Ο Νέιτ Mπιόρκγκρεν είναι το νέο ‘πείραμα’ του ΝΒΑ
Οι Πέισερς διάλεξαν για head coach έναν τύπο που προετοιμαζόταν για να κοουτσάρει τους καλύτερους παίκτες για 22 χρόνια. Στο μεσοδιάστημα, έγινε πρωταθλητής της G League και τoυ ΝΒΑ. Και τις δυο φορές, ο Νέιτ Mπιόρκγκρεν είχε δίπλα του τον Νικ Νερς. Τώρα θα είναι μόνος.
Δεν ξέρω αν θυμάσαι, αλλά ο Νικ Νερς, ο οποίος έγινε πρωταθλητής ΝΒΑ με τους Ράπτορς, στην πρώτη του χρονιά ως head coach οργανισμού της κορυφαίας λίγκας μπάσκετ του πλανήτη -και μια σεζόν μετά έκανε επίσης, αξιόλογη πορεία- είχε δουλέψει για χρόνια στη BBL. Δηλαδή, την British Basketball League. Θέλω να σου πω ότι εκεί ‘έχτισε’ την καριέρα του πριν του δοθεί η ευκαιρία στη G-League και μετά περάσει στους πάγκους του ΝΒΑ.
Αυτός που επέλεξαν οι Πέισερς “που να μπορεί να επικοινωνήσει με τους σημερινούς παίκτες και να είναι ‘ανοιχτός’ σε νέα επιθετική φιλοσοφία, όπως και να πάρει νίκες στην postseason” είναι ένας φίλος του. Ένας συνεργάτης του. Ο οποίος επίσης, αναλαμβάνει ως head coach ομάδα του ΝΒΑ, για πρώτη φορά στη ζωή του. Να πούμε ένα ‘καλησπέρα’ στον Nate Bjorkgren που για αρχή, το όνομα του προφέρεται ως BEE-ork-gren -όπως ενημέρωσε το IndyStar. Δηλαδή, μπορείς να τον αποκαλείς Νέιτ Mπιόρκγκρεν.
Ο 45χρονος είχε αφηγηθεί την ιστορία του, στο video που ‘πόσταραν’ οι Ράπτορς, στο λογαριασμό τους στο YouTube, στις 25/5. Ιδού τι είπε
✎ “Προέρχομαι από μια μικρή πόλη της Αϊόβα (Στορμ Λέικ -του πληθυσμού των 11.000 κατοίκων). Στο σχολείο της περιοχής μου όλα τα παιδιά ασχολούνται και με τα τέσσερα σπορ. Οπότε μικρός ασχολήθηκα με το μπάσκετ, το football, το μπέιζμπολ και το στίβο. Θα έλεγα πως το μπέιζμπολ ήταν η πρώτη μου αγάπη. Όσο μεγάλωνα άρχισα να ‘ερωτεύομαι’ το μπάσκετ. Ο κύριος λόγος ήταν ότι είχα πραγματικά καλούς προπονητές. Οι γονείς μου με στήριξαν απόλυτα -όταν ήθελα να πάω για σουτ ή σε κάποιο καμπ”.
✎”Είμαι ένας ΟΚ παίκτης, ως μέλος πολύ καλών ομάδων. Ο καλύτερος φίλος μου στο high school και το κολέγιο ήταν ο καλύτερος παίκτης. Έπαιζα ως γκαρντ και του έδινα πολλές μπάλες. Είχαμε φτιάξει μια ομάδα που δύσκολα μπορούσε να νικήσει κάποιος”.
✎ “Γνώρισα τον κόουτς Νερς το 1994. Ήμουν φοιτητής/παίκτης του South Dacota (1994-96), όπου ήταν βοηθός προπονητής. Μετά πήγα σε μικρότερα προγράμματα (στο Buena Vista της πόλης του), όπου έπαιξα μπάσκετ και έμαθα πολλά για το παιχνίδι.”.
✎ “Από όταν τελείωσα το κολέγιο (στα 23) ήθελα να γίνω head coach. Ξεκίνησα από μια σχολική ομάδα -μικρού σχολείου της Αϊόβα (Sioux Central High School). Ήμουν και ασίσταντ κόουτς των ομάδων του μπέιζμπολ και του football, δίδασκα ιστορία και οδηγούσα το λεωφορείο του σχολείου στα εκτός έδρας ματς. Είχα μια σειρά από ευθύνες. Δεν θα τις άλλαζα με τίποτα”.
✎ “Υπήρξαν δυο φορές στη ζωή μου, που έκανα ‘άλματα’. Η μια ήταν όταν ήμουν head coach του σχολείου στην Αϊόβα -είχα μια εκπληκτική δουλειά, απολάμβανα τη συνεργασία με όλους. Ήθελα όμως, να ζήσω σε μεγαλύτερη πόλη. Τηλεφώνησα στον Διευθυντή -είμαστε ακόμα φίλοι- και τον ενημέρωσα πως θα έφευγα στο τέλος της σεζόν. Μετά τηλεφώνησα σε δυο φίλους μου, να τους πω ότι θα μετακομίσω στο Φοίνιξ της Αριζόνα. Τους ρώτησα αν ήθελαν να έλθουν μαζί μου. Ήθελαν. Κανείς μας δεν είχε δουλειά. Έκανα κάτι συνεντεύξεις και πήρα τη δουλειά του head coach στο Cactus Shadows High School. Ο ένας φίλος επίσης, βρήκε δουλειά ως head coach. Ο τρίτος έγινε assistant μου”. Έμεινε τρία χρόνια. Το 2006 αναδείχθηκε ‘καλύτερος προπονητής των high schools’, του Φοίνιξ.
Σε πέντε χρόνια έζησε σε πέντε διαφορετικές πόλεις
✎ “Η δεύτερη φορά που πήρα ρίσκο ήταν όταν ο κόουτς Νερς μου πρότεινε τη δουλειά στους Iowa Energy, στη G League -2007-, όπου είχε πάει ως πρώτος προπονητής”. Ήταν εθελοντής βοηθός προπονητή. Που σημαίνει ότι δεν πληρωνόταν. “Μου έλεγαν πως είμαι τρελός που άφηνα τη φανταστική δουλειά που είχα στο Φοίνιξ” όπου επίσης, δίδασκε ιστορία πέραν των υποχρεώσεων που είχε με την ομάδα μπάσκετ. “Ήθελα όμως, να κοουτσάρω επαγγελματίες. Έστελνα συνέχεια emails στον Νερς, του τηλεφωνούσα τακτικά. Είχε ήδη έναν βοηθό, αλλά μου είπε ‘αν θες έλα ως εθελοντής’”. Βοήθησε ότι γυρνούσε στην πόλη του.
✎ Τον δεύτερο χρόνο πήρε 500 δολάρια και τον τρίτο 2.500. Για να ζήσει, εργαζόταν ως γυμναστής -part time. Δούλεψε με τον Νερς για τέσσερις σεζόν και πήραν μαζί το πρωτάθλημα του 2011. Ο νυν head coach των Ράπτορς είχε αναδειχθεί ‘καλύτερος κόουτς της σεζόν’. Στο βιβλίο του (με τίτλο Rapture) o Νερς αποκαλύπτει μεταξύ άλλων, πως εκείνη την περίοδο “με τον Νέιτ περάσαμε ένα ολόκληρο καλοκαίρι, να εμπνεόμαστε plays στο υπόγειο του σπιτιού μου”.
✎ Στη G League ωρίμασε ως προπονητής. Όπως έχει πει στο Arizona Sports εκεί άρχισε να δημιουργεί τη φήμη του ειδικού στην εξέλιξη παικτών. “Έκανα τα πάντα. Scouting reports, τα videos για τους παίκτες πριν τα ματς, τα διαδικαστικά των ταξιδιών, των σπιτιών -όσων αφορούσαν την ομάδα. Στη D-League ένας κόουτς κάνει τα πάντα, ενώ είναι και το πρόσωπο που μιλάει στα media, στους σπόνσορες και γενικά, στον κόσμο”.
✎ Στη G League που μετά έγινε D League πέρασε οκτώ χρόνια -τα τέσσερα υπό τον Νερς “και κάθε χρόνο εμφανίζαμε όλο και πιο βελτιωμένη ομάδα -περνώντας 14,15 ώρες τη μέρα, μελετώντας το παιχνίδι, ώστε να γινόμαστε καλύτεροι”. Το 2011 έγινε πρώτος στους Dakota Wizards -που έγιναν Santa Cruz Warriors όταν τους ‘ανέλαβε’ το Γκόλντεν Στέιτ. Συνάντησε τον Νερς (Valley Ripers) στους τελικούς που πήρε ο κόουτς των Ράπτορς (2012-13). “Εκείνη τη μέρα μου είπε “δεν υπάρχει κάποιος λόγος για να μη ζήσουμε αυτήν την στιγμή και στο επόμενο επίπεδο. Αν μου δοθεί η ευκαιρία, σε θέλω μαζί μου”. Την έζησαν επτά σεζόν μετά.
✎ Επέστρεψε (το 2013) στους Iowa Energy ως πρώτος προπονητής (έκανε το 14-36 της προηγούμενης σεζόν σε 31-19 και κέρδισε την αναγνώριση των scouts του ΝΒΑ) και ένα χρόνο μετά ανέλαβε τους Bakersfield Jam που μόλις είχαν ‘αναλάβει’ οι Φοίνιξ Σανς. ‘Έτρεχε’ τα συστήματα του Τζεφ Χόρνασεκ, κόουτς των ‘Ήλιων’, ο οποίος τον κάλεσε να καθίσει δίπλα του και να γίνει ‘player development coordinator’ το 2015.
✎ Ένας συνδυασμός πραγμάτων (πχ οι τραυματισμοί παικτών-κλειδιών) είχε ως αποτέλεσμα να κυλήσει άσχημα η σεζόν 2015-16 και να απολυθεί ο Χόρνασεκ, την 1η του Φλεβάρη του 2016. Ο Mπιόρκγκρεν ήταν το φαβορί για να αναλάβει τη δουλειά. Τελικά, την πήρε ο Ερλ Ουότσον, ο οποίος κράτησε τον άνθρωπο μας. Το δεύτερο χρόνο απολύθηκε μαζί με τα υπόλοιπα μέλη του τιμ της βελτίωσης παικτών (Μεμέτ Οκούρ και Τζέισον Φρέιζερ). Τότε τον κάλεσαν οι Ράπτορς, για να του αναθέσουν το scouting. Ο Νερς δεν είχε πάει ακόμα στην πόλη.
✎ Τον Ιούλιο του 2018 ανακοινώθηκε ο Νικ Νερς ως ο νέος προπονητής των Ράπτορς και φυσικά, κράτησε το φίλο του. Στην πρώτη σεζόν πήγαν όλοι μαζί στους τελικούς και έγιναν πρωταθλητές. Φέτος ξέρεις τι έγινε. Όταν προέκυψε η ευκαιρία να κάνει το όνειρο που ‘χε από παιδί (να κοουτσάρει τους καλύτερους παίκτες) πραγματικότητα, προφανώς και ο Νερς του είπε ‘να πας στην ευχή του Θεού’.
Ο Mπιόρκγκρεν ευχαρίστησε τον Λάρι Μπερντ, τον Ντόνι Ουόλς και όλους όσους παίρνουν τις αποφάσεις που αφορούν τους Πέισερς, για την προτίμηση που έδειξαν προς το πρόσωπο του. Φυσικά, δεν ξέχασε να ευχαριστήσει και τον Νερς.
Η φιλοσοφία του -βασικά, η γενικότερη στάση που ‘χει στη δουλειά του
Δεν έχει σταματήσει να μελετάει το παιχνίδι για ατελείωτες ώρες, κάθε μέρα. “Δουλεύω πιο σκληρά από όταν δεν είχα οικογένεια και ήμουν πιο μικρός. Το basketball IQ δεν είναι απλές λέξεις για εμένα. Σημαίνουν πως πρέπει να είσαι προετοιμασμένος και για να προετοιμαστείς, χρειάζεσαι πολλές εμπειρίες που να αφορούν το παιχνίδι του μπάσκετ. Κοουτσάρω για πολλά χρόνια, έχουν φτάσει τα 20. Έχω δει πολύ μπάσκετ. Στο Τορόντο έχουμε πολύ έξυπνα παιδιά. Δεν είναι απλά εκ των καλύτερων μπασκετμπολιστών, αλλά ανήκουν στους πιο έξυπνους ανθρώπους του κόσμου. Το IQ είναι πολύ υψηλό. Οπότε η προτεραιότητα μου είναι να είμαι όσο πιο καλά προετοιμασμένος μπορώ να είμαι, κάθε μέρα. Είτε έχουμε προπόνηση είτε έχουμε παιχνίδι.
Πρέπει να μπορώ να απαντήσω σε όλες τις ερωτήσεις που μπορεί να μου κάνουν οι παίκτες και να τους εξηγήσω τα γιατί των απαντήσεων. Αυτό κάνει και ο κόουτς Νερς, ο οποίος μου ‘χει δώσει πολλές ευθύνες, ειδικά την τελευταία διετία. Οφείλω να έχω την απάντηση, για όποια ερώτηση μου κάνει -είτε αφορά την ομάδα μας, είτε την αντίπαλο”. Τώρα ο ρόλος του αλλάζει, αλλά στο μυαλό του δεν αλλάζει η φύση της δουλειάς του. Που είναι να είναι έτοιμος για όλα, ανά πάσα στιγμή. “Είναι κάτι για το οποίο προετοιμαζόμουν όλη μου τη ζωή” θύμισε.