Ο Ολυμπιακός ξαναβρήκε το… μπάσκετ, ψάχνει τους παίκτες
Ο Κεμζούρα προσδιόρισε τους ρόλους, ο Ολυμπιακός έπαιξε καλό μπάσκετ και το ευχαριστήθηκε, ωστόσο οι αδυναμίες του παραμένουν και χρήζουν αλλαγών και βελτίωσης. Ο Γιάννης Φιλέρης αναλύει.
Βγήκε ο ασθενής από το κώμα και θα συνέλθει πλήρως; Αυτό θα φανεί στη συνέχεια. Η αλήθεια είναι ότι ξαναβρήκε τις αισθήσεις του. Και ο Ολυμπιακός και ο κόσμος του. Ίσως να βοήθησε το φαντασμαγορικό cube που αγόρασε η ‘ερυθρόλευκη’ ΚΑΕ από την Τσεχία και άλλαξε ακόμη και την εικόνα του Σταδίου Ειρήνης και Φιλίας.
Το απογοητευτικό συνονθύλευμα που είδαμε πριν από μια εβδομάδα στο Αστρομπάλ της Βιλερμπάν, μεταμορφώθηκε σε μια ομάδα με αρχή, μέση και τέλος, με ένα μπασκετικό αφήγημα άξιο προσοχής. Η Βαλένθια, από την οποία πάντως έλειπαν Λαμπεϊρί και Σαν Εμετέριο, δεν μπόρεσε να αντισταθεί. Και τα χαμόγελα επέστρεψαν στον Πειραιά. Η απελπισία της περασμένης Παρασκευής, έδωσε τη θέση της στην αισιοδοξία.
Λέγαμε ότι επέστρεψαν οι αισθήσεις στο ΣΕΦ. Ο Ολυμπιακός είχε πολύ καιρό να κάνει μια τόσο “πειστική” εμφάνιση στο γήπεδό του, να παίξει μπάσκετ και να το ευχαριστηθούν οι παίκτες και ο κόσμος του. Ο Μιλουτίνοφ σάρωσε τους πάντες, μέσα στη ρακέτα, αναδείχθηκε MVP του ματς και έκανε ατομικό ρεκόρ σε επιθετικά ριμπάουντ (8) στη διοργάνωση. Ο Παπανικολάου είχε να σκοράρει πάνω από 10π, μετά από εννιά μήνες. Η τελευταία φορά, που είχε διψήφιο αριθμό, ήταν ο αγώνας με τη Χίμκι στις 17/1/2019!
Αλλά και ο Βασίλης Σπανούλης (17π, 4ρ, 6ασ) είχε να κάνει μια τέτοια εμφάνιση από τα Χριστούγεννα του 2018 (20/12, για την ακρίβεια) όταν ο Ολυμπιακός υποδέχθηκε την Γκραν Κανάρια και ο αρχηγός του είχε σκοράρει 21π και δώσει 8 ασίστ.
Η Ευρωλίγκα όμως είναι η ιδανική διοργάνωση για να αλλάζει τα συναισθήματα μέσα σε διάστημα εφτά ημερών, ή και τριών όταν πρόκειται για διαβολοβδομάδα. Και προφανώς ο Ολυμπιακός δεν μπορεί να παρασύρεται σαν καρυδότσουφλο, ανάλογα με το αποτέλεσμα κάθε αγωνιστικής.
Οι αδυναμίες παραμένουν
Δεν μπορεί να πει κανείς ότι ακόμη και μετά αυτό το άνετο 89-63 επί των Ισπανών, έλυσε το πρόβλημα στον ‘άσο’. Ήταν προφανώς καλύτερος στην κυκλοφορία της μπάλας, καθώς διορθώθηκε η ανορθογραφία με την συμμετοχή του Αντώνη Κόνιαρη στη δωδεκάδα, που κατέβηκε στη Γαλλία, ενώ βελτιωμένος εμφανίστηκε και ο Γουέιντ Μπόλντγουιν. Ωστόσο, ο Έλληνας πλέι-μέικερ, δεν αποκτήθηκε για βασικός (αντίθετα, μπορεί να δώσει πολλές βοήθειες από τον πάγκο, κι αφού ‘ξεψαρώσει’ να πάρει και επιθετικές πρωτοβουλίες) ενώ ο Αμερικανός που έχει προσόντα, είναι φανερό ότι δεν έχει την εμπειρία να κουμαντάρει μια ομάδα επιπέδου Euroleague. Χρειάζεται και κάποιος άλλος, αν βέβαια τέτοια εποχή μπορεί να βρεθεί παίκτης υψηλών προδιαγραφών.
Ούτε ο Ρούμπιτ έγινε αίφνης το αθλητικό ‘πεντάρι’ που έλειπε από τον Ολυμπιακό. Εξακολουθεί να απουσιάζει ένα τέτοιο κορμί, καθώς και στο φετινό σχεδιασμό προτιμήθηκε ένα τεσσάρι να παίζει στο ‘5’.
Αν οι ‘ερυθρόλευκοι’ θέλουν να κάνουν κάτι καλύτερο από τις αρχικές προβλέψεις (με δυσκολία πρόκριση στους ‘8’) πρέπει να αναζητήσουν λύσεις στην αγορά, όσο είναι καιρός. Φυσικά δεν πρέπει να βιαστούν, αλλά να εξετάσουν με σοβαρότητα ενδεχόμενες επιλογές που θα κάνουν καλύτερη την ομάδα τους…
Οι ρόλοι του Κεμζούρα
Όταν αλλάζει ο προπονητής, συνήθως η αντίδραση είναι θετική. Στα πρώτα παιχνίδια τουλάχιστον. Οι παίκτες θέλουν να αποδείξουν ότι πράγματι έφταιγε ο κόουτς για την κακή πορεία. Ιδίως όταν η σχέση παικτών-προπονητή είναι σαν αυτή που φαίνεται ότι είχε ο Ντέιβιντ Μπλατ με την ‘ερυθρόλευκη’ ομάδα. Το έλλειμμα επικοινωνίας ήταν ξεκάθαρο, όπως και η προτίμηση των παικτών στον διάδοχο Κεστούτις Κεμζούρα.
Αν διαβάσει κανείς πίσω από τις γραμμές τις δηλώσεις του Βασίλη Σπανούλη και του Νίκολα Μιλουτίνοφ, θα συμφωνήσει με τα παραπάνω. Προφανώς ο Λιθουανός πρώην συνεργάτης του Μπλατ (στον οποίο και αφιέρωσε τη νίκη ως όφειλε, μετά το παιχνίδι) είναι καλός προπονητής, με εμπειρία στο χώρο, με αρκετά καλές ιδέες για το μπάσκετ.
Αυτό που έκανε εναντίον της Βαλένθια ήταν εμφανές. Προσδιόρισε τους ρόλους της ομάδας, σε απόλυτο βαθμό, έτσι ώστε να μην δημιουργείται σύγχυση. Ο Κόνιαρης επανήλθε στη δωδεκάδα, ο Κουζμίνσκας έπαιξε αποκλειστικά στο ‘4’, ο Ρούμπιτ στο ‘5’, ο Πολ στο ‘3’. Δεν γίνονταν αλχημείες, ούτε περίεργα σχήματα. Με την μπάλα στα χέρια του πιο έμπειρου παίκτη της ομάδας (Σπανούλης), ο Ολυμπιακός ήξερε ευθύς εξ αρχής τι έπρεπε να κάνει πάνω στο παρκέ. Ο Πάντερ που λίγο έλειψε να θεωρηθεί η μόνη λύση στην επίθεση της ομάδας, πήρε κι αυτός συγκεκριμένο ρόλο από τον πάγκο.
Η απλοποίηση των πραγμάτων στον σχηματισμό της ομάδας μέσα στο γήπεδο, συν την ηρεμία στις προπονήσεις και στη κατανόηση του παιχνιδιού, έφερan και την απόλυτη αλλαγή στον τρόπο παιχνιδιού. Ο Λιθουανός πήρε καλό βαθμό στην πρώτη του δοκιμή από τη θέση του χεντ-κόουτς. Η δεύτερη γίνεται την ερχόμενη Παρασκευή, εναντίον της Ζενίτ Αγίας Πετρούπολης. Μια νέα νίκη, θ’ αυξήσει τις μετοχές του και ο Ολυμπιακός θα σκεφτεί σοβαρά να συνεχίσει μαζί του, ως τη λήξη της χρονιάς.
Οι δυο που δεν έπαιξαν
Υπήρξε κι άλλο ένα στοιχείο του ματς, που δεν πέρασε απαρατήρητο. Ο αποκλεισμός του Χαπ από την 12άδα και η μη χρησιμοποίηση του Τσέρι σε ματς μάλιστα στο οποίο η διαφορά πήγε στους 30 πόντους. Ο νεαρός Αμερικανός σέντερ (Χαπ) είναι μια ενδιαφέρουσα περίπτωση, για μια άλλη ίσως ομάδα, όπου όλα δεν περνούν από κόσκινο και βέβαια έχει και πιο εύκολα ματς να δώσει. Όχι άλλα 32 παιχνίδια τέτοιου επιπέδου.
Ο Τσέρι έχει συγκεκριμένες δυνατότητες, είναι παίκτης που μπορεί να αλλάξει το ρυθμό, με την ενέργεια που θα βγάλει πάνω στο παρκέ. Σε ένα τέτοιο ματς όπου όλα δούλευαν ρολόι δεν χρειαζόταν. Δεν λέμε ότι περισσεύει από το ρόστερ του Ολυμπιακού, είναι όμως προφανές ότι γίνονται συσχετισμοί και με τις ανάγκες που έχει ο Ολυμπιακός.
Οι όποιες αλλαγές, άλλωστε, αφορούν τις συγκεκριμένες θέσεις. Πόιντ-γκαρντ και σέντερ. Οι συνειρμοί, που έγιναν την Παρασκευή, ήταν λογικοί και επόμενοι.
Η δεύτερη νίκη θα ‘ναι πιο σημαντική
Ο Ολυμπιακός περιμένει ξανά παιχνίδι στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας. Δεν έχει άλλη υποχρέωση, μέχρι το τζάμπολ κόντρα στην Ζενίτ Αγίας Πετρούπολης, που έχασε πολύ εύκολα από την Μπαρτσελόνα στην 2η αγωνιστική. Ο Ολυμπιακός θα ήθελε πολύ να διπλασιάσει τις νίκες του, έτσι ώστε να πατήσει ακόμη καλύτερα στα πόδια του και να ξεχάσει οριστικά την παταγώδη αποτυχία του στην πρεμιέρα εναντίον της Βιλερμπάν.
Ο Κεμζούρα έχει χρόνο να δουλέψει ξανά στις προπονήσεις. Σιγά-σιγά ο Ολυμπιακός προσαρμόζεται στα δεδομένα της συμμετοχής του μόνο στην Ευρωλίγκα. Οι βετεράνοι της ομάδας (Σπανούλης, Πρίντεζης) έχουν την ευκαιρία να παρουσιάζονται κάθε φορά φρέσκοι και γεμάτοι ενέργεια, ο Παπανικολάου να ξαναβρεί τις πραγματικές του δυνάμεις. Και ο Μιλουτίνοφ δεν θα ταλαιπωρείται ενδιάμεσα στην εβδομάδα. Την ίδια ώρα ο Μπόλντγουιν, η ακόμη και ο Μπράντον Πολ (που δεν έχει βρει ακόμη τα πατήματά του) θα τους εξυπηρετούσε η αγωνιστική δράση, ώστε να βρουν ρυθμό και να ‘συνηθίσουν’ τον Ολυμπιακό.
Αυτή είναι, όμως, η νέα πραγματικότητα του Ολυμπιακού και. Με τα συν και τα πλην, που προκύπτουν απ’ αυτήν. Οι ‘ερυθρόλευκοι’ δεν μπορούν να κάνουν διαφορετικά. Έχουν τη δυνατότητα, πάντως, να παρέμβουν με απαραίτητες κινήσεις που θα βελτιώσουν στο έπακρο τα … συν τους.
Δεν είναι το ίδιο με το 2012
Οι περισσότεροι θυμούνται τη σεζόν 2011-12, που κατέληξε με θρίαμβο στη Κωνσταντινούπολη, αφού όμως πρώτα ο Ολυμπιακός έκανε τις προσθήκες Λο και Ντόρσεϊ ενδιάμεσα της σεζόν. Μόνο που το 2019 δεν είναι 2012 και η Euroleague έχει διαφοροποιηθεί. Τότε όταν ολοκληρωνόταν η κανονική περίοδος κάποιες ομάδες δεν συνέχιζαν στο τοπ-16 (οκτώ συνολικά), άρα οι κορυφαίες ομάδες είχαν να διαλέξουν από εκείνες τις ομάδες που έμεναν εκτός διοργάνωσης.
Ο Έισι Λο, για παράδειγμα, ήταν στην Παρτιζάν στο πρώτο μισό της σεζόν. Ο Ντόρσεϊ ήταν διαφορετική περίπτωση, αφού δεν έπαιζε στην Μπασκόνια και αναζητούσε μια λύση για την καριέρα του. Τώρα, στην Ευρωλίγκα συνεχίζουν όλες οι ομάδες, μέχρι το τέλος. Και οι 18 μονομάχοι της διοργάνωσης. Αυτό σημαίνει ότι ο Ολυμπιακός (όπως όλοι άλλωστε) θα πρέπει να ψάξουν… εκτός διοργάνωσης για λαβράκια και υπερβάσεις. Η αναζήτηση, ωστόσο, μπορεί, ήδη, να έχει ξεκινήσει.
