O Αντρέ Ιγκουοντάλα θεωρεί τα λεφτά υπερεκτιμημένα

Το sabbatical του Αντρέ Ιγκουοντάλα τελείωσε. Θέλω πραγματικά, να σου δώσω μια ελληνική λέξη, αλλά αυτό που έκανε ο Ιggy δεν ήταν 'διακοπές'. Ούτε 'παύση' (δεν είναι πυρά), μηδέ σκασιαρχείο. Ας πούμε ότι έγινε μια συμφωνία μεταξύ του ιδίου και του Μέμφις να πληρώνεται, αλλά να μη δουλεύει. Για τους Γκρίζιλς. Και έτσι επιστρέφουμε στον όρο 'sabbatical', καθώς με αυτόν κατάφεραν να περιγράψουν οι Αμερικανοί ακριβώς ό,τι έκανε ο 36χρονος: ήταν εκπαιδευτική άδεια. Που συνήθως βέβαια, είναι άνευ αποδοχών. Ο Ιγκουοντάλα όμως, δεν είναι συνηθισμένη περίπτωση NBAer.

Θα αρχίσουμε από την είδηση που τον θέλει να επιστρέφει στα παρκέ του ΝΒΑ, με τη φανέλα των Χιτ. Toυ έδωσαν διετή επέκταση για 30 εκατομμύρια, με το Μαϊάμι να 'χει την option για το δεύτερο χρόνο. Δήλωσε ενθουσιασμένος που θα παίξει δίπλα στον Τζίμι Μπάτλερ 'έναν από τους καλύτερους φόργουορντ της λίγκας. Έχει πάθος, δουλεύει σκληρά και προσφέρει'. Είναι ενθουσιασμένος που θα παίξει και με πολλούς νέους. Ειδικά με τον -υποψήφιο για το βραβείο του rising star- Μπαμ Αντεμπάγιο. Αυτό ήταν μαχαιριά στην καρδιά των παιδιών που βρίσκονται στο ρόστερ των Γκρίζιλς, με τους οποίους απέφυγε να ασχοληθεί από την αρχή της σεζόν. Πού ήταν ο Ιγκουοντάλα από τότε;

Όταν 'έδεσε' τον εαυτό του με τους Ουόριορς, το 2017 -για τρία χρόνια και 48 εκατομμύρια δολάρια, χωρίς να πληροί τις προϋποθέσεις για να ζητήσει όρο μη ανταλλαγής- είχε πλήρη γνώση πως τα πάντα θα αναθεωρούνταν το 2019, ανάλογα με τι θα αποφάσιζε να κάνει με την καριέρα του ο Κέβιν Ντουράντ. Όταν λοιπόν, εκείνος ανακοίνωσε πως πάει στο Μπρούκλιν, οι 'Πολεμιστές' προχώρησαν στη μετακίνηση του Ιγκουοντάλα (και των 17.2 εκατομμυρίων του μισθού του για τον τελευταίο χρόνο του συμβολαίου, στο Μέμφις), ώστε να δημιουργήσουν χώρο να υποδεχθούν τον Ντι Άντζελο Ράσελ.

Αυτό ήταν κάτι που 'χε συμφωνηθεί μεταξύ των εμπλεκομένων: πως οι Γκρίζιλς θα εξυπηρετούσαν τους Ουόριορς στην 'ελάφρυνση' του σάλαρι καπ και μετά θα εξυπηρετούσαν τον Ιγκουοντάλα, δίνοντας τον MVP των τελικών του 2015, κάπου αλλού.

Η λογική ήταν πως θα εξαγόραζαν τον τελευταίο χρόνο του συμβολαίου ή θα τον αντάλλαζαν. Δεν θα τον κρατούσαν. Όταν του είπαν πως τελικά, τον θέλουν -δεν είχαν τη διάθεση να τον δώσουν σε κάποιον από τους οργανισμούς της λίστας που τους είχε δώσει, με το Νο1 να απασχολείται από τους Λέικερς-, εκείνος ενημέρωσε πως προτιμούσε να μείνει εκτός -παρεμπιπτόντως, τα μηνιάτικα 'έπεφταν', αλλά εκείνος δεν εμφανίστηκε ποτέ, έστω για έναν καφέ στην προπόνηση. Προφανώς και υπήρχαν μέλη του οργανισμού που δεν έδειξαν κατανόηση.

Όπως έγραψε το SB Nation “το να λες θα μείνεις εκτός ολόκληρης της σεζόν, αν δεν πας όπου θες με ανταλλαγή, είναι σαν να 'χεις έναν συγκάτοικο που δεν καθαρίζει ποτέ το μπάνιο και σε απειλή πως... θα σταματήσει να καθαρίζει το μπάνιο, αν δεν του 'ρίξεις' το επιμίσθιο”.

Όταν ο ίδιος τύπος 'τιτίβισε' πως τα λεφτά είναι υπερεκτιμημένα και 'η ζωή θα ήταν πιο εύκολη με ένα Prius και κάποια μπαστούνια για το γκολφ' ακολούθησε μια έκρηξη οργής, με πολλούς 'ακολούθους' του να ζητούν να τους δώσει τα εκατομμύρια του... για να ζήσει πιο εύκολα. Δηλαδή, για εκείνον θα το έκανε. Όχι για αυτούς.

Μια στάση εδώ.

Σε συνέντευξη του στο Wealth Simple, τον Μάρτιο του 2018 είχε διευκρινίσει τη διαφορά μεταξύ του 'είμαι πλούσιος' και του 'έχω περιουσία'. Είχε συμπληρωθεί ήδη μια δεκαετία συνεργασίας με τον Rudy Cline-Thomas, σε επιχειρηματικό επίπεδο. Αυτό που έκαναν ήταν να επενδύουν σε startups και νέες προσπάθειες, όπως το The Players' Tribune. Παρεμπιπτόντως, 'έφτιαξαν' και το Players Technology Summit, κατά το οποίο κάθε καλοκαίρι ενημερώνουν σχετικά, αθλητές που ενδιαφέρονται να επενδύσουν στη Silicon Valley. Κάνει και τη 'γέφυρα'. Πώς όμως, έφτασε εκεί ο τύπος που πάει μόνος παντού, ενώ η πλειοψηφία των NBAers είναι εν μέσω entourage.

“Μεγάλωσα με 'σφικτό' μπάτζετ, αρκετό για να αγοράσω γάλα, να αγοράσω ρούχα που δεν ήταν κάποια μάρκα, να 'βγάλω' το μήνα. Δούλευα σε πλυντήριο αυτοκινήτων, σε πιτσαρία, σε βιβλιοθήκη,  Χρησιμοποιούσα αυτά τα χρήματα για βενζίνη και για να πάω στον κινηματογράφο. Προτεραιότητα μου ήταν να αγοράσω παπούτσια και ρούχα. Δεν είχα την παραμικρή ιδέα πως θα παίξω στο ΝΒΑ".

"Ήταν κάτι που συνειδητοποίησα πως μπορώ να κάνω το χρόνο που προηγήθηκε του draft, στο οποίο επιλέχθηκα (No9 επιλογή του 2004, από τους Σίξερς). Ήμουν από μια μικρή πόλη του Ιλινόις, πήγα στην Αριζόνα να παίξω σε κολέγιο και εκεί υπήρχαν πάρα πολλοί που ήταν καλύτεροι από εμένα. Αν θυμάμαι καλά, την πρώτη μου χρονιά στο κολέγιο μου είπε κάποιος για πρώτη φορά πως μπορώ να γίνω NBAer. Νόμισα πως μου κάνει πλάκα. Δεν τον πήρα στα σοβαρά.

Έμεινα δυο χρόνια στο Arizona, γιατί με είχαν πείσει πως θα επιλεγώ στην πρώτη δεκάδα και δεν ήθελα να το ρισκάρω. Προφανώς και τα λεφτά έπαιξαν το ρόλο τους. Δεν ήταν το μόνο που σκεφτόμουν, γιατί απολάμβανα να παίζω μπάσκετ. Το πρώτο μου συμβόλαιο ήταν για 9 εκατομμύρια και τρία χρόνια, με την ομάδα να 'χει την οption μετά τον τρίτο. Αν δηλαδή, δεν είχα γίνει ό,τι ήθελαν, θα μπορούσα να κοπώ.

Παραμονές του ντραφτ άρχισα να δέχομαι διάφορα. Από προσφορές για συμφωνία με αθλητική εταιρία για παπούτσια έως τσεκ με χιλιάδες δολαρίων, από εταιρίες που δάνειζαν χρήματα. Είχα πάει στη Niketown, αγόρασα όσα Jordans ήθελα και ένιωθα εκατομμυριούχος. Δεν ήξερα πώς να ξοδέψω τα λεφτά. Δεν είχα καν αρκετά να αγοράσω ένα αυτοκίνητο, αλλά ήμουν χαρούμενος”. Μετά άρχισε να διαβάζει βιβλία, για επενδύσεις 'και έβαλα τον εαυτό μου σε σωστούς, έξυπνους παίκτες ως προς τη διαχείριση των χρημάτων και όχι μόνο. Έκανα πολλές ερωτήσεις και μου δίδαξαν διάφορα. Είναι πάντα σημαντικό για τους νέους αθλητές να βρίσκονται μεταξύ βετεράνων που είναι επαγγελματίες και 'στρίβουν' στα οικονομικά'.

Θυμάμαι μια συζήτηση με τον Έλτον Μπραντ, ο οποίος είχε ήδη υπογράψει 2-3 max συμβόλαια. Μου είχε μιλήσει για τον μαύρο πλούτο. Για την Όπρα, τον Ουίλ Σμιθ, για Αφροαμερικανούς που έγιναν πλούσιοι. Δεν ήταν πολλοί. Ακόμα δεν είναι. Μου έμαθε πως είναι δύσκολο να είσαι μαύρος με πλούτο. Να καταλάβω πόσα χρήματα έπρεπε να μαζέψω, για μετά την καριέρα μου. Τι είναι τα πραγματικά λεφτά και τι όχι. Μου είχε πει πως αν μαζέψω 10.000.000 δολάρια και τα βάλω στην τράπεζα, από αυτά που θα παίρνω κάθε μήνα θα μπορώ να ζω”.

Ακολούθησε το μεγάλο συμβόλαιο με τους Σίξερς, για 6 χρόνια και 80.5 εκατομμύρια δολάρια. Τότε άρχισε να συνεργάζεται με τον Ρούντι. "Μου πρότεινε να φτιάξουμε ένα λογαριασμό E-trade. Αν έχανα τα λεφτά, θα με αποζημίωνε. Ουσιαστικά, ήταν win win η κατάσταση για εμένα. Επενδύσαμε σε πολλές τεχνολογικές εταιρίες και 'βγάλαμε' πολλά λεφτά".

Είχε ήδη αρχίσει να διαβάζει ό,τι υπήρχε για τη δημιουργία εταιρίας, τη λειτουργία, την αποτελεσματικότητα. Πάντα διάβαζε πολύ. Η βασική του αρχή έγινε το 'όταν επενδύεις σε μια εταιρία, επενδύεις στους ανθρώπους. Πρέπει να είναι καλοί και να ξέρουν να δουλεύουν ομαδικά'.

Σήμερα το δίκτυο με συνεργάτες και επενδύσεις έχει εξαπλωθεί (έχει περάσει στην υγεία των αθλητών και ό,τι αφορά τη γεφύρωση του χάσματος μεταξύ αθλητισμού και επιχειρηματικότητας) και δέχεται ουκ ολίγες προτάσεις για επενδύσεις -από ανθρώπους που 'χουν μελετήσει ήδη το περιεχόμενο. Εξακολουθεί να ζει συνθήκη 'στην οποία στο 90% των συναντήσεων που κάνω είμαι ο μόνος μαύρος στην αίθουσα. Σκέφτηκα το γιατί και κατέληξα στο ότι ήταν χρήσιμο να μάθουν κι άλλοι αθλητές όσα είχαν την τύχη να μάθω εγώ, να δουν όσα είδα, να 'χουν πρόσβαση σε όσα είχα αποκτήσει πρόσβαση. Ήθελα να μοιράσω τη γνώση, την αγάπη και τον πλούτο'. Έχει πλέον, περισσότερα χρήματα από όσα θα χρειαστεί για δυο ζωές. Έχει κι άλλα.

Από τον Μάρτη του 2019 είναι ο νέος πρώτος αντιπρόεδρος του σωματείου των NBAers (NBPA). Τον ψήφισαν τα μέλη, για να διαδεχθεί τον ΛεΜπρον Τζέιμς. Είχε υπάρξει μέλος του ΔΣ. “Η Μισέλ Ρόμπερτς (εκτελεστική διευθύντρια του NBPA -η πρώτη γυναίκα που πήρε τη θέση, η πρώτη που πήρε μεγάλη θέση σε επαγγελματική λίγκα της Νοτίου Αμερικής) μου έμαθε πολλά. Όσα δεν χρειάζεται να κάνουμε και κάποια που πρέπει να γίνουν για να δείξουμε τη δύναμη μας. Θέλουμε να παραδώσουμε το παιχνίδι σε καλύτερη κατάσταση από αυτήν που ήταν, όταν μπήκαμε εμείς. Θα δώσουμε κάτι πίσω”.

Στις άλλες του δουλειές, κάνει ό,τι οι GM των οργανισμών του ΝΒΑ. “Καλούμαι να βρω τους κατάλληλους παίκτες, το σωστό ταλέντο, το σωστό προπονητή. Όσο πιο πολύ δουλέψεις, όσα περισσότερα καλά μυαλά έχεις, τόσο καλύτερο είναι το αποτέλεσμα, σε βάθος χρόνου”. Στα 'υπάρχοντα' του ανήκει και το Jumia. Το 'χει περιγράψει ως 'Alibaba της Αφρικής”. Είναι μέτοχος και στο PageDuty, που έχει ως αντικείμενο 'να φτιάχνει τα όποια προβλήματα προκύπτουν με τα apps. Οι άνθρωποι είναι συνέχεια με το τηλέφωνο στο χέρι. Χρειάζονται άνθρωποι ικανοί να λύσουν ανά πάσα ώρα και στιγμή τα όποια προβλήματα'. Η τρίτη μεγαλύτερη επιτυχία στην οποία μετέχει είναι η Zoom Video Communications.

Σου είπα πως έχει φροντίσει να κατατοπιστεί όσο μπορεί. Προφανώς και ο τρεις φορές πρωταθλητής, έχει κενά. Τα συμπληρώνουν οι συνεργάτες του, με όρους μπάσκετ. Με όλα αυτά ασχολούνταν τους μήνες που δεν τον έβλεπες στο παρκέ. Τώρα θα τον ξαναδείς. Οι Γκρίζιλς τον έστειλαν στους Χιτ.

“Δεν είχα ξαναβρεθεί σε συνθήκη που δεν ήθελα να είμαι. Πρότεινα συνάντηση για να βρούμε έναν τρόπο να προχωρήσουμε και οι δυο προς τα εμπρός. Τους ρώτησα πώς μπορώ να τους φανώ χρήσιμος και μετά πώς θα γίνει αυτό”. Ο ένας δικός του, απαράβατος, όρος ήταν πως αν έφευγε, θα πήγαινε κάπου που ήθελε. Δεν είχε βρεθεί κάτι τέτοιο, έως την Τετάρτη 5/2 που προέκυψε το Μαϊάμι. Ήταν διατεθειμένο να στείλει στη Μινεσότα τον Τζάστις Ουίνσλου.

“Το να είναι ένας αθλητής αυτός που ελέγχει τη δουλειά του είναι άρδην διαφορετικό, για τον κόσμο, από το να 'τρέχει' την επιχείρηση του ένας επιχειρηματίας. Ο τελευταίος λέει 'θέλω να κάνω το τάδε γιατί πιστεύω ότι θα μου δώσει αυτά' και οι άλλοι σχολιάζουν 'είναι πολύ έξυπνη επιχειρηματική συναλλαγή'. Όταν λέει ένας αθλητής 'θέλω να κάνω αυτό' η αντίδραση είναι διαφορετική”.

Όταν σου γράφαμε για την επανάσταση των NBAers που 'χει ξεκινήσει, εννοούσαμε στιγμές σαν και αυτές. Στους μήνες που έμεινε εκτός ο 36χρονος, όπως είπε στο ESPN είχε το χρόνο να διαχειριστεί τα πέντε χρόνια που πέρασε ως 'αυτός που δεν ξεκινά, αλλά τελειώνει τα ματς, εκείνος που 'κολλάει' μεταξύ τους τους παίκτες μιας πρωταθλήτριας ομάδας'. Κατάλαβε ότι εξακολουθεί να αγαπά το μπάσκετ, αλλά δεν ζει για αυτό. Πως το μπάσκετ δεν είναι το μόνο που μπορεί να τον κάνει χαρούμενο. Όπως και ότι γίνεται χαρούμενος, όταν βοηθά ανθρώπους που νιώθει ότι θέλει να βοηθήσει.

Μια μέρα είχε δει τον ρούκι των Ουόριορς, Τζέιμς Μάικλ ΜακΑντού να φτάνει στο γήπεδο με την κοπέλα του. Για την ακρίβεια, η κοπέλα του τον είχε πάει στο γήπεδο, αφού εκείνος δεν ήθελε να δώσει χρήματα από το πρώτο του συμβόλαιο για αυτοκίνητο. Μετά την κατάκτηση του πρωταθλήματος, οι Ουόριορς ναύλωσαν τσάρτερ για το Λας Βέγκας. Ο Ιγκουοντάλα είπε στον ΜακΑντού πως θα του δώσει το Jeep του αν διανύσει το διάδρομο του αεροσκάφους γυμνός. Η πρόκληση έγινε αποδεκτή. “Μπορεί να υπάρχει ή να μην υπάρχει video στο τηλέφωνο μου' σχολίασε ο νυν παίκτης των Χιτ.

Επειδή ξέρει πως το μπάσκετ δεν είναι όλη η ζωή, για κανέναν, δεν μπορεί να βλέπει νέα παιδιά να 'πνίγονται' στην εμμονή του αναγνωριστούν ως NBAers, με κόστος στην ανθρωπιά και τη ψυχή τους.

“Υπάρχουν τύποι που παίζουν διάφορα παιχνίδια, που συμπεριφέρονται με συγκεκριμένους τρόπους για να είναι αρεστοί. Να γίνουν brands. Τους βλέπω και λέω 'μεγάλε ηρέμησε. Είσαι άνθρωπος. Ας μιλήσουμε για κάτι που δεν αφορά το μπάσκετ. Σκέφτομαι πως όταν τελειώσει η καριέρα τους, θα 'χουν μεγάλο πρόβλημα. Δεν θα ξέρουν ποιοι είναι. Το να μπορείς να προσδιοριστείς αφορά όσα μπορείς να κάνεις εκτός γηπέδων. Όχι εντός”.

Στο βιβλίο του, με τίτλο 'Sixth Man' είχε γράψει για τον Yuval Harari, Iσραηλινό φιλόσοφο, καθηγητή ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της Ιερουσαλήμ και συγγραφέα του Sapiens: A Brief History of Humankind. Ένα κεφάλαιο αφορούσε τα μυθιστορήματα που φτιάχνουμε, για να κάνουμε τους εαυτούς μας χαρούμενους. “Οι αποφάσεις μας είναι σημαντικές, ακόμα και αν αφορούν το τίποτα. Όπως ένα πρωτάθλημα του ΝΒΑ, 30.000 ανθρώπους να ουρλιάζουν ενώ εσύ χτυπάς την μπάλα σε ξύλινο πάτωμα". Τι είναι ευτυχία για εκείνον; “Η στιγμή πριν χρειαστείς περισσότερη ευτυχία", ατάκα που δανείστηκε από την αγαπημένη του, τηλεοπτική σειρά 'Mad Men'. 'Προφανώς και οι στιγμές που πήρα πρωτάθλημα με βοήθησαν πάρα πολύ στη ζωή μου. Δεν είμαι αχάριστος. Αλλά υπάρχουν πολλές μαλακίες που συνοδεύουν αυτές τις στιγμές. Πολλά υλικά αγαθά, που τελικά σε βοηθούν να καταλάβεις 'οκ, δεν είναι αυτό το νόημα της ζωής'. Αναγνωρίζει την αντίφαση: ήταν τα λεφτά από το ΝΒΑ που του έδωσαν την ευκαιρία να διεκδικήσει πιο ουσιαστικά πράγματα. Στους μήνες που ήταν εκτός κατέληξε στο ότι “η ζωή ενός επαγγελματία αθλητή μπορεί να αγοράσει τα πάντα, ακόμα και αν δεν διασφαλίζει τίποτα”.