Ο Όστιν Ρίβερς δεν νοιάζεται για τις ύβρεις των άσχετων
Από τα 6 του χρόνια ο Όστιν Ρίβερς ήταν ο γιος του Ντοκ. Κάποια στιγμή έφτασε πολύ κοντά στο να μην είναι -πια- NBAer. Τότε ο πατέρας του του έδωσε δυο επιλογές. Και ο κανακάρης ανταποκρίθηκε. Τα ξημερώματα έκανε νέο ρεκόρ καριέρας στο σκοράρισμα, με 41 πόντους εναντίον των Κινγκς.
O Ράσελ Ουέστμπρουκ γιάτρευε το 'βασανισμένο' τετρακέφαλο -που τον κράτησε εκτός γηπέδου, για δεύτερο παιχνίδι. Απουσία πήρε και ο Έρικ Γκόρντον (πονάει στον αριστερό αστράγαλο). Ο Τζέιμς Χάρντεν εμφανίστηκε στο παρκέ, στο ματς με τους -αποκλεισμένους για 14η σεζόν από την postseason- Κινγκς και έκανε τα δικά του (32 πόντοι, 8 ριμπάουντ, 7 ασίστ). Ο Όστιν Ρίβερς ήταν δίπλα του για να κάνει πράγματα που δεν είχε ξανακάνει ποτέ: έδωσε 41 πόντους στο 129-112. Που είναι νέο ρεκόρ καριέρας.
Έγινε και η ρεζέρβα των “Ρουκετών” που 'χει βάλει τους περισσότερους πόντους, στην ιστορία του οργανισμού -μετά τον Σλίπι Φλόιντ, το 1991. Είναι ο τέταρτος παίκτης του Χιούστον που έφτασε φέτος τους 40 πόντους, σε ένα ματς. Το Χιούστον είναι η τέταρτη ομάδα, στην ιστορία του ΝΒΑ που 'χει τέσσερις τέτοιους παίκτες, σε μια σεζόν. Ο Ρίβερς είναι και ο 10ος παίκτης της ιστορίας που 'έφτασε' τη 'σαραντάρα', ενώ είχε ως μέσο όρο μικρότερο των 10 πόντων ανά ματς.
“Λες συνέχεια στον εαυτό σου 'μπορείς να τα καταφέρεις'. Αυτό έκανα σήμερα. Είμαι μέλος ομάδας που δεν απαιτεί από εμένα να κάνω το ίδιο κάθε βράδυ. Παίζω με τον καλύτερο σκόρερ του ΝΒΑ και έναν από τους καλύτερους σκόρερ. Άρα έχω συγκεκριμένο ρόλο. Έτσι νικάς παιχνίδια. Αλλά μην απατάστε. Μπορώ να σκοράρω. Όταν βρίσκω το χέρι μου, δεν υπάρχει κάτι καλύτερο. Πέρασα εκπληκτικά”, εξήγησε ο τύπος που 'χει μέσο όρο φέτος τους 8.4 πόντους ανά ματς. Ναι, είναι ο γιος του Ντοκ Ρίβερς. Και ναι, αυτός είναι ο λόγος που έχασε το μυαλό του για πολλά χρόνια.
Aπό όταν ήταν 6 χρόνων ένιωθε πως πρέπει να αποδείξει ότι δεν είναι μόνο ο γιος του πατέρα του, αλλά ένας αυτόφωτος, αυτάρκης άνθρωπος, ο οποίος προσπαθούσε να διεκδικήσει τα δικά του όνειρα. Το πρώτο ήταν να γίνει NBAer. Ο Όστιν έχει πει στο Undefeated ότι όλο αυτό (το ότι δεν παίζει μπάσκετ, μόνο και μόνο γιατί έχει για πατέρα τον Ντοκ Ρίβερς) δεν το δημιούργησε μόνος στο μυαλό του. “Μου το δημιούργησε ο κόσμος που με έβλεπε. Γιατί πιστεύετε πως δεν υπάρχουν τόσες επιτυχημένες ιστορίες γιων παικτών ή προπονητών στο ΝΒΑ; Φανταστείτε την πίεση που νιώθουμε. Ξέρετε πόσοι γιοι κόουτς, ασίσταντ κόουτς, GM και πρώην παικτών παίζουν μπάσκετ; Δείτε όμως, ποιοι είναι στη μεγάλη σκηνή. Γιατί είμαι εγώ εδώ; Γιατί είναι ο Κλέι (Τόμπσον) ή ο Στεφ (Κάρι); Πρέπει να 'χεις την κατάλληλη νοοτροπία. Να προσεγγίζεις διαφορετικά το παιχνίδι σου. Στη δική μου περίπτωση, η ιστορία γινόταν ακόμα χειρότερη, γιατί ο πατέρας μου είναι ακόμα ενεργός στη λίγκα”.
Τα πρώτα χρόνια ήταν ο χειρότερος παίκτης των ομάδων του και παρατηρούσε πως πολλοί το απολάμβαναν. Τύποι που δεν γνώριζε. ”Στην αρχή ένιωθα συγχυσμένος με το μίσος που λάμβανα. Ώσπου διαπίστωσα πως είναι κάτι που δεν μπορώ να ελέγξω. Οπότε θα ήμουν ο εαυτός μου. Πολλοί μου φέρθηκαν με κακία, χωρίς να υπάρχει λόγος. Αλλά το διαχειρίστηκα. Και έγινα πιο δυνατός” εξήγησε πολλά χρόνια αργότερα.
Aυτό που έκανε ήταν να δουλέψει σαν να μην υπάρχει αύριο -κατόπιν σχετικής σύστασης του πατέρα του. Έτσι άρχισαν οι διακρίσεις. Υπήρχε μεταξύ των καλύτερων, της 'τάξης' του 2011. Το Σεπτέμβρη του 2010 (ένα χρόνο πριν πάρει απολυτήριο λυκείου) δεσμεύτηκε με το Duke. Στις αρχές του Φεβρουαρίου του 2012 έβαλε το buzzer beater, στον αγώνα των Blue Devils με το -μισητό- North Carolina, στο ματς που έκρινε το αποτέλεσμα (85-84).
Μεταξύ των συμπαικτών του ήταν ο Σεθ Κάρι. Ο Όστιν είχε επιχειρήσει δέκα τρίποντα εκείνο το βράδυ. Το buzzer beater ήταν έκτο εύστοχο. Τα 14 της παρέας του ήταν τα περισσότερα που είχαν βάλει εναντίον των Tar Heels, από το Μάρτιο του 2001. Τελείωσε ως ο πρώτος σκόρερ, με 29 πόντους και κέρδισε την προσοχή του έθνους. Το Duke όμως, δεν πήγε κάπου καλά (αποκλείστηκε στον πρώτο γύρο του NCAA Tournament από το Lehigh του CJ ΜακΚόλουμ) και τα media το 'χρέωσαν' αυτό στον Όστιν -με κύριο 'κατηγορώ' ότι ήθελε μια μπάλα μόνος του. Αυτό ήταν αλήθεια για το μεγαλύτερο διάστημα της σεζόν, ώσπου 'συντάχθηκε' με τα 'θέλω' του κόουτς Σιζέφσκι -καθώς κατάλαβε ότι αλλιώς δεν θα έπαιζε.
Στο τέλος της σεζόν δήλωσε συμμετοχή στο NBA Draft. Ήταν αυτό του Άντονι Ντέιβις (Νο1), του Μάικλ Κιντ-Γκίλκριστ (Νο2), του Ντάμιαν Λίλαρντ (Νο6), του Αντρέ Ντράμοντ (Νο9) και του Κώστα Παπανικολάου (στο Νο487). Οι Χόρνετς επέλεξαν το 'φρύδι' στην αρχή της βραδιάς και τον Ρίβερς στο Νο10 (με πικ που άνηκε αρχικά στους Γουλβς, το έδωσαν στους Κλίπερς και εκείνοι στη Νέα Ορλεάνη). Έμεινε εκεί έως το 2015. Από 'πρώτο βιολί' στο Duke, βρέθηκε να μην έχει χρόνο -ενώ φαινομενικά η Νέα Ορλεάνη ήταν το ιδανικό μέρος για τον νεαρό γκαρντ. “Απλά, δεν ταίριαξα εκεί. Το λάθος ήταν δικό μου. Ένιωσα πως είχα φάει γροθιά στο στόμα. Ήταν η πιο σκοτεινή περίοδος της ζωής μου, όταν έβλεπα άλλους να παίρνουν ευκαιρίες και εγώ να μην έχω μία. Έχασα ό,τι αυτοπεποίθηση είχα”. Ο πατέρας του του συνέστησε να δουλέψει ακόμα περισσότερο -και τότε ήταν που το 'γύρισε' και στην άμυνα. Το καλοκαίρι του 2015 πήγε στους Κλίπερς. Στον πάγκο τους καθόταν ο μπαμπάς του. Στα social networks έγινε ο κακός χαμός, με σχόλια που κυρίως κατακεραύνωναν τον Όστιν.
Οι δυο επιλογές που του έδωσε ο πατέρας του
Ο πατέρας του τον κάλεσε στο γραφείο του. Του είπε “έχεις δυο επιλογές: ή θα παίξεις καλά και ο κόσμος θα λέει ότι το μόνο που χρειαζόσουν, τελικά είναι μια ευκαιρία. Η δεύτερη είναι να είσαι σκατά και ο κόσμος να πει πως είσαι αποτυχημένος. Η επιλογή είναι δική σου. Πιστεύω πως μπορείς να γίνει πρώτος παίκτης και για αυτό σε έφερα εδώ. Αν συνεχίσεις να κάνεις τα σκατά που έκανες έως τώρα, δεν θα τα καταφέρεις. Στο σχολείο και το κολέγιο ήσουν έως υπερόπτης, ενώ ξέρω πως δεν είσαι αυτό. ΣΤΑΜΑΤΑ να σκέφτεσαι. Να είσαι ο εαυτός σου. Πίστεψε στον εαυτό σου”.
Ο Ντοκ του ξεκαθάρισε πως από τη στιγμή που θα αρχίζει ο όποιος αγώνας, ουδόλως θα νοιάζεται για τη σχέση τους. Βασικά, αυτό έκανε από την πρώτη προπόνηση. “Και τότε συνήλθα. Υπάρχει μια παρανόηση που θέλει τους ανθρώπους που τα 'χουν όλα, να μη θέλουν να δουλέψουν για τίποτα. Εγώ δεν ήθελα τίποτα από τον πατέρα μου. Ήθελα να κερδίσω ό,τι μου δώσει, ως προπονητής μου. Για να γίνεις καλύτερος δεν πας σε ωραίες γειτονιές, αλλά σε αυτές που έχουν απαιτήσεις. Πήγαινα κάθε μέρα σε μέρη που δεν ήταν τα πιο ασφαλή, για να γίνω καλύτερος. Ποτέ δεν προσπάθησα να γίνω προκλητικός ή ασεβής. Ό,τι και αν πιστεύουν κάποιοι, δεν είναι αυτή η αλήθεια”.
Στους Κλίπερς ήταν που αποφάσισε να είναι ο εαυτός του και να μη σκέφτεται τι λέει ο κόσμος για εκείνον -να μην προσπαθεί να αποδείξει το άδικο των σχολίων. Είχε εκνευριστεί με τον εαυτό του, που είχε αφήσει τον αρνητισμό ανθρώπων που δεν είχαν σχέση με τη δουλειά ή τη ζωή του, να του δημιουργήσουν την αφόρητη πίεση που ένιωθε. Στις 21/2 έκανε ρεκόρ καριέρας με 28 πόντους, εναντίον των Κινγκς. Αυτό ήταν το ματς που όλα μέσα του έκαναν 'κλικ'. Ακολούθησε καρίρ χάι και στα playoffs (25 πόντοι, εναντίον των Ρόκετς) και έτσι κέρδισε την παραμονή του στο Λος Άντζελες.
Η ιστορία του απέκτησε άνω τελεία, λόγω κατάγματος στο αριστερό χέρι, το Φλεβάρη του 2016. Με 32 πόντους, εναντίον των Θάντερ -τον Μάρτιο- ενημέρωσε πως ήταν όλα καλά. Η επόμενη φορά που έδειξε πόσο αποφασισμένος είναι ήταν στο έκτο ματς με τους Μπλέιζερς, για τον πρώτο γύρο των playoffs. Στο πρώτο δωδεκάλεπτο δέχθηκε χτύπημα που έγινε 11 ράμματα. Επέστρεψε και τελείωσε με 21 πόντους και 8 ασίστ. Ατυχώς, η ομάδα του αποκλείστηκε.
Τον Ιούλιο υπέγραψε νέο συμβόλαιο με τους Κλίπερς και παρά τα θέματα τραυματισμού που αντιμετώπισε, κατάφερε να παραμείνει παραγωγικός. Ένα χρόνο μετά πήγε με ανταλλαγή στους Ουίζαρντς -για τον Μαρσίν Γκορτάτ. Από εκεί μετακόμισε, το Δεκέμβρη στο Φοίνιξ (για τον Τρέβορ Αρίζα) και μια εβδομάδα μετά στους Ρόκετς. Όταν έφτασε εκεί, είχε για μέσο όρο -ως NBAer- τους 10 πόντους ανά ματς. “Δεν ξέρω από πού ήλθε, αλλά είμαι χαρούμενος που είναι κοντά μας” είχε πει ο Τζέιμς Χάρντεν το Γενάρη του 2019, “είναι επιθετικός στην άμυνα και στην άλλη άκρη βάζει μεγάλα σουτ, ενώ πάει κοντά στο καλάθι. Ταιριάζει σε αυτό που προσπαθούμε να κάνουμε”.
Ναι, είχε μόλις αρχίσει να απολαμβάνει σεβασμό που δεν αφορούσε τον πατέρα του. “Στους Ρόκετς είμαι πιο χαρούμενος από κάθε άλλη ομάδα στην οποία βρέθηκα έως τώρα. Προηγήθηκε ένα roller-coaster. Δεν απογοητεύτηκα. Συνέχισα να προσπαθώ, να πιστεύω πως κάποια στιγμή θα τα καταφέρω”. Είχε πάει ως τρίτος χειριστής (μετά τους Πολ και Χάρντεν). Είχε δει πως μπορεί να βοηθήσει στην επίθεση. Μετά τραυματίστηκε ο Πολ και αυξήθηκαν τα λεπτά του. Παρεμπιπτόντως, με τον Πολ η σχέση τους είναι μια χαρά. Τι είχε γίνει;
Ο Πολ είχε δηλώσει πως ο Ντοκ Ρίβερς είχε αρνηθεί ανταλλαγή που θα έστελνε τον Όστιν τους Νικς, για τον Καρμέλο Άντονι, γιατί δεν ήθελε να δώσει το γιο του. Και πως ο νεποτισμός (θες οικογενειοκρατία;) ήταν ο λόγος που ζήτησε να φύγει από το Λος Άντζελες για το Χιούστον. “Άφησα αυτά που ειπώθηκαν και γράφτηκαν να επηρεάσουν τη σχέση που είχα με τον Κρις. Είχα δεχθεί πως όντως τα είπε. Ποτέ δεν είχα πρόβλημα μαζί του. Δεν τσακωθήκαμε ποτέ. Ώσπου δουλέψαμε μαζί το καλοκαίρι του 2018, στις προπονήσεις του Ντουέιν Ουέιντ στο Λος Άντζελες. Ήταν και ο Μelo. Ήταν σαν να μην έχει γίνει ποτέ τίποτα”.
Ξεκάθαρα ο Ντοκ Ρίβερς ασχολήθηκε με την καριέρα του γιου του, όπως θα έκανε κάθε πατέρας. “Κυρίως κάναμε συζητήσεις, επί του σπορ. Ήταν αυτό που μας έδενε πάντα” είχε πει στο Grantland o Ντοκ, ο οποίος δεν πήγαινε στα ματς των παιδιών του -έχει τέσσερα. Συνειδητά. Είχε αφήσει την εξέλιξη τους σε άλλους. Και όταν έκρινε πως ο γιος του ήταν πολύ κοντά στο να καταστρέψει τον εαυτό του, έδωσε τις δυο επιλογές που διάβασες νωρίτερα. Ο Όστιν ανταποκρίθηκε. Και το κυριότερο, έπαψε να ασχολείται με το τι λέει ο κόσμος για εκείνον. Αποφάσισε να είναι ο εαυτός του.