Ο ερυθρόλευκος αέρας στο Μόναχο και όλα τα σενάρια του Ολυμπιακού στο φινάλε της EuroLeague

Άλλο ένα ματς – κλειδί πήρε ο Ολυμπιακός, που συνεχίζει ακάθεκτος την πορεία του στην φετινή EuroLeague. Το διπλό στο Μόναχο φέρνει ακόμη πιο κοντά όχι μόνο τα πλέι-οφ, αλλά και το πλεονέκτημα έδρας. Με ή χωρίς Ρώσους στο κόλπο, οι “ερυθρόλευκοι” είναι έτοιμοι να διεκδικήσουν μια θέση στο Final Four. Κι αν έχουν αβαντάζ, τότε μπορεί πράγματι να κοιτάξουν μέχρι την Stark Arena του Βελιγραδίου.

Εντάξει, είναι νωρίς, το ξέρουμε. Μας αρέσει σε όλους μας, τους έξω από το γήπεδο, να κοιτάζουν το πρόγραμμα, να κάνουν υπολογισμούς, ενώ επί της ουσίας η ομάδα ασχολείται απλά με το… επόμενο παιχνίδι.

Έχει φροντίσει, βέβαια, ο ίδιος ο Ολυμπιακός να βάζει τον κόσμο της σε ευχάριστες σκέψεις (και όνειρα). Παίζει άλλωστε τόσο καλά, όσο χρειάζεται για να παραμένει στην πρώτη τετράδα, να κυνηγάει τη Μιλάνο ακόμη και για την τρίτη θέση, να μην θέλει στο δρόμο του την Εφές, αλλά γενικά να είναι μια ομάδα, πλέον, πρώτης γραμμής.

Τα σενάρια για το φινάλε

Τυπικά, οι “ερυθρόλευκοι” είναι στο 16-9, ουσιαστικά όμως επειδή οι Ρώσοι δεν πρόκειται να επιστρέψουν στη διοργάνωση, το ρεκόρ είναι 15-7. Μια νίκη δηλαδή λιγότερη από τους Μιλανέζους που (χωρίς να υπολογίζονται τα παιχνίδια τους με τα ρωσικά κλαμπ) έχουν 16-6.

Δεν είναι απίθανη η τρίτη θέση, καθώς οι δυο ομάδες έχουν να παίξουν τον ίδιο αριθμό αγώνων (έξι) μέχρι τη λήξη της κανονικής περιόδου. Η Αρμάνι παίζει εκτός έδρας με Ρεάλ, Μακάμπι, Εφές και Βιλερμπάν, ενώ υποδέχεται την Μπάγερν. Δύσκολο πρόγραμμα. Θα πρέπει σίγουρα να ψάξει μεγάλες νίκες μακριά από το γήπεδο της, αφού μόνο τα δυο ματς στο Φόρουμ δεν θα της φτάσουν.

Ο Ολυμπιακός έχει δυο ματς στο γήπεδο του (Παναθηναϊκό, Μπαρτσελόνα) και τέσσερα εκτός (Άλμπα, Ζαλγκίρις, Μονακό, Βιλερμπάν). Αν κάνει μια νίκη παραπάνω από την Αρμάνι, ισοβαθμεί μαζί της και την προσπερνάει, χάρη στις δυο νίκες που έχει πετύχει σε ΣΕΦ και Μιλάνο.

Καλό θα είναι οι νίκες να είναι 4 έτσι ώστε να μην μπορέσει να τον φτάσει η Εφές, που έχει ρεκόρ 11-9, περισσότερους αγώνες ως τη λήξη της κανονικής περιόδου με καλό πρόγραμμα (εντός με Ρεάλ, Μιλάνο, Μπάγερν, Άλμπα, εκτός κόντρα σε Μπασκόνια, Μονακό, Ζαλγκίρις, Ερ.Αστέρα). Είναι σε θέση να κάνει ακόμη και 7 νίκες φτάνοντας συνολικά στις 18.

Σε περίπτωση τριπλής ισοβαθμίας με Εφές και Μιλάνο, ο Ολυμπιακός έχει το αβαντάζ λόγω των δυο νικών κόντρα στην ιταλική ομάδα. Θυμίζουμε ότι στα πλέι οφ ο τρίτος παίζει με τον έκτο, ενώ οι ομάδες που τερματίζουν στο 4-5, παίζουν μεταξύ τους. Ο Ολυμπιακός θέλει το πλεονέκτημα και σίγουρα προτιμάει να παίξει με το Μιλάνο ή κάποια άλλη ομάδα, παρά με την πρωταθλήτρια Ευρώπης Εφές.

Ποιες άλλες ομάδες διεκδικούν θέση στην οκτάδα (ο υπολογισμός του ρεκόρ κάθε ομάδας, χωρίς να συμπεριλαμβάνονται τα παιχνίδια των ρωσικών ομάδων)

✒ Η Μπάγερν έκανε ένα βήμα πίσω (12-10) χάνοντας ένα σημαντικό ματς, έχει δύσκολο πρόγραμμα και δύσκολα θα κάνει πάνω από 2 νίκες στη συνέχεια. Παίζει εντός μόνο με τον Ερυθρό Αστέρα και εκτός με Φενέρ, Μιλάνο, Παναθηναϊκό, Εφές και Ρεάλ. Φτάνουν οι 14 νίκες; Ίσως!

✒ Η Μακάμπι, αντίθετα, παρότι έχει μια νίκη λιγότερη από τους Γερμανούς (11-10) μπορεί να εκμεταλλευτεί το βατό πρόγραμμά της και να κερδίσει έδαφος στη βαθμολογία. Καθώς της μένουν εφτά αγώνες, είναι σε θέση να πάρει 4-5 ματς και να φτάσει στις 15-16 νίκες, φλερτάροντας ακόμη και με την 6η θέση. Οι Ισραηλινοί παίζουν εντός με Μιλάνο, Ρεάλ, Βιλερμπάν, Φενέρ και μακριά από το Τελ Αβίβ κόντρα σε Ερ.Αστέρα, Παναθηναϊκό, Μπάγερν

✒ Η Μονακό πολέμησε στη Βαρκελώνη, έχασε στις λεπτομέρειες και υποχώρησε στη βαθμολογία (10-13). Έχει να δώσει τα λιγότερα ματς απ’ όλους, αλλά θα βγει μόλις μια φορά από το πριγκιπάτο για να παίξει με την Αρμάνι στο Μιλάνο, ενώ εντός έδρας υποδέχεται Εφές, Ολυμπιακό, Μπασκόνια και Άλμπα. Ακόμη κι αν πάρει όλα τα παιχνίδια στο γήπεδό της θα φτάσει στις 14 νίκες, παλεύοντας για την πρόκριση.

✒ Ο Ερυθρός Αστέρας (10-11) θα το παλέψει κι αυτός κυνηγώντας το όριο των 14 νικών, με αρκετές πάντως υπερβάσεις, γιατί μακριά από το Βελιγράδι χάνει λάδια. Παίζει εντός με Ρεάλ, Μακάμπι, Εφές και εκτός με Μπαρτσελόνα, Άλμπα, Μπάγερν και Ζαλγκίρις.

✒ Η Φενέρ, τέλος, που ηττήθηκε στο τουρκικό ντέρμπι από την Εφές, βρίσκεται στο 9-13 και μάλλον δύσκολα θα φτάσει στους “8”. Το πρόγραμμά της έχει τρία εντός έδρας ματς (Μπάγερν, Παναθηναϊκό, Άλμπα) και άλλα τόσα εκτός (Μπασκόνια, Μπαρτσελόνα, Μακάμπι).

Όλα αυτά, με βάση την πρόσφατη ανακοίνωση της EuroLeague ότι σε περίπτωση οριστικής έξωσης των ρωσικών ομάδων από το τελείωμα της κανονικής περιόδου δεν θα μετρήσει κανένα από τα παιχνίδια τους μέσα στη σεζόν. Τώρα, αν αληθεύουν και τα σενάρια για πρόταση διαφορετικής τελικής βαθμολογίας (να μετρήσουν όσα ματς έχουν γίνει, να μην ληφθούν υπόψιν καθόλου εκείνα που υπολείπονται και κριτήριο πρόκρισης να μην είναι ο απόλυτος αριθμός των νικών, αλλά το ποσοστό κάθε ομάδας, αφού δεν θα έχουν όλοι τον ίδιο αριθμό αγώνων) θα το ξέρουμε σύντομα.

Το χέρι του Ντόρσεϊ και όχι μόνο

Το μπάσκετ είναι σπορ ψυχολογίας. Ειδικά για εκείνους που σουτάρουν. Πολλοί παίκτες όταν βάλουν το πρώτο σουτ δεν σταματούν να ευστοχούν, όλο το βράδυ. Ένας τέτοιος είναι ο Τάιλερ Ντόρσεϊ. Ο Ελληνοαμερικανός μπήκε φουριόζος, μπουμπούνισε το πρώτο σουτ και πράγματι δεν είχε σταματημό. Σε 26 λεπτά, έβαλε 25 πόντους με 4/6 δίποντα, 4/4 τρίποντα και 5/6 βολές, ανάγκασε τον Τρινκιέρι να δηλώσει “ο Ντόρσεϊ μας σκότωσε σήμερα”.

Είναι το δεύτερο καλύτερο ρεκόρ με τον Ολυμπιακό (έχει 32 με την ΤΣΣΚΑ Μόσχας) του οποίου παραμένει πρώτος σκόρερ, σε μια σπουδαία σεζόν, που αναδεικνύει το ταλέντο του στο να βομβαρδίζει το αντίπαλο καλάθι.

Κι όμως, ο παίκτης που τα έβαζε όλα, έμεινε εκτός ροτέισον στο τελείωμα του ματς. Τότε που ο Ολυμπιακός εδραίωσε την υπεροχή του και έφυγε νικητής σχεδόν με κατοστάρα. Ίσως γιατί το πρόβλημα των “ερυθρολεύκων” δεν ήταν στην επίθεση, όπου όπως δείχνουν οι 98 πόντοι και κυρίως η ευστοχία τους (26/34 δίποντα, ή 76.5% δηλαδή το δεύτερο καλύτερο ποσοστό του Ολυμπιακού στην σύγχρονη EuroLeague, συν το εξαιρετικό 9/19 τρ) αλλά η ισορροπία τους στην άμυνα.

Οι 53 πόντοι που δέχθηκαν στο πρώτο μέρος ήταν πάρα πολλοί, η άμυνα έπρεπε να σφίξει και το σχήμα, που πήγε το ματς όπως επιδίωκε ο Ολυμπιακός είχε τον Σλούκα στον άσο, Λαρεντζάκη-Μακ Κίσικ στα φτερά και Βεζένκοβ-Μάρτιν μέσα στη ρακέτα. Ο πρώτος τελείωσε με νταμπλ-νταμπλ (11π-10 ασίστ). Είναι ένας σπουδαίος δημιουργός ο Σλούκας και σύντομα θα περάσει τον Δημήτρη Διαμαντίδη, μπαίνοντας στην καλύτερη πεντάδα των πασέρ της διοργάνωσης.

Ο Μακ Κίσικ, για ακόμη ένα ματς, πρόσφερε άμυνες, ενέργεια, σωστή κυκλοφορία της μπάλας και ντράιβ που έπληξαν την Μπάγερν, ενώ ο Λαρεντζάκης έγινε ο… Ντόρσεϊ της τελευταίας περιόδου, σε ένα ματς που έψαχνε καιρό, έχοντας στο τέλος 3/3 τρίποντα. Το πανηγύρισε δεόντως, γιατί μέχρι πρότινος έχανε ακόμη και… λέι απ και τα ‘χε βάλει με την τύχη του. Η ψυχολογία που λέγαμε.

Για τον Βεζένκοβ ούτε λόγος. Ανέβασε στροφές στο δεύτερο μέρος και με 17π-5ρ ήταν ξανά ο παίκτης που στηρίχτηκε πάνω του ο Ολυμπιακός, την ώρα που ο Χασάν Μάρτιν, επιβεβαίωνε την συνεχή ανοδική πορεία του, την συμμετοχή του σε νικηφόρα σχήματα και την ικανότητα του να τελειώνει άριστα όλες τις φάσεις. Μακράν το καλύτερο του παιχνίδο φέτος με τον Ολυμπιακό: 14π σε 17:49 λεπτά με 6/6 δ και 2/3 βολές.

Πώς να μην νικήσει ο Ολυμπιακός με άνεση στο τέλος, όταν αυτοί οι πέντε ήταν στο παρκέ, ενώ στον πάγκο κάθονταν ο εκπληκτικός Ντόρσεϊ, ο μαχητής Γουόκαπ, ο καλύτερος αμυντικός της ομάδας (Παπανικολάου) και ο επιβλητικός όσο έπαιζε Μουσταφά Φαλ (10π-7ρ). Λογικά ο Μπαρτζώκας έδινε συγχαρητήρια για την εμφάνιση του δεύτερου μέρος λέγοντας ότι άγγιξε τα στάνταρ που επιδιώκει η ομάδα του, λογικά οι οπαδοί κάνουν όνειρα, αν και για τον προπονητή και τους παίκτες δεν υπάρχει τίποτε άλλο εκτός από το επόμενο ματς με την Άλμπα στο Βερολίνο…