ΜΠΑΣΚΕΤ

Ο Ντένις Ρόντμαν ήταν ο Τζίμι Χέντριξ του ΝΒΑ

Ακούς το όνομα 'Ντένις Ρόντμαν' και μπερδεύεσαι με το τι σου έρχεται πρώτο -από όσα έχει κάνει- στο μυαλό. Το ESPN 30 for 30 αποφάσισε να βοηθήσει με την ιεράρχηση όσων αφορούν το "Worm". To ντοκιμαντέρ θα προβληθεί στις 10/9.

Ο Ντένις Ρόντμαν ήταν ο Τζίμι Χέντριξ του ΝΒΑ
Έως τα 20 δεν είχε παίξει οργανωμένο, σοβαρό, συνεπές μπάσκετ. Παρ' όλα αυτά, ο Ντένις Ρόντμαν κατάφερε να γίνει ο παίκτης που έκανε καλύτερα από όλους τη 'βρώμικη δουλειά', στην ιστορία του ΝΒΑ. (AP Photo/Doug Pizac)

Aς κάνουμε ένα τεστ. Θα σου πω ένα όνομα: Ντένις Ρόντμαν. Θα σου ζητήσω να μου πεις ποιο είναι το πρώτο που σου έρχεται στο μυαλό και τον αφορά. Το πιθανότερο είναι να μη ξέρεις τι να πρωτοδιαλέξεις. Σίγουρα δεν υπάρχει ‘κενό’, παρ’ ότι έχουν περάσει 19 χρόνια από τότε που εγκατέλειψε το θαυμαστό κόσμο του ΝΒΑ. Δεδομένα δημιούργησε κληρονομιά και άφησε στους απανταχού φαν να αποφασίσουν για το λόγο που δεν έχει ξεχαστεί -και ούτε πρόκειται. Ως προς αυτό θα βοηθήσει και το νέο ντοκιμαντέρ του ESPN 30 for 30, στο οποίο μιλούν οι Μάικλ Τζόρνταν, Αϊζάια Τόμας, Ντέιβιντ Ρόμπινσον, Φιλ Τζάκσον, Τζον Σάλεϊ, Μπιλ Λαμπίρ και πολλοί άλλοι.

Τα χρωματιστά μαλλιά, τα 57 tattoos, τα piercings, η εξτραβαγκάντζα του τρόπου που ζει, η Madonna, η Carmen Electra, ο Κιμ Γιονγκ Ουν, δεν ήταν ο Ντένις Ρόντμαν. Ήταν ένα μέρος του ανθρώπου που ένιωθε -σε όλη του τη ζωή- να του λείπει κάτι, να πρέπει καθημερινά να παλεύει με τους δαίμονες του, με την ‘ήττα’ να μην είναι επιλογή, αν ήθελε να συνεχίσει να ζει.

Την ίδια ώρα, έγινε ο παίκτης που έκανε τη ‘βρώμικη δουλειά’ καλύτερα από όλους, στην ιστορία του ΝΒΑ, όπως ακούγεται στο trailer του νέου ντοκιμαντέρ -μαζί με το ‘ήταν ο Τζίμι Χέντριξ του μπάσκετ’. Αυτός που -όπως μπορείς να διαβάσεις στο προφίλ του στο NBA.com- μπορούσε να αλλάξει την εξέλιξη ενός αγώνα, χωρίς να πάρει σουτ. Του καλύτερου rebounding forward στην ιστορία του ΝΒΑ, δυο φορές καλύτερου αμυντικού, για επτά σερί σεζόν πρώτου ριμπάουντερ της λίγκας, μέλους των Bad Boys που φόρεσαν δαχτυλίδια, χάριν του τρόπου που είχαν βρει να περιορίσουν τον Μάικλ Τζόρνταν και συνεργό του MJ, σε τρεις τίτλους με τους Μπουλς.

Για να σε βοηθήσω να καταλήξεις στο περιστατικό που θες να θυμάσαι πρώτο, όταν ακούς ή διαβάζεις για τον Ρόντμαν, θα σου πω κάποια πράγματα για το πώς μεγάλωσε. Γεγονότα της ζωής του έως την άφιξη του στο ΝΒΑ.

O πατέρας του αποκτούσε παιδιά, όπως οι γυναίκες αποκτούν παπούτσια

Ο Philander Rodman Jr. παντρεύτηκε τέσσερις φορές. Έχει αναγνωρίσει, ως δικά του, 29 παιδιά.  Από 16 διαφορετικές γυναίκες, καθώς όπως είχε πει το πάλαι ποτέ (1996) στην Washington Post είχε και ‘εξωσχολικές δραστηριότητες’.

Σημείωση: τη διευκρίνιση για τον ακριβή αριθμό των παιδιών την έκανε, μετά το ξέσπασμα του γιου του -εναντίον του- στην ομιλία του, την ημέρα που μπήκε στο Hall of Fame (2011). Μεταξύ άλλων είπε πως ‘είμαι το μεγαλύτερο από τα 47 παιδιά του πατέρα μου’. Με δηλώσεις του στο ESPN, ο Φιλάντερ προσπάθησε να υπερασπιστεί τον εαυτό του, εξηγώντας ότι “έχω 29 παιδιά και όχι 47”.

Για την ιστορία, δεν τον βάφτισαν Philander αυτόν τον τύπο. Εκείνος αποφάσισε πως έτσι θα ήθελαν να τον λένε, από ένα σημείο κι έπειτα στη ζωή του. Το philander παρεμπιπτόντως, σημαίνει ‘ερωτοτροπώ’. Ο Ντένις τον συνάντησε για πρώτη φορά στη ζωή του, το 2018, στη Μανίλα όπου είχε πάει για μια εμφάνιση. Ο -ας πούμε- πατέρας του (ζει στις Φιλιππίνες 50 χρόνια, με 15 από τα παιδιά του, όπου έχει μπαρ) εξεπλάγη με το ότι ο Hall of Famer δέχθηκε να τον δει. Κάτι που δεν είχε κάτι σε ανάλογη περίσταση, το 2006. Ήθελε λέει, να του εξηγήσει πως δεν εγκατέλειψε την οικογένεια του στις ΗΠΑ. Δεν πρόκαμε, διότι ο Ντένις εξαφανίστηκε μόλις αντάλλαξαν χαιρετισμό και χειραψία.

Ο τύπος αυτός εξαφανίστηκε όταν ο Ντένις ήταν 3 χρόνων. Ήταν μέλος της Πολεμικής Αεροπορίας και είχε πολεμήσει στο Βιεντάμ. Εγκατέλειψε το σώμα, όταν ‘κλέφτηκε’ με την κόρη ενός αξιωματούχου, το 1970. Ο δεύτερος γάμος του ήταν με τη μητέρα του Ντένις, Σίρλεϊ.

Είχε πει και ότι ο δικός του πατέρας τον εγκατέλειψε, όταν ήταν 6 ‘για να αναζητήσει μια καλύτερη επαγγελματική τύχη’ σε άλλη πολιτεία της Αμερικής. Είχε πει και πως “τον μισούσα”. Ο Ντένις δεν μίσησε τον Φιλάντερ, γιατί όπως γράψει στο βιβλίο του, με τίτλο Bad As I Wanna Be ‘δεν τον είδα ποτέ για περισσότερα από 30 χρόνια, οπότε τι να μου λείψει και τι να μισήσω. Βλέπω το θέμα ως εξής: κάποιος άνδρας με έφερε σε αυτόν τον κόσμο. Δεν σημαίνει πως αυτός ο άνδρας είναι ο πατέρας μου”. Παρεμπιπτόντως, ο Φιλάντερ τον θυμήθηκε όταν πια ο Ντένις είχε γίνει NBAer -και εκατομμυριούχος. “Πέταξε” για το Σικάγο. Μόνο που ο γιος του ήταν στο Λος Άντζελες.

Όταν ο Ντένις ξέχασε το όνομα της γυναίκας που μόλις είχε παντρευτεί, δεν μπήκε καν στη διαδικασία να δικαιολογηθεί. Πέταξε ένα ‘σόι πάει το βασίλειο’ και συνέχισε τη ζωή του.

Η μητέρα του ήταν τα πάντα

Μετά την έξοδο του Φιλάντερ από την εικόνα, η Σίρλεϊ έκανε ό,τι δουλειά έβρισκε για να ζήσει εκείνη και τα παιδιά της. Σύντομα τα πήρε και έφυγαν από το Τρέντον του Νιου Τζέρσι, για το Οκ Κλιφ του Ντάλας -μια από τις πιο φτωχές περιοχές της πόλης, εκείνη την εποχή. Ο Ντένις είχε τέτοιο ‘δέσιμο’ μαζί της, που όταν ήλθε η ώρα να πάει νηπιαγωγείο αρνείτο πεισματικά να φύγει από δίπλα της. Πολλά χρόνια αργότερα, ομολόγησε πως το να μεγαλώνεις με τρεις γυναίκες είναι μια συναισθηματική πρόκληση. Ο Φιλάντερ τώρα, είχε πει το 2011 ότι ήθελε να δει το γιο του, αλλά δεν τον άφηνε η Σίρλεϊ και πως ο Ντένις πήρε από εκείνον την τάση να υπερασπίζεται τον εαυτό του, ό,τι και αν συμβαίνει.

Εκείνος ήταν ο χειρότερος της οικογένειας στο μπάσκετ

Από τα τρία παιδιά της Σίρλεϊ (Ντέμπρα και Κιμ τα άλλα δύο), ο Ντένις είχε το λιγότερο ταλέντο στο μπάσκετ. Είχε νιώσει πως η μητέρα του δεν του έδινε την απαιτούμενη προσοχή, γιατί είχε εστιάσει στις προοπτικές που είχαν οι αδελφές του, στο σπορ. Όταν αποφάσισε να τις ακολουθήσει, τον έκαναν σάκο του μποξ -καθώς ήταν και κοντός και αδύνατος.

Σημειωτέον, οι αδελφές του έγιναν All American. Η Ντέμπρα πήρε και δυο πρωταθλήματα με το Louisiana Tech. Ο Ντένις πάλι, ήταν 1.72 όταν πήγε στο high school και η πρώτη του απόπειρα να μπει στην ομάδα μπάσκετ του South Oak Cliff High School ήταν αποτυχημένη -‘κόπηκε’. Δεν μπορούσε να βάλει ένα λέι απ. Όταν ‘κόπηκε’ και από τα δοκιμαστικά της ομάδας football ένιωσε συντετριμμένος. Παράτησε όλα τα σπορ. Όταν τελείωσε το high school ήταν 1.80.

Έκανε ό,τι δουλειά έβρισκε. Μια ήταν αυτή του επιστάτη της νυχτερινής βάρδιας, στο αεροδρόμιο Fort Worth του Ντάλας. Απολύθηκε τη νύχτα που διέρρηξε ένα από τα καταστήματα του αερολιμένα και πήρε ρολόγια -τα οποία στη συνέχεια, δώρισε στους φίλους του. Οι κάμερες είχαν καταγράψει τα πάντα. Συνελήφθη. Οι αρχές του είπα πως αν επέστρεφε τα κλοπιμαία, θα γλίτωνε τη δίωξη. Αυτό και έγινε.

Όπως έπαιρνε μπόι, έκρινε ότι θα έδινε στο μπάσκετ άλλη μια ευκαιρία. Επέστρεψε στα γήπεδα, στη γειτονιά. Οι πρώτοι αντίπαλοι ήταν οι φίλοι του. Μολονότι δεν είχε συνηθίσει το νέο του σώμα (ένιωθε άβολα στο κορμί του), δέχθηκε να πάει στο Cooke County Junior College του Τέξας (νυν North Central Texas College), όπου τον είχε συστήσει ένας δικός του φίλος και φίλος του κόουτς της ομάδας μπάσκετ. Έμεινε ένα εξάμηνο. Είχε 17.6 πόντους και 13.3 ριμπάουντ. Δεν μπορούσε να συνεχίσει. Το ‘γιατί’ είναι λίγο συγκεχυμένο. Κάποια media ανέφεραν ότι δεν είχε τους κατάλληλους βαθμούς στα μαθήματα. Άλλα πως επέλεξε ο ίδιος να εγκαταλείψει. Σε κάθε περίπτωση, ήταν η δεύτερη φορά που άφηνε στην άκρη το μπάσκετ. ‘Ηταν 20 και 2 μέτρα.

Έμεινε στο δρόμο, έσωσε μια ψυχή, σώθηκε και ο ίδιος

Όταν παράτησε το Junior College, η Σίρλεϊ είπε το ‘έως εδώ και μην παρέκει’ και του έκλεισε την πόρτα του σπιτιού τους, στα μούτρα. Πέρασε τα πρώτα βράδια στο δρόμο, οργισμένος με τη μητέρα του. Σύντομα κατάλαβε ότι μόνος του τα είχε κάνει σκατά και μόνος του έπρεπε να φτιάξει τη ζωή του. Είχε φτάσει τα 22.

Είχε ‘ανοίξει’ μια υποτροφία στο Southeastern Oklahoma State University, το οποίο ανήκει στη National Association of Intercollegiate Athletics -για μικρά κολέγια και πανεπιστήμια της Βορείου Αμερικής. Την πήρε. Στα τρία χρόνια που ακολούθησαν, δεν το κούνησε ρούπι. 

Το καλοκαίρι, πριν εγκατασταθεί στο campus δούλευε σε basketball camp της Οκλαχόμα. Εκεί έπεσε το μάτι του πάνω σε ένα ντροπαλό παιδί, που δεν μιλούσε ποτέ. Τον συναντούσε στο γήπεδο του μπάσκετ. Έκαναν σουτάκια και μέρα με τη μέρα, το 13χρονο αγόρι άρχισε να ‘ανοίγεται’. Μια μέρα αποκάλυψε στον Ντένις πως λίγα χρόνια νωρίτερα, είχε πυροβολήσει κατά λάθος τον καλύτερο φίλο του -ενώ χρησιμοποιούσαν μήλα για στόχο. Ο Μπραντ πέθανε τρεις μέρες μετά. Ο Μπιρν ζούσε έκτοτε σε τραύμα στη ψυχή και το μυαλό. Όταν επέστρεψε σπίτι του, μετά το camp ήταν ένα χαρούμενο, ομιλητικότατο παιδί.

Ένα βράδυ, η Πατ και ο Τζέιμς Ριτς είδαν τον Μπιρν να μπαίνει στο σπίτι με έναν μαύρο άνδρα, ο οποίος συμπεριφερόταν και έδειχνε σαν να είναι παιδί. Άκουσαν το μικρό να τους ρωτά αν μπορεί να μείνει για φαγητό ο νέος του φίλος. Ο Ντένις όχι μόνο μοιράστηκε το δείπνο με την οικογένεια, αλλά περνούσε αρχικά τα σαββατοκύριακα μαζί τους (δούλευε στη φάρμα με το μεγαλύτερο γιο της οικογενείας, Μάικλ) και κάθε μέρα. Είχε κάποιες αιχμηρές ‘γωνίες’ που χρειάστηκε να ‘λιμάρουν’ οι Ριτς, αλλά υπήρχε η θέληση. Οπότε υπήρχαν τα πάντα. Ο Τζέιμς ένιωσε να συνδέεται με το νεαρό άνδρα, όταν τον άκουσε να του λέει πως είχε δει ποτέ το βιολογικό του πατέρα. Του είπε ότι κι εκείνος είχε μεγαλώσει χωρίς πατρική φιγούρα και πως στο εξής μπορούσε να τον βλέπει ως το νέο του πατέρα.

Από το ‘ν…’ στο αυτόγραφο ένα ΝΒΑ δρόμος

Ο Tζέιμς του έθεσε και μια σειρά προκλήσεων. Για παράδειγμα, όταν ήταν στο σπίτι δεν μπορούσε να βρίζει, είχε συγκεκριμένη ώρα που έπρεπε να επιστρέφει τα βράδια και κάθε Κυριακή πήγαινε με όλους στην εκκλησία. Η λέξη ‘κλειδί’ ήταν ο σεβασμός. Σε ό,τι αφορά το μπάσκετ, του είχε πει πως αν έφτανε τους 25 πόντους ή τα 25 ριμπάουντ σε ματς του νέου του κολεγίου, θα τον πήγαινε στην αγαπημένη του Pizza Hut. Προφανώς και ξεπαραδιάστηκε. Να θυμίσω πως τότε δεν υπήρχε η υπόνοια ότι θα πάρει πέντε πρωταθλήματα στο ΝΒΑ.

Στα γήπεδα, είχε 26 πόντους και 14 ριμπάουντ κάθε βράδυ. Τη δεύτερη και την τρίτη σεζόν ήταν ο πρώτος ριμπάουντερ της λίγκας (15.9 και 17.8, αντίστοιχα), στοιχείο που τον έκανε σημείωση στα μπλοκάκια των scouts του ΝΒΑ. Το βράδυ που οι Πίστονς διάλεξαν τον 25χρονο πια, Ρόντμαν, στο 1986 NBA draft (#27), το βούλωσαν και όλοι οι γείτονες που είχαν άπειρα σχόλια για την οικογένεια που ζούσε με τον ‘νέγρο’ όπως έλεγαν. “Όσοι τον έβριζαν, του ζητούσαν πια αυτόγραφο” είχε πει στο Sports on Earth, ο Τζέιμς Ριτς.

Όπως περνούσαν τα χρόνια, δημιουργήθηκε απόσταση μεταξύ του NBAer και της δεύτερης οικογένειας του. Κάποια στιγμή ο Ντένις δεν καλούσε καν τον Μπιρν στις παρέες του. Και δεν επισκεπτόταν το σπίτι του. Δεν έκανε την εμφάνιση του ούτε όταν πέθανε ο πρωτότοκος της οικογενείας -στα 47. Δεν πήρε έστω ένα τηλέφωνο. “Εκείνη την ημέρα είδα το σύζυγο μου να κλαίει” είχε πει η Πατ. Τη μέρα που ο Ρόντμαν μπήκε στο Hall of Fame τους ευχαρίστησε που έσωσαν τη ζωή του.

Το 1993 δοκίμασε να αυτοκτονήσει

Η πρώτη του σύζυγος ήταν η Άνι Μπέικς, σύντροφος του από το 1986. Παντρεύτηκαν το Σεπτέμβρη του 1992, στα 4α γενέθλια της κόρης τους, Αλέξις. Χώρισαν το Δεκέμβρη, με την Άνι να παίρνει την Αλέξις και να πηγαίνουν στο Σακραμέντο. Ένιωσε να χάνει τη γη κάτω από τα πόδια του. Είχε προηγηθεί βλέπεις (το Μάιο του 1992), η παραίτηση του Τσακ Ντέιλι από τους Πίστονς -άνθρωπος που αισθανόταν ως πατέρα του, που τον είχε ‘φτιάξει’ ως παίκτη. Δεν εμφανίστηκε στην αρχή της προετοιμασίας και τα πρόστιμα που πλήρωσε -γενικά- έφτασαν στα 68.000 δολάρια.

Το Φλεβάρη του 1993 τον βρήκαν να κοιμάται στο αυτοκίνητο του, στο πάρκινγκ του Palace of Auburn Hills, με ένα όπλο δίπλα του. Αρνήθηκε πως ήθελε να αυτοκτονήσει. Τον διέψευσε το σημείωμα που είχε αφήσει. Όσοι τον ζούσαν καθημερινά εξήγησαν πως είχαν πιστέψει ότι μια μέρα θα τον βρουν νεκρό, στο γήπεδο. Παρ’ όλα αυτά, στα ματς είχε 18.3 ριμπάουντ ανά αγώνα και πήρε για μία ακόμη χρονιά τον τίτλο του πρώτου ριμπάουντερ.

Ζήτησε να φύγει. Το αίτημα έγινε δεκτό τον Οκτώβρη του 1993, όταν δόθηκε ως ανταλλαγή στους Σπερς. Πριν το πρώτο του παιχνίδι, ως “Σπιρούνι” ξύρισε το κεφάλι του και έβαψε ξανθά όσα μαλλιά είχε αφήσει. Είχε αρχίσει να εκφράζει με όλους τους τρόπους την πρόθεση του να γίνει το κακό παιδί. Η κορωνίδα ήταν η σχέση του με την Μαντόνα. Άρχισαν τα πρόστιμα για όλους τους πιθανούς λόγους (κεφαλιά σε αντίπαλο, βρίσιμο σε διαιτητή, σκληρά φάουλ, άρνηση να εγκαταλείψει μετά την αποβολή του), παρ’ όλα αυτά κράτησε τον τίτλο του πρώτου ριμπάουντερ. Όταν το Σαν Αντόνιο αρνήθηκε να του κάνει επέκταση συμβολαίου (πριν τη σεζόν 1994-95) πήρε άδεια (!) και στην επιστροφή έπεσε με τη μηχανή και ‘έβγαλε’ τον ώμο. Έπαιξε σε 49 ματς, αλλά και πάλι ήταν φαβορί για τον τίτλο του -ναι, του ριμπάουντερ-, τον οποίον και κράτησε. Μετά οι Σπερς (που του ‘χρέωσαν’ ότι δεν πήγαν στους τελικούς) τον έδωσαν στους Μπουλς. Κατά την έξοδο, είχε πει το εξής:

 “Άρπαξα την ευκαιρία να γίνω αυτόφωτος άνθρωπος. Τους είπα πως αν δεν τους αρέσει, μπορούν να μου φιλήσουν τον κώλο. Οι περισσότεροι σε αυτήν τη χώρα, σε όλον τον κόσμο είναι εργαζόμενοι που θέλουν να νιώθουν ελεύθεροι. Να νιώθουν ο εαυτός τους. Όταν με κοιτούν, βλέπουν κάποιον να προσπαθεί να ζει όπως θέλουν να ζουν όλοι. Δείχνω πως είναι ΟΚ να είσαι διαφορετικός και έχω την αίσθηση ότι όταν με βλέπουν σκέφτονται ‘ας πάμε να δούμε αυτόν τον τύπο να μας διασκεδάζει’.

Σιγά μην έχανε την ευκαιρία να πει στα ίδια τα “Σπιρούνια” τι τον ενοχλούσε, τη χρονιά που ο Ντέιβιντ Ρόμπινσον αναδείχθηκε ΜVP, με τον Ρόντμαν να ‘χει μερίδιο σε αυτό. “Είμαι ο ίδιος τύπος που βοήθησε το ‘Ναύαρχο’ να γίνει πρώτος σκόρερ και MVP; Είμαι ο ίδιος τύπος που ‘χε 19.3 ριμπάουντ για εσένα; Είμαι ο ίδιος τύπος με τον οποίον κέρδισες σε 68 ματς; Είμαι ο ίδιος τύπος, αλλά δεν σας αρέσω. ΟΚ ανταλλάξτε με”. Τον αντάλλαξαν.

Δεν θα πεθάνει από το αλκοόλ-λέει

Ο δεύτερος γάμος του ήταν με την Carmen Electra, το 1998. Κράτησε ένα χρόνο. Η σταρ του Baywatch είχε ενημερώσει πως όταν έμπλεξε με τον Ρόντμαν ήταν σε αυτοκαταστροφική φάση, καθώς είχε μόλις χάσει τη μητέρα της. Ο τρίτος γάμος, με την Michelle Moyer έληξε στα 9 χρόνια (2004). Ο λόγος που ανέφερε η Μισέλ ήταν ότι πίνει πολύ και παρτάρει συνέχεια. Μαζί της απέκτησε τον Ντένις Jr. (19 χρόνων σήμερα -παίζει μπάσκετ και δεσμεύτηκε με τους Washington State Cougars) και την Τρίνιτι (18 χρόνων).

Ο Ρόντμαν συνέχισε να κάνει ό,τι γουστάρει στο παρκέ και να πληρώνει (συνολικά, ξεπέρασε το εκατομμύριο δολάρια). Όπως συνέχισε και να πίνει αλκοόλ. Είχε πρόβλημα για πολλά χρόνια. Είχε δοκιμάσει και ουκ ολίγες φορές την αποτοξίνωση, χωρίς επιτυχία. Σε συνέντευξη στο CNN, ενώ ήταν σε αποτοξίνωση, τον είχαν ρωτήσει αν μπορεί να μην πιει. “Νερό;”. Όχι αλκοόλ. “Δεν θέλω να παίξω αυτό το παιχνίδι. Το αλκοόλ δεν είναι η πρώτη σκέψη κάθε μέρα που ξυπνάω”. Ήταν ωστόσο, και παραμένει η πρώτη σκέψη όταν έχει ένα μεγάλο πρόβλημα ή είναι υπό τεράστιο καθεστώς πίεσης.

Διευκρίνισε ότι το να πίνει ποτά είναι ένα από αυτά που κάνει, για να περνά καλά. Είπε και πως η ζωή του είναι τέτοια που είναι μέσα στα ποτά, όπως και ότι βαριέται τα 12 βήματα της διαδικασίας που θα τον βοηθήσει να μείνει νηφάλιος -από το αλκοόλ ή τα ναρκωτικά. Στα 58 συνεχίζει να ζει ως έφηβος, όπως λέει ο ίδιος να ζει τη ζωή του. Σε μια από τις τελευταίες τοποθετήσεις του, για το ΝΒΑ σύστησε στους παίκτες ‘να μη φορούν ταμπόν’. Αλλάζει ο άνθρωπος στα γεράματα;

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ