Ο Νίκος Ζήσης ήξερε πάντα τι θέλει από τη ζωή του

Τα τελευταία -πολλά- καλοκαίρια, τουλάχιστον 4-5 (αν όχι περισσότερα), η ίδια ιστορία παίζει σε επανάληψη. Όπως ένα τηλεοπτικό σίριαλ θερινής περιόδου ή καλύτερα ένα καλοκαίρι της μαρμότας που έχει ως αφετηρία το ‘αυθαίρετο’ αξίωμα πως Νίκος Ζήσης γυρίζει (επιτέλους) στην Ελλάδα. Τα σενάρια είχαν στο επίκεντρό τους περισσότερο τον Ολυμπιακό (εξαιτίας της σχέσης του με τον Βασίλη Σπανούλη) και λιγότερο τον Παναθηναϊκό, τους δύο ισχυρούς πόλους του εγχώριου ‘κατεστημένου’, ενώ στην εξίσωση των τριών βρέθηκε εσχάτως η ΑΕΚ.

Το φινάλε είναι το ίδιο, με μικρές διαφοροποιήσεις, σε μόνιμη βάση. Ακόμη κι αν δέχθηκε κρούσεις, ακόμη κι αν άκουσε ενδιαφέρουσες προτάσεις, ακόμη κι αν (συ)σκέφτηκε (με τη σύζυγο-γυναίκα της ζωής του Φανή) πως ‘ήγγικεν η ώρα’ για το νόστο, ο Θεσσαλονικιός γκαρντ, που πρωτόπαιξε στην ιστορική ΧΑΝΘ, κατέληγε πάντα να συνεχίζει σε ομάδες του εξωτερικού. Απαλλαγμένος από την ανάγκη να δεσμευτεί με μια εγχώρια πραγματικότητα που δεν (τον) αντέχει, απαγκιστρωμένος από την υποχρέωση να επιβιώσει σ’ ένα περιβάλλον που δεν χωρά τη νοοτροπία του. Το έχει ομολογήσει ο ίδιος σε διάφορες συνεντεύξεις του.

“Υπάρχει η πιθανότητα να γυρίσω στην ΑΕΚ, ποτέ δεν ξέρεις“, έλεγε ως παίκτης Μπάμπεργκ και αντίπαλος του ‘Δικεφάλου’ στο ΟΑΚΑ. Μέσα του ήξερε, μάλλον. Ήθελε να συνεχίσει να γράφει ελεύθερα στο twitter, να μην κωλύεται για το αν θ’ αποθεώσει τον Βασίλη Σπανούλη και τον Δημήτρη Διαμαντίδη, να μην κάνει δεύτερες σκέψεις για το αν θα στείλει συλλυπητήρια στην οικογένεια Γιαννακόπουλου.

Ο Νίκος Ζήσης έχει περιοδεύσει επαγγελματικά σ’ όλη την Ευρώπη, καθώς μόνο στη Γαλλία δεν έχει αγωνιστεί ακόμη, πίστεψαν πολλοί πως δεν έχει κάτι να κυνηγήσει πλέον, παρόλα αυτά η επισημοποίηση της συμφωνίας με την Μπανταλόνα, το μεσημέρι της Δευτέρας, μηδένισε εκ νέου κάθε πιθανότητα επαναπατρισμού. Σχεδόν προδιαγεγραμμένο. “Ποτέ δεν ξέρεις πώς θα τα φέρει η ζωή“, έλεγε στο BHMAgazino το Αύγουστο του ’14, ο ίδιος όμως την όριζε πάντα.

Ήταν το καλοκαίρι του 2005 όταν δοκίμασε για πρώτη φορά τις δυνάμεις του, πακετάροντας για το Τρεβίζο. Τότε ήταν στα 22 του. Παρόλα αυτά αποδείχθηκε κάτι παραπάνω από ανθεκτικός και ουδέποτε από εκείνη τη στιγμή ο δρόμος τον οδήγησε πίσω στη βάση του. Η ώριμη σκέψη και η λογική ισορροπούσαν πάντα το συναίσθημα. Τούτη τη φορά διάλεξε τη Βαρκελώνη ως νέο τόπο διαβίωσης. Για μια διετία προβλέπει η συμφωνία με την ‘Πένια’, αλλά για τουλάχιστον μια σεζόν η οικογένειά του, η σύζυγος και οι γιοι του, θ’ απολαμβάνει το μεσογειακό κλίμα της Καταλονίας ενόσω ίδιος θα αγωνίζεται υπό τις οδηγίες του κόουτς Κάρλες Ντουράν στο ‘Παβεγιό Ολίμπικ’.

Δεν είχε λόγο να γυρίσει. Ο Νίκος Ζήσης πρόλαβε τα πολύ καλά χρόνια της Ιταλίας, παίζοντας 5 σεζόν στο σύνολο τόσο στην Μπενετόν Τρεβίζο (2005-07) όσο και στην Μοντεπάσκι Σιένα (2009-12) του Μινούτσι. Ο Νίκος Ζήσης αναδείχθηκε πρωταθλητής Ευρώπης με την ΤΣΣΚΑ Μόσχας στη Μαδρίτη (2008), έχοντας για μια διετία συμπαίκτες -εκτός του Θοδωρή Παπαλουκά- τον Σμόντις, τον Σισκάουσκας, τον Χόλντεν, τον Άντερσεν, τον Λάνγκτον, τον Χριάπα και τον Σβεντ, αργότερα τον Μόρις, τον Πλάνινιτς, τον Κάουν και τον Λόρμπεκ.

Ο Νίκος Ζήσης έπαιξε στην καλύτερη Μπιλμπάο, υπό τον Φώτη Κατσικάρη, δίπλα στον Κώστα Βασιλειάδη, όταν μετά την παρουσία της στην ελίτ της Euroleague, έφτασε στον τελικό του Eurocup. Ο Νίκος Ζήσης βρέθηκε υπό την καθοδήγηση του Ζέλικο Ομπράντοβιτς στη Φενέρμπαχτσε, που τον διάλεξε μεσούσης της σεζόν 2014-15 και τον ‘αγόρασε’ από την Ούνιξ Καζάν διότι ήταν “μια ιδανική επιλογή” για να κουμαντάρει μια περιφέρεια που δεν στερείτο μυαλωμένης οργάνωσης. Ο Νίκος Ζήσης έγινε ένας από τους πιο εμβληματικούς ξένους στην ιστορία της Μπάμπεργκ παίζοντας για 4 συναπτά έτη, βάζοντας χαλινάρι στον Γουαναμέικερ ή κατόπιν στον Ράις.

Χωρίς στο μεσοδιάσημα όλων να επηρεαστεί. Μόνο καταλάβαινε πως είναι εκεί έξω τα πράγματα. Ο Νίκος Ζήσης θα επέστρεφε στην Ελλάδα μονάχα στην περίπτωση που δεν έβρισκε κάτι αξιόλογο που να τον καλύπτει. Η Τζοβεντούτ είναι ένα οργανωμένο κλαμπ που συμμετέχει στο πιο ανταγωνιστικό πρωτάθλημα της Ευρώπης, παρείχε στη Ρεάλ Μαδρίτης τον MVP της περυσινής σεζόν και είναι παρούσα στο νέο και ενισχυμένο Eurocup. Στα 36 του ο Νίκος Ζήσης δεν κυνηγάει υπερβολές. Ποτέ του δεν τις επεδίωξε, αποφασίζοντας σχεδόν πάντα με την ωριμότητα του 40άρη. Του αρκεί να είναι πάνω απ’ όλα ‘family man’ και κατόπιν ‘basketball player’. Με αυτήν τη σειρά αυτοπροσδιορίζεται στο instagram.

“Ο Νίκος έχει καταφέρει να παίζει στο εξωτερικό κοντά στα 20 χρόνια κι αυτό είναι άξιο θαυμασμού. Το αποδεικνύουν οι τίτλοι του αλλά και η διάρκεια που έχει στην καριέρα, καθώς έχει φτάσει 35 ετών και ακόμα παίζει. Ο κόσμος μπορεί να μην τον έχει συνέχεια στο μυαλό του αλλά κάποιος που παρακολουθεί τα δρώμενα γνωρίζει ότι αυτό που κάνει κάθε εβδομάδα είναι πάρα πολύ δύσκολο και κανείς Έλληνας δεν το έχει καταφέρει με τόση προσήλωση“, έλεγε ο Γιώργος Πρίντεζης για τον Ζήση, ο οποίος στα μάτια του Παναγιώτη Βασιλόπουλου είναι ένας άνθρωπος-αθλητής “που θα ήθελα να είχαν πρότυπο μέχρι και τα παιδιά μου“, διότι ξεχωρίζει “για το ήθος και τις αξίες που πρέπει να έχει ένας αθλητής“.

Αυτά…