Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο ανάμεσα στους losers του Ringer για το Παγκόσμιο

Δεν είναι προσωπικό το θέμα. Εννοώ ότι δεν έχει κάποιος καημό να 'σταυρώσει' παίκτες και ομάδες. Δηλαδή, μπορεί και να έχει, αλλά πάντα υπερτερούν τα αδιάσειστα στοιχεία. Και αυτά θέλουν τον Γιάννη Αντετοκούνμπο να ανήκει στους 'χαμένους' του Παγκοσμίου Κυπέλλου της Κίνας. Σε παλαιότερο κείμενο είχε γίνει εκτενής ανάλυση για την αποτελεσματικότητα του MVP του ΝΒΑ ως μέλους της Εθνικής Ελλάδος από το SB Nation. Το The Ringer αρκέστηκε στα βασικά, όπως ενημέρωνε για τους νικητές και τους χαμένους. Προφανώς και θα αρχίσουμε από τους winners.

✚ Μαρκ Γκασόλ

Χωρίς τους Πάου Γκασόλ και Χουάν Κάρλος Ναβάρο και αρκετούς από τους άλλους παίκτες-κλειδιά των προηγούμενων ομάδων (Σέρχιο Ροντρίγκεθ, Νίκολα Μίροτιτς, Σερτζ Ιμπάκα) επίσης εκτός, δεν υπήρχε πολύ λάμψη σε αυτήν την ισπανική ομάδα. Έπειτα από κάποιες αμφίβολες στιγμές, στην αρχή της διοργάνωσης, η Ισπανία βρήκε τη φόρμα της και στηρίχτηκε στην εξοντωτική άμυνα για να νικήσει κάποιες από τις πιο εκρηκτικές επιθετικές ομάδες. Δεν έχασε ποτέ το προβάδισμα, στο 95-75 επί της Αργεντινής, στον τελικό, όπως έδινε στη χώρα το δεύτερο Παγκόσμιο Κύπελλο. Και μαζί την εξιλέωση για το τουρνουά του 2014, όπου ως οικοδέσποινα η Ισπανία αποκλείστηκε από τη Γαλλία στα προημιτελικά (συμβαίνει και στους καλύτερους από εμάς).

O Mαρκ Γκασόλ δεν ήταν και στην καλύτερη επιθετική του κατάσταση στην Κίνα, είχε 45.2% στα εντός παιδιάς και 22.6% στα τρίποντα, σε οκτώ ματς. Αλλά ήταν ο ηγέτης της ομάδας του και στις δυο άκρες του γηπέδου, προσφέροντας ανοιχτά σουτ, ενώ έδειχνε πώς γίνεται η δουλειά στην αποπνικτική κάλυψη που έκανε την ειδοποιό διαφορά για την Ισπανία. Ο Γκασόλ εκνεύρισε τον σούπερ σταρ της Σερβίας, Νίκολα Γιόκιτς, στο βαθμό που ο τελευταίος αποβλήθηκε στο μεταξύ τους παιχνίδι του δεύτερου γύρου. Τελείωσε με 33 πόντους, 6 ριμπάουντ και 4 ασίστ στη νίκη επί της Αυστραλίας, στον ημιτελικό και στον τελικό, βοήθησε στον περιορισμό του Λουίς Σκόλα στους 8 πόντους, με 1/10 σουτ, ενώ έβαλε 14 πόντους, άρπαξε 7 ριμπάουντ, μοίρασε 7 ασίστ, έκανε 3 τάπες και 2 κλεψίματα.

Μετά την κατάκτηση του τίτλου στο ΝΒΑ με τους Ράπτορς, πήρε μια εβδομάδα άδεια, αλλά ένιωσε την υποχρέωση να φορέσει τη φανέλα της εθνικής, για να δείξει στην επόμενη γενιά τη σημασία της δέσμευσης και της πίστης. Η επιβράβευση του: κάνει παρέα στον Λαμάρ Όντομ, το μόνο παίκτη -μέχρι φέτος- που τη χρονιά που φόρεσε δαχτυλίδι στο ΝΒΑ, πήρε και τον τίτλο στο Παγκόσμιο Κύπελλο. Όπως είπε ο ίδιος την Κυριακή, "ήταν τρεις καλοί μήνες".

✚ Ρίκιο Ρούμπιο

Το καλοκαίρι δεν ήταν άσχημο και για τον επί χρόνο πόιντ γκαρντ του. Μετά το τριετές συμβόλαιο, για 51.000.000 δολάρια με τους Σανς, ο Ρούμπιο έλαμψε ως ο πρώτος 'άσος' της Ισπανίας. Είχε το μεγαλύτερο μέσο όρο πόντων από όλους τους Ισπανούς, ανά αγώνα (16.4), συν 6 ασίστ, με 38.7% από το τρίποντο και 84.1% από τη γραμμή των βολών. Στον τελικό μέτρησε 20 πόντους σε 23 λεπτά και πήρε τον τίτλο του MVP. Πριν 11 χρόνια, ο Ρούμπιο ήταν ένα θαύμα με αέρινα μαλλιά, που έκανε τους Αμερικανούς να τον προσέξουν, με τις εμφανίσεις του στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου, στα 17 του χρόνια. Τώρα είναι διαφορετικός παίκτης.

Όσα κάνει είναι λιγότερο ελκυστικά και δεν παραπέμπουν σε αυτά που προοριζόταν να κάνει. Αλλά τα χρόνια τον βοήθησαν στο να γίνει από 'παιδί-θαύμα' σε βετεράνο που 'χει καθιερωθεί. Ο 28χρονος, ο οποίος αφιέρωσε τον τίτλο του MVP στη μητέρα του, είναι αναμφίβολα στο πικ της δυναμικής του και προσφέρει περισσότερη ουσία από στιλ. Αυτό μπορεί να αυξήσει τις πιθανότητες του στο να βοηθήσει τους Σανς σε ένα καλό ξεκίνημα, μαζί με τους Ντέβιν Μπούκερ και ΝτιΆντρε Άιτον και να παίξει το Φοίνιξ με σεβαστό τρόπο, για πρώτη φορά έπειτα από μισή δεκαετία.

✚ Μπόγκνταν Μπογκντάνοβιτς

Ο γκαρντ των Σακραμέντο Κινγκς ήταν, δίχως αμφιβολία ο καλύτερος παίκτης του τουρνουά. Eίχε 22.9 πόντους ανά 28 λεπτά συμμετοχής, κατά μέσο όρο, ανά αγώνα. Ήταν ο δεύτερος μεγαλύτερος μέσος όρος του τουρνουά. Είχε και 53% στα τρίποντα, σε τουλάχιστον οκτώ προσπάθειες σε κάθε παιχνίδι. Έκανε την Ιταλία να περάσει άσχημα, στο ματς των ομίλων, 'έβαλε' φωτιά στις ΗΠΑ και έκανε το ρεκόρ των 31 πόντων εναντίον της Τσεχίας, για να διασφαλίσει την πέμπτη θέση της Σερβίας. Θέση που ήταν τέσσερις χαμηλότερα από αυτήν που είχε εκτιμηθεί πως θα τερματίσει η χώρα, στην Κίνα. Ενόσω η γενική εμφάνιση των Σέρβων ήταν απογοητευτική, αυτά που έκανε ο Μπογκντάνοβιτς του έδωσαν μια θέση στην καλύτερη πεντάδα της διοργάνωσης και δείχνουν πως ο 27χρονος είναι παίκτης που αξίζει να προσέξεις στους φετινούς -νεανικούς και ταλαντούχους- Κινγκς.

✚ Αργεντινή

Όπως μπαίναμε στην τελευταία εβδομάδα του Παγκοσμίου Κυπέλλου, οι πιθανότητες να πάρει η Αργεντινή το χρυσό ήταν 100 προς 1. Η ελλιπής πίστη είχε να κάνει με την αποδυνάμωση του ρόστερ, με τη Χρυσή Γενιά να εκπροσωπείται πια, μόνο από έναν: τον Λουίς Σκόλα. Ο γκριζομάλλης παίκτης ήταν ο μόνος αναγνωρίσιμος. Οι Αργεντινοί ωστόσο, επέστρεψαν στο σπίτι με το αργυρό μετάλλιο χάρη σε ένα αξιοαγάπητο στιλ παιχνιδιού, που είχε ως προτεραιότητα την κυκλοφορία της μπάλας, την κίνηση και τη συνοχή. Ήταν ομάδα. Ο πόιντ γκαρντ Φακούντο Καμπάτσο έλαμψε στο έπακρο, με την μπάλα στα χέρια του (οι 62 ασίστ ήταν οι δεύτερες περισσότερες και κάποιες ήταν χάρμα οφθαλμών) που έστειλαν πολλούς που δεν τον είχαν προσέξει (συμπεριλαμβανομένου εμού) στο Google για να βρούμε έως πότε έχει συμβόλαιο με τη Ρεάλ Μαδρίτης (η απάντηση, δυστυχώς είναι έως το 2024. Έχει NBA out, αλλά δεν βιάζεται, όπως λέει να κάνει το ταξίδι).

Ο MVP της ισπανικής λίγκας, Νικολάς Λαπροβίτολα και ένας νέος χειριστής, ο Λούκα Βιλντόζα του έκαναν παρέα στη δυναμική περιφέρεια, ενώ ο φόργουορντ Γκάμπριελ Ντεκ έκανε όλα τα μικρά πράγματα και ο Λουίς Σκόλα έγινε το talk of the tournament, συνεχίζοντας να ανταποκρίνεται -με το παραπάνω- στις προσδοκίες του ελίτ επιπέδου. Βλέποντας τον 39χρονο Σκόλα να κυριαρχεί της Γαλλίας του Ρούντι Γκομπέρ, ένα αγώνα αφότου ο Γάλλος είχε καταστρέψει την Team USA, ήταν κάτι το παραγματικά τρελό. Και ενέπνευσε πολλά σχόλια, όπως αυτό του Νίκολα Βούτσεβιτς.

Δεν είσαι μόνος, Vooch. Ας αποθεώσουμε μια από τις πιο κουλ ιστορίες και την πιο διασκεδαστική ομάδα του Παγκοσμίου Κυπέλλου της Κίνας.

✚ Συνέχεια

Η Ισπανία είχε έξι παίκτες που έχουν παίξει σε περισσότερα από ένα διεθνή τουρνουά. Οι κύριοι (Γκασόλ, Ρούμπιο, Γιουλ, Φερνάντεθ) ήταν πλήρως συντονισμένοι με το αγαπημένο στιλ του Σέρτζιο Σκαριόλο και ήξεραν πώς να δουλέψουν μεταξύ τους, χωρίς να χρειαστεί να δει ο ένας τον άλλον -και συμπληρώνοντας ο ένας τον άλλον. Η Αργεντινή είχε τον Σκόλα, ο οποίος είχε στο μικρό του δάχτυλο περισσότερη εμπειρία από αυτή που είχαν σε όλο τους το σώμα οι περισσότεροι συμπαίκτες του, μαζί με τον Καμπάτσο -έκανε ντεμπούτο στην εθνική στους Ολυμπιακούς του 2012- και τέσσερις παίκτες -Λαπροβίτολα, Ντεκ, Γκαρίνο και Μπρούσινο- που είχαν πάει στους Αγώνες του 2016. Η Αργεντινή εμφανίστηκε και με τους καλύτερους παίκτες που διέθετε στους Παναμερικανικούς Αγώνες, ώστε να δώσει στο ρόστερ χρόνο να γνωρίσει ο ένας τον άλλον και να μάθουν να παίζουν μαζί.

Η Ισπανία, η Αργεντινή, η Γαλλία και η Σερβία -όλες τερμάτισαν ψηλά- είχαν πολλούς παίκτες, με τεράστια εμπειρία όχι μόνο στη διεθνή σκηνή, ενώ είχαν ήδη εξερευνήσει αυτά τα 'ύπουλα' νερά, μαζί. Η αθλητικότητα, η εκρηκτικότητα και το ταλέντο μπορούν να σε φτάσουν μέχρι ένα σημείο. Όταν όμως, συναντιούνται άγνωστοι για να εκπροσωπήσουν μια χώρα χρειάζεσαι και άλλα πράγματα, με το κενό να γίνεται σε όλους ορατό. Είναι πάντα χρήσιμο να ξέρεις τι μπορεί να δώσει ο κάθε συμπαίκτης σου, πού του αρέσει να παίρνει την μπάλα, πώς να τον βοηθήσεις στην άμυνα. Αυτά παίζουν τεράστιο ρόλο, ειδικά σε τουρνουά με νοκ άουτ παιχνίδια, απέναντι σε ομάδες που μπορεί να μην έχουν τεράστια θεσμική μνήμη για να επικαλεστούν πράγματα, την ώρα της κρίσης. Και αυτοί που έκαναν την καλύτερη δουλειά φέτος, αποδεικνύουν όλα τα παραπάνω.

LOSERS

✘ Team USA

Το να έχει η ομάδα καλύτερο ταλέντο, είναι το μόνο μάθημα που προέκυψε κατά την παρουσία της Team USA στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Κίνας. Η ομάδα υπέστη δυο ήττες, για πρώτη φορά σε αυτήν τη διοργάνωση και με ρόστερ που συγκροτήθηκε από NBAers, από το 2006. Δηλαδή, τρεις αν βάλεις και τα φιλικά προετοιμασίας -ή και 4. Οι της ομοσπονδίας ομολόγησαν ότι δεν περίμεναν όλες τις αποσύρσεις που έζησαν. O Tζέρι Κολάντζελο είπε στο Associated Press πως "δεν μπορείς να μην παρατηρήσεις και να θυμάσαι με ποιους περίμενες πως θα πας στον 'πόλεμο' και τελικά δεν εμφανίστηκαν". Κάτι που πια δεν μπορεί να είναι και δικαιολογία. Το επόμενο Παγκόσμιο Κύπελλο θα διεξαχθεί και πάλι ένα καλοκαίρι πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Θα είναι πάλι στην Ασία (Φιλιππίνες, Ιαπωνία και Ινδονησία).

Έως τότε οι υπεύθυνοι πρέπει να 'χουν βρει έναν τρόπο να λειτουργήσει το σύστημα, ώστε να προκύψει ομάδα ικανή να παίξει στο τοπ επίπεδο της διεθνούς σκηνής. Ιδανικά μία που να έχει αξιόπιστους σουτέρ και ψηλούς που να μπορούν να προσφέρουν σε πολλούς διαφορετικούς τομείς, ώστε να διεκδικήσει το χρυσό. Έχει/δεν έχει την αφρόκρεμα του αμερικανικού ταλέντου. Ο Γκρεγκ Πόποβιτς έχει δίκιο όταν λέει πως οι παίκτες που μετείχαν -που ήταν κύριοι στη δέσμευση τους- αξίζουν το σεβασμό όλων και δεν έχουν τον παραμικρό λόγο να ντρέπονται. Αυτό δεν σημαίνει ότι η ομοσπονδία δεν πρέπει να βρει ένα πρόγραμμα που να 'λειτουργεί'.

✘ Αυστραλία

'Εφτασαν μέχρι την τετράδα και εκεί ήλθε η κατάρρευση. Μπροστά στο πρώτο μετάλλιο της χώρας, σε μεγάλη διεθνή διοργάνωση, λύγισαν. Δεν έχασαν ματς μέχρι τους '4', με τους Πάτι Μιλς, Άντριου Μπόγκουτ και Άρον Μπέινς να κάνουν κουμάντο. Ο δρόμος των Boomers τους έβγαλε μπροστά στην Ισπανία, ομάδα που τους κράτησε μακριά από το χάλκινο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2016 -για ένα πόντο- και ενώ είχαν το πάνω χέρι, δεν 'άντεξαν' την αντεπίθεση της 'φούρια ρόχας' στην τέταρτη περίοδο, στο ματς που κρίθηκε στη δεύτερη παράταση και στο box and 1 των Ισπανών στον Μιλς. "Πρέπει να κάνουμε μια θυσία στους μπασκετικούς θεούς ή ό,τι άλλο χρειάζεται ώστε να μας αγαπήσουν, όπως αγαπούν τους Ισπανούς" δήλωσε ο -assistant- Λουκ Λόνγκλι, ο οποίος χρησιμοποίησε άλλη φράση, λίγο σόκινγκ για να εξηγήσει πόσο τυχερή είναι η Ισπανία. Στο μικρό τελικό, επίσης προηγήθηκαν οι Αυστραλοί με διψήφιο αριθμό πόντων της Γαλλίας (+15), για να το πάρει επάνω του ο Νικολά Μπατούμ και να δώσει την τρίτη θέση στους 'τρικολόρ'. Τώρα περιμένουμε να μάθουμε για τη θυσία.

✘ Καναδάς

Έχασε από την Αυστραλία και τη Λιθουανία, στους δυο πρώτους αγώνες του 'ομίλου του θανάτου'. Επί της ουσίας, τέθηκε εκτός διοργάνωσης, πριν καν αυτή αρχίσει. Οι Καναδοί είχαν το ίδιο πρόβλημα με τις ΗΠΑ. Τα κορυφαία ταλέντα τους (Τρίσταν Τόμπσον, Τζαμάρ Μάρεϊ, Άντριου Ουίγκινς, Σάι Γκίλτζιους-Αλεξάντερ, Τρέι Λάιλς, Ντουάιτ Πάουελ, Ντίλον Μπρουκς και Κρις Μπούσερ -μαζί με τα πικ του πρώτου γύρου του 2019 NBA Draft, δηλαδή τους RJ Μπάρετ, Νάικελ Αλεξάντερ-Ουόκερ και Μπράντον Κλαρκ) προτίμησαν να μείνουν εκτός. Κάτι που το λες και λίγο παράλογο, αν σκεφτείς πως οι Ράπτορς έγιναν φέτος πρωταθλητές του ΝΒΑ. Δηλαδή, η χώρα θα έπρεπε να 'χει μια μεγαλύτερη διάθεση για μπάσκετ -δηλαδή, το ταλέντο της. Μετά χάθηκε και ο Κέλι Όλινικ με τραυματισμό. Αν θέλει η χώρα να παίξει στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο, θα πρέπει να κερδίσει μια από τις τέσσερις θέσεις του ΠροΟλυμπιακού τουρνουά, όπου θα παίξει τον Ιούλιο.

✘ Γιάννης Αντετοκούνμπο

O Tζον Χορστ, GM των Μπακς, ενημέρωσε σήμερα πως ο οργανισμός ετοιμάζεται να καταθέσει supermax συμβόλαιο στο Greek Freak το 2020, όταν θα 'χει αυτό το δικαίωμα. Οι υπολογισμοί με τα υπάρχοντα δεδομένα θέλουν αυτό το συμβόλαιο να δίνει 42.36 εκατομμύρια δολάρια την πρώτη σεζόν, 40.04 τη δεύτερη, 49.45 την τρίτη, 52.86 την τέταρτη και 56.27 την τελευταία. Συνολικά, δηλαδή θα αφορά 247.454.000 δολάρια. Από αυτό και μόνο αντιλαμβάνεσαι πως προφανώς και όσα έγιναν στον Παγκόσμιο δεν επηρεάζουν τη δυναμική του ΜVP στο ΝΒΑ. Παρ' όλα αυτά, σύμφωνα με το Τhe Ringer "πριν το Παγκόσμιο Κύπελλο αναρωτιόμασταν αν ο MVP του ΝΒΑ θα είναι αρκετός για να πάει την Ελλάδα στο πρώτο μετάλλιο σε μεγάλη διεθνή διοργάνωση, σε μια δεκαετία και να επιστρέψει έτσι, στις μεγαλύτερες δυνάμεις του κόσμου. Αντ' αυτού είδαμε το φως το να 'κρύβεται'.

Ο συνδυασμός παικτών που δεν είχαν καλό σουτ και δημιουργία, ώστε να ξεχυθεί ο Αντετοκούνμπο συν μια σειρά από κανονισμούς και δεδομένα που διαφέρουν από το μπάσκετ του ΝΒΑ περιόρισαν τις δυνατότητες του και δεν θύμισε σε κάτι τον superstar των Μπακς. Είχε 14.8 πόντους, 8.8 ριμπάουντ, 2.4 ασίστ και 2.4 κλεψίματα, σε 24.9 λεπτά συμμετοχής ανά αγώνα. Έκανε αισθητή την outsized παρουσία του, μόνο εναντίον της Νέας Ζηλανδίας για να βοηθήσει την Ελλάδα να περάσει στη δεύτερη φάση. Ήταν πιο ήσυχος εναντίον της Team USA και φορτώθηκε με φάουλ εναντίον της Τσεχίας, κάτι που μείωσε αισθητά τις πιθανότητες της Ελλάδας να περάσει στα νοκ άουτ. Δεν είναι ολοκληρωτικά δικό του λάθος που δεν κατάφερε να λάμψει πιο φωτεινά. Παρ' όλα αυτά, ήταν λίγο απογοήτευση".