Ο Κόρι Χίγκινς γεννήθηκε και λαδώθηκε για να βάλει αυτό το mid-range σουτ

Ο Κόρι Χίγκινς ήταν επτά μηνών… έμβρυο τη βραδιά της 7ης Μαΐου που ο Μάικλ Τζόρνταν στοίχειωνε μια για πάντα την καριέρα του Γκρεγκ Ίλο. Από την κοιλιά της μητέρας του έμελλε να ξεπηδήσει στις 14/6 του 1989 και φυσικά δεν ήταν δυνατόν να έχει ιδέα του τι είχε συμβεί δυο μήνες νωρίτερα στο Κλίβελαντ, όταν οι Μπουλς χάρη στο ‘The Shot’, μια μεγαλειώδης στιγμή που παρέα με τον πανηγυρισμό όρισαν τη θαυμαστή πορεία του ‘Air’, απέκλειαν με σαδιστικό τρόπο τους Καβαλίερς στον πέμπτο ματς του α’ γύρου των NBA Playoffs (101-100). Σε μόλις 3 δευτερόλεπτα!

Ανήμερα των 9ων γενεθλίων του, το 1998 πλέον, ο μικρός αντιλήφθηκε επ’ ακριβώς περί τίνος επρόκειτο. Με τον πατέρα του Ροντ (παρτενέρ του Πάσπαλι στον Ολυμπιακό του Γιάννη Ιωαννίδη προτού αντικατασταθεί από τον Μπέρι στις αρχές της σεζόν 1992-93) να ‘ναι μέχρι σήμερα ένας από τους καλύτερους φίλους του ‘MJ’ από την ταυτόχρονη παρουσία τους στο Σικάγο (1984-85) δίνοντάς του αργότερα δουλειές (Ουίζαρντς, Μπόμπκατς), και τον γκαρντ της Μπαρτσελόνα να γίνεται το πνευματικό παιδί του, κάπου σε κάποια παρέα θα ‘χε πάρει το αυτί του για τη διαχρονική διάσταση και αξία εκείνου του καλαθιού. Παρόλα αυτά στον έκτο τελικό της σειράς με τους Τζαζ θα έβλεπε σε ζωντανή μετάδοση τον νονό του να επαναλαμβάνει την ιστορία με μια μοναδικότητα που ήταν αποκλειστικό και αναφαίρετο προνόμιό του.

Οι Μπουλς θα ισοφαρίζονταν σε 3-3 από την παρέα των Στόκτον-Μαλόουν και ο τίτλος της χρονιάς θα κρινόταν σε έβδομο ματς ώσπου στη σκηνή εμφανίστηκε ο από μηχανής θεός (και διάβολος μαζί) Μάικλ Τζόρνταν. Πρώτα μείωσε στον πόντο, όταν στο χρονόμετρο απέμεναν άλλα 37” για τη λήξη. Κατόπιν έπαιξε καταπληκτική άμυνα στην μπάλα και αιφνιδίασε τον Καρλ Μαλόουν κλέβοντας χαμηλά. Και στο φινάλε του αγώνα ισοπέδωσε την προσωπικότητα του Μπρίον Ράσελ, διαμορφώνοντας το τελικό 87-86 για το έκτο και τελευταίο δαχτυλίδι που κατέκτησε κατά τις δύο θητείες του με τους ‘ταύρους’.

Όχι, ο Κόρι Χίγκινς δεν ήταν εφικτό να ξεφύγει από τη μοίρα του. Τον κυνηγούσε. Επειδή στα πρώτα βήματα της πορείας του έλεγαν πως προωθείται εξαιτίας του background του, όφειλε να πάρει το τελευταίο σουτ του ημιτελικού με τη Μιλάνο. Και να ευστοχήσει παρά την άμυνα που έπαιξε πάνω του ο -κατά πέντε πόντους ψηλότερος- Σέιβον Σιλντς. Ήταν το πεπρωμένο τέτοιο. Ενδεχομένως το ‘χε ονειρευτεί ότι η ανάμνησή του θα ζωντανέψει. Με τον ίδιο σε κεντρικό ρόλο.

“Με 6 δεύτερα ν’ απομένουν, μ’ αρέσουν αυτές οι καταστάσεις που δεν έχω τίποτα να σκεφτώ. Πρέπει απλώς να βρεις το καλύτερο σουτ που μπορείς, οπότε το μόνο που σκεφτόμουν ήταν να φτάσω σ’ ένα σημείο, να σηκωθώ και να εκτελέσω. Βρήκα το σημείο και ευτυχώς πήγε μέσα. Ήξερα ότι η άμυνά τους δεν πρόκειται να με αφήσει να πάω προς το καλάθι και πιθανόν δεν θα κερδίσεις φάουλ σε μια τέτοια συνθήκη. Νιώθω άνετα να σουτάρω από μέση απόσταση και πήγα έτσι“, περιέγραψε μετά το τέλος της σημαδιακής στιγμής, εξηγώντας τι είχε στο μυαλό του προτού σκοράρει για το 84-82.

Πριν από μια πενταετία, ως παίκτης της ΤΣΣΚΑ Μόσχας στο Final-4 του Βερολίνου, ο Κόρι Χίγκινς δήλωνε βέβαιος πριν από τον τελικό με τη Φενέρμπαχτσε πως ο διάσημος νονός του “θα είναι περήφανος για μένα“. Τώρα θα είναι σίγουρα δυο και τρεις φορές περισσότερο. Τώρα δεν έχουν να του προσάψουν τίποτα.