Ο Μπράντον Πολ άλλαξε σε μια βραδιά

Deep down in my mind, I wonder at the blessing that I could find.

Ευλογία. Η λέξη ενός άσματος σε rnb ρυθμό με την υπογραφή του φημισμένου Lil Wayne που δεν έφυγε ποτέ από το μυαλό του Μπράντον Πολ, αφότου ως έφηβος ήρθε σ’ επαφή μαζί του, ακούγοντάς το συνεχώς. Ομολογεί πως είναι η αγαπημένη λέξη του. Διότι “πραγματικά πιστεύω πως ό,τι συνέβη στη ζωή μου ήταν μια μεταμφιεσμένη ευλογία, είτε επρόκειτο για κάτι καλό είτε κακό“.

Ο νέος σούτινγκ γκαρντ του Ολυμπιακού δεν είναι από εκείνους τους παίκτες που λιποψύχησαν, αφέθηκαν, παραδόθηκαν και μοιραία έχασαν τη μάχη. Ο Αμερικανός από το Γκέρνι του Ιλινόις, καμιά 50αριά μίλια από το Σικάγο, δεν άφησε τα όνειρά του και για μια σεζόν πραγματοποίησε το μεγαλύτερό του: να φτάσει ως το ΝΒΑ.

Όχι όπου κι όπου, αλλά στους Σαν Αντόνιο Σπερς του Γκρεγκ Πόποβιτς. Που δήλωνε ότι “ο Πολ είναι κάποιος που ο κάθε προπονητής θα λάτρευε να έχει“. 65 συμμετοχές (64 στην κανονική περίοδο) μέτρησε όντας ο αντικαταστάτης του Τζόναθαν Σίμονς λόγω της δυνατότητάς του, χάρη στο μεγάλο άνοιγμα χεριών (2.08), να παίζει άμυνα όλους τους περιφερειακούς. Προτού τον Ιούλιο του 2018 αποδεσμευτεί, χωρίς να ενεργοποιηθεί ο δεύτερος χρόνος του συμβολαίου που είχε υπογράψει έναντι 2.1 εκατ. δολαρίων.

Ακολούθησε το πέρασμα από την Κίνα. Είχε προηγηθεί η Ρωσία (Νίζνι Νόβγκοροντ), στην οποία είτε “είναι χαρούμενοι που σε βλέπουν να παίζεις είτε απορούν γιατί είσαι εκεί” αντιμετωπίζοντας ρατσιστικές συμπεριφορές, η Ισπανία (Μπανταλόνα) και η Τουρκία (έχοντας με την Εφές 8.6 πόντους με 41.5%τρ. στην Euroleague), όπου “πληρώθηκα καλά και το διασκέδασα“. Ενδιάμεσα η D-League δύο φορές (Κάντον Τσαρτζ, Όστιν Σπερς) κι ένας τραυματισμός στον ώμο, για τον οποίο υποβλήθηκε σε επέμβαση. Τίποτα δεν τον ‘έφθειρε’ στο δρόμο για την εκπλήρωση του μεγάλου στόχου. Ούτε το γεγονός πως έπαιζε μπάσκετ μακριά από την πατρίδα του ούτε ότι έμεινε εκτός δράσης.

Ο Πολ είχε συμβιβαστεί με ό,τι του έφερνε η ζωή από μέρα σε μέρα. Τ’ αντιμετώπιζε με στωικότητα και ωριμότητα. Δεν μεμψιμοιρούσε, δεν εγκατέλειπε, δοκίμαζε κάθε φορά τις αντοχές του. “Υπάρχουν άλλα παιδιά που έχουν πιο δύσκολες ιστορίες από τη δική μου και δεν λυπάμαι τον εαυτό μου“, σκεφτόταν φωναχτά. “Ήθελα μόνο να συνεχίσω να παίζω“.

Ένα πάρτι πριν από την ώρα του

Τον είχε μεταβάλει η βραδιά της 27ης Ιουνίου του 2013. Ύστερα από 4 χρόνια στο Ιλινόις, όντας ο μόλις δεύτερος παίκτης στην ιστορία του κολεγίου με τουλάχιστον 1.500 πόντους – 500 ριμπάουντ – 300 ασίστ και 100 κλεψίματα, ήταν πεπεισμένος πως θα επιλεγεί σε μια από τις 60 θέσεις του draft. Ήταν η χρονιά που ο Γιάννης Αντετοκούνμπο βρέθηκε στο Νο15, ήταν μια χρονιά με ταλέντο που στο σύνολο των κολεγιόπαιδων δεν ξεπερνούσε τον μέσο όρο ενός καλού παίκτη.

Ο Μπράντον Πολ είχε βάλει ψηλά τον προσωπικό πήχη του, ενδεχομένως τον είχαν παρασύρει οι Σειρήνες των ατζέντηδων. Είχε δουλέψει με 17 διαφορετικές ομάδες και πίστευε πως κάποια εξ αυτών είχε πειστεί για τις δυνατότητές του. Οργάνωσε ένα μεγάλο πάρτι στο πατρικό του, ενώ άλλο ένα στήθηκε προς τιμήν του από φίλους σε μια γειτονική παμπ. Είχαν μαζευτεί όλοι, συγγενείς και γνωστοί.

Γιόρταζε μια στιγμή που δεν είχε έρθει ακόμα και η αλαζονεία αυτή τιμωρήθηκε. “Ήταν απογοητευτικό που κατέληξα undrafted“, έχει πει ο Πολ σε συνέντευξή του. Άπαντες επιχείρησαν να τον καθησυχάσουν, να τον χτυπήσουν συμπονετικά στην πλάτη. Μετέφερε πως “κάποιοι δυσαρεστήθηκαν περισσότερο από εμένα“, αλλά ήταν φανερό πως και ο ίδιος πόνεσε πολύ.

Το επεξεργάστηκε μόνος, έβαλε σε τάξη τις σκέψεις του, ανέπτυξε τις άμυνές του. Συνήλθε γρήγορα. “Κατάλαβα πως δεν ήταν το τέλος του ταξιδιού, αλλά μόνο η αρχή. Ήταν ένα μέρος της εμπειρίας που με ωρίμασε λίγο παραπάνω“. Σκληρά, αλλά ωφέλιμα.

Ο Πολ ήταν πάντα ένα παιδί που λειτουργούσε διαφορετικά από την ηλικία του. Πιο κατασταλαγμένο, με δομημένη σκέψη και επιμονή στην πράξη. Η μητέρα του Λίντα, πρώην αθλήτρια του μπάσκετ και η πρώτη προπονήτριά του, θυμόταν πως ο κατά τρία χρόνια μεγαλύτερος αδερφός του Κλιφ ήταν πιο ταλαντούχος. Καλύτερο κορμί, αριστερόχειρας, με αντίληψη του παιχνιδιού. Του έλειπε ένα βασικό προσόν: η αγάπη για τη δουλειά.

Κατά τη διάρκεια μιας ατομικής προπόνησης ο Κλιφ ήταν ασυνεπής ως προς το ασκησιολόγιό του, αντιθέτως ο Μπράντον, που την ίδια ώρα έπαιζε μόνος στην άλλη ρακέτα, έδινε τα πάντα. “Ξόδευα το χρόνο μου με τον Κλιφ που δεν ήθελε να προπονηθεί σκληρά και είχα ένα άλλο παιδί που δούλευε σαν τρελό“, έχει παραδεχθεί η μητέρα των δύο και από τότε έδωσε όλη της την ενέργεια προκειμένου ο μικρός να πιάσει το ταβάνι του. Ποτέ της δεν του χαρίστηκε, πρώτα λειτουργούσε ως προπονήτρια και μετά ως μητέρα.

Του έδωσε τις βάσεις που απαιτούνταν. Ακατέργαστος ακόμη ο Πολ ήθελε μόνο να σουτάρει τρίποντα. Να πηγαίνει στη γωνία και να εκτελεί. Τον έβαλε σε καλούπι. Μονίμως τον συμβούλευε πως “έχεις ένα δώρο που σου χαρίστηκε, αλλά πρέπει να πολλαπλασιάσεις τα ταλέντα σου“. Τον άλλαξε και μαζί του η ομάδα Hoopstars κέρδισε το 99% των αγώνων που έδωσε. “Οταν πήγε στο λύκειο ήταν πια έτοιμος“, έλεγε η Λίντα.

Πήγε στο Γουόρεν Τάουνσιπ και το 2009 αναδείχθηκε Illinois Mr. Basketball, όντας στο Νο87 του ESPN για τα παιδιά όλης της χώρας που θα έμπαιναν στα κολέγια. Ήταν ασύγκριτα ανώτερος από τα παιδιά της ηλικίας του, θα μπορούσε να πάρει υποτροφία σε ιδρύματα με πιο φημισμένα μπασκετικά προγράμματα από το Ιλινόις. Προτίμησε να μείνει κοντά στην οικογένειά του. Δεν το μετάνιωσε. Ήταν ο ηγέτης και ως αρχισκόρερ μετά την πρώτη χρονιά το οδήγησε τρεις φορές στην τελική φάση του NCAA και από εκεί δις στους 32, παρέα με τον Μέγερς Λέοναρντ. Στην τελευταία σεζόν του μέτρησε 16.7 πόντους.

Νόμιζε πως είναι ‘άτρωτος’. Ένιωθε σπουδαίος, ολοκληρωμένος για το μεγάλο άλμα του επαγγελματισμού. Μέχρι εκείνη τη βραδιά της 27ης Ιουνίου. Πήρε το μάθημά του. Κατόπιν ήταν ένας άλλος. Πιο αφοσιωμένος, υπομονετικός, αδάμαστος. “Ποτέ μου“, άλλωστε,”δεν σκέφτηκα να εγκαταλείψω“.