Ο Νταβίντ Χουέρτας είναι ο ίδιος τύπος που εκτελούσε στο Μαρούσι

Το Ιράν-Πουέρτο Ρίκο, στην πρεμιέρα του Παγκοσμίου Κυπέλλου δεν ήταν ένα συνηθισμένο παιχνίδι. Ήταν ένα rollercoaster συναισθημάτων. Θα ‘μαθες ότι κρίθηκε στην εκπνοή. Αν δεν έχεις ιδέα του τι συνέβη, διάβασε την ακολουθία των γεγονότων για να καταλάβεις.

• Στο 17’21 το σκορ ήταν 44-25 για το Ιράν.
• Μέχρι το 35′ η διαφορά δεν είχε γκρεμίσει το φράγμα των 10 πόντων και πριν από την τελική ευθεία ο πίνακας έγραφε 74-61.
• Στο 36’54” ο κορυφαίος Ιρανός ever, ο άλλοτε NBAer Χανταντί διαμόρφωσε το 76-65.
• Προτού, στα 45” πριν από τη λήξη, το Πουέρτο Ρίκο ‘ψαλιδίσει’ όλη τη διαφορά και ισοφαρίσει 78-78.
• Στα 16” προσπέρασε 81-78, αλλά 4” το Ιράν, με τρίποντο του ηγέτη του, ισοφάρισε.
• Η τελευταία επίθεση ανήκε στους Πορτορικάνους. Πρόλαβαν, ευστόχησαν και νίκησαν. Οι Ιρανοί είχαν δεχθεί 22 πόντους σε λιγότερα από 5 λεπτά και 18 μετά το 37ο.

Όλα αυτά έχουν καταγραφεί από την κάμερα.

Ο Χαβιέρ Μοχίκα ήταν ο από μηχανής θεός. Ο Νταβίντ Χουέρτας όμως ο τιμωρός. Οι τελευταίοι 9 από τους δικούς του 32 ήρθαν με ισάριθμα τρίποντα. Σκριν, σουτ, διχτάκι. Αυτός το 78-74, αυτός το 78-78 στα 45”, αυτός και το 81-78 στα 16”.

Ο 32χρονος από το Χουμακάο της ανατολικής όχθης της νησιωτικής χώρας κρατούσε ψηλά τη σημαία μιας ομάδας που από το 1986 δεν έχει λείψει ποτέ από Παγκόσμιο, το 1990 κατετάγη 4η και το 2002 πήρε την 7η θέση. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 ήταν 6η, αφού στον όμιλο με την Ελλάδα είχε ισοπεδώσει τους Αμερικανούς (92-73). Τότε που ο Κάρλος Αρόγιο και ο Λάρι Αγιούσο ‘ζάλιζαν’ τους μπλαζέ τύπους του Λάρι Μπράουν ο Χουέρτας ήταν 17 ετών. 15 χρόνια μετά εκπροσωπεί έβγαζε ασπροπρόσωπη την προηγούμενη γενιά, ασχέτως του τι θα συμβεί στη συνέχεια. Οι 32 πόντοι του ήταν η τέταρτη κορυφαία επίδοση όλων των εποχών για την εθνική της πατρίδας του.

Στην Ελλάδα πριν από 9 χρόνια

Το όνομα του Πορτορικάνου σουτέρ δεν είναι άγνωστο στο ελληνικό κοινό. Όχι όσο δημοφιλές ήταν του Πικουλίν Ορτίθ, αλλά έχει καταγραφεί στα αρχεία της λίγκας. Αφού πήγε για δύο χρόνια στο Φλόριντα κι άλλα δύο στο Μισισίπι, άρχισε να κυνηγά το μέλλον του. Πρώτα στη Γαλλία με την Φος σιρ Μερ. Με 16.1 πόντους ανά 31.8 λεπτά συμμετοχής και 37% στο τρίποντο.

Πάντα τού άρεσε να παίρνει την μπάλα και να εκτελεί. Ήταν το στοιχείο που διαπίστωσε ο Βαγγέλης Αλεξανδρής, προπονητής του Αμαρουσίου τη σεζόν 2010-11, όταν του τον πρότεινε ο ατζέντης Ισίδωρος Κούνουπας. “Τον είδα στο βίντεο και μου άρεσε“, θυμήθηκε ο ‘Τίγρης’ μιλώντας στο Contra.gr σε μια περίοδο που έψαχνε για φθηνούς παίκτες-λαβράκια, μια και η ομάδα των βορείων προαστίων άφηνε πίσω την εποχή Βωβού. “Ήταν ένα σκληρό παιδί και εξαιρετικός σουτέρ“, συμπλήρωσε συνοψίζοντας το προφίλ του.

Ο Νταβίντ Χουέρτας όταν έπαιζε στο Μαρούσι Eurokinissi

Ο κόουτς είχε δίκιο. Στην Ελλάδα ο Χουέρτας πρόλαβε να παίξει σε 20 ματς κανονικής περιόδου. Το πρώτο με τον Πανιώνιο και το τελευταίο με τον Πανελλήνιο, προτού ζητήσει να φύγει λόγω των οφειλών. Ενδιάμεσα σκόραρε 18 πόντους με την Καβάλα, 20 στο εντός με τον Πανελλήνιο, 22 με το Περιστέρι και κυρίως 24 με τον Κολοσσό. Ήταν η πιο παραγωγική εμφάνισή του του με 4/7 τρίποντα, μοιράζοντας επίσης 4 ασίστ και κερδίζοντας 7 φάουλ (6/6 βολές).

Ο χαρακτήρας του ατίθασος, απαιτούσε ειδική μεταχείριση η περίπτωσή του. “Όπως όλοι οι Πορτορικάνοι, ήταν έτοιμος ανά πάσα στιγμή για καβγά“, μνημόνευσε ο Βαγγέλης Αλεξανδρής μεταφέροντας μια ιστορία που λίγοι ξέρουν. “Παίζαμε με τον Ίκαρο στη Γλυφάδα και κερδίζαμε 10 πόντους, όταν ο Σκουρτόπουλος κάλεσε ταιμ άουτ. Πριν προλάβω να μιλήσω στους παίκτες άρχισε να παίζει μπουνιές με τον Κόμματο. Όλοι πήγαν να τους χωρίσουν, εγώ όμως τους παρότρυνα να το κάνουν στο κέντρο του γηπέδου“.

Σ’ εκείνο το παιχνίδι ο Χουέρτας ήταν άστοχος και εκνευρισμένος. Ήταν λίγες εβδομάδες πριν αποφασίσει να φύγει. Αποχώρησε μετρώντας 11.5 πόντους με 40% από το τρίποντο. Είχε σουτάρει 90 φορές πίσω από τη γραμμή. Όσες και μέσα απ’ αυτήν. Το αυτό συνέχισε να κάνει. Είτε έβγαζε το ψωμί του στη Δομινικανή Δημοκρατία είτε στην Αργεντινή είτε στο Μεξικό είτε στο Ισραήλ. Μέχρι σήμερα που στο Παγκόσμιο Κύπελλο ‘εκτέλεσε’ το Ιράν.