Ο δημοσιογράφος που έχει κάνει έξαλλο τον Έιντριαν Βοϊνιαρόφσκι

Ο Έιντριαν Βοϊνιαρόφσκι είναι αναμφίβολα ο ‘go to guy’, όταν θες να μάθεις τι γίνεται στο ΝΒΑ. Βασικά, είναι ο ‘go to guy’ και για τους ίδιους τους παίκτες, καθώς ουκ ολίγοι έχουν μάθει τη μοίρα τους από τα tweets του Woj. Κατά πως φαίνεται φέτος έχει βρει τον τύπο που του ‘σπάει’ σοβαρές ειδήσεις. Είναι ένα δικό του ‘παιδί’, ο Σαμς Τσαράνια, o οποίος ανήκει στο The Athletic.

Kαλά, μη φανταστείς ότι ο μαθητής έχει ξεπεράσει το δάσκαλο. Απλά από το 99-1 που ‘έπαιζε’ έως τώρα ο πιο ακριβοπληρωμένος ρεπόρτερ μπάσκετ του ΝΒΑ στον πλανήτη  είναι πια στο 80-20.

Μεταξύ των breaks του Χαράνια, για φέτος ήταν η απόφαση του Καγουάι Λέοναρντ να πάει στους Κλίπερς (με ένα λεπτό διαφορά μεν, αλλά ήταν πρώτος) και αυτή του Ράσελ Ουέστμπρουκ να φύγει από την Οκλαχόμα Σίτι.

Για την ιστορία, ο Woj είχε χαρακτηρίσει τον Χαράνια ως ‘τον καλύτερο νέο ρεπόρτερ στη δουλειά’, από το 2014. Πριν καν βρεθούν μαζί στο Yahooo! Sports και τον κάνει μαθητή του στο The Vertical. Ο Χαράνια ήταν μέλος της ομάδας που πρόλαβε τη ζωντανή τηλεοπτική μετάδοση του ESPN, σε κάθε pick στο 2016 ΝΒΑ draft!

Ο Χαράνια δεν είχε συγγενείς που να ασχολούνται με το ΝΒΑ -ούτε καν φίλους ή γνωστούς. Δεν ήξερε κανέναν -που να μπορεί να λειτουργήσει ως ‘όχημα’, δεν ήταν προπονητής του μπάσκετ ή έστω καλός παίκτης στο σχολείο. Δεν έκανε ποτέ πρακτική, δεν είχε πτυχίο από ξακουστό κολέγιο ή σχέσεις με την ‘επιχείρηση’ που λέγεται ΝΒΑ. Αυτό που είχε ήταν αποφασιστικότητα, τρέλα και μεράκι από αυτό που κάνει τη διαφορά. Μαζί φυσικά, με τις βασικές ικανότητες. Άρχισε να δουλεύει στα 17 (ως τελειόφοιτος του New Trier High School του Σικάγο και μέλος της εφημερίδας του σχολείου του). Πήγε στο ChicagoNOW -ανήκει στη The Chicago Tribune- και ζήτησε μια ευκαιρία. Του την έδωσαν, μαζί με το ρεπορτάζ των Μπουλς.

Η μόνη ερώτηση που του έκαναν ήταν αν έχει άδεια από τους (γιατρούς) γονείς του. Δεν είχε. Την εξασφάλισε. Έγραφε όλη μέρα, ως blogger, για ένα μικρό κοινό, χωρίς μισθό. Σημασία είχε ότι είχε μπει στο χώρο.

Το 2012 χρησιμοποίησε όσα είχε κάνει στο ChicagoNOW για να ζητήσει δουλειά από το RealGM. Ήταν η ιστοσελίδα που επισκέπτονταν συχνότερα όλοι οι φίλοι του -φυσικά και ο ίδιος. Ο Chris Reina του έδωσε τη -δεύτερη- ευκαιρία και τη δυνατότητα να γράφει αναλύσεις και ‘ροή’. Σύντομα (πριν συμπληρωθεί ένας χρόνος) εντυπωσιάστηκε από την εργασιομανία και τον επαγγελματισμό του νεαρού και του έδωσε συμβόλαιο.

“Είχε ως πρότυπο τον Βοϊνιαρόφσκι” εξήγησε ο executive editor ενός εκ των δημοφιλέστερων sites για το μπάσκετ, με τον Χαράνια να προσθέτει ότι ‘ο Βοϊνιαρόφσκι είναι η αθλητική δημοσιογραφία‘. Ο Ρέινα ήταν αυτός που του είπε πως ‘αν θες να ‘χεις ξεκάθαρο όραμα του πώς θες να είναι η καριέρα σου, βρες τα βήματα που πρέπει να κάνεις και μείνε σε αυτά‘.

Το πρώτο του θέμα δημοσιεύτηκε τον Απρίλιο του 2012. Ήταν ένα μικρό προφίλ του Μάικ Τζέιμς, ρεζέρβας των Μπουλς. Λίγο καιρό αργότερα έγραφε και για άλλες ομάδες και πήγαινε παντού. Σε ό,τι event αφορούσε το ΝΒΑ. Σε ένα φιλανθρωπικό, πήρε την πρώτη του συνέντευξη από σταρ. Ήταν του Ντουέιν Ουέιντ.

Ήταν 19 και έτοιμος για όλα, όταν οι ‘Tαύροι’ ζήτησαν να παραδώσει τη διαπίστευση. Είχαν ανακαλύψει πως είναι ακόμα φοιτητής και είχαν την πολιτική να μη δίνουν δημοσιογραφικά πάσα σε μη επαγγελματίες. Ο Χαράνια πέρασε στην αμέσως επόμενη καλύτερη λύση: έπαιρνε το αυτοκίνητο του και πήγαινε στο Μιλγουόκι (90 λεπτά μακριά), όπου οι Μπακς -οι οποίοι άνηκαν τότε σε μικρότερη αγορά- δεν είχαν τέτοια θέματα. Δεν έφευγε με το τέλος των συνεντεύξεων Τύπου. Καθόταν και επιδίωκε συζητήσεις με τους παίκτες.

Άρχισε να επιδιώκει συναντήσεις και με τους ατζέντηδες και πες, πες σύντομα άρχισε να τον μαθαίνει ο κόσμος. Το επόμενο βήμα ήταν να τους κάνει να καταλάβουν πως μπορούν να τον εμπιστευτούν. Δεν έγραφε τα off the record και ότι απόλυτα επαγγελματίας με όσα δημοσιοποιούσε. Συστηνόταν στους πάντες (δεν υπήρχαν μεγάλα και μικρά ονόματα στο μυαλό του) και έκανε τις σωστές ερωτήσεις.

Το Απρίλιο του 2013 είδε στο Μιλγουόκι τον Lee Jenkins του Sports Illustrated (από το 2018 δουλεύει στους Κλίπερς), του συστήθηκε και ο Τζένκινς τον θυμήθηκε όταν ο Χαράνια αποκάλυψε το Δεκέμβρη εκείνου του χρόνου πως ο Στέφεν Τζάκσον πάει στους Κλίπερς. “Έχτισε τις σχέσεις του με τις μικρές ειδήσεις που δημοσίευε. Κέρδισε την εμπιστοσύνη ανθρώπων και μπήκε σε συγκεκριμένους κύκλους“.

Το 2014 είχε την ανταλλαγή του Λούολ Ντενγκ από το Σικάγο στο Κλίβελαντ. Πολλοί έψαχναν την είδηση, ο Χαράνια τη βρήκε. Δεν ήταν η μόνη. Έκανε κάποια μικρά λαθάκια -στη διάρκεια ή τα ακριβή ποσά-, αλλά το ρεκόρ των επιτυχιών σύντομα άρχισε να γίνεται εντυπωσιακό.

Το 2015 ο Χαράνια ήταν 22 και φοιτητής -στο τρίτο έτος των επικοινωνιών, με επίκεντρο τη δημοσιογραφία- στο Loyola University of Chicago. Κάθε φορά που προέκυπτε ένα θέμα, ζητούσε από τον καθηγητή άδεια να βγει από την αίθουσα για να κάνει δουλίτσα. Δεν έδειχναν όλοι κατανόηση. Δεν τον ένοιαζε. Είχε βρει τον προορισμό του.  Το κολέγιο μια φορά δεν το εγκατέλειψε, μέχρι να πάρει πτυχίο -αυτό έγινε το 2017!

 

Το Δεκέμβρη του 2015 τον προσέλαβε το Yahoo! Sports και τον παρουσίασε ως ‘wunderkind’. “Όταν άρχισα τη δουλειά, δεν ήθελα να γνωρίζει κανείς πόσων χρόνων ήμουν” είχε πει στο Complex.Eξήγησε και ότι ήταν εύκολο να κρύβεται, εφόσον προσέγγιζε τα πράγματα σωστά.

Είχε ήδη γνωρίσει το ίνδαλμα του. Ο Βοϊνιαρόφσκι είδε τον εαυτό του στον Χαράνια -γιατί κι εκείνος στα 19 είχε κάνει ανάλογες κινήσεις. “Ένας καλλιτέχνης παίρνει πράγματα από διάφορους άλλους αρτίστες και φτιάχνει το δικό του πίνακα. Αυτό προσπαθώ να κάνω κι εγώ” λέει ο σημερινός μας πρωταγωνιστής, ο οποίος μπήκε στην ομάδα του Woj στο The Vertical.

Είχε μάθει να βρίσκει τις λεγόμενες ‘μικρές’ ειδήσεις (10ημερα συμβόλαια, deals της G-League), γιατί για εκείνον καμία είδηση δεν ήταν μικρή. Τουναντίον ήταν μια ευκαιρία να γνωρίσει περισσότερο κόσμο -να τον εμπιστευτεί περισσότερος κόσμος.

“Πολλοί ρεπόρτερ επαφίενται στο τι τους λένε τρίτοι, ενώ ο Σαμς παίρνει πληροφορίες από την πηγή -τον παίκτη, τον ατζέντη ή την ομάδα. Δεν γράφει τι του λένε οι Σπερς για τους Σέλτικς” διευκρίνισε ο Ρέινα.

“Αυτή η δουλειά βασίζεται στην εμπιστοσύνη. Δεν θέλω να κάνω ‘εκπτώσεις’. Και ποτέ δεν αντιμετώπισα οτιδήποτε απλά ως αποκάλυψη. Αυτό το παιχνίδι, αυτή η ζωή βασίζεται στις σχέσεις. Και αυτό είναι και θα είναι το πιο σημαντικό για εμένα”.

Είχε ήδη κάνει το κινητό τηλέφωνο προέκταση του χεριού του. Το ‘χε δίπλα του ακόμα και όταν κοιμόταν. Έμαθε να ‘χει για φίλη την τενοντίτιδα από τα εκατοντάδες μηνύματα που ανταλλάζει καθημερινά.

“Ακόμα και όταν δεν ψάχνω ειδήσεις, είμαι σε επαφή με τις πηγές -παίκτες, ατζέντηδες και παράγοντες. Προφανώς υπάρχουν άνθρωποι που δεν καταλαβαίνουν γιατί είμαι πάνω από το τηλέφωνο όλη μέρα. Που με προτρέπουν να αποκτήσω ζωή. Αλλά εμένα μου αρέσει η ζωή που ‘χω. Κάνω κάτι που δεν θεωρώ καν δουλειά. Είναι το πάθος μου”.

Παλαιότερα του άρεσε να παίζει μπάσκετ. Τώρα δεν το κάνει, γιατί ενόσω είναι με τους φίλους του υπάρχει ο κίνδυνος να χάσει μια είδηση. “Για να μπορείς να είσαι επιτυχημένος σε αυτήν τη δουλειά, ξυπνάς μαζί της και κοιμάσαι μαζί της. Δουλεύεις 365 ημέρες το χρόνο. Δεν υπάρχουν ρεπό ή διακοπές. Αν θες να κάνεις σωστά τη δουλειά, την κάνεις ζωή σου”.

Δεν χρειάζεται να σου πω το γιατί δεν έδωσε πολλές λεπτομέρειες επί του τρόπου που δημιούργησε το ‘δίκτυο’. Αρκέστηκε στο να τονίσει ότι είναι πολύ σημαντικό να συναντάς τους ανθρώπους με τους οποίους μιλάς. “Διάλεξα το ΝΒΑ γιατί έχει τόσες πολλές ιστορίες. Είτε πρόκειται για το δράμα ενός παίκτη ή μιας ομάδας, είτε μετακινήσεις, είτε για ανταλλαγές. Πάντα υπάρχει κάτι”.

Το 2016 ήταν που ο Χαράνια ‘έβγαλε’ τις πρώτες μεγάλες ειδήσεις. Ήταν η μετακίνηση του Ντουάιτ Χάουαρντ στους Χοκς, του ΝτεΜαρ ΝτεΡόζαν στους Ράπτορς, του Λούολ Ντενγκ στους Λέικερς και του Τζαμάλ Κρόφορντ στους Κλίπερς.

Ο Βοϊνιαρόφσκι είχε πει τότε πως “θα γίνει ο τύπος που θα ‘βγάζει’ τις ειδήσεις του ΝΒΑ, αύριο ή τον επόμενο χρόνο ή σε πέντε χρόνια. Θα τα καταφέρει. Μπορεί όμως, να γίνει και πολλά περισσότερα και αυτή είναι η δουλειά μου: να τον βοηθήσω να εξερευνήσει τα πάντα. Αυτό που μου αρέσει σε εκείνον είναι πως αφότου κάνει μια αποκάλυψη, δουλεύει για την επόμενη. Δεν κάνει γύρους θριάμβου”.

Το 2017 ο Βοϊνιαρόφσκι έφυγε για το ESPN και ο Χαράνια έμεινε στο Yahoo! Sports. Oι συμπαίκτες έγιναν αντίπαλοι. Tις πρώτες ώρες της free agency ο παλιός είχε εννέα υπογραφές (Tony Snell, Patty Mills, Jrue Holiday, Langston Gallaway, JJ Redick, Amiri Johnson, Serge Ibaka, Nene, Ben McLemore) και ο νέος 10 (Stephen Curry, Blake Griffin, Jeff Teague, Christiano Felicio, PJ Tucker, Taj Gibson, Jodie Meeks, Kyle Korver, Justin Holiday, Paul Millsap). Μεταξύ τους ήταν τα νούμερα της συμφωνίας του Στέφεν Κάρι.

(Από) Εκείνο το καλοκαίρι ο Βοϊνιαρόφσκι είχε να εμφανίζεται στο SportsCenter του ESPN και έχανε χρόνο από την πραγματική δουλειά του. Ποτέ δεν το χρησιμοποίησε ως δικαιολογία.

Δεν θέλω ωστόσο, να ξεχνάς πως υπάρχουν κι άλλοι δημοσιογράφοι που βγάζουν ειδήσεις. Εννοώ στην Ευρώπη πανηγυρίζει κάποιος αν έχει ένα μεγάλο θέμα. Στο ΝΒΑ το ένα είναι ίσο με το κανένα, με την αγορά να είναι τεράστια και τα scoops αμέτρητα. Για την ιστορία, η Ramona Shelburne ήταν αυτή που το 2017 είχε αποκαλύψει την ανταλλαγή του Πολ Τζορτζ.

Ο Χαράνια απάντησε πως νιώθει μεγάλη τιμή για όσα έκανε και έλεγε για αυτόν ο Woj. “Πάντα δήλωνε ευτυχισμένος για τη δουλειά της ομάδας. Ποτέ δεν μίλησε για την πάρτη του”. Ο Βοϊνιαρόφσκι είχε και το μυαλό να καταλάβει πως και ο Χαράνια τον κάνει καλύτερο, μέσα από τον ανταγωνισμό -διότι επιτέλους απέκτησε κάποιον που να μπορεί να του κάνει τη ζωή ελαφρώς δύσκολη.

Κείμενα σαν και αυτό του Sporting News (“Έχει χάσει ο Βοϊνιαρόφσκι τον τίτλο του Βασιλιά του ΝΒΑ στο Τwitter;”) έγιναν το καύσιμο του ειδικού που από ό,τι θα κατάλαβες θα μπορούσε να καταστρέψει -αν ήθελε- τον Χαράνια. Αντ’ αυτού, είδε δυνατότητες και αποφάσισε να τον βοηθήσει, όπως οφείλει να κάνει κάθε καλός επαγγελματίας που ξέρει ποιος είναι και τι μπορεί να κάνει. Μαζί και ότι τίποτα δεν κρατά για πάντα. Οπότε αν σέβεσαι τον εαυτό σου, τη δουλειά σου και όσα έχεις περάσει για να φτάσεις κάπου, οφείλεις να δώσεις μια χείρα βοηθείας στην επόμενη γενιά. Έτσι διασφαλίζεις και ότι το επάγγελμα θα κρατηθεί σε ένα επίπεδο.