Ο Γιόκιτς δεν χρειάζεται να πηδήξει εφημερίδα

Σε μια λίγκα που περισσεύει η αθλητικότητα ο Νίκολα Γιόκιτς ήταν και παραμένει (τουλάχιστον ως το 7ο ματς της σειράς με τους Κλίπερς) η εκδίκηση των απανταχού ευτραφών τούτου του κόσμου. Μια αυτόνομη μπασκετική θρησκεία.

Όντως το κάθετο άλμα του δεν αποτελεί συγκρίσιμο μέγεθος σ’ ολάκερο το ΝΒΑ. Λένε είναι το χαμηλότερο όλων. Ίσως. Υπολείπεται σίγουρα άλλων της ίδιας κατηγορίας κι αυτό δεν αλλάζει όσο κι αν στη διάρκεια της διακοπής του πρωταθλήματος έχασε κάποια παραπανίσια κιλά, δουλεύοντας με το κορμί του προκειμένου να ‘ναι έτοιμος στην επανέναρξη του Ορλάντο. Ούτε είναι, αποδεδειγμένα, ο πιο δυναμικός ψηλός που κυκλοφορεί εκεί έξω, προτιμώντας να σουτάρει ή να τελειώνει φάσεις με λέι απ. Έχε υπ’ όψιν πως στο φινάλε της κανονικής περιόδου το 2017-18 είχε περισσότερα triple doubles απ’ όσο επιτυχημένα καρφώματα. Τα οποία στο σύνολό τους ήταν μόλις 8 (σε 9 απόπειρες).

Διαθέτει όμως αυτή τη ‘σαδιστική’ ικανότητα να προκαλεί ατέλειωτο ‘πόνο’ σε κάθε αντίπαλο επιχειρεί να τον μαρκάρει. Μια συνθήκη που τον κάνει μοναδικό στο είδος του. Πάντα έχοντας την μπάλα στα χέρια, σκοράροντας ή πασάροντας. Το βράδυ της Κυριακής, στο 111-98 των Νάγκετς επί των Κλίπερς για το 3-3 στην ημιτελική σειρά της Δύσης, ο Σέρβος έμεινε στο παρκέ 41 λεπτά και τέλειωσε με πόντους με 134/22 προσπάθειες εντός πεδιάς (οι 4/6 από το τρίποντο), 14 ριμπάουντ, 7 ασίστ.

Μ’ αυτά τα τρομερά νούμερα κράτα επίσης πως ιστορικά έγινε ο πρώτος παίκτης που καταφέρνει να φτάσει τους 600 πόντους, τα 300 ριμπάουντ και τις 150 ασίστ στα πρώτα 27 παιχνίδια του!

Στο Game 6 οι ‘σβόλοι’ έχαναν με 19 πόντους (68-49) στο ξεκίνημα της τρίτης περιόδου, αλλά νίκησαν στο φινάλε με 13, έχοντας προηγουμένως σημειώσει 64, έναντι 35, στο δεύτερο μισό της αναμέτρησης.

Ο Γιόκιτς μπορεί σ’ ένα βράδυ “να είναι ο καλύτερος παίκτης του κόσμο“, όπως τον περιέγραψε ο Μάικλ Πόρτερ αμέσως μετά το τέλος του αγώνα. Τίτλος που βρήκε απόλυτα σύμφωνο τον -δεν καταλαβαίνω τον λόγο να μην είναι- Τζαμάλ Μάρεϊ των 21 πόντων, καθώς “βρίσκει επαναλαμβανόμενα το στόχο με step backs στο ένα πόδι, με σουτ εκτός ισορροπίας, με χέρι στο πρόσωπό του“. Στον πρώτο γύρο των playoffs ένα τέτοιο χάρισε 1.000.000 δολάρια σε παίκτη του στοιχήματος.

Προφανέστατα ο τίτλος ‘ο καλύτερος του κόσμου’ είναι μια μεγάλη συζήτηση που ορίζεται από ερωτήματα και εξαρτάται από διαφορετικές παραμέτρους. Αναμφίβολα πάντως πέντε μήνες πριν κλείσει τα 26 του αυτός ο ‘chubby guy’ από το Σόμπορ της Βοϊβοντίνα έχει εξελιχθεί σ’ έναν παίκτη που δεν τρομάζει, μηδέ δειλιάζει μπροστά στο ανέφικτο. Δεν είναι τυχαίο πως στα εφετινά παιχνίδια αποκλεισμού ο Γιόκιτς είναι παίκτης των σχεδόν 28 πόντων με 55% στα σουτ, διψήφιο αριθμό ριμπάουντ και κοντά στις 6 ασίστ ανά συμμετοχή.

Μια απάντηση δεν έχει να σου δώσει επ’ αυτού. Τι συμβαίνει στο κεφάλι του. Ίσως το γεγονός πως δεν νιώθει. Όπως δεν έχει απάντηση στο γιατί οι Νάγκετς αποδίδουν καλύτερα όταν βρίσκονται με την πλάτη στον τοίχο, κυνηγώντας πια με ίσες πιθανότητες την επιστροφή τους στους τελικούς της Δύσης ύστερα από το 2009.

Ο Σέρβος ξέρει μόνο να στέλνει την μπάλα στο αντίπαλο καλάθι. Με όποιον τρόπο. Και ότι η πίεση είναι πια στους Κλίπερς, όχι στον ίδιο και στην παρέα του.