokinissi