Ο Κεντάβιους Κάλντουελ-Πόουπ πέταξε 80 εκατομμύρια ευρώ για να γίνει πρωταθλητής

Ο λόγος που επέστρεψαν οι Λέικερς στην κορυφή του κόσμου, μια δεκαετία μετά την τελευταία φορά που είχαν πατήσει εκεί είναι ο ΛεΜπρον Τζέιμς. Προφανώς και δεν τα έκανε όλα μόνος του, γιατί στα ομαδικά σπορ δεν μπορείς να πας πολύ μακριά, χωρίς ομάδα. Όποιος και αν είσαι. Ο MVP των Finals είχε εκλεκτή παρέα, πρωτοστατούντος του Άντονι Ντέιβις. Ξέρεις ποιος ήταν ο τρίτος πιο αποτελεσματικός -βάσει αριθμών και προσφοράς- στα playoffs;

Το Greenville βρίσκεται κάπου, μεταξύ πολλών πόλεων της κεντρικής Τζόρτζια. Είναι έκτασης (88.4 χιλιομέτρων) που δεν την ‘πιάνει’ το μάτι σου, εκτός και αν έχεις λόγο να πάρεις μικροσκόπιο να την εντοπίσεις. Ο Kentavious Caldwell-Pope έγινε ο λόγος να ζήσει τα 15 λεπτά της δημοσιότητας της η γωνιά της γης στην οποία ζουν -σκάρτα- 1000 άνθρωποι. Πώς όμως, ο KCP κατάφερε να βρει το δρόμο από το ‘πουθενά’ για το ΝΒΑ; “Κατ’ αρχάς, στην περιοχή δεν υπάρχει κάτι άλλο να κάνεις -από το να περνάς την ώρα σου στο γήπεδο που υπάρχει απέναντι από το Δημαρχείο, παίζοντας μπάσκετ. Όταν νύχτωνε και δεν είχε πάει σπίτι, η μητέρα του (Ρόντα) ήξερε πού θα τον βρει. Επίσης, από παιδί ήταν πολύ εργατικός, ταπεινός και πάντα έβαλε τη μια πρόκληση μετά την άλλη -στον εαυτό του”, έχουν εξηγήσει άνθρωποι που μεγάλωσαν μαζί του στο Fan Sided. Ένας ήταν ο Ρίτσαρντ Κάρτερ, πάστορας και προπονητής της ομάδας της εκκλησίας για δεκαετίες. “Αν μου ζητούσατε να πω ένα πράγμα για τον Κεντάβιους, θα επιλέξω ότι ανέκαθεν μπορούσε να σουτάρει -και γρήγορα θα προσθέσω ότι ήταν αμυντικός δαίμονας, όπως και αλτρουιστής”. Ο κόουτς/πάστορας θέλησε να πει για τον ‘Ken’ πως “υπήρχε μια εποχή που προσπαθούσε να σουτάρει όλο και από πιο μακριά, ώσπου έφτασε στο κέντρο. Χωρίς να αστοχεί. Μετά ένα ματς με ρώτησε κάποιος αν θα τον αφήσω να εκτελεί από παντού. Του απάντησα ‘τα βάζει ή όχι;’.

Ο KCP έλεγε από μικρός πως θέλει να γίνει μπασκετμπολίστας και η κοινότητα είχε το χρόνο και τη διάθεση να τον βοηθήσει. Για παράδειγμα, τακτικά του έκαναν mock συνεντεύξεις, διάρκειας πέντε λεπτών, για να μάθει να μιλάει, τι είναι χρήσιμο να αποφεύγει να λέει και πού να επικεντρώνει. Κράτα υπ’ όψιν σου πως από παιδί απέφευγε να λέει πολλά. Ή λίγα. Γενικά, αποφεύγει να συνδιαλέγεται και δεν κάνει διακρίσεις. Η μητέρα του έχει πει πως από όταν ήταν παιδί έως σήμερα “είναι πραγματικά ήσυχος. Όταν μου στέλνει γραπτό μήνυμα ή μου τηλεφωνεί, αρκείται πάντα σε λίγες λέξεις. Είναι σαν τον Καγουάι Λέοναρντ”. Σήμερα είναι αυτός που αποδεικνύει πως τα όνειρα μπορούν να γίνουν πραγματικότητα, όπου και αν έχεις γεννηθεί ή μεγαλώσει. Όσο μικρό και αν είναι το σχολείο που παίζεις -αρκεί φυσικά, να διεκδικείς το όνειρο με ό,τι μέσο διαθέτεις.

“Δεν έχω κάτι το ιδιαίτερο να διηγηθώ από τα παιδικά μου χρόνια. Δεν έζησα άσχημη ζωή. Περισσότερο ήταν συνηθισμένη και αφορούσε το σχολείο και το μπάσκετ. Την ίδια ώρα, ο απόλυτος στόχος μου ήταν να φύγω από την πόλη. Αυτό ήταν το υπέρτατο κίνητρο που είχα ως παιδί”.

Δεν ξέχασε τη βοήθεια που του πρόσφεραν όλοι και το απέδειξε, δημιουργώντας τον Αύγουστο το Never Give Up -πρωτοβουλία που έχει ως στόχο να προσφέρει ευκαιρίες στις οικογένειες της πόλης του. Εκτός αυτού, επιστρέφει κάθε χρόνο στο γυμνάσιο που φοίτησε, για να εξηγήσει στα παιδιά πως έχουν δικαίωμα να ονειρεύονται ό,τι γουστάρει η ψυχή τους.

Έγραψε το όνομα του στη λίστα αυτών που θα ήθελαν να βρουν δουλειά στο ΝΒΑ, μέσω του 2013 NBA Draft. Ποντάρω στο ότι θυμάσαι πως ήταν αυτό της ‘χειρότερης πρώτης επιλογής’ στην ιστορία (Άντονι Μπένετ-Καβς) και φυσικά, του Γιάννη Αντετοκούνμπο. Στο ΤΟΡ10 βρήκαν δουλειά και οι Βίκτορ Ολαντίμπο (Νο2, Μάτζικ), Νέρλενς Νόελ (Νο6, Πέλικανς -δόθηκε στους Σίξερς) και ο CJ MακΚόλουμ (Νο10, Μπλέιζερς). Στο Νο8 άκουσε το όνομα του ο KCP. Τον κάλεσαν οι Πίστονς. Ένα χρόνο μετά ο Σταν Βαν Γκάντι τον χαρακτήρισε ως ‘καλύτερο περιφερειακό αμυντικό’ της ομάδας. Όταν εμφανίστηκε ο Ρέτζι Τζάκσον στην πόλη, έγινε ο κύριος επωφελούμενος. Τελείωσε τη σεζόν (2014-15) με 153 εύστοχα τρίποντα. Ήταν +70 από το δεύτερο καλύτερο ‘Πιστόνι’. Στην εξέλιξη της φάσης (2015-16), έγινε εκ των κύριων λόγων που πήγε το Ντιτρόιτ στα playoffs, για πρώτη φορά μετά το 2009 και το 2016-17 ανανέωνε διαρκώς τα career high.

Τον Απρίλιο του 2017, όταν έγινε πατέρας είχε ζητήσει άδεια για να είναι δίπλα στη σύντροφο του -στη γέννηση του δεύτερου παιδιού της οικογενείας. Ο Ken Jr. είδε για πρώτη φορά το φως λίγο πριν το τζάμπολ του αγώνα των Πίστονς με τους Ράπτορς. Πολύ πριν πάνε οι ομάδες στα αποδυτήρια, ρώτησε τη MακΚένζι αν του επέτρεπε να πάει στο γήπεδο, να βοηθήσει. Του απάντησε πως μπορεί -και εμφανίστηκε στο β’ ημίχρονο. Μοιράστηκε την ιστορία για να εξηγήσει τη σημασία της επικοινωνίας σε ένα ζευγάρι. Στο ίδιο πνεύμα είχε μιλήσει για την αρχή της σχέσης με τη σύζυγο του, το 2013 όταν εκείνη ήταν στο Ντάλας (δούλευε με σχεδιαστή μόδας) και εκείνος στο Ντιτρόιτ. Τότε αποδείχθηκε πως όταν θέλει ο KCP, βρίσκει το σθένος να μιλήσει.

To καλοκαίρι του 2017 οι Πίστονς του πρόσφεραν 80 εκατομμύρια δολάρια, για να μείνει μαζί τους άλλα πέντε χρόνια. Δεν ήταν κάτι που ένιωσε πως τον καλύπτει. Είχε και το ‘μαξιλαράκι της restricted free agency, που σήμαινε πως το Ντιτρόιτ μπορούσε να ματσάρει τη μεγαλύτερη πρόταση που θα δεχόταν, για να τον κρατήσει. Έλα όμως, που δεν ήλθε κάποια (πρόταση), μολονότι η ομάδα του θεωρούσε δεδομένο το ενδιαφέρον των Νετς. Μόνο που αυτοί δεν είχαν χώρο στο σάλαρι καπ για εκείνον. Έπρεπε να τον δημιουργήσουν.

Την ίδια περίοδο ο Γκόρντον Χέιγουορντ υπέγραψε στους Σέλτικς, οι οποίοι επίσης, έπρεπε να ‘καθαρίσουν’ χώρο στο σάλαρι καπ, οπότε έστειλαν τον Έιβερι Μπράντλι στους Πίστονς -για τον Μάρκους Μόρις. Η άφιξη του Μπράντλι στο Ντιτρόιτ έκανε έως και αχρείαστο τον Πόουπ (ο οποίος συνελήφθη να οδηγεί υπό την επήρεια αλκοόλ, τον Μάρτιο μετά την ήττα από τους Χιτ, τιμωρήθηκε με δυο αγώνες και τέθηκε υπό δικαστική επιτήρηση για ένα χρόνο), εξ ου και τα ‘Πιστόνια’ απαρνήθηκαν τα δικαιώματα του. Αυτό σήμαινε πως όποιος τον ήθελε μπορούσε να τον πάρει. Τον ήθελαν οι Λέικερς. Για ένα χρόνο και 17.7 εκατομμύρια δολάρια.

Στην πρώτη σεζόν ως ‘Λιμνάνθρωπος’ έδειχνε να ‘χει γενικής φύσεως θέματα (με την ομάδα γενικά, να μη βοηθά, όπως δεν βοήθησε ότι το Δεκέμβρη του 2017 παραβίασε τη δικαστική επιτήρηση (της ‘μεθυσμένης’ οδήγησης) και καταδικάστηκε σε φυλάκιση 25 ημερών. Μπορούσε να φύγει από το Seal Beach Police Department Detention Center (βλ. κρατητήριο) μόνο για αγώνες και προπονήσεις -με το GPS monitor στο πόδι-, σε αυτό που οι Αμερικανοί ονομάζουν ‘work release program’. Στην επιστροφή έκανε αλκοτέστ.

Δεν μπορούσε να φύγει από την πολιτεία. Του είχαν πει πως δεύτερο παράπτωμα θα οδηγούσε σε 93 μέρες κράτηση στη φυλακή της Oakland County και ότι θα υποβάλλεται σε τυχαία τεστ για αλκοόλ και ναρκωτικές ουσίες. Επίσης, θα πλήρωνε 120 δολάρια τη μέρα, για 25 μέρες. Όλο αυτό έγινε 34.7% στα τρίποντα, μέσα στα παρκέ. Μετά έγινε Λέικερ ο ΛεΜπρον Τζέιμς, με τον οργανισμό να ενημερώνει τον Κάλντουελ-Πόουπ πως θα τον κρατήσει για άλλο ένα χρόνο (και 12 εκατομμύρια δολάρια), γιατί δεν είχε κάτι να χάσει (τα λεφτά ήταν λίγα -για τα δεδομένα του ΝΒΑ και τη θέση του παίκτη).

Toυς ευχαρίστησε με το career best του 46.7% στα σουτ -ενώ ήταν starter στα 26 από τα 69 ματς που αγωνίστηκε. Η ειρωνεία της τύχης τον βρήκε να συνθέτει μια εξαιρετική αμυντική γραμμή με τον Έιβερι Μπράντλι (!), τον Ρατζόν Ρόντο και τον Άλεξ Καρούζο. Σωστά σκέφτεσαι πως οι Λέικερς του είχαν δώσει νέο συμβόλαιο, από το οποίο μπορεί να φύγει τώρα (πριν αρχίσει η σεζόν 2020-21 -υπάρχει player’s option), για 8 εκατομμύρια δολάρια φέτος και 8.4 εκατομμύρια για τη νέα σεζόν -αν μείνει. Φέτος ήταν η χρονιά του και εξελίχθηκε στον τρίτο καλύτερο παίκτη των Λέικερς, πίσω από τους γνωστούς (ΛεΜπρον Τζέιμς, Άντονι Ντέιβις).

Το Fan Sided είχε γράψει πριν μια εβδομάδα πως ‘ο KCP είναι ο πρωταγωνιστής για τον οποίον δεν μιλάει κανείς, ένας υποτιμημένος παίκτης από τους φαν και τους αναλυτές, ο οποίος έγινε o αφανής ήρωας των playoffs’, όπου δεν εμφανίστηκε ο Μπράντλι γιατί γενικά επέλεξε να μην μπει στη ‘φούσκα’ και έτσι έγινε πρώτη επιλογή ο Κάλντουελ Πόουπ.

Είχε ομολογήσει πως δεν έχει ανταποκριθεί ακόμα στις ευθύνες ενός ηγέτη. Δεν έχει εξελιχθεί στο βαθμό που να μπορεί να το κάνει. Να αποκτήσει φωνή στα αποδυτήρια και να αποφασίζει για όλους στο παρκέ. Δεν είχε προειδοποιήσει ότι είχε έλθει αυτή η ώρα.

“Τα νούμερα στο σκοράρισμα μπορεί να μην είναι εντυπωσιακά (9.9 πόντοι ανά αγώνα), αλλά ως 3-and-D παίκτης αυτό που μετράει περισσότερο είναι το ποσοστό (42.1%). Σχεδόν όλες οι προσπάθειες γίνονται από το τρίποντο και φέτος έφτασε στο ρεκόρ καριέρας του 57.5%. Την ίδια ώρα, είναι ο πιο αξιόπιστος περιφερειακός αμυντικός, μετά τον Καρούζο -κάτι που είχαν απόλυτη ανάγκη οι Λέικερς, απουσία του Μπράντλι. Υπήρξε αναπόσπαστο μέλος του συνεχούς rotation που έκανε ο Φρανκ Βόγκελ εναντίον των αντίπαλων playmakers, σε όλη την postseason και αποδείχθηκε πιο αξιόπιστος από τον -πολύ πιο ακριβά αμειβόμενο- Ντάνι Γκριν και μέσω των λύσεων που έδινε, την ώρα της κρίσης”. Ήταν τέτοιες που ο προπονητής του τον αποθέωσε, μετά τον τέταρτο τελικό, λέγοντας πως έχει ‘μεγάλα άντερα’ -αφότου έγινε ο λόγος του 3-1.

Να κάνουμε όμως, μια μαθηματική πράξη: το 2017 αρνήθηκε τα 80 εκατομμύρια που του έδιναν οι Πίστονς, για πέντε χρόνια. Στην τετραετία που ακολούθησε ‘έβγαλε’ 46.3 εκατομμύρια και έγινε πρωταθλητής. Ξέρεις πώς είναι αυτά: με κάθε απόφαση, κάτι χάνεις, κάτι κερδίζεις. Ο ΚCP ‘έχασε’ σε πρώτη φάση 13.275.000 δολάρια, σε τρεις σεζόν και τώρα μπορεί όχι μόνο να ρεφάρει, αλλά να κάνει το καλύτερο συμβόλαιο της καριέρας του.

Ως πρωταθλητής μπορεί να φύγει από το Λος Άντζελες, για πολλά περισσότερα λεφτά από αυτά που ‘παίρνει’ τώρα, με τους Σίξερς (που έχουν πια ως κόουτς τον Ντοκ Ρίβερς), τους Πέισερς, τους Νετς, τους Ράπτορς και τους Ουόριορς να είναι πιθανοί προορισμοί. Όπως λέει εδώ και χρόνια “με αυτά τα ζητήματα ασχολείται ο ατζέντης μου -για αυτό τον πληρώνω”. Εκείνος όταν δεν ασχολείται με τη δουλειά του, ασχολείται με την οικογένεια του (τη σύζυγο και τα τρία παιδιά του, ηλικίας 8, 3 και ενός έτους), την οποία ειρήσθω εν παρόδω έχει να δει από κοντά για μήνες. “Δεν πίστευα πως θα μου λείψει η φασαρία που κάνουν” ομολόγησε στους LA Times Το δαχτυλίδι του πρωταθλητή είναι μια χαρά παρηγοριά, δεν συμφωνείς.