Ο Κένι Άτκινσον είχε προβλέψει το άδοξο τέλος του στους Νετς
Το φινάλε ήταν πικρό για τον Κένι Άτκινσον. Τουλάχιστον όμως λυτρωτικό.
Η μοίρα του (κάθε) προπονητή είναι (σχεδόν) προδιαγεγραμμένη. Ο χρόνος και η φθορά που φέρνει μαζί του στην εκάστοτε ομάδα δεν νικήθηκαν ποτέ, με συνέπεια την αμφιβολία που οδηγεί στην αμφισβήτηση και στη ρήξη που ακολουθεί σαν ουρά. Από χώρα σε χώρα και από κουλτούρα σε κουλτούρα η διαχείριση των καταστάσεων ποικίλει. Άλλοι βιάζονται, άλλοι δείχνουν υπομονή. Είναι κοινός τόπος παρόλα αυτά ότι αργά ή γρήγορα το φινάλε θα γραφεί από το ίδιο χέρι.
Ο Κένι Άτκινσον δεν ξέφυγε από τον κανόνα. Κατά το Forbes ήταν μια παράλογη απόφαση που 'ξεπλένεται' μόνο με τον τίτλο του ΝΒΑ. Οτιδήποτε άλλο καθιστά την 'καρατόμηση' του κόουτς αδικαιολόγητη, αλλόκοτη, σχεδόν παρανοϊκή. Δούλευε στους Νετς για 47 μήνες ως ο μακροβιότερος προπονητής ομάδας της Νέας Υόρκης στις τέσσερις μεγάλες λίγκες της χώρας. Από τον Απρίλιο του 2016 αποτελούσε κομμάτι του σχεδίου απεγκλωβισμού του οργανισμού από τα 'κρίματα' του παρελθόντος. Ο Νεοζηλανδός Σον Μαρκς, παλαίμαχος αθλητής και τότε νεόκοπος τζένεραλ μάνατζερ που διάβαζε πολύ, είχε διαλέξει τον πρώην βοηθό του Μάικ Μπουντενχόλτζερ στους Χοκς για να υλοποιήσει το σχέδιο της αναδόμησης. Το περασμένο Σάββατο οι δρόμοι τους χώρισαν εντελώς ξαφνικά, 19 παιχνίδια πριν από τη λήξη της κανονικής περιόδου κι εν μέσω μιας προσπάθειας για την επισφράγισης μιας θέσης στην post season.
Για διαζύγιο κοινή συναινέσει έκανε λόγο η ανακοίνωση του οργανισμού. "Ήταν μια απόφαση που πήραμε ο Κένι, εγώ και η ιδιοκτησία", συμπλήρωσε ο Μαρκς, παλεύοντας να πείσει ότι ουδείς εκ των παικτών ζήτησε την απομάκρυνση του Άτκινσον. Ας το πιστέψομεν. Βέβαια "το είναι καιρός για μια διαφορετική φωνή στ' αποδυτήρια" δεν ενισχύει το παραπάνω. Τουναντίον συμπορεύεται με την άποψη πως μετά την εσωτερική κουβέντα της προηγούμενης Τετάρτης για το 'τις πταίει', παρόντος του Κέβιν Ντουράντ, και τις ανταλλαγές κατηγοριών για την έλλειψη κατεύθυνσης στο παρκέ τα ερείσματα του Άτκινσον κατέρρευσαν το ένα μετά το άλλο.
Το 29-34 και η έβδομη θέση στην Ανατολική Περιφέρεια θα μπορούσε να είναι η αφορμή για τη λήξη της επιτυχημένης συνεργασίας. Δεν χρησιμοποιήθηκε το αρνητικό ρεκόρ ως δικαιολογία. "Είχαμε μερικές πολύ ειλικρινείς συζητήσεις. Όχι μόνο το τελευταίο βράδυ, ούτε για κάποια 24ωρα, δεν ήταν μονάχα ένα παιχνίδι. Ήταν το αποκορύφωμα των γεγονότων κατά τη διάρκεια της χρονιάς. Με ωμή ειλικρίνεια και ταπεινότητα ο Κένι παραδέχθηκε ότι η φωνή του δεν είναι αυτή που ήταν κάποτε εδώ", επεσήμανε πιο μετά ο τζένεραλ μάνατζερ των Νετς. Ο κόουτς είχε χάσει τ' αποδυτήρια, δεν ενέπνεε πια. Ακόμη και δικά του παιδιά, παίκτες που είχαν ωφεληθεί, δεν τον εμπιστεύονταν πια.
Ο Άτκινσον διαισθανόταν πως θα συμβεί έτσι, σαν να είχε διαβάσει το μέλλον του. Προέβλεπε τις εξελίξεις από τον Δεκέμβριο. Αντιλήφθηκε από το τρίμηνο δίμηνο της νέας σεζόν πως η καθοδήγηση ενός συνόλου που περιλαμβάνει ταλαντούχους νέους ή μπασκετικούς 'παρίες' που αναζητούσαν μια δεύτερη ευκαιρία για να δείξουν ότι αξίζουν με την απαιτητική διαχείριση ενός πρότζεκτ που περιλαμβάνει δύο σούπερ σταρς (Ντουράντ, Ίρβινγκ) κι άλλον έναν all star (Τζόρνταν) είναι η μέρα με τη νύχτα. Είχε τη διορατικότητα να δει το κακό να έρχεται, άκουγε τον αχό να πλησιάζει.
Οι Σαμς Τσαράνια και Άλεξ Σίφερ, στο άρθρο που συνυπέγραψαν στο Athletic, μετέφεραν μια εξομολόγηση του Άτκινσον πριν από 3 μήνες. Εκείνη την εποχή τίποτα δεν προμήνυε το τέλος. "Ξέρω ότι ο χρόνος μου μετράει αντίστροφα. Με αγχώνει. Είναι σκληρή η δουλειά, σκληρή η πόλη, προσδοκίες έχουν αναπτυχθεί. Ξέρω ότι ο χρόνος θα τελειώσει κάποια στιγμή. Κάνω το καλύτερό μου μέχρι να συμβεί".
Ο 52χρονος προπονητής δεν ένιωθε καλά, ήταν πιεσμένος και το είχε αφήσει να εννοηθεί. Από το Σάββατο ηρέμησε, αναζητώντας μια νέα πρόκληση στην καριέρα του. Είτε μένοντας στη Νέα Υόρκη, αναλαμβάνοντας τους Νικς, είτε φεύγοντας για το Σικάγο ή την Ατλάντα. Όπου αλλού. Μακριά από τους Νετς σίγουρα.