Ο Παναθηναϊκός δεν 'ντράπηκε' για το +26 επί του Προμηθέα

"Μα τώρα διπλοτρέχουνε, πατέρα, της ψυχής σου οι πληγές από ντροπή" (Αιδώς Αργείοι, Κώστας Βάρναλης)

Η σημαντικότητα των πρώτων 40 λεπτών των (τουλάχιστον τριών) τελικών της Basket League, το απόγευμα Δευτέρας στο Μαρούσι, δεν ήταν μονοδιάστατη. Προφανέστατα ενδιέφερε -πέρα απ' οτιδήποτε άλλο- η έκβαση της αρχικής μάχης μεταξύ Παναθηναϊκού ΟΠΑΠ και Προμηθέα, η οποία θα 'έγραφε' το 1-0 για τον έναν ή τον άλλο φιναλίστ.

Ταυτόχρονα όμως η αναμέτρηση συνέπιπτε με τη συμπλήρωση ακριβώς ενός χρόνου (10/6/2018 - 10/6/2019) από το θάνατο του Παύλου Γιαννακόπουλου, ημέρα σημαδιακή για όλον τον 'πράσινο' οργανισμό, πόσο μάλλον για την ιδιοκτησία της ΚΑΕ, τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο. Αφήστε που συνδυαζόταν με την απουσία του Ολυμπιακού από τους Τελικούς για πρώτη φορά από το 2005!

Το τελικό 103-77 δεν ξένισε ως αποτέλεσμα. Ο κόουτς Γιατράς, απεικονίζοντας τη σκληρή πραγματικότητα που έφερε την αποστολή του Προμηθέα να αναχωρεί βράδυ Παρασκευής από την Αθήνα, να γλεντάει -δικαιολογημένα- στο Ρίο γιατί είχε σπάσει τα δεσμά του και να επιστρέφει Δευτέρα απόγευμα στο ίδιο γήπεδο για άλλο ένα απαιτητικό ματς, παραδέχθηκε ότι "μυαλό είχαμε, παίξαμε καλά, το σώμα δεν ακολουθούσε. Βρήκαμε ελεύθερα σουτ, αλλά ήμασταν άστοχοι". Πόσο άστοχοι; Πέταξαν 45 σουτ κι άλλες 2 βολές. Οι ασίστ ήταν πολλές (24) και τα λάθη λίγα (11). Τι θα μπορούσαν να προσμένουν ωστόσο με 8/32 τρίποντα;

Οι 'πράσινοι' έρχονταν από μια εβδομάδα δίχως υποχρεώσεις και με το δικό τους 63% στα εντός πεδιάς (42/66, 10/20 τρίποντα) από 29 ασίστ είχαν από τη δεύτερη περίοδο εξασφαλίσει ένα μη αναστρέψιμο προβάδισμα (52-31) για το υπόλοιπο. Μολονότι πάντως άπλωναν στο παρκέ στοιχεία που λατρεύει να βλέπει ο... γονατιστός, σαν να προσεύχεται γι' αυτό το μπάσκετ, Ρικ Πιτίνο και τον γοητεύουν, με αποτέλεσμα στο φινάλε να δηλώσει έκπληκτος "από από το πόσο βελτιωμένοι εμφανίζονται οι παίκτες μου όσο περνάει ο καιρός", μια 100άδα περισσότεροι από 3.000 ήταν μετρημένοι όσοι βρέθηκαν στις εξέδρες του 'Νίκος Γκάλης'.

Την ίδια ημέρα πέρυσι σχεδόν 20.000 έλεγαν το 'ύστατο χαίρε' στον Παύλο Γιαννακόπουλο. Λουλούδια, δάκρυα, παρατεταμένο χειροκρότημα και το 'σαν σήμερα που έφυγε ο Παύλος' αναμειγνύονταν πριν, κατά τη διάρκεια και μετά το τέλος του 73-58 επί του Ολυμπιακού και το 2-1 στη σειρά. Ήταν η ημέρα, ήταν και ο αντίπαλος, το ΟΑΚΑ είχε γεμίσει απ' άκρη σ' άκρη, σε 'φθηνές' και 'ακριβές' θέσεις. 365 ημέρες αργότερα τη στιγμή που η φιγούρα του αλησμόνητου παράγοντα του 'τριφυλλιού' κάλυπτε το μάτριξ, τίποτα δεν θύμιζε εκείνη την κυριακάτικη εικόνα, είτε ανέκυψε διαμαρτυρία για την τιμή εισόδου είτε όχι.

Ο Ρικ Πιτίνο παρατήρησε ακόμα πως "ήταν λίγος ο κόσμος που απόλαυσε το θέαμα", αντιλαμβανόμενος την 'παγωμάρα' της διοίκησης και εκφράζοντας την απορία του για την έλλειψη ενδιαφέροντος. Ούτε καν ο Δήμητρης Γιαννακόπουλος άντεξε να μείνει μέχρι τη λήξη. Αποχώρησε απογοητευμένος από τα άδεια καθίσματα που έβλεπε σταθερά στο πρώτο μισό, "παρά την απόφαση μας να ρίξουμε τις τιμές των εισιτηρίων του τελικού στο χαμηλότερο επίπεδο των τελευταίων ετών".

"Η εικόνα του ΟΑΚΑ είναι απλά ντροπιαστική. Ναι, ΝΤΡΟΠΙΑΣΤΙΚΗ!". Λόγια ομηρικά σε προσωπική δήλωση που μοιράστηκε αμέσως μετά την απόφαση της αποχώρησής του. Λόγια καταγγελτικά για εκείνους "που σήμερα γύρισαν την πλάτη στον Παναθηναϊκό σε έναν τελικό πρωταθλήματος, στην προσπάθεια για έναν ακόμη τίτλο, για ένα ακόμη νταμπλ". Λόγια σκληρά για εκείνους "που φωνάζουν για μεταγραφές, FINAL 4, Ευρωλίγκες, Βοτανικούς και Ερασιτέχνες! Είναι οι πρώτοι που όχι μόνο δείχνουν αλλά και κουνάνε το δάχτυλο".

Εκτός από τον Παύλο Γιαννακόπουλο και τον Ολυμπιακό, έλειπε η πλειονότητα του κόσμου. Η συνέχεια την Τετάρτη. Τουλάχιστον στην Πάτρα το 'Τόφαλος' θα είναι κατάμεστο.