Ο Ολυμπιακός επέστρεψε και πρέπει να παίξει στην Α1

Η νίκη κόντρα στο Μαρούσι οριστικοποίησε την άνοδο του Ολυμπιακού στην Basket League, καθώς οι "ερυθρόλευκοι" έκαναν το 3-0 (συμπεριλαμβανομένων και των νικών της κανονικής περιόδου) και πήραν το εισιτήριο για την Basket League στην οποία επιστρέφουν μετά από δυο χρόνια. Επιστρέφουν, θεωρητικά, καθώς ακόμη δεν έχει ληφθεί η διοικητική απόφαση για το αν τελικά η ομάδα θα ξαναπαίξει στην Α1.

Η δήλωση συμμετοχής πρέπει να γίνει από τον Ολυμπιακό μέσα στον Ιούλιο, χωρίς πάντως αυτό να δεσμεύει και την τελική συμμετοχή στο πρωτάθλημα.

Για πολλούς οι λόγοι που ο Ολυμπιακός αποχώρησε από το πρωτάθλημα δεν έχουν εκλείψει, καθώς το κατεστημένο το οποίο κατήγγειλε (ηγετική ομάδα της ΕΟΚ, Κεντρική Επιτροπή Διαιτησίας) παραμένει εν δράσει, έστω και με τη μορφή υπηρεσιακής διοίκησης, η οποία αυτή τη στιγμή διαφεντεύει τις τύχες της ομοσπονδίας.

Οι εκλογές, σύμφωνα με την τελευταία εξαγγελία, έχουν προγραμματιστεί για τον Σεπτέμβριο. Μπορεί δηλαδή, ένα μήνα πριν ξεκινήσει το πρωτάθλημα, να υπάρχει οριστική εκπαραθύρωση των προσώπων που έβαλε στο στόχαστρο ο Ολυμπιακός. Μπορεί, όμως, και όχι. Η κωλυσιεργία για τη διεξαγωγή των εκλογών, οι ντρίπλες και οι παλινωδίες, οδηγούν -σύμφωνα με τους υπέρμαχους της πολιτικής "μέχρι τέλους"- σε μονόδρομο. Στην αποχή, εκ νέου, από τη μεγάλη κατηγορία...

Από την άλλη, υπάρχει και η άποψη ότι μέσα σε αυτή τη διετία, ο Ολυμπιακός δικαιώθηκε από τις εξελίξεις. Η απερχόμενη διοίκηση της ΕΟΚ, λόγω ηλικιακών ορίων, βγαίνει έτσι κι αλλιώς εκτός εκλογικής μάχης, ενώ τα προγνωστικά για τις αρχαιρεσίες, όποτε βέβαια αυτές γίνουν, δεν είναι υπέρ του "εκλεκτού" της Άγγελου Παπανικολάου. Αντίθετα οι περισσότερες εκτιμήσεις συμφωνούν ότι θα υπερισχύσει είτε η παράταξη του Παναγιώτη Φασούλα, είτε εκείνη του Βαγγέλη Λιόλιου.

Η πρόσφατη εκλογική διαδικασία στην ΕΣΚΑ, όπου πρώτος σε ψήφους αναδείχθηκε ο πρώην πρόεδρος (και υποστηριζόμενος από τον Π.Φασούλα) Γιάννης Αλεξόπουλος και δεύτερος ο Βασίλης Ντάκουρης (στηρίχθηκε από τον Β.Λιόλιο) είναι χαρακτηριστική για τις τελικές προθέσεις των σωματείων, καθώς μιλάμε για τη μεγαλύτερη τοπική Ένωση της χώρας. Σημειώστε, μάλιστα, ότι στην τρίτος σε ψήφους ήρθε ο ανεξάρτητος Τάσος Δελημπαλταδάκης και μόλις τέταρτος ο υποψήφιος του Αγγ.Παπανικολάου (Δημ.Πέτρου).

Αργά ή γρήγορα, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, η ΕΟΚ θα αλλάξει στάτους (και πρόσωπα). Ο Ολυμπιακός, επίσης, μπορεί να θεωρεί ότι είχε δίκιο, όταν διαμαρτυρόταν για τις πρακτικές της ΚΕΔ, αν ληφθούν υπόψη τα παράπονα που διατυπώθηκαν με οργίλο, μάλιστα, ύφος από πολλές ομάδες που πάντως δεν θεωρούσαν σοβαρές τις προ διετίας εστιάσεις των "ερυθρολεύκων". Με δεδομένη την αλλαγή στην ΕΟΚ, δε νομίζουμε ότι οι επικεφαλής της επιτροπής διαιτησίας έχουν τύχη να παραμείνουν στις καρέκλες τους. Ουσιαστικά και τυπικά, άλλωστε, δεν τους θέλει κανείς...

Τι κερδίζει γυρίζοντας

Η αλήθεια είναι ότι ο Ολυμπιακός, επιστρέφοντας στην Basket League, έχει πολλά περισσότερα να κερδίσει, από το να επιμείνει στην άρνησή του και στην παρακολούθηση του πρωταθλήματος από τη θέση του θεατή, "μακριά κι αγαπημένοι". Το έχουμε ξαναγράψει. Η ομάδα ταλαιπωρήθηκε πάρα πολύ αυτά τα δυο χρόνια. Η αποχώρησή της από τις εγχώριες διοργανώσεις, πέραν του ότι έγινε χωρίς προγραμματισμό και αγωνιστική διέξοδο για τον τότε προπονητή και τους παίκτες, συνδυάστηκε με ένα σωρό προβλήματα που προέκυπταν στην πορεία.

Μπορεί όλα αυτά να έχουν εκλείψει από τις κινήσεις της διοίκησης, που φρόντισε να διορθώσει τις δικές της αβλεψίες, σε αγωνιστικό επίπεδο ο Ολυμπιακός έχασε τον προσανατολισμό του. Κι αν πέρσι η διακοπή λόγω covid-19 έβαλε τους περισσότερους στην ίδια θέση, φέτος η ομάδα έμεινε αδρανής από τον Απρίλιο. Μέχρι τον Οκτώβριο, όπου θα αρχίσει η επόμενη σεζόν, είναι ένα εξάμηνο.

Πάνω απ' όλα όμως ο Ολυμπιακός, δίνοντας (και στο τέλος χάνοντας) τη μάχη για την πρόκριση στους οκτώ της Ευρωλίγκας, έγινε όπως είχαμε γράψει η ομάδα που δεν διεκδικεί τίποτε. Καμιά σχέση δηλαδή με τη φιλοσοφία και τη νοοτροπία του συλλόγου, που δεν μπορεί να συμβιβαστεί με την διεκδίκηση μιας θέσης στα ευρωπαϊκά πλέι-οφ, χωρίς να έχει να παλέψει για νίκες και τίτλους, εντός συνόρων.

Δεν ήταν εύκολο, επίσης, για την ομάδα να προετοιμάζεται για ένα παιχνίδι την εβδομάδα, ο ρυθμός δεν βρέθηκε ποτέ, αγώνες που θεωρητικά θα έδιναν την ευκαιρία να "ξεμπουκώσουν" οι ξένοι, η να αξιοποιηθούν τα νεαρά παιδιά (κι εκείνοι που δεν μπορούσαν να αγωνιστούν πολύ στην Ευρωλίγκα) δεν δόθηκαν. Για να υπάρχει ένα έξτρα ματς, αντί για προπόνηση, ο Ολυμπιακός διοργάνωσε μια σειρά φιλικών αγώνων (υπέρ της μάχης κατά του Covid-19) και πάλι, όμως, δεν ήταν το ίδιο.

Η συμμετοχή στο πρωτάθλημα (ή στο Κύπελλο) υπό προϋποθέσεις θα μπορούσε να λύσει κάποια από τα προβλήματα που δημιουργήθηκαν στο ροτέισον της Ευρωλίγκας. Ο Ολυμπιακός δεν είχε διεξόδους να αποσυμπιεστεί από την πίεση της Ευρωλίγκας και ανακύκλωνε μικρά και μεγάλα αγωνιστικά αδιέξοδα, λες και βρισκόταν στην ημέρα της Μαρμότας. Στη θεωρία μοιάζει πολύ πιο εύκολο για μια ομάδα να έχει ένα ματς εβδομαδιαίως, αν ρωτήσετε όμως τους προπονητές και τους παίκτες που βίωσαν την εμπειρία θα σας απαντήσουν αρνητικά.

Δεν θα μιλήσουμε για τις οικονομικές ζημίες της ΚΑΕ, από το τηλεοπτικό συμβόλαιο της Α1 (η συμφωνία της με την Cosmote πάγωσε), ενδεχομένως από κάποιες απώλειες στις περικοπές που έκαναν οι σπόνσορες, γιατί αποχωρώντας από τις εγχώριες διοργανώσεις, ο Ολυμπιακός εν γνώσει του ήξερε ότι έχανε χρήματα. Βεβαίως δεν υπολόγιζε στην εμφάνιση του κορωνοϊού, που μεγάλωσε ακόμη περισσότερο την οικονομική αιμορραγία.

Όλα αυτά (αγωνιστική ροή, διέξοδο για πολλούς παίκτες, ρυθμό που θα βοηθήσει στην ευρωλίγκα και συνολικά μια επιστροφή στην κανονικότητα) συν τα οικονομικά οφέλη, ο Ολυμπιακός τα κερδίζει με τη μία. Επιστρέφοντας στην Basket League. Το ότι προσδίδει κύρος και ακόμη μεγαλύτερο ενδιαφέρον στο πρωτάθλημα μπορεί να μην ενδιαφέρει συνολικά τον κόσμο της ομάδας, παρόλα αυτά έχει κι αυτό την σημειολογία του. Άλλο το πρωτάθλημα χωρίς τον Ολυμπιακό, κι άλλο με τους "ερυθρόλευκους" να παίζουν κανονικά...

Η δεύτερη ομάδα

Σε αυτή τη διετία ο Ολυμπιακός δημιούργησε και μια δεύτερη ομάδα. Ονομάστηκε και αναπτυξιακή, καθώς συμμετείχαν πολλά νεαρά παιδιά, που σίγουρα κέρδισαν εμπειρίες και στο τέλος πιστώθηκαν και την άνοδο στην Α1, με την βοήθεια βέβαια και δυο-τριών πολύ έμπειρων και μπαρουτοκαπνισμένων παικτών της κατηγορίας. Το εγχείρημα με τις όποιες αβλεψίες του, στέφθηκε από επιτυχία και σίγουρα μπορεί να είναι μια σύντομη ματιά στο μέλλον.

Ήδη στο ποδόσφαιρο δόθηκε η άδεια για την δημιουργία ομάδων Β, από τις μεγάλες ΠΑΕ, οι οποίες κατευθείαν θα παίζουν στο πρωτάθλημα της Super League 2. Θα μπορούσε να διεκδικήσει κάτι τέτοιο και το μπάσκετ, για όσες ΚΑΕ επιθυμούν να δημιουργήσουν τέτοιες ομάδες. Πολυτέλεια θα πείτε, καθώς τα προβλήματα για την συμμετοχή στο μεγάλο πρωτάθλημα παραμένουν οξυμένα παρά την βελτίωση των οικονομικών συνθηκών της Basket League.

Παρόλα αυτά, για τον Ολυμπιακό, θα είχε προοπτική η διατήρηση της δεύτερης ομάδας, παίζοντας μάλιστα στο πρωτάθλημα της Α2, χωρίς να ενδιαφέρεται για την άνοδό της. Θα μπορούσε έτσι να εξελίξει τους νεαρούς της παίκτες, ακόμη περισσότερο. Οι εμπειρίες που είχαν φέτος τα περισσότερα από τα παιδιά που έπαιξαν υπό τις οδηγίες του Δ.Τσαλδάρη δεν συγκρίνονται, καθώς πήραν την ευθύνη σε ένα δύσκολο πρωτάθλημα, σηκώνοντας και το βάρος μιας βαριάς φανέλας, όπως αυτή του Ολυμπιακού...