Ο Μπάτλερ υπέβαλε το σώμα του σε σοκ και δεν έχει ίχνος λίπους πάνω του

Είναι προφανές από το 115-104 πως το πρώτο παιχνίδι της σειράς με τους Χιτ δεν κύλησε καθόλου καλά για τους Μπακς. Ούτε καν για τον Γιάννη Αντετοκούνμπο των μόλις 12 προσπαθειών (6/12 εντός πεδιάς) και των 8 χαμένων βολών (4/12) στα 37 λεπτά που ήταν παρών στον αγώνα της Δευτέρας. Τούτο δεν σημαίνει φυσικά πως το Μιλγουόκι αποκλείστηκε, καθώς “έχουμε ξαναβρεθεί σε αυτό το σημείο προηγουμένως“, όπως εξήγησε ο ‘Greek Freak’. Είναι όμως ένα σημάδι για τη συνέχεια που δεν πρέπει να αγνοηθεί. Μια υπενθύμιση πως “πρέπει να βγούμε εκεί έξω, να παίξουμε σκληρά, να δούμε το βίντεο, να προσαρμοστούμε, να είμαστε δυναμικοί και να κάνουμε το σωστό“.

Καθένα εξ αυτών και η μίξη όλων πρόκειται να συμβάλουν αν όχι σε μια πλήρη εξουδετέρωση, τουλάχιστον σ’ έναν πιθανό περιορισμό της δράσης του Τζίμι Μπάτλερ. Του Τζίμι Μπάτλερ των 40 πόντων με 13/20 σουτ (2/2 τρίποντα). Οι 14 μάλιστα στην καθοριστική τέταρτη περίοδο. Μόλις 4 λιγότερους απ’ όλους όσους σκόραραν τα ‘ελάφια’ μαζί στο ίδιο διάστημα. “Αν αυτό χρειάζεται να συμβεί σε κάθε αγώνα, τότε είμαι ικανός να το κάνω“, υποστήριξε γεμάτος αυτοπεποίθηση ο Τεξανός γκαρντ/φόργουορντ, που σε 2 εβδομάδες θα κλείσει τα 31 του. Αναγνώρισε βέβαια πως “έχουμε πολλά παιδιά να το κάνουν“. Σαν τον Γκόραν Ντράγκιτς που τέλειωσε με 27 πόντους, 6 ριμπάουντ και 5 ασίστ και στη διάρκεια της παραμονής του στο παρκέ οι Χιτ κέρδιζαν με 10. Ή τον Μπαμ Αντεμπάγιο με το double-double σε πόντους (12) και ριμπάουντ (17). Αλλά και τις 6 ασίστ.

Δεν αμφιβάλλουμε για την ποιότητα του αριστερόχειρα Σλοβένου ή την πληρότητα του 23χρονου ψηλού (που δεν τον έφτιαξαν τα λεφτά). Μόνο που να θυμίσουμε πως οι δυο τους ανήκαν στο ρόστερ των Χιτ πριν ο Μπάτλερ διαλέξει να ψάξει για σπίτι στο Μαϊάμι και παρέα με άλλους φυσικά δεν είχαν καταφέρει κάτι περισσότερο από τον αποκλεισμό στον πρώτο γύρο της post season του 2017-18 (4-1 από τους Σίξερς), την ώρα που πέρυσι κατέληξαν στη 10η θέση της Ανατολής καταγράφοντας αρνητικό ρεκόρ νικών-ηττών (39-43). Είχαν, δηλαδή, ξεκάθαρη ανάγκη από μια αντισυμβατική παρουσία που θα ταράξει τα νερά στις ακτές της Φλόριντα, στη μετά Γουέιντ εποχή. Και ταυτόχρονα ο Μπάτλερ είχε την ανάγκη μιας ομάδας που για πρώτη φορά μετά τους Μπουλς θα τον κάνει να νιώσει τόσο χρήσιμος.

Αλήθεια είναι πως το παιδί που μεγάλωσε χωρίς πατέρα, ο οποίος εγκατέλειψε την οικογένειά του ενόσω ήταν βρέφος, και στα 13 του εκδιώχθηκε από το σπίτι επειδή η μητέρα του δεν τον ήθελε πια, έχασε τα πρώτα τρία ματς της χρονιάς και ήρθε κάμποσες φορές αντιμέτωπος ανυπόφορους πόνους (στην πλάτη, στο γοφό και όχι μόνο) που τον άφησαν εκτός δράσης για συνολικά 11 ματς – από τα 65 ως την αναγκαστική διακοπή του Μαρτίου. Μολαταύτα ο Μπάτλερ, ένα από τα πλέον καλογυμνασμένα κορμιά του ΝΒΑ, είχε βάλει σκοπό να πετύχει με τους Χιτ. Διότι ήταν πια ‘σημαδεμένος’ ως αυτός που ‘λακίζει’ στην πρώτη δυσκολία. Το έκανε ζητώντας να φύγει από το Σικάγο, το έκανε προκαλώντας σεισμό στ’ αποδυτήρια των Τίμπεργουλβς, το έκανε γιατί ήθελε κάτι άλλο από τους Σίξερς.

Η περίοδος της απομόνωσης ήταν παράλληλα περίοδος σκληρής δουλειάς και αφοσίωσης στη μεγάλη πρόκληση. Σε συνεργασία με τον προσωπικό γυμναστή του, Τζέιμς Σκοτ, συγκεκριμενοποίησαν τα όρια που πρέπει να οριστούν. Στην πορεία η θέληση για βελτίωση της σωματικής κατάστασής του μετατράπηκε σε ανάγκη. “Κατά κάποιον τρόπο ήταν μια ευλογία, διότι έδωσε στον Τζίμι τον χρόνο να επουλώσει τα τραύματά του“, ανέφερε στο Muscle & Fitness ο personal trainer του αθλητή.

Βέβαια ομολόγησε πως “στην αρχή η προπόνηση ήταν κάπως ασαφής“, διότι ουδείς μπορούσε να προβλέψει πόσο θα διαρκέσει όλο αυτό. “Δεν ξέραμε αν θα πηγαίναμε για δύο εβδομάδες, δύο μήνες ή ένα χρόνο“. Άρα το πρόγραμμα προσαρμοζόταν ανάλογα. Θεσπίστηκε ωστόσο τελετουργία που απαιτούσε αφοσίωση. Στην πολύ πρωινή προπόνηση που ούτως ή άλλως άρεσε στον Μπάτλερ που ξυπνούσε από το χάραμα για να βρεθεί στο γυμναστήριο. Γιατί ‘οι άνθρωποι που ασκούνται το πρωί είναι συνήθως πολύ πιο συνεπείς από εκείνους που περιμένουν αργότερα την ημέρα για να φτάσουν στο γυμναστήριο’, κατά την άποψη ειδικού επί του αντικειμένου.

Ο Μπάτλερ δεν ξεστράτησε στο ελάχιστο, έμεινε συγκεντρωμένος και πιστός σε ό,τι είχε να κάνει. Το καθημερινό του πρόγραμμα περιελάμβανε παραλλαγές από το δημοφιλές ασκησιολόγιο της ‘Westside Barbell method’, μία από τις πιο απαιτητικές που έχουν καταρτιστεί για επαγγελματίες ή ερασιτέχνες αθλητές παγκοσμίως. Μια κυκλική μέθοδος crossfit που χωρίζει την άσκηση σε τέσσερα διαφορετικά σκέλη, αφορώντας το πάνω και το κάτω μέρος του σώματος, με τη δυσκολία να έγκειται στη ‘σύζευξη’, όπως την ονομάζει ο εμπνευστής του προγράμματος Λούι Σίμονς, των δύο αυτών κομματιών. Αντί να διαχωρίζει την ταχύτητα και τη δύναμη σε ξεχωριστά προπονητικά τμήματα, όπως τα περισσότερα προγράμματα ισχύος, το Westside επικεντρώνεται ταυτόχρονα στη δύναμη και στην ταχύτητα.

Τον Σκοτ τον ένοιαζε ο Μπάτλερ ν’ αυξήσει πρώτα απ’ όλα την έκρηξή του και τις αντιδράσεις του. Δούλεψε πολύ με τις μπάλες γυμναστικής, για να βελτιώσει τα ρεφλέξ του και αστραπιαίες αντιδράσεις του όταν δεχόταν ή έπρεπε να πασάρει την μπάλα. “Προσπαθείς να κινηθείς όσο πιο γρήγορα μπορείς. Αυτό είναι που ξεχωρίζει τους αθλητές της ελίτ από τους υπόλοιπους. Πρέπει να παραγάγουν την απαιτούμενη δύναμη στον ταχύτερο τέμπο“, ανέφερε ο γυμναστής.

Σε μια ιδιαίτερη άσκηση βελτίωσης της αντίληψής του στη διάρκεια του αγώνα, ο Μπάτλερ έπρεπε να πιάσει ένα μπαλάκι μεγέθους αντίστοιχου αυτού του τένις με συγκεκριμένο χρώμα και ν’ αφήσει τ’ άλλα που δεν ταίριαζαν με τις εντολές του Σκοτ. “Η συγκέντρωση μπορεί να είναι μια απόφαση δευτερολέπτου, να είναι η διαφορά μεταξύ μιας νίκης και της ήττας, ενός εύστοχου καλαθιού μ’ ένα χαμένο“.

Ο ηγέτης των Χιτ μ’ ένα κορμί 203 εκατοστών και σχεδόν 105 κιλών ενδιαφέρθηκε πολύ για τη μείωση του ποσοστού λίπους και τη μετατροπή του σε μυϊκή μάζα. Χωρίς να ρίξει τον αριθμό των μερίδων του, 5-6 φορές ημερισίως για να μην χάσει βάρος αντιθέτως να πάρει λίγο, άλλαξε σ’ ένα ποσοστό τη διατροφή του. Μέχρι την καραντίνα το διαιτολόγιό του περιλάμβανε μεγάλη ποσότητα υδατανθράκων. Όπως και πρωτεϊνών. Κάθε φορά που καθόταν στο τραπέζι, θα είχε κάτι από λίγο.

Πλέον “δεν χρειαζόταν τόσους πολλούς δεδομένου ότι δεν είχε παιχνίδια ενδιάμεσα“, υποστήριξε ο Σκοτ. Φρόντιζε να λαμβάνει για την απαραίτητη ποσότητα μέσω ‘υγειών σπόρων’ όπως η κινόα και οι γλυκοπατάτες, αφήνοντας στην άκρη το μπόλικο ρύζι. Ούτως ή άλλως τα ζυμαρικά δεν ήταν στις παραδοσιακές προτιμήσεις του, ενώ παραδόξως την πίτσα ποτέ δεν αγάπησε εξαιτίας της διαπιστωμένης από χρόνια δυσανεξίας του στη λακτόζη .“Η αρχή μας ήταν πως ό,τι προέρχεται από τη γη μπορεί να καταναλωθεί“.

Σε σχέση με το πρότερο διαιτολόγιό του ο Μπάτλερ δεν έτρωγε πια μετά τις 7 το βράδυ. Τίποτα, ούτε μπουκιά. Πόσο μάλλον τα επιδόρπια που είχε πρότερα.

Την 1η Αυγούστου εμφανίστηκε στον πρώτο αγώνα της επανεκκίνησης του ΝΒΑ. Ήταν ένας άλλος παίκτης. Το συνολικό ποσοστό λίπους του σώματός του είχε ‘κατέβει’ σχεδόν στο 4% (4.3%), όταν ελάχιστοι παίκτες στη λίγκα έχουν μετρηθεί κάτω από το όριο 6%. Λένε πως είναι επικίνδυνο. Ένα σοκ που προκαλείται στον οργανισμό. Όχι όταν όμως εξασφαλίζεται η ισορροπία χάρη στη μυϊκή ενδυνάμωση όλου του σώματος και γίνεται με μέθοδο, έλεγχο των μετρήσεων και άριστη επιστημονική διαχείριση. Το αποτύπωμά του ο Μπάτλερ το αφήνει πλέον στα πλέι οφ. Με 19.8 πόντους στο 4-0 επί των Πέισερς και 40 στην πρεμιέρα των ημιτελικών της Ανατολής. Ώρα των Μπακς να σκληρύνουν. Αν μπορούν…