Ο Κρίσταπς Πορζίνγκις κατέστρεψε τo momentum του Γιάννη Αντετοκούνμπο

Στις 19 του Νοέμβρη είχε εξηγηθεί αυτό που ομολογούν όσοι έχουν εμπειρική γνώση -και τεκμηριωμένη/ουσιαστική άποψη- στο ΝΒΑ. Δηλαδή, οι λόγοι που ο Λούκα Ντόντσιτς είναι ο καλύτερος 20χρονος στην ιστορία της λίγκας. Έκτοτε ο τύπος έκανε και πολλά άλλα, που δικαίωναν τη συγκεκριμένη άποψη.

Εν πάση περιπτώσει, σε εκείνο το κείμενο γινόταν και αναφορά στην επισήμανση του The Ringer, σύμφωνα με την οποία το ταίριασμα του Σλοβένου με τον Κρίσταπς Πορζίνγκις -στους Μαβς– ήταν αυτό που απελευθέρωσε πλήρως τον ‘καλύτερο ρούκι’ της περασμένης σεζόν, καθώς “τα μεγαλύτερα πλεονεκτήματα που ‘χουν καλύπτουν τις αδυναμίες που έχει ο καθένας τους. Οι τάπες του Πορζίνγκις προστατεύουν τον Ντόντσιτς στην άμυνα. Η ικανότητα του Ντόντσιτς στα ριμπάουντ, ρεφάρει για τα θέματα του Πορζίγνκις στη ρακέτα -δεν είναι καλός ριμπάουντερ, για το ύψος του (2.13)- και το μόνο που χρειάστηκαν ήταν λίγος χρόνος για να βρεθούν (μετά τους 20 μήνες εκτός του Λετονού). Δηλαδή, για να καταλάβει ο Πορζίγκινς πώς μπορεί να φανεί χρήσιμος -έχοντας ρόλο-, δίπλα σε έναν παίκτη που ‘χει για τόση ώρα την μπάλα στα χέρια”. Υπήρχε ωστόσο, ένα ερωτηματικό που αφορούσε το πόσο έχει ανταποκριθεί ο Λετονός στις υποχρεώσεις του. Τα νούμερα έδειχναν πως έχει ακόμα δρόμο να διανύσει για να γίνει αυτό που ονειρεύτηκε ο Ρικ Καρλάιλ, όταν τον έβαλε δίπλα στον Ντόντσιτς.

Το βράδυ που ο Σλοβένος ήταν εκτός (με διάστρεμμα), το συναιτεράκι του έκανε το καλύτερο παιχνίδι ως παίκτης του Ντάλας. Οι ειδικοί εστίασαν στην αποφασιστικότητα που έδειξε -πέραν των άλλων-, όταν με το που έπαιρνε την μπάλα, σηκωνόταν γρήγορα πάνω από τον αμυντικό του για το τζαμπ σουτ ή πάσαρε στην περιφέρεια, όπου είχε μείνει μόνος συμπαίκτης του -λόγω δικής του ‘παγίδας’.

Ήταν το βράδυ που οι Μάβερικς πήγαν στο Fiserv Forum για να παίξουν με τους Μπακς, των 18 σερί νικών. Ήταν το δεύτερο μεγαλύτερο σερί, στην ιστορία του οργανισμού, μετά το 2-0 της παρέας που φόρεσε δαχτυλίδι (1971, με παίκτες όπως οι Καρίμ Αμπντούλ Τζαμπάρ και Όσκαρ Ρόμπερτσον).

Το Ντάλας επικράτησε 120-116. Δηλαδή,

➜ η τρίτη καλύτερη επίθεση της λίγκας νίκησε την πρώτη. Οι Μπακς ηγούνται της λίστας με 121 πόντους ανά ματς, ακολουθούν οι Ρόκετς με 119.7 και τρίτοι είναι οι Μαβς με 118.2.

➜ βέβαια, αν το δούμε το θέμα υπό το πρίσμα του offensive rating (πόντοι ανά 100 κατοχές), οι Μαβς είναι οι κυρίαρχοι με 116.6 και ακολουθούν τα ‘Ελάφια’ με 114.4. Άρα τα στοιχεία επιβεβαιώθηκαν.

➜ η 14η καλύτερη άμυνα, νίκησε την πρώτη. Το defensive rating του Μιλγουόκι να δείχνει πως δέχεται 102 πόντους, ανά 100 κατοχές. Ακολουθούν οι Λέικερς (102.9), τρίτοι είναι οι Νάγκετς (103) και επειδή θα πάει μακριά η βαλίτσα, να σο υπω ότι το Ντάλας είναι στο Νο14, με 108 πόντους, ανά 100 κατοχές.

➜ η ομάδα που ηγείται της λίστας του true shooting% (μετρά όλα τα σουτ -βολές, δίποντα, τρίποντα) έχασε από εκείνη που είναι στο Νο3. Οι Μπακς έχουν 59%, οι δεύτεροι, Χιτ 58.6% και οι Μαβς 58.5%.

➜ το Ντάλας έγινε η πρώτη ομάδα -στην ιστορία του ΝΒΑ- που διέλυσε ρεκόρ νικών, μεγαλύτερο του 15-0, χωρίς να ‘χει πρόχειρο τον πρώτο της σκόρερ.

➜ έγινε και η μόνη ομάδα που ‘χει νικήσει φέτος και τους Μπακς και τους Λέικερς! Το Μιλγουόκι υπέστη την πρώτη του ήττα, μετά το 100-103 από τους Τζαζ, στις 8/11. Οι επόμενοι καλεσμένοι τους θα είναι οι Λέικερς.

Ας εξηγήσουμε το πώς, κατ’ αρχάς με εικόνες

Ο Πορζίνγκις έπαιξε για 33 λεπτά. Σε αυτό το διάστημα έδωσε 26 πόντους, με 5/11 δίποντα, 4/8 τρίποντα, 4/4 βολές, 10-2 ριμπάουντ, 4 ασίστ, 2 τάπες, ενώ έκανε και 2 λάθη. Το 20 που είχε στο +/- ήταν το μεγαλύτερο όλων όσων πάτησαν παρκέ. Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο είχε -1, μολονότι έφτασε στους 48 πόντους και τα 14 ριμπάουντ. Όλοι οι άλλο Μπακς είχαν 68 πόντους, με 26/74 σουτ. Η πρώτη φάση που θα δεις είναι το κάρφωμα του Λετονού πάνω από το Greek Freak, στην πρώτη περίοδο. Στην οποία πρώτη περίοδο, οι γηπεδούχοι μπήκαν με 8-1, πριν ο πρωταγωνιστής της ιστορίας μας τοποθετηθεί επί του θέματος (είχε 11 πόντους στο τέλος του α’ δωδεκαλέπτου).

Για το τέλος, ο Πορζίνγκις άφησε τα πιο ουσιαστικά πράγματα. Κατ’ αρχάς, το τρίποντο από τα 8 μέτρα. Τα ‘Ελάφια’ παρακολουθούσαν σε θέση συνεπιβάτη το σκορ από την αρχή και στην τέταρτη περίοδο μπήκαν με το -10 (76-86). Χάριν του Αντετοκούνμπο (και των καρφωμάτων του, στα οποία οδηγήθηκε κατά κόρον), πλησίασαν σε 99-92, πριν αρχίσει τα back to back τρίποντα ο Πορζίνγκις. Μπροστά του είχε τον Γιάννη, ο οποίος του έβγαλε το καπέλο. Δεν το λέω εγώ. Εκείνος το είπε. “Αυτά τα plays σε υποχρεώνουν να του βγάλεις το καπέλο. Και τα δυο τρίποντα ήταν από πολύ μακριά. Όταν προσπαθείς να κάνεις comeback και ένας τύπος βάζει τέτοια σουτ, δεν μετρούν μόνο για τρεις πόντους. Είναι αυτά που αλλάζουν το momentum και καταστρέφουν την αυτοπεποίθηση σου“.

‘Έκλεισε’ με την τάπα που διασφάλισε τη νίκη της παρέας του. Το θύμα ήταν ο Στέρλινγκ Μπράουν, ο οποίος πήρε το επιθετικό ριμπάουντ, μετά τη χαμένη βολή του Αντετοκούνμπο (σε επιτυχημένο λέι απ που διαμόρφωσε το 119-116). Ακολούθησαν 2/2 βολές του Τιμ Χάρνταγουεϊ στο 1.9” και το ‘προσπαθώ να παίζω σωστά, όπως θέλουμε να παίζουμε ως ομάδα και αυτό έχει αποτέλεσμα’ του Πορζίνγκις. Μαζί με το ‘δεν προσπαθώ να κάνω τα δικά μου, γιατί θα διαλύσω το ρυθμό στην επίθεση. Αυτό που με ενδιαφέρει είναι να νικάμε. Να είμαστε συνολικά, καλοί επιθετικά. Οπότε θα συνεχίσω να κάνω ό,τι κάνω, ώστε να συνεχίσουμε και όλοι μαζί να κάνουμε ό,τι κάνουμε‘. Δηλαδή, να νικούν. Αυτή ήταν 12η επιτυχία στα τελευταία 15 παιχνίδια.

Τι είχε προηγηθεί

Ο Ντόντσιτς δεν ήταν ο μόνος που πήρε απουσία. Εκτός ήταν και ο Έρικ Μπλέντσο και αυτό αποδείχθηκε σε μεγάλο πρόβλημα για τους Μπακς, αφού χωρίς τον βασικό πόιντ γκαρντ παρατηρήθηκε μια αδυναμία στην κυκλοφορία και τα calls του τι θα γίνει. Και μοιραία έγινε ο Αντετοκούνμπο ο κύριος προορισμός, με τους Μάβερικς να επενδύουν στη λογική ‘μόνος σου δεν μπορείς να μας νικήσεις’. Για να κάνει κάποιος ό,τι οι Μαβς εναντίον του Μιλγουόκι, ξεκάθαρα χρειαζόταν να λειτουργήσουν αρμονικά όλα τα ‘γρανάζια’. Πέραν του Πορζίνγκις, υπήρχε και ο Σεθ Κάρι να ηγηθεί του πάγκου που νίκησε εκείνον των Μπακς 56-44, τελειώνοντας με 26 πόντους, που είχαν 4/8 τρίποντα).

Μετά, ο starter Τζέιλεν Μπράνσον (να σου πω εδώ πως ο Ντίλον Ράιτ ακόμα δεν έχει αναρρώσει πλήρως) πρόσθεσε 13 πόντους και 11 ασίστ, ο Ντόριαν Φίνεϊ-Σμιθ 15 πόντους (3/5 τρίποντα) και 8 ριμπάουντ και ο Μάξι Κλέμπερ έδωσε το ‘είναι’ του στην άμυνα πάνω στον Αντετοκούνμπο. Ήταν πάντα κάπου κοντά του, συν μια βοήθεια. Κάτι που δεν φάνηκε στο στατιστικό, αλλά ας δούμε λίγο πιο αναλυτικά τους αριθμούς. Ο Greek Freak δούλεψε για τους πόντους του: ‘πήρε’ 31 προσπάθειες και ευστόχησε στις 18 (1/6 τρίποντα, 11/16 βολές). Εξαιρουμένου του τελευταίου μισού της τέταρτης περιόδου, οι Μάβερικς φρόντισαν να ‘κλείσουν’ όποιον δεν λεγόταν Γιάννης Αντετοκούνμπο, όπως έγραψε to το SB Nation. Μεταξύ άλλων, αυτός έγινε ο τρόπος που επέστρεφαν έπειτα από κάθε ξέσπασμα των γηπεδούχων -και μάλιστα σε μηδενικό χρόνο.