Ο Λεμπρόν πάσχει από ψευδαισθήσεις μεγαλοπρέπειας

Ο Λεμπρόν Τζέιμς μεγάλωσε σε ένα περιβάλλον που τον προωθούσε συνεχώς ως το "next-best-thing" του ΝΒΑ. Αυτό είχε ως λογικό αποτέλεσμα να ηχεί μέσα στο μυαλό του συνεχώς μια φωνή που του έλεγε "είσαι ο καλύτερος του κόσμου".

Μπορεί να έχει περάσει ήδη 12 σεζόν στο ΝΒΑ, όμως, η συγκεκριμένη φράση συνεχίζει να ηχεί στο κεφάλι του. Έμαθε, μάλιστα, να την πιστεύει δημιουργώντας την δική του πραγματικότητα. Καθώς προσπαθεί να πείσει τον κόσμο και κυρίως τον εαυτό του ότι αυτή τη στιγμή είναι ο καλύτερος παίκτης στον κόσμο ή ακόμα και ο καλύτερος παίκτης όλων των εποχών. Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα από την αρχή για να δούμε πώς δημιουργήθηκαν αυτά τα πιστεύω του.

Αυτή είναι η ιστορία ενός παίκτη τόσο εγωκεντρικού και μακριά από την πραγματικότητα που δεν μπορεί να κατανοήσει τι σημαίνει ο τίτλος του να είσαι "ο καλύτερος". Πάμε να δούμε αναλυτικά, γιατί δημιουργήθηκε αυτή η ιδέα στο μυαλό του Λεμπρόν και ποια είναι η επίδραση του στον κόσμο του NBA.

( Οι ασθενείς που πάσχουν από ψευδαισθήσεις μεγαλοπρέπειας θεωρούν λανθασμένα τον εαυτό τους πολύ σημαντικότερο από όσο στην πραγματικότητα είναι)

Πρώτο κεφάλαιο: "Ο εκλεκτός"

Ακούγοντας τις παρακάτω δηλώσεις του, ενώ ήταν ακόμη 16 χρονών, φαίνεται πως το μεγαλοπρεπές σχέδιο για την ζωή και την καριέρα του, είχε αρχίσει από τότε να μπαίνει σε εφαρμογή:

Είναι κακό για ένα παιδί να θέλει να διαπρέψει; Είναι κακό να θέλει να γίνει ο καλύτερος; Προφανώς όχι. Παρόλα αυτά, θα πρέπει να γνωρίζει πως κάτι τέτοιο είναι κατά πάσα πιθανότητα ουτοπικό. Στην πραγματικότητα, οι παίκτες μπορούν να σπάσουν ρεκόρ, να πάρουν "δαχτυλίδια", να γίνουν οι καλύτεροι σε μια σεζόν, αλλά το να προσπαθείς να γίνεις ο καλύτερος της γενιάς σου ή όλων των εποχών είναι κάτι περισσότερο από ακατόρθωτο. Τέτοιου είδους προσδοκίες πρέπει να μετριάζονται. Δεν μπορούν όλοι να γίνουν Τζόρνταν, Ράσελ , Τζαμπάρ, Μάτζικ, Κόμπε, Ντάνκαν.

Ακόμα και ο Στέφεν Κάρι, ο οποίος είχε την περασμένη σεζόν 44% ποσοστό στα τρίποντα και έσπασε το προσωπικό του ρεκόρ έξω από τα 6.75 σε μία σεζόν, δεν θεωρεί ότι είναι ο καλύτερος σουτέρ όλων των εποχών.

Ο Άντονι Ντέιβις δήλωσε σχετικά στο video του NBA2K16: " ξέρω πως είναι πολύ δύσκολο, αλλά θέλω να προσπαθήσω να γίνω ένας από τους καλύτερους παίκτες όλων των εποχών. Απέχω πάρα πολύ από το να πετύχω κάτι τέτοιο, αλλά αυτός είναι ο απώτερος μου στόχος".

Τόσο ο Κάρι, όσο και ο Ντέιβις δείχνουν επίγνωση της πραγματικότητας. Δεν κομπάζουν για τα κατορθώματά τους. Ο δρόμος για την "αιωνιότητα" στο NBA δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα και ξέρουν πως για να τον διαβούν χρειάζονται συνεχή προσπάθεια και ισορροπία μεταξύ αυτοπεποίθησης και ταπεινοφροσύνης. Όσον αφορά τον Λεμπρόν, η λέξη "ταπεινοφρούνη" έχει εγκαταλείψει το λεξικό του από όταν ήταν πολύ μικρός.

Δεύτερο κεφάλαιο: Το Κλίβελαντ

Όπως είχε συμβεί και με άλλους παίκτες πριν από αυτόν (Γκραντ Χιλ, Κόμπε Μπράιαντ), η είσοδος του Λεμπρόν στον κόσμο του ΝΒΑ συνοδεύτηκε από σούσουρο. Χρίστηκε αμέσως ως ο "εκλεκτός", έναν τίτλο στον οποίο κατάφερε να ανταποκριθεί από στατιστική σκοπιά. Τα υπόλοιπα, όμως, σημεία του παιχνιδιού του, δεν συνηγορούσαν στο ότι επρόκειτο για τον εκλεκτό. Πρώτον, δεν είχε καλό μακρινό σουτ και δεύτερον οι κινήσεις του δεν είχαν την κλάση των αντίστοιχων του Τζόρνταν, του Μάτζικ, του Μπερντ.

Κανείς δεν μπορούσε να αμφισβητήσει πως επρόκειτο για έναν εξαιρετικά σωματικά προικισμένο παίκτη, αλλά σε καμία περίπτωση για κάποιον παίκτη με απίστευτα μπασκετική τεχνική, ο οποίος ήταν απογοητευτικός στις κρίσιμες στιγμές.

Με την πάροδο των χρόνων κατάφερε να κερδίσει πολλά ατομικά βραβεία, αλλά δεν πέρασε ποτέ τη γραμμή που ξεχωρίζει τους καλούς από τους τεράστιους παίκτες και αυτή η γραμμή δεν είναι άλλη από την κατάκτηση πρωταθλημάτων. Σε εφτά χρόνια κατάφερε μόλις μία φορά να παίξει σε τελικούς των play off, όπου αυτός και η ομάδα του ηττήθηκαν χωρίς να κατάφεραν να κάνουν ούτε μία νίκη απέναντι στους Σπερς.

Τρίτο κεφάλαιο: "Θα μεταφέρω το ταλέντο μου στον Νότο"

Ο Λεμπρόν πάντα εξέφραζε την αγάπη του για το Οχάιο. Μόλις κατάλαβε πως δεν επρόκειτο να πάρει τίτλο με το Κλίβελαντ, παράτησε την ομάδα του για να κυνηγήσει τίτλους με το Μαϊάμι. Οι άνθρωποι του χώρου είδαν σε αυτή την κίνηση του Λεμπρόν την προσπάθειά του να κερδίσει τίτλους με εύκολο τρόπο, αφού θα βρισκόταν στην ίδια ομάδα με άλλους δύο σούπερ σταρ όπως Μπος και ο Γουέιντ. Του ασκήθηκε έντονη κριτική για αυτή του την κίνηση. Πού εξαφανίστηκε ξαφνικά η αγάπη του για το Οχάιο; Μπορούσε μήπως να βρεθεί στο παρακάτω γράμμα του Νταν Γκίλμπερτ, μεγαλομετόχου της ομάδας του Κλίβελαντ;

Την παραπάνω ανοιχτή επιστολή ο Γκίλμπερτ την απηύθυνε στους φιλάθλους των Καβαλίερς και αναφερόταν στον Λεμπρόν, αποκαλώντας τον μεταξύ άλλων "πρώην ήρωα", νάρκισσο, προδότη και άπιστο.

Εκείνη την εποχή, έγινε φανερό στον κόσμο ότι ο Λεμπρόν πήγε στο Μαιάμι, για να πάρει τίτλο. Με την συνδρομή των Γουέιντ και Μπος θα ήταν πολύ δύσκολο να μην εξασφαλίσει μια θέση στον τελικό. Εκείνη την περίοδο άλλωστε η Ανατολή δεν είχε άλλον αξιόμαχο αντίπαλο.

Τέταρτο κεφάλαιο: Το "δούλεμα" στον Νοβίτσκι στους τελικούς του '11

Το πλάνο πήγαινε ακριβώς όπως το είχε σχεδιάσει. Πήγε σε μια υπερομάδα, με ένα τρομερό ρόστερ, σε μια περιφέρεια στην οποία μπορούσε εύκολα να κυριαρχήσει. Όλα καλά, μέχρι να μπουν οι Μάβερικς στο πλάνο. Λίγο πριν τον 4ο αγώνα με τους Μάβερικς ο Λεμπρόν με τον Γουέιντ γύρισαν το παρακάτω video:

Ρίξτε μια ματιά στην περιγραφή κάτω από το video: "Δεν αποτελεί πλέον αστείο για τους Χιτ. Απέχουν μόλις μία ήττα από το να χάσουν το πρωτάθλημα από τους Μάβερικς. Πριν από την ήττα τους από τους Μάβερικς, ο Ντουέιν Γουέιντ και ο Λεμπρόν Τζέιμς έκαναν πλάκα πως ήταν άρρωστοι.

Αυτό ήταν σπόντα στον Ντιρκ Νοβίτσκι του Ντάλας, ο οποίος ήταν άρρωστος με πυρετό κατά τη διάρκεια του 4ου παιχνιδιού. Συμπτωματικά ο Γουέιντ χτύπησε το ισχίο του στο 5ο παιχνίδι. Εν τω μεταξύ, ο Τζέιμς είχε πολύ άσχημα στατιστικά. Το 6ο παιχνίδι θα γίνει στο Μαϊάμι".

Για την ιστορία κέρδισαν οι Μάβερικς μέσα στο Μαϊάμι και πήραν το δαχτυλίδι με 4-2.

Από ότι φαίνεται η αλαζονική συμπεριφορά του Λεμπρόν επηρεάζει και τους γύρω του, ρίχνοντας τους χαμηλά στα μάτια του κόσμου. Να κάτι πετυχημένο που έχει γράψει σχετικά ο Σαμ Ντουμπουά (δημοσιογράφος):

"Η αναιδής και αλαζονική στάση του Λεμπρόν είναι τόσο μεταδοτική που μπορείς να την δεις και στους συμπαίκτες του, ανεξάρτητα από το σε ποια ομάδα παίζει. Βγάζει τον χειρότερο εαυτό των συμπαικτών του και υπάρχουν άπειρα σχετικά παραδείγματα. Ο Γουέιντ έγινε φανερά πιο αλαζόνας από όταν πήγε ο Λεμπρόν στους Χιτ και το αγαπημένο μου σκηνικό είναι αυτό όπου οι δυο τους κοροΐδευαν τον Νοβίτσκι κατά τη διάρκεια των τελικών, επειδή ήταν άρρωστος. Αυτό συνέβη κατά τη διάρκεια της σειράς, όπου ο Λεμπρόν και οι Χιτ, έχασαν από τους Μάβερικς".

Πέμπτο κεφάλαιο: Το βλέμμα στον Τζόρνταν

Το 2014 προέκυψε ένα άλλο θέμα με τον Λεμπρόν το οποίο αφορούσε τον Τζόρνταν. Όταν το Μαϊάμι αντιμετώπιζε τους Χόρνετς, των οποίων ιδιοκτήτης ήταν ο Τζόρνταν, ο Λεμπρόν κοίταξε με αναίδεια τον "Air" όταν κάρφωνε σαν να ήθελε να του αποδείξει κάτι. Ίσως ότι ήταν ο καλύτερος όλων των εποχών. Στο μυαλό του ήταν ο καλύτερος, όμως με κάποιο τρόπο έπρεπε να το δείξει και στους άλλους. Θα είχε πολύ ενδιαφέρον να μαθαίναμε τι είχε στο μυαλό του ο Τζόρνταν τη στιγμή που τον κοίταζε "λάγνα" ο Λεμπρόν.

Έκτο κεφάλαιο: Οι San Antonio Spurs

Χιτ Vs Σπερς. Η σύγκριση δύο ομάδων με εντελώς διαφορετικό τρόπο παιχνιδιού. Οι Σπερς έδειξαν ότι η ομάδα είναι πάνω από όλους, ενώ οι Χιτ στηρίχθηκαν στις ενέργειες των τριών τους αστεριών. Αποτέλεσμα; Η Σπερς κατάφεραν να κερδίσουν εύκολα με 4-1, ένα χρόνο αργότερα από το καλάθι του Ρέι Άλλεν στα τελευταία δευτερόλεπτα του 6ου παιχνιδιού που στην ουσία είχε δώσει το "δαχτυλίδι" στους Χιτ. Ο Ντάνκαν στους πανηγυρισμούς του ήταν ταπεινός. Ήξερε τι χρειαζόταν για να κατακτά τίτλους πρωταθλήματος με συνέπεια. Για αυτό και έχει "5-1" ρεκόρ τελικών, ενώ ο Λεμπρόν είχε τότε "2-3". Σε αυτό το σημείο ο μέσος φίλαθλος του ΝΒΑ πίστευε πως ο Λεμπρόν θα διακατέχονταν από μία έκλαμψη ειλικρίνειας και θα καταλάβαινε ότι δεν είναι κάτι παραπάνω από έναν αρκετά καλό παίκτη. Ίσως πρόκειται για τον πιο προικισμένο σωματικά παίκτη όλων των εποχών στην θέση του, έναν πραγματικό "οδοστρωτήρα" όσον αφορά τα ατομικά χαρακτηριστικά, αλλά έναν παίκτη που απέχει πολύ από το να είναι πραγματικός αρχηγός και πρότυπο αθλητή.

Έβδομο κεφάλαιο: "Ξεμείναμε από ταλέντο"

Οι φετινοί τελικοί ξεκίνησαν με έντονο ενδιαφέρον και αρκετές προσδοκίες, όμως, ο τραυματισμός του Ίρβινγκ ήταν καταλυτικής σημασίας και έδειξε πως οι Καβαλίερς δεν μπορούσαν χωρίς αυτόν να χτυπήσουν τους Γουόριορς. Παρόλα αυτά, ο Λεμπρόν και η παρέα του είχαν την ευκαιρία εντός έδρας να πάνε τη σειρά στο 3-1, μιας και οι Γουόριορς χαλάρωσαν μετά τον τραυματισμό του Ίρβινγκ. Τι συνέβη, όμως στο τόσο κρίσιμο 4ο παιχνίδι; Ο Λεμπρόν και οι Καβαλίερς "εξαφανίστηκαν". Παρόλα αυτά, ο Λεμπρόν συνέχισε το "βιολί" του και μετά το συγκεκριμένο ματς, δηλώνοντας: "Είμαι ο καλύτερος παίκτης στον κόσμο".

Βέβαια, ο Τόμσον είχε διαφορετική άποψη:

Όγδοο κεφάλαιο: Πού βρίσκεται ο Λεμπρόν τις κρίσιμες στιγμές;

Για άλλη μια φορά την ώρα που η μπάλα έκαιγε ο Λεμπρόν δεν ήταν εκεί. Ή μάλλον ήταν εκεί, αλλά ήταν άστοχος. Ο παραπάνω πίνακας δείχνει το ποσοστό του Λεμπρόν στα 3 τελευταία λεπτά κάθε τέταρτου δεκαλέπτου των φετινών τελικών.

Ένατο κεφάλαιο: Απλά μαθηματικά

Δεν πρόκειται για πυρηνική φυσική, ούτε για ολοκληρώματα. Πρόκειται για την απλή πρόσθεση δύο αριθμών του "2" και του "4". Το "2" αντιπροσωπεύει τις νίκες του Λεμπρόν στους τελικούς. Το "4" τις ήττες του και όχι το αντίθετο όπως πιστεύει ο ίδιος.

Ακόμα και αν ο Λεμπρόν καταφέρει να κερδίσει 1-2 ακόμα τίτλους στην καριέρα του, δύσκολα θα καταφέρει να αποτελέσει τον καλύτερο της εποχής του. Αφού οι σύγχρονοι του, Ντάνκαν και Κόμπε, έχουν ρεκόρ 5-1 και 5-2 αντιστοίχως, πώς, λοιπόν, μπορεί να ισχυρίζεται ακόμη πως είναι ο καλύτερος;;;

Υπάρχει, βέβαια, και ένας τομέας που είναι πιο μπροστά από τους άλλους κορυφαίους:

Δεν είναι οι πόσες φορές έχει βγει MVP, ούτε οι συμμετοχές του σε All Star Game. Είναι τα λεπτά που παίζει κατά μέσο όρο σε κάθε αγώνα. Για να είμαστε δίκαιοι, οφείλουμε να του αναγνωρίσουμε το γεγονός πως αυτό το στατιστικό λειτουργεί εις βάρος του να αγωνίζεται σε κορυφαίο επίπεδο μονίμως, λόγω σωματικής κούρασης.

Δέκατο κεφάλαιο: Οι απίστευτες ατάκες

Κλείνοντας, αν κάποιος αμφιβάλει για την εικόνα που έχει ο Λεμπρόν για τον εαυτό του, καλό θα ήταν να διαβάσει τις παρακάτω ατάκες που έχει πει στο παρελθόν ο ίδιος:

- "Είμαι κάτι σαν υπερήρωας. Μπορείτε να με αποκαλείτε "basketball man".

- "Όπου κι αν έχω παίξει, ήμουν ο καλύτερος παίκτης. Μου αρέσει να είμαι αρχηγός και να είμαι ο καλύτερος. Δεν έχει να κάνει με το αν είμαι αλαζόνας, εγωιστής ή κάτι σχετικό. Είναι απλά η αλήθεια".

-"Ήμουν πάντα ηγέτης. Δεν ήμουν ο ψηλότερος σε όποια ομάδα έπαιζα από μικρός, αλλά ήμουν ο εξυπνότερος. Ήμουν μπροστά από την εποχή μου. Δεν ήμουν πάντα ο πιο μεγάλος, ίσα ίσα ήμουν από τους πιο νέους στην ομάδα, αλλά ήξερα τι έπρεπε να κάνω".

-"Είναι δύσκολο για μένα να συγχαρώ κάποιον, επειδή απλά μας κέρδισε. Είμαι γεννημένος νικητής. Δεν καταλαβαίνω, γιατί πρέπει να δίνω συγχαρητήρια σε αυτόν που με κέρδισε. Είμαι αγωνιστής. Δεν βρίσκω κανένα νόημα να δίνω το χέρι μου στον αντίπαλο".

Πηγή: Nbascholar.com