O Kάιρι Έρβινγκ έριξε γροθιά στο στομάχι κάθε 'αδαή' τουιτερά

Ο Κάιρι Έρβινγκ (να με συμπαθάς, αλλά έτσι προφέρεται το όνομα του) δεν είναι μια καθημερινή περίπτωση NBAer. Ή επαγγελματία αθλητή. Η λέξη complicated υπάρχει για τύπους σαν και αυτόν. Δεν επέτρεψε ποτέ, στον εαυτό του τα 'κουτάκια'. Ή να μην πει αυτό που νιώθει. Έμαθε να τιμά το ανεξάρτητο πνεύμα που διαθέτει και να μην αφήνει ανθρώπους που δεν τον ξέρουν -και δεν τον ενδιαφέρουν- να τον επηρεάζουν. Σε αυτό το concept ανήκει το 'η γη είναι επίπεδη' που είχε πει τον Φλεβάρη του 2017 (επανατοποθετήθηκε τον Οκτώβρη του 2018) και το 'η CIA προσπάθησε να σκοτώσει τον Μπομπ Μάρλεϊ', αναλύοντας και τη σχετική θεωρία συνωμοσίας. Η λίστα είναι τεράστια. Η τελευταία σημείωση είναι αυτή που ακολουθεί και αφορά τον τρόπο που του συμπεριφέρθηκαν οι φαν των Σέλτικς, στην επίσκεψη του στην πόλη με τους Νετς.

“Συμβαίνει όλη την ώρα και απόψε απλά φάνηκε πώς το sports/entertainment θα είναι πάντα ενοχλητικό και ανίδεο. Είναι ένα μεγάλο ΣΟΟΥ που σημαίνει πολύ ΜΙΚΡΑ πράγματα, για τις ζωές του πραγματικού κόσμου, γιατί υπάρχουν ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ζητήματα που έχουν σημασία και συμβαίνουν σε αυτήν. Όπως το να καταλήξεις σε μια ζωή που σημαίνει περισσότερα για εσένα από μια DAMN μπάλα που μπαίνει σε καλάθι. Ή να μάθεις πώς να μεγαλώνεις, στη γυάλα της κοινωνίας που στηρίζεται στο επίπεδο της δημοτικότητας που 'χεις ως άνθρωπος. Ή ακόμα και να διαχειριστείς την ιδιότητα σου ως ηγέτη της οικογενείας σου, αφότου 'χάσεις' κάποιον και δεν γνωρίζεις πώς να ζήσεις, μετά το θλιβερό συμβάν.

Αλλά το παιχνίδι αυτό, της αθλητικής διασκέδασης, μπορεί να σημαίνει περισσότερα από τη ψυχική υγεία και την ευημερία κάποιου; Ή οι καταστάσεις της πραγματικής ζωής των ανθρώπων, οι οποίοι καθημερινά, ό,τι και αν συμβαίνει, πρέπει να αποδίδουν για το ΝΒΑ και τους φαν του;

Όλα έχουν να κάνουν με το να κάνεις ό,τι κάνεις για τους φαν και τον οργανισμό που αγαπάς τόσο; Σκεφτείτε ξανά: είναι ένα ΠΑΙΧΝΙΔΙ και προωθείτε ως ΠΡΑΚΤΙΚΗ εμπειρία για αυτούς που αγοράζουν εισιτήρια και τους τηλεθεατές, στο σπίτι, ενόσω παραμορφώνεται το ποιοι άνθρωποι είναι πραγματικά ΑΝΘΡΩΠΟΙ. Μετά, 'ανεβαίνουν' τα πάντα σε όλα τα media, ως πολύτιμη τροφή για σκέψη, ενώ πιστεύουν πραγματικά πως οι απόψεις τους έχουν το βάρος πραγματικών πολιτιστικών ηγετών που μιλούν και δρουν για την αλλαγή. Ένα μεγάλο ΤΕΧΝΑΣΜΑ με καπνό και καθρέφτες.

Κάθε φορά όμως, θα είμαι αυτός που θα τοποθετείται και θα μιλά, επί της αλήθειας. Μια ΖΩΗ με νόημα και καθοδηγούμενη πνευματικά, θα είναι πάντα μεγαλύτερη και πιο ουσιαστική από κάθε γήπεδο και κάθε χώρο διασκέδασης. Αυτό το ΠΑΙΧΝΙΔΙ δεν δημιουργήθηκε για να ελέγχεται και να παρουσιάζεται ως δράμα, αλλά για να δείχνει την ΑΓΑΠΗ. Η αγάπη για την ΤΕΧΝΗ είναι το ΜΟΝO πράγμα που διατηρεί τους 'καθαρούς' ανθρώπους σε ατό το ΤΕΡΑΣΤΙΟ αθλητικό/διασκεδαστικό ΤΣΙΡΚΟ. Μην την 'πατήσετε' με το ΠΑΙΧΝΙΔΙ που παίζεται μπροστά σας, ως ψυχαγωγία. Δεν θα γίνει ποτέ όσο σοβαρό είναι το να διαχειρίζεσαι τη ΖΩΗ”.

Λίγο όμως, να συντονιστούμε

Επειδή το ποιος είναι ο Έρβινγκ, δεν είναι απαραίτητα και γνωστό -ή πρόχειρο στις μνήμες- θα ήθελα να μου επιτρέψεις να αναφέρω κάποια πράγματα που θα βοηθήσουν να καταλάβεις όσα έγραψε, καλύτερα. Ο γεννημένος στη Μελβούρνη της Αυστραλίας (23/3/1992), όπου είχαν μετοικίσει οι γονείς του Ντρίντερικ και Ελίζαμπεθ, έχει δυο αδελφές. Τη μεγαλύτερη τη λένε Asia και τη μικρότερη Europe. To προσπερνάμε και εστιάζουμε στο ότι ο πατέρας του (για τους φίλους, Ντρετ) είχε παίξει μπάσκετ στο Boston University, υπό τις οδηγίες του Ρικ Πιτίνο και με τον Σον Τιγκ συμπαίκτη. Ο λόγος που πήρε την οικογένεια και πήγαν στην Αυστραλία ήταν το μπάσκετ -για να παίξει στους Bulleen Boomers. Όταν ο Κάιρι ήταν 2, έγινε ο επαναπατρισμός.

Οι γονείς του χώρισαν, ο Κάιρι έμεινε με τον μπαμπά του και δυο χρόνια μετά, η μητέρα του, πέθανε -από μόλυνση. Όσες περισσότερες ιστορίες άκουγε για τη μητέρα του (την οποία δεν θυμόταν καλά, καλά), τόσο μεγάλωσε η ανάγκη που αισθανόταν να μάθει περισσότερα για εκείνη. Η Ελίζαμπεθ έγινε πηγή έμπνευσης για τον Κάιρι. Από εκείνη κληρονόμησε το μουσικό αυτί, το ρυθμό και την καλή φωνή. Το πρώτο παπούτσι που φόρεσε ποτέ, μετά τη συμφωνία του με τη Nike, είχε πάνω -ραμμένο- το όνομα της μαμάς του και την ημερομηνία του θανάτου της (9/9/96).

Η Ελίζαμπεθ είχε γεννηθεί στην ινδιάνικη φυλή Sioux -πριν δοθεί για υιοθεσία, το 1967, σε ιερείς Λουθηρανούς του Σιάτλ. Η συγκεκριμένη ομάδα ιθαγενών (Ινδιάνων) άνηκε στους πρώτους κατοίκους της Βορείου Αμερικής, πριν την επέλαση των Αμερικανών αποίκων που άρχισαν να τους παίρνουν τη γη, από τη δεκαετία του 1840. Μετά συνθήκες που δεν τηρήθηκαν και αιματηρούς πολέμους, μετακινήθηκαν στα Νότια, στην Ντακότα, όπου κατοικούν έως σήμερα. Εκεί πήγε ο NBAer τον Αύγουστο του 2018. Για την ακρίβεια, επισκέφτηκε το Standing Rock Sioux Reservations, την έκτη μεγαλύτερη περιοχή όπου κατοικούν αυτόχθονες (8.217 ζουν σε 9.251 τετραγωνικά χιλιόμετρα). Δεν είναι εύκολη η ζωή εκεί, όπως δεν είναι εύκολο να πας εκεί -όπως εξήγησε το ESPN.

Σημειωτέον, το μπάσκετ υπήρξε ανέκαθεν δημοφιλές σπορ στην περιοχή, για γενιές. “Το run and gum είναι η φύση του μπάσκετ που παίζουμε εδώ”, είχε εξηγήσει ο Ράσελ Γιανγκ Μπερντ, αθλητικός διευθυντής του Standing Rock High School. Κατέληξε στο ότι “στην περιοχή έχουμε πολλά προβλήματα με ναρκωτικά και αλκοόλ. Πολλά παιδιά που μεγαλώνουν με τους παππούδες τους. Ο Κάιρι έδωσε σε όλους τους νέους μια νέα προοπτική”.

Στο Standing Rock Sioux Reservations είναι τα ιερά χώματα τς φυλής και το σπίτι του 'Καθιστού Ταύρου', θρυλικού ηγέτη όλων των φυλών των Σίου, ο οποίος ηγήθηκε του πολέμου με τους αποικιοκράτες, που κράτησε έως το 1868 -όταν υπεγράφη η συνθήκη ειρήνης και έγινε η παραχώρηση των εδαφών στην Ντακότα. Οι καλές μέρες δεν κράτησαν για πολύ, αφού διαπιστώθηκε πως υπήρχε χρυσάφι στην περιοχή, με τους χρυσοθήρες να παραβιάζουν τα όρια -και κάπως έτσι προέκυψε νέα μάχη. Το αυτό έγινε και την τελευταία δεκαετία, όταν τοποθετήθηκαν 'επικίνδυνοι- κατά τη φυλή, αγωγοί πετρελαίου. Ήρεμοι δεν έχουν ζήσει ποτέ οι Σίου, γιατί μεταξύ άλλων μάχονται να διατηρήσουν το δικό τους τρόπο ζωής, την παράδοση και τη γλώσσα.

Ο Έρβινγκ αποκάλυψε πως είχε συνάψει δεσμούς, τα Χριστούγεννα του 2016. Πήγε εκεί, για πρώτη φορά στη ζωή του την τελευταία εβδομάδα του Αυγούστου του 2018. Όχι για επικοινωνιακούς λόγους (είχε περιορίσει στο ελάχιστο φωτογραφίες και βίντεο), αλλά για να τιμήσει τη μνήμη της μητέρας του και να καταλάβει καλύτερα την κληρονομιά του. Του έδωσαν το όνομα “Little Mountail”, καθώς οι ρίζες του βρίσκονται στο White Mountain της Νότιας Ντακότα. Είχε 'αγκαλιάσει' και όλη τη διαδικασία. Έβαλε παραδοσιακά ρούχα, πήρε μέρος σε τελετή που ξεπέρασε τις πέντε ώρες, χόρεψε, προσευχήθηκε, έκανε ό,τι όλοι οι άλλοι.

“Υπήρξε ένα σημείο στη ζωή μου, όπου ένιωσα πως είχα χάσει τις 'ρίζες' μου. Οι σχέσεις μου με τον πατέρα, τις αδελφές, τους φίλους και τους παππούδες βρίσκονταν σε ένα σταυροδρόμι και δεν ήξερα ποιο δρόμο να διαλέξω. Είχα βρεθεί να είμαι μέλος σε τέσσερις διαφορετικές οικογένειες (αυτή που γεννήθηκε, τη δεύτερη που έκανε ο πατέρας του, αυτή που έκανε εκείνος και της μητέρας του). Ήταν σημαντικό να γνωρίσω εκείνη της μητέρας μου, που είναι παντοτινή”

Πάμε τώρα και στον Ντρεντ -που ήταν στο World Trade Center την 11η Σεπτεμβρίου

Ο -μεγαλωμένος στο Μπρονξ- πατέρας του, ήταν εκείνος που του έδειξε το δρόμο του μπάσκετ. Ο Ντρεντ είχε πέντε αδέλφια, με τη μητέρα του Λίλιαν να είναι η μόνη provider του διαμερίσματος που ζούσαν, στα projects του Νότιου Μπρονξ. Δούλευε όλη μέρα και στα κενά διάβαζε τα μαθήματα του κοινοτικού κολεγίου που παρακολουθούσε. Ο πατέρας του είχε εγκαταλείψει από νωρίς.

Ο καλύτερος φίλος του Ντρεντ στη γειτονιά, ήταν ο Ροντ Στρίκλαντ. Ο Ροντ Στρίκλαντ έγινε νονός του Κάιρι. Ο πατέρας Έρβινγκ έγινε σταρ του Stevenson High School και μέλος του Boston University, όπου πήρε πτυχίο στα οικονομικά και έγινε πρώτος σκόρερ, όλων των εποχών. Γνώρισε την Ελίζαμπεθ, όταν ήταν δευτεροετής. Παντρεύτηκαν μετά την αποφοίτηση και πήγαν στο Σιάτλ, όπου ζούσαν και εργάζονταν οι θετοί γονείς της συζύγου. Εκείνος δούλευε σε οικονομική εταιρία, όταν πήρε την πρόταση να παίξει μπάσκετ στη Μελβούρνη.

Με την επιστροφή στις ΗΠΑ, η Ελίζαμπεθ άφησε τα παιδιά της και τον σύζυγο της και γύρισε στους γονείς της. Για κάποιους μήνες, μέχρι να βρει τι θα κάνει ο Ντρεντ, η οικογένεια έζησε στα projects. Όταν ο πατέρας έπιασε δουλειά στη Wall Street πήρε τα παιδιά και πήγαν στο Νιούαρκ. Όταν ο Κάιρι ήταν 9 χρόνων, ο Ντρεντ ξύπνησε -όπως κάθε άλλη μέρα- για να πάει στη δουλειά. Όταν έφτασε στο σταθμό του μετρό στο World Trade Center άκουσε μια ηχηρή έκρηξη. Άρχισε να τρέχει, μαζί με το υπόλοιπο πλήθος. Μετά ενημέρωθηκε για όσα είχαν συμβεί. Για ώρες δεν μπορούσε να βρει τα παιδιά του, να τους πει πως είναι καλά.

Πάνω κάτω στην ίδια περίοδο, ο -θυμίζω 9χρονος- Κάιρι ενημέρωσε τι θα γίνει, όταν μεγαλώσει:ε ίχε γράψει ήδη την πρώτη του υπόσχεση. Ήταν 9 όταν πήρε μαρκαδόρο και έγραψε στον τοίχο της ντουλάπας που 'χε στο δωμάτιο 'θα γίνω NBAer'. Σημείωσε τη λέξη 'υπόσχεση' και την υπογράμμισε τρεις φορές, όπως αποκάλυψε το 2011 στο Cleveland Com. Είχαν περάσει λίγες ώρες από την επιλογή του στο #1 του 2011 ΝΒΑ draft, όπου τον είχαν καλέσει οι Καβς. “Όταν άκουσα το όνομα μου, ήθελα να μείνω για δέκα λεπτά στην αγκαλιά του πατέρα του, γνωρίζοντας όλη την σκληρή δουλειά που είχαμε κάνει για να ζήσουμε αυτήν τη στιγμή”.

Από τα 14 ήταν ξεκάθαρο πως έχει χαράξει πορεία για το ΝΒΑ. Στο σχολείο σκόραρε 1000 πόντους, πριν φύγει για να πάει κάπου όπου θα είχε να αντιμετωπίσει νέες προκλήσεις και άρα να γίνει καλύτερος. Στο St. Patrick είχαν φοιτήσει και ο Αλ Χάρινγκτον και Σάμιουελ Ντέιλμπερντ. Εκεί είχε την ευκαιρία να αντιμετωπίσει τους καλύτερους του Νιου Τζέρσι και τα κορυφαία προγράμματα της χώρας. Όταν δεν 'μάγευε' στο παρκέ, μάγευε στις μιούζικαλ παραστάσεις. Τα κορυφαία κολέγια έτρεξαν στο κατόπι του. Διάλεξε το Duke και τον Σιζέφσκι, ο οποίος θεωρούσε δεδομένο πως θα απολαύσει τον Έρβινγκ το πολύ για δυο χρόνια. Παρένθεση: είχε υποσχεθεί στον πατέρα του ότι θα πάρει πτυχίο στα 5. Αυτό δεν έγινε και ανανέωσε την υπόσχεση (“θα ασχοληθώ με το επόμενο βήμα της καριέρας μου, όταν έλθει εκείνη η ώρα”). Δεν είχε υπολογίσει στον τραυματισμό στους συνδέσμους που κατέληγαν στο μεγάλο δάχτυλο του δεξιού ποδιού, στο 8ο ματς της σεζόν και ενώ όλοι τον είχαν υπολογίσει για Νο1 του NBA Draft.

Οι ειδικοί επέμεναν πως έπρεπε να μείνει εκτός για το υπόλοιπο της σεζόν, ώστε να μη 'χαλάσει' τις πιθανότητες του. “Εγώ ήξερα πως πρέπει να επιστρέψω, για να αποδείξω σε όλους πως είμαι έτοιμος για το ΝΒΑ. Δεύτερον, ήθελα να διαλύσω τις φήμες που αμφισβητούσαν πως είμαι αρκετά υγιής”. Μετά τον αποκλεισμό των Blue Devils στο Sweet Sixteen, από το Arizona δούλεψε για τρεις μήνες το παιχνίδι του, με τον Τσόνσεϊ Μπίλαπς και τον Κρις Πολ.

Επιλέχθηκε εκεί που τον περίμεναν και πήγε στους Καβς, όπου αναδείχθηκε 'ρούκι της σεζόν' (2011-12), All Star (2012-13), MVP στο All Star (2013-14), έφτασε στους τελικούς του ΝΒΑ τη σεζόν 2014-15 (ως μέλος της Big Three του Κλίβελαντ, μετά το νέο συμβόλαιο για 5 χρόνια και 90 εκατομμύρια δολάρια) και φόρεσε δαχτυλίδι το 2016. Η αγωνιστική περίοδος 2016-17 ήταν η τελευταία του στο Οχάιο. Πήγε στους τελικούς και είδε τους Ουόριορς να επικρατούν.

Τον Ιούλιο του 2017 ζήτησε από τους Καβς να τον ανταλλάξουν, με τον ατζέντη του να ενημερώνει πως είχε κι ένα θέμα στο γόνατο που θα τακτοποιούσε -με επέμβαση- αν δεν γινόταν δεκτό το αίτημα του. Το Κλίβελαντ τον έστειλε στη Βοστώνη, για μελλοντική επιλογή πρώτου γύρου και τους Αϊζάια Τόμας, Άντε Ζίζιτς και Τζα Κράουντερ. “Ήταν μια ξεκάθαρη νίκη για τον οργανισμό μας” σχολίασε ο ιδιοκτήτης Νταν Γκίλμπερτ, στην Cleveland Plain Dealer. “Θα μπορούσαμε να μην έχουμε πάρει τίποτα. Έπρεπε να τον ανταλλάξουμε, όταν το κάναμε. Ποια ομάδα θα τον ήθελε, με ένα χρόνο να μένει στο συμβόλαιο του, γνωρίζοντας πως θα φύγει με το τέλος της σεζόν;”.

Οι δυο σεζόν στους 'Κέλτες' ήταν, το δίχως άλλο, ιδιαίτερες. Τον είπαν έως και 'παρτάκια'. Πέρυσι άρχισε να ακούει και τα σχολιανά του από τους φανς των Σέλτικς και σύντομα αποφάσισε ότι μάλλον και αυτός ο κύκλος έχει κλείσει. Για να καταλήξει σε αυτήν την απόφαση, δεν έλαβε υπ' όψιν του μόνο όσα συνέβαιναν εντός των τεσσάρων γραμμών. Όπως θυμίζει ο ίδιος συχνά, πέρα από παίκτης είναι και άνθρωπος. Και όπως όλοι οι άνθρωποι, περνά διάφορα που τον 'σημαδεύουν'. Όπως ο θάνατος του παππού του -τον Οκτώβρη του 2018.

“Πολλή από τη διασκέδαση και τη χαρά που λάμβανα από το μπάσκετ, εξαφανίστηκε, μετά το χαμό του παππού μου. Δεν άφηνα κανέναν να με πλησιάσει. Δεν έκανα τα απαραίτητα βήματα, να αναζητήσω σύμβουλο ή ψυχοθεραπευτή ή να κάνω οτιδήποτε άλλο που θα με βοηθούσε να διαχειριστώ το γεγονός ότι πέθανε ένας κοντινός μου άνθρωπος. Αντέδρασα με τρόπους που δεν συνήθιζα και αυτό είναι κάτι που πρέπει να παραδεχθώ”.

Αποκάλυψε ότι ήθελε να μείνει στη Βοστώνη 'αλλά η ζωή που ζούσα στο σπίτι είχε πολύ μεγαλύτερη προτεραιότητα από έναν οργανισμό ή οποιοδήποτε άλλον. Δεν πρόλαβα παρά να πω τα ελάχιστα με τον παππού μου, πριν πεθάνει, επειδή έπαιζα μπάσκετ'. Είχε πιστέψει πως θα καταφέρει να το ξεπεράσει, μέσω της ομάδας. Απογοήτευσα αυτούς τους τύπους, υπό την έννοια ότι δεν τους έδωσα ό,τι είχα -ειδικά αν σκεφτείτε τι είχαμε στο ρόστερ. Η σχέση μου με αυτούς τους ανθρώπους ήταν εξαιρετική, σε προσωπικό επίπεδο. Αλλά δεν έγινα ο ηγέτης που ήθελαν, δεν έφερα τους πάντες κοντά, δεν τους ένωσα. Εκεί απέτυχα”.

Έτσι στις 7/7 έγινε Νετ. Και ως Νετ έπρεπε να επιστρέψει στη Βοστώνη, για πρώτη φορά ως αντίπαλος, στις 28 του μήνα. Στη Βοστώνη είχαν γίνει σχετικές προετοιμασίες.

Ο Έρβινγκ δεν εμφανίστηκε ποτέ στο TD Garden (επισήμως, έχει τραύμα στον ώμο και αυτό τον έχει κρατήσει εκτός για επτά ματς), όπου το κυρίαρχο σύνθημα ήταν το 'Kyrie sucks'. Ακολούθησε το “Where is Kyrie?”.

Με όσα διάβασες έως εδώ προφανώς και καταλαβαίνεις ότι ήταν no bet το να μην αντιδράσει. Το μακροσκελές μήνυμα στο Instagram θα είναι πρόχειρο στη συνείδηση των φαν των Κελτών έως τις 3/3, όταν οι Νετς πρόκειται να επισκεφτούν πάλι την πόλη. Το βέβαιο είναι πως ο Έρβινγκ έχει πολύ σημαντικότερα πράγματα, να τον ενδιαφέρουν και να ασχοληθεί.