Ο Νικ Νερς πήρε το πιο ακατάλληλο τάιμ άουτ

O Nικ Νερς αμφισβητήθηκε σε ‘κάθε γωνιά του Internet’ όπως έγραψε η USA Today, για την απόφαση του να πάρει τάιμ άουτ, ενώ οι Ράπτορς είχαν βρει ρυθμό, από αυτόν που δίνει ματς και -στην περίπτωση τους τα ξημερώματα της Τρίτης- πρωταθλήματα. Όταν επέστρεψαν, είχαν χάσει τη φάση τους. Αντιθέτως, είχαν βρει τη δική τους οι Ουόριορς που τελικά μείωσαν σε 3-2, στο πιο δύσκολο βράδυ που μπορούν να θυμηθούν, από την ημέρα που άρχισαν την οικοδόμηση της δυναστείας τους.

Ένα βράδυ που o Κέβιν Ντουράντ ‘έδωσε’ το πόδι του, για να μην αποκλειστεί η παρέα του. Απόφαση που επίσης, αμφισβητήθηκε κατά μήκος και πλάτος του διαδικτύου.

Aς επιστρέψουμε όμως, στον Νερς: στα 3.05” πριν τη λήξη και ενώ οι Ράπτορς ‘έτρεχαν’ σερί 10-0 που τους ‘έβγαλε’ στο +6.

Για την ακρίβεια, ο Kαγουάι Λέοναρντ ‘έτρεξε’ μόνος του αυτό το σερί, αφού από τα χέρια του μπήκαν και οι 10 πόντοι, για να επιβεβαιώσει πως φτάνει στο πικ του, όταν η ομάδα του είναι στο ‘μείον’. Εκεί γίνεται η καλύτερη έκδοση του εαυτού του. Εκεί βάζει το κεφάλι κάτω και αλλάζει την ιστορία. Όχι το μομέντουμ, γιατί όπως είπαν στην εκπομπή του ESPN, αυτό το έκανε ο Στέφεν Κάρι.

Πώς όμως, το έκανε ο Κάρι; Ο Νερς κάλεσε τάιμ άουτ στην καλύτερη στιγμή της ομάδας του, όταν η αδρεναλίνη ήταν στα ύψη και έδειχναν να ελέγχουν το μοίρα τους, καθ’ οδόν για το πρώτο πρωτάθλημα της ιστορίας τους.

Ο Stephen A. Smith (εκ των αθλητικών ρεπόρτερ/παρουσιαστών που πληρώνονται καλύτερα από τους παίκτες) ήταν ο πρώτος που είπε ότι “ο Νικ Νερς ήταν ο λόγος που έχασαν οι Ράπτορς‘. Ξεκαθάρισε ότι σέβεται απόλυτα τον Νερς και τη δουλειά που έχει κάνει και πως αυτό που επρόκειτο να πει δεν αναιρεί τις ικανότητες του, ως προπονητή ‘αλλά χθες το βράδυ βρήκα τον εαυτό μου να τον κοιτά με απορία, στο τέλος του αγώνα.

Στα 3.28” για το τέλος του αγώνα, ο Λέοναρντ είχε τρελαθεί και είχε σκοράρει δέκα διαδοχικούς πόντους. Ήταν γεμάτος ενέργεια, ασταμάτητος, είχε ρυθμό, είχε τα πάντα έως το 103-97 και ο Νερς κάλεσε τάιμ άουτ 23 δευτερόλεπτα αργότερα. Πέραν του ότι διέκοψε το ρυθμό του Λέοναρντ, επέτρεψε στους Στεφ Κάρι και Κλέι Τόμπσον να μπουν έτοιμοι για όλα, μετά το διάλειμμα. Ένα διάλειμμα που εκείνος τους έδωσε.

Πηγαν στο ταιμ αουτ, υποθετω οτι ηπιαν λιγο Gatorade ή ο,τι αλλο βαζουν στον οργανισμο τους, βγηκαν στο παρκε και σκοραραν διαδοχικα τριποντα

“Ο Τόμπσον έβαλε ένα τρίποντο, ο Κάρι έβαλε ένα ακόμα, ο Τόμπσον άλλο ένα και στα τελευταία 3.28”, όταν όχι απλά μια πόλη, αλλά ένα ολόκληρο έθνος ήταν έτοιμο να γιορτάσει τον πρώτο τίτλο στο ΝΒΑ στην ιστορία, οι Ράπτορς έβαλαν δυο πόντους. Η επίθεση είχε διαλυθεί τελείως, ο ρυθμός είχε χαθεί, είχε χαθεί η ροή, είχε χαθεί το μομέντουμ εξαιτίας ενός αχρείαστου τάιμ άουτ”.

Ποια ήταν η δικαιολογία του Νερς; “Είχαν μείνει δυο τάιμ άουτ, τα οποία θα χάνονταν στο τελευταίο τρίλεπτο, αν δεν τα καλούσε”. Πρόσθεσε και ότι ήθελε να ξεκουράσει τα παιδιά. “Κρίναμε πως χρειάζονταν μια ώθηση ενέργειας”. Παρεμπιπτόντως, έδωσε αυτήν την ώθηση και στα άλλα παιδιά -τους Ουόριορς που τη χρειάζονταν περισσότερο και την αξιοποίησαν καλύτερα.

Για την ιστορία, τη συγκεκριμένη ερώτηση τη δέχθηκε πέντε λεπτά αφότου άρχισε η συνέντευξη Τύπου. Εννοώ ότι οι ρεπόρτερς που προηγήθηκαν, έκριναν πως υπήρχαν άλλα, πιο σημαντικά να ρωτήσουν -με τις πρώτες απορίες να αφορούν τον Κέβιν Ντουράντ.

Ας δούμε όμως, τι εννοούσε ο κόουτς.

Το 2017, όπως το ΝΒΑ αναζητούσε τρόπους να μειώσει τις διακοπές στα τελευταία λεπτά των αγώνων -όταν οι ομάδες καλούσαν από ένα, έπειτα από κάθε φάση- προέβη σε ανανέωση κανονισμών. Ο νέος ανέφερε τα εξής:

‘Ο μέγιστος αριθμός των τάιμ άουτ που ανά αγώνα μειώνεται από 18 σε 14. Οι ομάδες θα μπορούν στο εξής να καλούν από 2 αντί για τρία, στα τρία τελευταία λεπτά της κανονικής διάρκειας. Επίσης, οι ομάδες στο εξής θα ‘χουν από δύο τάιμ άουτ, στην εξτρά περίοδο -αντί για 3’.

“Αυτές οι αλλαγές θα βοηθήσουν να υλοποιήσουμε το στόχο της βελτίωσης της ροής και του ρυθμού” είχε δηλώσει ο υπεύθυνος για τη λειτουργία της λίγκας, Byron Spruell, “οι λιγότερες διακοπές και ο λιγότερος χρόνος, χωρίς δράση, ειδικά στο τέλος ενός αγώνα, θα βελτιώσει περαιτέρω την εμπειρία της τηλεθέασης των φαν μας”.

Ο Νερς διανύει την πρώτη του χρονιά ως head coach στο ΝΒΑ και προφανώς αυτό το λάθος δεν αναιρεί όσα άλλα έχει κάνει, όπως το Τορόντο έγραφε -και συνεχίζει να γράφει- φέτος νέα κεφάλαια, στην ιστορία του και μαζί στην ιστορία της λίγκας. Εκ των υστέρων, αυτή η απόφαση ήταν κακή. Στην επιστροφή των ομάδων στον αγώνα, ο Λέοναρντ πήρε ένα κρίσιμο σουτ, αλλά αυτήν τη φορά αστόχησε.

Όπως και ο Κάιλ Λάουρι, εκ των ηγετών αυτής της βραδιάς που όπως φάνηκε, είχε βγει εκτός ρυθμού, μετά το τάιμ άουτ. Το Γκόλντεν Στέιτ, ως πιο παλιά καραβάνα ήταν έτοιμο να εκμεταλλευτεί και την τελευταία ευκαιρία που θα παρουσιαζόταν. Πόσω μάλλον, αυτό το τεράστιο δώρο.

Η πρώτη φορά που ο Κάρι βγήκε μπροστά, σε μεγάλο ματς και ήταν εύστοχος

Οι ‘Πολεμιστές’ ήταν στο -6 ενώ έμεναν λιγότερα από τρία λεπτά, για το τέλος του πέμπτου τελικού. ‘Έκλεισαν’ το παιχνίδι, με επί μέρους σκορ 9-2, με τον Κάρι να ευστοχεί για πρώτη φορά σε σουτ που πήρε και επρόκειτο να κρίνει την έκβαση ενός εξόχως σημαντικού αγώνα. Όπως επισήμαναν στο ESPN “τον έχουμε δει πολλές φορές να κάνει λάθος, να αστοχεί ή να μην παίρνει καν το σουτ, σε όμοιες στιγμές. Όχι όμως, αυτό το βράδυ. Και αυτός είναι ο λόγος που έχασε το Τορόντο. Όχι ο Νερς”.

Η αλήθεια μάλλον είναι κάπου στη μέση, με τον Τσαρλς Μπάρκλεϊ να τάσσεται υπέρ του προπονητή των Ράπτορς, εξηγώντας ότι ‘το να τον κρίνουν, για αυτήν την απόφαση είναι ηλίθιο, χαζό και βλακώδες. Οι Ράπτορς έδωσαν τρία ελεύθερα σουτ στον καλύτερο σουτέρ που ‘χει υπάρξει ποτέ. Κατ’ εμέ, αυτό έκανε τη διαφορά.

“Κανείς δεν έχασε αυτό το παιχνίδι. Στη δουλειά μας, νιώθουμε πως πρέπει να κατηγορήσουμε κάποιον, για τα πάντα. Ακούστε: πρέπει να βγάλετε το καπέλο στους Ουόριορς. Ο Κλέι Τόμπσον και ο Στεφ έβαλαν μεγάλα τρίποντα και αυτό έκανε τη διαφορά”.

Στο τέλος της ημέρας, αν οι Ράπτορς φτάσουν στην κορυφή του πλανήτη, αυτό το τάιμ άουτ θα ξεχαστεί. Σε άλλη περίπτωση, θα μείνει χαραγμένος ως ο λόγος που χάθηκε ο τίτλος -και η τεράστια ευκαιρία. Όπως ‘έμεινε’ το φάουλ που δεν έκανε το Σαν Αντόνιο, στον έκτο τελικό του 2013 με τους Χιτ, ενώ προηγούνταν με 3 πόντους.